เสือสมิง สัตว์ร้ายยามราตรีที่ชาวบ้านต่างหวาดกลัว มันออกอาละวาดเข่นฆ่าผู้คนไม่เว้นแต่ละวันจนพรานเชิด พรานผู้มีฝีมือเก่งกาจด้านคาถาอาคมปราบมันจนสิ้นใจได้ เรื่องราวไม่ได้จบลงเท่านั้น เจ้าสัตว์ร้ายยังมีลูกอีกตัวหนึ่งเวลาพ้นผ่านมานานนับ๒๐ปี ความแค้นสุมอกสมิงผู้ลูกทำให้มันลอบเข้าเรือนพรานเชิดและฉกตัวลูกชายคนเล็กของพรานเชิดออกไปจากเรือน
ชาย-ชาย,โอเมกาเวิร์ส,ย้อนยุค,ไทย,ลึกลับ,ทะลุมิติ,ต่างโลก,ไสยศาสตร์,เสือสมิง,ชาย-หญิง,ชายรักชาย,ชาย-ชาย,นิยายเกย์,นิยายรัก,นิยายบีแอล,นิยาย18+,แฟนตาซี,นิยายวาย,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พิษสมิงพราย
เสือสมิง สัตว์ร้ายยามราตรีที่ชาวบ้านต่างหวาดกลัว มันออกอาละวาดเข่นฆ่าผู้คนไม่เว้นแต่ละวันจนพรานเชิด พรานผู้มีฝีมือเก่งกาจด้านคาถาอาคมปราบมันจนสิ้นใจได้ เรื่องราวไม่ได้จบลงเท่านั้น เจ้าสัตว์ร้ายยังมีลูกอีกตัวหนึ่งเวลาพ้นผ่านมานานนับ๒๐ปี ความแค้นสุมอกสมิงผู้ลูกทำให้มันลอบเข้าเรือนพรานเชิดและฉกตัวลูกชายคนเล็กของพรานเชิดออกไปจากเรือน
ทันทีที่ได้ยินพุดซ้อนก็หันไปมองชายร่างเล็กในชุดเสื้อผ้าธรรมดาไม่ต่างชาวบ้านที่เดินขวักไขว่ พุดซ้อนปรายตามองก่อนจะส่งยิ้มให้แก้วตา
“พี่ชายไปได้โฉกกฬา(โฉก-กะ-ลา คำใช้เรียกผู้ชายที่ทำงานในซ่อง)ผู้นี้มาจากที่ไหนหรือจ๊ะ งามแท้เชียว”
พ่อขาลได้ยินคำนั้นจึงสะบัดมือที่จับแขนตนออก เรียวแขนแกร่งยกขึ้นโอบเอวบางของแก้วตา ที่พึ่งโดนคำพูดแสนใจร้ายของชายหนุ่มตรงหน้า จนเจ้าตัวยืนก้มหน้าลงทันที
“แก้วตาเป็นเมียข้า ไม่ใช่โฉกกฬา”
พุดซ้อนมองหน้าแก้วตาอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก เพราะคนเป็นถึงลูกของผู้ใหญ่ผู้บ้านนี้อยากได้ใครหรือสิ่งใดก็ต้องได้ ชายรูปงามราวเทวดาสรรสร้างเช่นนี้หากได้เป็นผัวคนคงคุยกันทั่วว่า พุดซ้อนคนงามบ้านดอนผวามีผัวหล่อกว่าใคร
“เช่นนั้นหรือจ้ะ งั้นขอโทษนะจ๊ะ ที่ฉันว่าพี่เป็นโฉกกฬา”
พุดซ้อนส่งยิ้มหวานๆให้แก้วตาอีกครั้งก่อนจะถอยเท้าหลีกหนีทั้งคู่ไป เมื่อเห็นว่าพุดซ้อนเดินหายไปแล้วพ่อขาลก็ก้มมองเมียตัวน้อยที่ก้มหน้าก้มตาอย่างน้อยอกน้อยใจ
“ไม่ได้เป็นอย่างเขาพูดจะเศร้าไปทำไม คนงามของพี่”
“ฉันเหมือนโฉกกฬาหรือจ๊ะ”
“มันพูดเพราะอิจฉาที่เมียพี่งามกว่า อย่าเศร้าไปเลย ไปกินขนมตรงนู้นดีกว่าจะได้อารมณ์ดี”
พูดจบก็โอบรอบเอวบางเดินตรงไปที่ร้านขนม ร้านเสื้อผ้าเครื่องประดับมากมาย จนต้องหอบหิ้วกลับเรือน ระหว่างทางที่กำลังควบเจ้าสีเงินกลับเรือน มีใครบางคนสะกดรอยตามมาซึ่งพ่อพญาก็รู้ดีว่าคงเป็นคนของพุดซ้อน ปากหยักได้รูปเอ่ยบอกบรรดาภูติผีที่เลี้ยงไว้ให้กันพวกมันไว้
“อย่าให้พวกมันหาเรือนกูเจอ”
พูดจบก็ควบเจ้าสีเงินหายเข้าไปในความมืด ชายชุดดำมีผ้าพันหน้า มองซ้ายขวาหาเจ้าของม้าแต่กลับไม่เจอ
“หายไปไหนวะ”
มันพูดอย่างหัวเสีย ก่อนจะถอยหลังกลับก็พบผู้หญิงคนหนึ่งยืนห้อยหัวมาจากต้นไทร ส่งยิ้มหวานให้อย่างน่าสยดสยอง
“พี่ชาย มาตามใครหรือจ๊ะ”
