...รู้ทั้งรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจแค่ไหนในเรื่องผู้หญิง แต่เธอก็ห้ามใจตัวเองไม่ใด้เช่นกัน เพราะเธอเองก็แอบชอบเขามานานและหวังว่าสักวันหนึ่งเขาคนั้นจะหันมามองเธอบ้าง สักนิดก็ยังดี...
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,ดราม่า,ของขวัญ,ไดมอนด์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
...รู้ทั้งรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจแค่ไหนในเรื่องผู้หญิง แต่เธอก็ห้ามใจตัวเองไม่ใด้เช่นกัน เพราะเธอเองก็แอบชอบเขามานานและหวังว่าสักวันหนึ่งเขาคนั้นจะหันมามองเธอบ้าง สักนิดก็ยังดี...
ผู้แต่ง
กณิกา
เรื่องย่อ
"ขาดได้เลยนะ"
"ของมันต้องได้"
"เมื่อไรจะเลิกสักที"
"อยากให้เลิก ก็เอาตัวเธอมาแลกสิ"
"ต้องได้ใช่ไหม"
"ใช่"
"แล้วแต่นาย..."
"พูดเองนะ"
ไดมอนด์
ฉันก็แค่ขี้เบื่อไปหน่อย ไม่ชอบกินอะไรซ้ำๆ
ของขวัญ
เบื่อที่สุด ผู้ชายกินไม่เลือก
ไทด์
เพื่อนรักของไดมอนด์และของขวัญ
เบื่อพวกปากไม่ตรงกับใจจัง
เฟย์
เพื่อนรักของขวัญ...รึเปล่า
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของไรท์ ห้ามหลอกเลียนแบบไม่ว่ากรณีใดใด หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมาย
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์อาจมีคำผิด คำไม่เหมาะสมและพฤติกรรมตัวละครที่ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้อ่านที่อายุน้อยกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ . . .
คลื่น....คลื่น....คลื่น....
“ค่า พี่เอ็มมี่”
“มาถึงรึยังค่ะลูก” พี่เอ็มมี่ถาม
“ตอนนี้ของขวัญอยู่หน้าตึกแล้วค่ะ” พอฉันลงรถเสร็จ ไดมอนด์ก็ขับรถออกไปเลย
“พอดีเลย รอรับนางแบบของเรามาด้วยนะ” พี่เอ็มมี่บอก
“ได้ค่ะ” ฉันคุยกับพี่เอ็มมี่เสร็จก็เข้ามานั่งรอในร้านกาแฟหน้าสตูดิโอ นั่งรอสักพักก็เจอนางแบบเหมือนในรูปที่พี่เอ็มมี่ส่งมาให้ดู
“คุณไลลาใช่ไหมคะ” ฉันเข้าไปทักทันที
“ไม่ต้องเรียกคุณหรอก เรียกพี่ไลลาก็พอแล้ว” ว๊าว..ใจดีจัง เคยเจอแต่พวกเวี่ยงๆ วีนๆ
“ได้หรอค่ะ คุณ..เอ๊ย..พี่ไลลา ใจดี แถมสวยมากๆ ด้วย” ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีก
“จ๊ะ พาพี่ไปแต่งตัวได้ล่ะ”
ฉันเดินนำพี่ไลลาขึ้นมายังชั้นสองของสตู แล้วก็แยกตัวมาเตรียมอุปกรณ์ในการแต่งหน้า และเสื้อผ้ารอพี่เอ็มมี่ สักพักพี่เอ็มมี่กับพี่ไลลาก็เดินเข้ามา
“นี่เรานะชื่ออะไร พี่ยังมีรู้ชื่อเราเลย” พี่ไลลาถามฉัน เมื่อเธอกำลังนั่งแต่งหน้า
“ของขวัญค่ะ” ฉันหันไปตอบแล้วยิ้มหวานให้
“ชื่อน่ารักจัง” พี่ไลลาชม
“ลูกสาวพี่เองแหละ ปั้นมากับมือ เขาเป็นบิวตี้บล็อกเกอร์ด้วยนะ มาคอยเป็นลูกมือพี่หาวิชาเพิ่มเติม เด็กคนนี้ขยันดีนะ” พี่เอ็มมี่เอ่ยชม
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่า ชมของขวัญจนตัวจะลอยแล้วนะ” ฉันไม่ได้เก่งขนาดนั้นสักหน่อย
“จ้า คุณลูกสาว” พี่เอ็มมี่หันมาตอบ ฉันยิ้มหวานกับไปให้ พี่เอ็มมี่เอ็นดูฉันมากและฉันก็ซึ่งในน้ำใจของพี่เอ็มมี่ที่สุด
ฉันนั่งดูพี่ไลลาถ่ายแบบ เขาดูมืออาชีพมาก มองมุมไหนก็สวยไปหมด
