หนูแค่อยากปรุงยาอย่างสงบแค่นั้นเอง...
หญิง-หญิง,แฟนตาซี,ผจญภัย,สงคราม,ตะวันตก,พล๊อตหาเรื่อง,สงคราม,รักวัยรุ่น,แฟนตาซีน,ผจญภัย,ยูริ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ก่อนหน้าที่เอเรียจะออกเดินทางเพื่อไปช่วยลิเลียน่า เธอได้ฝากสิ่งของที่สำคัญอย่างมากเอาไว้
เอเรียหยิบขวดเล็กๆ ที่บรรจุยาสีฟ้าใสออกมาจากกระเป๋า เธอเดินเข้ามาหาลูเซียและยื่นขวดนั้นให้ "ลูเซีย ฉันมีบางอย่างอยากจะฝากไว้กับเธอ"
ลูเซียมองขวดในมือของเอเรียด้วยความสงสัย "นี่มัน... คือยาเวทมนตร์ใช่ไหม?"
เอเรียพยักหน้า "ใช่ ยานี้สำคัญมาก มันคือยาที่ฉันปรุงขึ้นจากหยดน้ำตาของไลซา มันมีพลังที่สามารถรักษาพระราชาได้ ฉันอยากฝากให้เธอช่วยเก็บมันไว้ ฉันเชื่อในตัวเธอว่าจะปกป้องมันไว้ได้"
ลูเซียรับขวดด้วยความระมัดระวัง "แต่... ทำไมคุณถึงเชื่อใจฉันขนาดนี้? ฉันยังจำอะไรไม่ได้มากนัก คุณไม่กลัวเหรอว่าฉันอาจจะเป็นคนไม่ดีก็ได้"
เอเรียยิ้มอ่อนโยน "ลูเซีย ฉันเชื่อว่าเธอมีจิตใจที่ดี ฉันสัมผัสได้ถึงความจริงใจในตัวเธอ แม้เธอจะจำอะไรไม่ได้มาก แต่ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนที่เราสามารถพึ่งพาได้"
ลูเซียมองเอเรียด้วยความซาบซึ้ง "ขอบคุณมากเอเรียทีคิดกับฉันเช่นนี้ ฉันจะทำให้ดีที่สุด ฉันจะเก็บยานี้ไว้ให้ดีและปกป้องมันอย่่างสุดกำลัง"
เอเรียจับมือของลูเซียเบาๆ "ขอบใจเธอมาก ลูเซีย พวกเราคือครอบครัวเดียวกัน และฉันรู้ว่าเธอต้องทำได้"
ลูเซียยิ้ม "ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง ฉันสัญญา"
ลูเซียนึกถึงภารกิจที่สำคัญที่เอเรียฝากไว้กับเธอ ในขณะที่เฝ้ารอให้พวกเอเรียกลับมาได้อย่างปลอดภัย แต่ในความเป็นจริงนั้นไม่ง่ายอย่่างที่คิด
ลัฟร์, ลูเซีย, และสตาร์ยังคงเฝ้ารออยู่ในป่าทึบใกล้กับเมืองหลวง แสงดาวที่ส่องผ่านใบไม้ลงมาเป็นประกายระยิบระยับบนขนของลัฟร์ ร่างใหญ่โตของเขาดูสงบนิ่งเหมือนดั่งขุนเขา แต่ในดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยความระแวดระวัง
ลูเซียยืนอยู่ไม่ไกลจากลัฟร์ สายตาของเธอจ้องมองไปยังความมืดที่ลึกที่สุดของป่า ขณะที่สตาร์ยืนนิ่งอยู่ข้างลูเซีย ทั้งสามเงียบงัน รับรู้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่กำลังใกล้เข้ามา
ทันใดนั้น ลัฟร์หันศีรษะไปทางทิศหนึ่งอย่างรวดเร็ว ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยเมื่อสัมผัสถึงจิตสังหารที่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามา ลูเซียรู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่ปกคลุมไปทั่วบริเวณ ความตึงเครียดในอากาศทำให้เธอขยับตัวไม่ได้
"มีบางอย่าง… บางอย่างอันตราย… กำลังเข้ามาใกล้เรา…" ลูเซียพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเล็กน้อย ขณะที่สตาร์คำรามเบาๆ ราวกับเตือนให้พวกเขาเตรียมพร้อม
จากเงามืดภายในป่า บุรุษร่างสูงใหญ่ก้าวออกมาอย่างเงียบงัน เขาคือโฮมุนครูส ผิวสีเทาหม่นราวกับเถ้าถ่าน ดวงตาสีแดงสดของเขาส่องประกายราวกับเปลวไฟในความมืด ร่างของเขาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแกร่ง และท่วงท่าของเขาแฝงไว้ด้วยความชั่วร้าย
"เจอตัวเจ้าเสียที เซร่า" เสียงเย็นชาดังขึ้นจากปากของเขา น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและความมั่นใจในพลังของตนเอง "เจ้านายของพวกเรา สั่งให้ข้ามาพาเจ้ากลับไปพร้อมกับหยดน้ำตาของไลซา เอาล่ะตามข้ากลับไปเดี๋ยวนี้!"