ลิ้นยาวของผีสาวแลบออกมาโลมเลียแขกที่ไม่ได้รับเชิญจนชายคนนั้นสติแตกกระเจิง วิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตออกจากป่าไปทันที ผีสาวหัวเราะคิกคักก่อนจะมีแสงสีทองส่องลงมาหาเจ้าหล่อน คงเป็นพ่อขาลที่ทำบุญให้อย่างทุกทีที่ตนช่วยเหลือ บัดนี้วิญญาณของหล่อนได้หลุดพ้นเสียที
บนเรือนไม้สักหลังงาม ทันทีที่มาถึงแขนแกร่งก็โอบอุ้มคนงามขึ้นเรือนเหมือนอย่างเคย เจ้าอ้วนส้มฉุนนอนหลับบนตั่งรอพ่อแม่เช่นทุกวันจนพ่อขาลได้แต่ส่ายหัว ปล่อยให้กุมารอ้วนอยู่กับแก้วตามากเกินไปจนเจ้าอ้วนเลียนแบบพฤติกรรมของแก้วตาคนงามเสียแล้ว
แขนแกร่งวางคนหลับลงบนฟูกนุ่ม ยกมือขึ้นเกลี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าแก้วตา พ่อเสือยิ้มยากยามอยู่กับเมียกลับยิ้มได้บ่อยครั้ง
“ถึงเรือนแล้วหรือจ๊ะ”
คนงามหยัดกายลุกขึ้นขยี้ตา ก่อนจะมองหน้าพ่อพญาที่นั่งอยู่ข้างตน แก้วตาเอนกายพิงผัวพลางซุกหน้าลงบนแผงอกกว้าง มือน้อยๆวางทาบบนมือใหญ่หลับตาพริ้มตามประสาเด็กขี้อ้อน
“ออดอ้อนอยากเอาสิ่งใดอีก พ่อแก้วคนงาม”
“หนุ่มน้อยคนนั้นงามไหมจ๊ะ”
“ท่านชอบเขาไหมจ๊ะ”
“เขาเด็กกว่าแก้ว ทั้งยังงามกว่-”
พูดไม่ทันได้จบประโยค ปากเล็กก็ถูกกดจูบอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่ก็เอนอ่อนกายลงให้พ่อขาลได้ทำตามใจ มือน้อยยกขึ้นโอบรัดต้นคอผัว ทั้งยังปรับองศาหน้าให้ขาลจูบได้ถนัดขึ้น ลิ้นร้อนควานหาความหวานจากปากเล็ก ทั้งดูดดุนจนคนงามหายใจไม่ทัน เสียงหยาบโลนดังลั่นห้อง แก้วตาดันอกพ่อขาลออกพลางหอบหายใจจนอกเล็กกระเพื่อม ผ้าผ่อนหลุดลุ่ย ปากเล็กบวมเปียกไปด้วยน้ำลายของอีกคน
“ตะ ตอบแก้วมาก่อนสิจ๊ะ”
“ให้พี่ตอบกระไรเล่า พ่อคนงามของพี่”
“ท่านชอบคนคนนั้นหรือไม่จ๊ะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า กระไรกันพ่อแก้ว นี่หึงข้ากระนั้นหรือ?”
แก้วตาหันหน้าหนีทันที แก้มขาวๆขึ้นสีระเรื่อ นี่ตนกำลังหึงพ่อขาลงั้นหรือ มือใหญ่ยกขึ้นลูบเรียวขาขาวที่อ้าออกตรงหน้าจนถึงบั้นท้ายกลมใหญ่ใต้ผ้าซิ่นผืนงาม มือหนาตะปบแก้มก้นเต็มสองมือจนเนื้อปลิ้นล้นออกตามซอกนิ้ว
“เมียพี่งามขนาดนี้ พี่จะมองชายอื่นใดได้ เนื้อตัวขาวอย่างกับสำลี ไหนจะบั้นท้ายใหญ่ๆของเอ็งอีก ไม่มีใครเทียบเอ็งได้ดอก”
“หยุดพูดนะจ๊ะ!”
คนงามตะเบ็งเสียง แก้มขาวๆแดงไปจนถึงหูทำไมพ่อขาลถึงพูดเรื่องลามกได้อย่างหน้าไม่อายแบบนี้ มือใหญ่ยกขาเรียวขาวขึ้นมาผ้าซิ่นก็ล่นลงจนเห็นอะไรต่อมิอะไรไปหมด ปากหยักกดจูบลงบนหลังเท้าเรียวอย่างไม่นึกรังเกียจ
“พี่ตอบเช่นนี้แล้ว เอ็งจะยอมได้หรือยังพ่อแก้ว”
“ยอมกระไรจ๊ะ แก้วไม่ได้บอกท่านนี่จ๊ะว่าเราจะทำแบบนั้นกัน”
พ่อขาลมองหน้าเมียตัวขาวอย่างขัดใจ ก่อนจะโอบรัดเอวเล็กให้ขึ้นมานั่งบนตัก พรมจูบไปทั่วผิวกายขาว มือทั้งสองข้างถกผ้าซิ่นไว้บนเอวบาง ทั้งยังบีบก้นอวบไปมาอย่างขัดใจ ตนยอมตอบขนาดนี้เหตุใดพ่อแก้วถึงใจร้ายกับตนนัก
“เป็นเมียพี่เถิดพ่อแก้ว พี่อยากกอดเอ็งจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว”