...รู้ทั้งรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจแค่ไหนในเรื่องผู้หญิง แต่เธอก็ห้ามใจตัวเองไม่ใด้เช่นกัน เพราะเธอเองก็แอบชอบเขามานานและหวังว่าสักวันหนึ่งเขาคนั้นจะหันมามองเธอบ้าง สักนิดก็ยังดี...
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,ดราม่า,ของขวัญ,ไดมอนด์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
This love stops her รักนี้...ขอหยุดที่เธอ...รู้ทั้งรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจแค่ไหนในเรื่องผู้หญิง แต่เธอก็ห้ามใจตัวเองไม่ใด้เช่นกัน เพราะเธอเองก็แอบชอบเขามานานและหวังว่าสักวันหนึ่งเขาคนั้นจะหันมามองเธอบ้าง สักนิดก็ยังดี...
"ขาดได้เลยนะ"
"ของมันต้องได้"
"เมื่อไรจะเลิกสักที"
"อยากให้เลิก ก็เอาตัวเธอมาแลกสิ"
"ต้องได้ใช่ไหม"
"ใช่"
"แล้วแต่นาย..."
"พูดเองนะ"
ไดมอนด์
ฉันก็แค่ขี้เบื่อไปหน่อย ไม่ชอบกินอะไรซ้ำๆ
ของขวัญ
เบื่อที่สุด ผู้ชายกินไม่เลือก
ไทด์
เพื่อนรักของไดมอนด์และของขวัญ
เบื่อพวกปากไม่ตรงกับใจจัง
เฟย์
เพื่อนรักของขวัญ...รึเปล่า
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของไรท์ ห้ามหลอกเลียนแบบไม่ว่ากรณีใดใด หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมาย
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์อาจมีคำผิด คำไม่เหมาะสมและพฤติกรรมตัวละครที่ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้อ่านที่อายุน้อยกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ . . .
ไดมอนด์
คลื่น.......คลื่น.....คลื่น......
ไอ้ไทด์ มันโทรมาทำไมว่ะ
“ว่าไง” ผมกดรับโทรศัพท์
“มึงอยู่ไหน รีบมาที่ ST ผับเดี๋ยวนี้เลย ตอนนี้ของขวัญเมาเละเทะเลยวะ!” ไทด์บอก
เป็นอะไรอีกล่ะ ยัยบ๊อง นั้น
“เดี๋ยวจะรีบไป” ผมกดวางโทรศัพท์ ลงจากรถพี่ไลลาแล้วเดินไปที่รถตัวเองหยิบคี่การ์ดออมา ผมยื่นคีการ์ดให้พี่ไลลา
“มีอะไร” พี่ไลลาถามด้วยความสงสัย
“มอนด์มีธุระด่วนอ่ะ พี่ไลลาช่วยเข้าไปในตึกแล้วเอาถุงกระดาษสีดำมาให้หน่อย มันอยู่ในห้องสุดทางเดินของชั้นสอง เอาไปไว้ที่คอนโดพี่นะ” ผมสั่งพี่สาวเสร็จก็กลับมาขึ้นรถตัวเองแล้วเหยียบคันเร่งออกมาทันที
“เป็นบ้าอะไรของเธอ ตอนออกมาก็ยังดีๆ อยู่เลย” ผมบ่นอยู่คนเดียวอย่างหงุดหงิด
พอผมขับรถมาถึงก็เห็นไอ้ไทด์ มันยืนสูบบุรี่พิงรถตัวเองอยู่
“สักหน่อยไหม” มันยื่นซองบุรี่ให้ผม
ผมรับมาจุดไฟสูบทันที พ่นควันสีขาวขุ่นออกมาอย่างระบาย พอมองเข้าไปในรถของไทด์ก็เห็นตัวปัญหานอนหลับไม่ได้สติอยู่บนเบาะ
“ทำไม เมาเละขนาดนี้ว่ะ!” ผมหันมาพูดกับไทด์ พร้อมกับพ่นควันลูกใหญ่
“จะไปรู้เหรอ กูกำลังจะล่อหฃญิงสักหน่อย พี่เอ็มมี่ก็โทรมา บอกว่าของขวัญเมาเละ แถมตอนที่กูเดินเข้าไป
พวกผู้ชายนี้ห่อมรอบยัยขวัญเต็มเลย” ไทด์พูดจบ มันก็พ่นควันออกมา
“เดี่ยวกูจัดการเอง” ผมทิ้งบุรี่ลงพื้น ใช้เท้าขยี่ให้ไฟบุรี่ดับสนิท