"นายเป็นใคร? และทำไมถึงต้องการตัวฉัน?" ลูเซียถามเสียงแข็ง ขณะที่ความทรงจำบางส่วนของเธอเริ่มกลับมาทีละน้อย แต่เธอยังไม่แน่ใจในสิ่งที่เห็นหรือรู้สึก
"เจ้าจำข้าไม่ได้อย่างงั้นรึ? เซร่า... ข้าซิตส์... พี่น้องของเจ้า พวกเราถูกสร้างขึ้นมาพร้อมกับเจ้า เพื่อภารกิจนี้โดยเฉพาะ" เขาตอบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา "เจ้าเป็นหนึ่งในพวกเดียวกันกับข้า แต่เจ้าเลือกที่จะทรยศภารกิจที่ได้รับมอบหมายมา... น่าเสียดาย"
"ภารกิจ? ฉันไม่เข้าใจ... ฉันไม่เคยคิดจะทรยศใคร..." ลูเซียพูดขณะที่พยายามประติดประต่อความทรงจำที่ยังไม่สมบูรณ์ของตัวเอง
ซิตส์หัวเราะเบาๆ ราวกับเยาะเย้ย "เจ้าลืมไปแล้วสินะว่าเจ้าถูกสร้างมาเพื่ออะไร พวกเราถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรับใช้เจ้านายของเรา และภารกิจของเจ้าคือการตามหาหยดน้ำตาของไลซา... แต่เจ้ากลับล้มเหลว และทรยศพวกเรา เจ้านายไม่พอใจในตัวเจ้ามาก เซร่า"
"ฉัน... ความทรงจำของฉัน..." ลูเซียเริ่มนึกถึงบางอย่างขึ้นมาได้จากคำพูดของเขา
"ทั้งที่เจ้าแข็งแกร่งกว่่าใครๆ แต่ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะห่วยแตกจนไม่สามารถทำตามคำสั่งได้" ซิตส์เย้ยหยัน "แต่ข้าจะทำให้เจ้าจำได้ว่าเจ้าคือใคร และทำไมเจ้าต้องทำตามคำสั่ง"
สตาร์ที่เฝ้าฟังการสนทนาของทั้งสองก็เริ่มคำรามเสียงต่ำเพื่อเตือนลูเซียให้ระวังตัว ลัฟร์ที่อยู่ข้างๆ ก็เริ่มขยับตัว เตรียมพร้อมที่จะเข้าปะทะกับศัตรู หากสถานการณ์เลวร้ายลงไปกว่านี้
"ฉันจะไม่ยอมกลับไปที่นั่นอีก ซิตส์และตอนนี้ฉันคือ ลูเซีย!" ลูเซียประกาศด้วยน้ำเสียงที่แน่วแน่ แต่ในใจยังคงสับสน
"เจ้าคิดว่าตัวเองมีทางเลือกหรือ? เจ้าไม่สามารถหลีกเลี่ยงสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้วได้หรอก เซร่า" ซิตส์พูดพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ลูเซีย ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและพลังที่น่ากลัว
"ฉันจะไม่หนี แต่ฉันก็จะไม่ยอมแพ้" ลูเซียประกาศอีกครั้ง คราวนี้เสียงของเธอมั่นคงขึ้น
"ข้าจะรอดูว่าเจ้าจะสามารถรักษาคำพูดนั้นได้แค่ไหน" ซิตส์กล่าวด้วยรอยยิ้มเยาะ ก่อนจะก้าวเข้ามาใกล้ลูเซียอีกก้าว สายตาของเขาจับจ้องเธอราวกับเหยื่อที่ไม่อาจหลบหนี
ลัฟร์และสตาร์ส่งเสียงคำรามพร้อมกัน ร่างใหญ่โตของพวกเขาเต็มไปด้วยความพร้อมที่จะต่อสู้เพื่อลูเซีย สถานการณ์ตึงเครียดขึ้นทุกขณะ เมื่อการปะทะที่หลีกเลี่ยงไม่ได้กำลังจะเริ่มต้นขึ้น…