พอเสร็จงานฉันก็ช่วยพี่ๆ ทีมงานเก็บของ เพราะงานส่วนของฉัน เก็บเรียบร้อยแล้ว
“นี่ๆ ของขวัญ ไปเปลี่ยนชุดไป๊” พี่เอ็มมี่เดินมาบอกฉัน
“ทำไมล่ะคะ” ฉันถามอย่าง งงๆ
“ก็เขาจะไปกินข้าวกัน พอกินข้าวเสร็จก็จะไปดื่มต่อสักหน่อย” พี่เอ็มมี่อธิบาย
“แต่ของขวัญไม่มีชุดเปลี่ยนอ่ะ” ฉันไม่ได้เตรียมมา เรียนเสร็จก็มาในชุดนักศึกษาเลย
“ไม่ใช่ปัญหาจ๊ะ ในห้องแต่งตัวเลือกเอาเลย คุณลูกจะใส่ชุดไหน” พี่เอ็มมี่บอก
ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจ เดินไปค้นเสื้อผ้าที่ราวผ้าเพื่อหาชุดที่ตัวเองใส่ได้ ฉันหยิบเสื้อยืดสีเหลืองกับกางเกงยีนขาสั้นสีดำออกมาเปลี่ยน
“พร้อมค่ะ” พอเปลี่ยนชุดเสร็จฉันก็เดินออกมาหาพี่ๆ ทีมงาน
ST ผับ
ตืดๆ ๆ ตืดๆ ๆ
เสียงเพลงฮิตเบสหนักๆ ทำให้ผู้คนที่เข้ามายังสถานที่แห่งนี้ได้ปลดปล่อยและวาดลวดลายกันอย่างสนุก
“เอ้า ชน..” ฉันยื่นแก้วของตัวเองไปชนกับแก้วของพี่ๆ
ตอนนี้เริ่มตึงหน่อยๆ ล่ะ สามแก้วแล้ว ฉันคอไม่แข็งซะด้วยสิ
“พี่ๆ ของขวัญว่าเรามาเล่นเกมกันดีกว่า” ฉันชวนพี่เล่นเกมดีกว่าตั้งท่าดื่มอย่างเดียว
“เกมส์อะไรยะ” พี่เอ็มมี่ถาม
“ก็ตั้งคำถามแล้วมาโหวตกัน ใครถูกเลือกมากที่สุดต้องดื่มเหล้าหมดแก้ว” อธิบายเสร็จฉันก็ชงเหล้าใส่แก้วไว้
“มา ใครเริ่มก่อนดี ให้บอสตั้งคำถามก่อนเลย” ทุกคนตั้งหน้าตั้งตารอคำถามอย่างตื่นเต้น
“ใคร...หล่อที่สุดในโต๊ะ” คนหล่อหรอก็พี่มิโน่ไงหล่อสุดล่ะ ฉันชี้ไปที่พี่มิโน่
พี่มิโน่ก็จับแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมดแก้ว
“จะไม่ปฏิเสธหน่อยหรอกว่ะ” บอสของพวกฉันท้วงพี่มิโน่
“ก็เห็นๆ กันอยู่” ก็พี่เขาหล่อจริงอ่ะ ฉันยังแอบมองเลย สงสัยจะเมาล่ะ
“อ่ะ คุณมิโน่ตั้งคำถามต่อเลยครับ” พี่ตากล้องบอก
“คิดว่าใคร...เคยมีแฟนเยอะที่สุด” ก็ต้องเป็นคนสวยๆ อยู่แล้ว และในนี้พี่ไลลาสวยสุด ฉันชี้ไปที่พี่ไลลา
“ฉันยังไม่มีแฟนสักหน่อย^-^” ไม่น่าเชื่อ คนสวยไม่มีแฟน
“จริงหรอเนี้ย น้องไลลายังโสดหรอครับ” เสียงพี่ทีมงานคนหนึ่งถามขึ้น
“ก็มีคุยๆ อยู่แหละค่ะแต่ไม่ได้จริงจังอะไร” นั้นสินะก็ต้องมีคุยๆ อยู่แล้วล่ะ สวยขนาดนี้
“ได้ไงครับน้องไลลา ต้องหมดแก้ว” เสียงพี่ตากล้องบอกพี่ไลลา
“อุ๊ย..ชอบเพลงนี้ไปแดนซ์กัน” จู่ๆ พี่เอ็มมี่ก็ลากทุกคนออกไปเต้น
ไหนๆ ก็มาเที่ยวทั้งที สนุกให้สุดเวี่ยงไปเลยดีกว่า ฉันออกไปเต้นกับพวกพี่ๆ ทีมงานอย่างสนุกสนาน ไม่ได้ปลดปล่อยมานานแล้วเต็มที่หน่อยแล้วกัน
“ว๊าย..เริดมากค่ะลูกสาว” พี่เอ็มมี่ชม เมื่อฉันออกสเต็ปโดนใจเจ้
“สุดเวี่ยงเลยครับ ของขวัญ” ฉันไม่รู้ว่าใครพูด แต่ฉันก็ทำตาม เดินขึ้นไปบนฟลอร์ออกสเต็ปยั่วยวนตามอารมณ์ที่มีแอลกอฮอล์เป็นตัวกระตุ้น
โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาหนึ่งจ้องทุกกิริยาการกระทำของฉัน
พอจบเพลงก็พากันเดินกลับมาที่โต๊ะ ต่างก็นั่งหอบหายใจกันยกใหญ่
“ไม่น่าเชื่อว่าของขวัญจะเต้นเก่งขนาดนี้” พี่ทีมงานคนหนึ่งเอ่ยชม
“นี่ลูกสาวใครค่า ลูกสาวคุณแม่เอ็มมี่ซะอย่าง เอ้าชน...” พี่เอ็มมี่ออกรับให้ เพราะตอนนี้ฉันเหนื่อยมาก
ไม่เคยสุดเหวียงแบบนี้มาก่อนเลย
.
.