ผมเปิดประตูรถไทด์ออก เข้าไปอุ้มของขวัญออกมาขึ้นรถตัวเอง ซึ่งไทด์ก็เดินมาเปิดประตูรถผมรอ
“ขอบใจ” ผมบอกเพื่อน เมื่อจัดการคนตัวเล็กให้นอนในรถเรียบร้อยแล้ว
“อื้ม ของขวัญมันก็เพื่อนกู” ไทด์เดินมาตบบ่าผมสองที แล้วมันก็ขับรถออกไป
ผมกลับเข้ามาในรถ จ้องมองใบหน้าหวานที่กำลังหลับพริ้มไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร
“เธอกำลังทำให้ฉันคิดเข้าตัวเองอยู่นะ รู้ตัวไหม” ผมพูดกับร่างที่หลับใหลไม่ได้สติ
ผมแอบคิดว่าที่ของขวัญเป็นแบบนี้เพราะเธอกำลังหึงผมอยู่ พอคิดได้ดังนั้นก็เผลอยิ้มอยู่คนเดียว
“อื้ม.. ขวัญอยากเมา อยากลืมๆ มันไปซะ” ร่างบางนอนละเมอ
อยู่ดีๆ ใจผมก็เต้นระรั่วสั่นไหวแปลกๆ แก้มเนียนที่ขาวใสในตอนนี้เป็นสีแดงจัดเห็นแล้วมันน่าขย้ำนัก แค่มองใบหน้าของขวัญก็ทำเอาผมปวดหนึบที่กลางกาย ไม่ได้ล่ะอันตราย ผมสะบัดหน้าหนีทันที
ผมขับรถพาของขวัญมาที่คอนโดของผม ค่อยๆ ช้อนตัวเธอขึ้นมาชิดกับอกแกร่งพาเธอเดินเข้ามาในลิฟต์เพื่อไปยังห้องของผมแล้ววางของขวัญลงบนเตียงกว้างอย่างระมัดระวังกว่าว่าจะทำเธอตื่น
“นี่ก็หลับลึกซะจริง ถ้าพาไปข่มขืนจะรู้ตัวไหมเนี้ย” พอคิดได้ดังนั้น ร่างกายก็เริ่มตอบสนองทันที อ่า..เผลอคิดไม่ได้เลย
“นอนเถอะ ฉันจะไม่ทำอะไรเธอ ถ้าเธอไม่เต็มใจ” ผมก้มลงจูบที่หน้ามน
รีบเดินออกจากหน้องทันที ตอนนี้ผมต้องการระบาย หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาไทด์
“ว่า” ไทด์รับโทรศัพท์
“มึงอยู่ไหน” ตอนนี้ผมได้ยินเสียงเพลงกับผู้หญิงเต็มไปหมด
“ห้องกู อยากมาแจมป่ะล่ะ” ไทด์พูดอย่างรู้ใจ
“แน่นอน” ผมกดวางสาย ยิ้มอย่างพอใจ
ไทด์อยู่คอนโดเดียวกับผมนี่แหละแต่อยู่คนล่ะชั้น ห้องมันต้องขึ้นไปอีก
ติ่ง!
ผมกดกริ่งหน้าห้องไทด์ สักพักประตูก็ถูกเปิดออกด้วยฝ่ามือเรียวบางของหญิงสาวคนหนึ่ง เธอส่งสายตายั่วยวนมาให้ผม
“น่ากินจัง” เธอเดินมาพูดกระซิบที่หูของผม
“ก็กินสิ รออะไร” ผมบอกเธอเมื่อเดินเข้ามาให้ห้องแล้ว
ภายในห้องตอนนี้ เต็มไปด้วยผู้หญิงห้าคน ในห้องของไทด์มีบาร์ขนาดเล็กซึ่งหลังบาร์นั้นก็มีสาวสวยคอยชงเหล้าให้อยู่ อีกสองคนก็นั่งประกบไทด์ซ้ายขวา และอีกสองกำลังยั่วผมอยู่
“เครื่องดื่มไหม” ไทด์ถามผม
“ไม่ กูจะกินเลย” ผมบอกเพื่อน
“อดมาจากไหนวะ รีบจัง” ไทด์แขวะ
ผมโอบสองสาวเข้ามาในห้องนอนฝั่งขวา ห้องของไทด์มีสามห้องนอน เพราะมันชอบทำกิจกรรมแบบนี้ ก็เลยมีหลายห้องนอน ด้วยนิสัยที่เหมือนๆ กันก็เลยไปกันได้ และมันกับผมก็เพื่อนกันตั้งแต่อนุบาล แค่มองตาก็รู้ใจแล้ว
“เธอสองคน เข้ามาพร้อมกันเลย”
ตอนนี้ผมกำลังนั่งพิงหัวเตียงปล่อยให้สองสาวสร้างความสยิวกับร่างกายผมเล่น
“ห้ามทำรอย และฉันไม่จูบ”
พวกนี้เป็นงานดีจริง รู้สึกผ่อนคลายจัง หลังจากที่เครียดกับใบหน้าหวานๆ ของใครบางคน ซึ่งตอนนี้คงนอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร
ใบหน้าของขวัญก็ลอยเข้ามา... ปั่นหัวฉันเล่นดีจัง
.
.
.
.