ขณะที่ซิตส์ก้าวเข้ามาใกล้ ลูเซียก็รู้สึกถึงความสั่นไหวในจิตใจ ความทรงจำที่คลุมเครือและกระจัดกระจายเริ่มกลับมาอย่างรวดเร็ว มันเหมือนกับว่าบางสิ่งบางอย่างที่เธอเคยลืมไปนานแล้ว กำลังโผล่ขึ้นมาในห้วงความคิดของเธออีกครั้ง
ในภาพที่เธอมองเห็นนั้น เธอเห็นตัวเองยืนอยู่ในห้องทดลองที่มืดมน ห้องที่เต็มไปด้วยเครื่องมือและอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ หน้าต่างบานใหญ่ที่มองเห็นแสงจันทร์สะท้อนลงมา ล้อมรอบด้วยโฮมุนครูสอีกสี่คนที่หน้าตาคล้ายกับเธอ พวกเขาคือพี่น้องของเธอเอง ที่สร้างขึ้นจากกระบวนการเดียวกัน
ภาพในความทรงจำแสดงให้เห็นถึงการทดลองที่ล้มเหลว เสียงกรีดร้องของไอริสดังขึ้นในหูของลูเซียอย่างชัดเจน ร่างกายของไอริสถูกพลังเวทมนตร์ที่รุนแรงทำลายลงต่อหน้าต่อตาพี่น้องทุกคน พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากมองดูน้องสาวคนสุดท้องของพวกเขาสูญสลายไปเป็นเถ้าถ่าน
"ไอริส…" ลูเซียพึมพำเบาๆ เมื่อภาพความทรงจำนั้นหวนกลับมาอีกครั้ง มันเป็นบาดแผลที่ฝังลึกอยู่ในใจของเธอเสมอมา
ซิตส์จับสังเกตได้ถึงความหวั่นไหวในดวงตาของลูเซีย เขาหัวเราะเบาๆ ก่อนพูดต่อ "เจ้าจำได้แล้วสินะ พี่น้องของเรา คนที่อ่อนแอที่สุดในหมู่พวกเรา และเจ้าจะเป็นเหมือนกับนาง หากเจ้าคิดจะต่อต้านข้าและนายท่านต่อไป"
ลูเซียรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่หวนกลับมา แต่เธอก็พยายามที่จะควบคุมอารมณ์และรักษาความสงบนิ่งไว้ "ฉันไม่กลัวเจ้า หรือใครก็ตาม ฉันไม่ใช่ไอริส ฉันจะแข็งแกร่ง แข็งแกร่งให้มากพอที่จะปกป้องตัวเองและคนที่ฉันรัก"
ซิตส์ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขารู้ว่าลูเซียกำลังดึงพลังความทรงจำและความสูญเสียของเธอมาเป็นแรงผลักดัน "เจ้ากล้าพูดแบบนี้กับข้า แสดงว่าเจ้าต้องการจะต่อสู้จริงๆ สินะ ดี! ข้าจะทำให้เจ้าได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดเช่นเดียวกับไอริสอีกครั้ง!"
"ไม่ ฉันจะไม่ยอมให้เกิดสิ่งนั้นขึ้นอีกแล้ว!" ลูเซียประกาศกร้าว ขณะที่ลัฟร์และสตาร์เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ข้างเธอ
ในขณะที่ความตึงเครียดปะทุขึ้น การต่อสู้ที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นและการปกป้องสิ่งที่สำคัญที่สุดกำลังจะเริ่มต้นขึ้น
