...รู้ทั้งรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจแค่ไหนในเรื่องผู้หญิง แต่เธอก็ห้ามใจตัวเองไม่ใด้เช่นกัน เพราะเธอเองก็แอบชอบเขามานานและหวังว่าสักวันหนึ่งเขาคนั้นจะหันมามองเธอบ้าง สักนิดก็ยังดี...
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,ดราม่า,ของขวัญ,ไดมอนด์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
This love stops her รักนี้...ขอหยุดที่เธอ...รู้ทั้งรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจแค่ไหนในเรื่องผู้หญิง แต่เธอก็ห้ามใจตัวเองไม่ใด้เช่นกัน เพราะเธอเองก็แอบชอบเขามานานและหวังว่าสักวันหนึ่งเขาคนั้นจะหันมามองเธอบ้าง สักนิดก็ยังดี...
"ขาดได้เลยนะ"
"ของมันต้องได้"
"เมื่อไรจะเลิกสักที"
"อยากให้เลิก ก็เอาตัวเธอมาแลกสิ"
"ต้องได้ใช่ไหม"
"ใช่"
"แล้วแต่นาย..."
"พูดเองนะ"
ไดมอนด์
ฉันก็แค่ขี้เบื่อไปหน่อย ไม่ชอบกินอะไรซ้ำๆ
ของขวัญ
เบื่อที่สุด ผู้ชายกินไม่เลือก
ไทด์
เพื่อนรักของไดมอนด์และของขวัญ
เบื่อพวกปากไม่ตรงกับใจจัง
เฟย์
เพื่อนรักของขวัญ...รึเปล่า
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของไรท์ ห้ามหลอกเลียนแบบไม่ว่ากรณีใดใด หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมาย
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์อาจมีคำผิด คำไม่เหมาะสมและพฤติกรรมตัวละครที่ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้อ่านที่อายุน้อยกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ . . .
ฉันรีบเดินกลับเข้ามาหาเพื่อนที่โต๊ะโดยเร็ว อยู่กับไดมอนด์นานๆ รู้สึกว่าจะไม่ค่อยปลอดภัยต่อร่างกายและหัวใจซะเลย
“อ้าว เฟย์ไปไหน” เมื่อเดินเข้ามาไม่เจอเฟย์ ฉันก็เลยถามบ๊อบบี้
“สงสัยไปห้องน้ำมั้ง” บ๊อบบี้ตอบ พร้อมกับยื่นมือมารับกล่องเค้กไปปักเทียน
“ไปไหนมา” ฉันถามเฟย์ เมื่อเธอเดินมาที่โต๊ะ
“อ๋อ ไปห้องน้ำมา” เฟย์ตอบ
“แฮปปี้ เบิร์ด เดย์ ทู ยู....แฮปปี้ เบิร์ด เดย์ ทู ยูฯ” เสียงเพื่อนของไทด์ช่วยกันร้องเพลงวันเกิดให้ไทด์ แล้วฉันก็ร้องตาม
“ขอบใจนะทุกคน” ไทด์บอกเพื่อนๆ แล้วก็เป่าเทียน
“มาชนแก้วกันหน่อย” เสียงนิค บอกทุกคน
ฉันกำลังจะจับแก้วเหล้าของตัวเอง แต่ก็ถูกมือหนาจับตัดหน้าไปก่อน
“เดี๋ยวก็เมาเละอีก” ไดมอนด์หันมาทำหน้าดุใส่
“ไม่เมาหรอก แค่นี้เอง” ฉันกำลังจะแย่งแก้วกลับคืนมา ไดมอนด์ก็ยกขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้ว
ทำให้ทุกคนในโต๊ะ ยื่นอึ้งกับการกระทำของเขา ฉันก็อึ้งเหมือนกันแก้วตัวเองมีก็ไม่กิน
“มองอะไร” ไดมอนด์หันไปถามเพื่อนๆ
“เปล่า ไม่มีไร” แดนตอบพร้อมกับเกาหัว
เขาจะรู้ตัวไหม ว่าสิ่งที่เขาทำเมื่อกี้สร้างความไม่พอใจให้กับสองสาวอย่างมาก
เพราะหล่อนสองคนจ้องจิกฉันจนตาแทบถลนออกมาอยู่แล้ว
“ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” พอนั่งได้สักพักฉันก็ขอตัวออกมา
จะให้นั่งต่อไปได้ไงในเมื่อโดนสายตาจิกกัดส่งมาให้เป็นระยะจากสองสาว ฟ้ากับเมย์
แล้วไดมอนด์ก็มานั่งข้างฉันด้วยก็เลยทำให้สองสาวไม่พอใจหนักกว่าเดิมอีก
“เฮ้ออออออ” ฉันยื่นถอนหายใจอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ในห้องน้ำ
ไม่อยากกลับเข้าไปที่โต๊ะเลย รู้สึกอึดอัดยังไงก็ไม่รู้
“เห็นนิ่งๆ แบบนี้ ร้ายไม่เบาเหมือนกันนะ เธอนะ!” ฟ้าพูด เมื่อเธอเดินมาเปิดน้ำล้างมือที่อ่างล้างมือข้างๆ ฉัน
“คิดจะควบสอง ไม่เกินไปหน่อยเหรอ” เมย์เดินมาสมทบอยู่ข้างฟ้า
“อะไร” ฉันหันหน้าไปถามพวกหล่อน ที่ยืนใช้สายตาจิกกัดฉันเป็นว่าเล่น
“ยังมาทำไร้เดียงสาอีก” เมย์พูด
“ฉันไม่เข้าใจที่พวกเธอพูด” ฉันเริ่มหงุดหงิดแล้วนะ
“งั้นถามตรงๆ เลยแล้วกัน ว่าระหว่างไทด์กับไดมอนด์ เธอสนใครมากกว่ากัน” ฟ้าถาม
“ก็สนทั้งสองแหละ ก็พวกนั้นเพื่อนฉันนิ” ฉันตอบตามจริง
“เห็นไหมล่ะ ว่ายัยนี้นะร้าย” เมย์หันไปพูดกับฟ้า
“แล้วแต่จะคิด” ฉันบอกอย่างรำคาญ พร้อมกับทำท่าจะเดินออกไปแต่ฟ้ากับเมย์ยืนบังประตูไว้ก่อน
“จะไปไหน” ฟ้าถาม
“กลับนะสิ ถามได้ แล้วก็ช่วยหลบทางด้วย” ฉันตั้งใจจะเดินเบียดพวกหล่อนไป ก็โดนเมย์ดึงแขนกลับมาอย่างแรง
“โอ๊ย... จะเอาไง!” ฉันก็เริ่มไม่ไหวเหมือนกัน ดึงแรงขนาดนี้คงออกไปดีๆ ไม่ได้แล้วล่ะ
“อย่ายุ่งกับไดมอนด์หรือไทด์ แล้วฉันจะปล่อยเธอไป ถ้าเธอรับปาก” เมย์บอก
“คงไม่ได้หรอกนะ เพราะสองคนนั้นเป็นเพื่อนฉัน อีกอย่างนะถึงฉันไม่ยุ่ง พวกนั้นก็มายุ่งกับฉันอยู่ดี” ฉันพูดตามความจริง
ยัยพวกนี้เป็นเด็กรึไง ไม่พอใจใครก็เที่ยวสั่งอะไรแบบนี้นะเหรอ ไร้สาระที่สุด
“ถ้าเธอไม่อ่อยไม่ยั่วพวกเขาก็ไม่สนใจเธอหรอก” ฟ้าพูด
“ฉันเนี้ยนะ ยั่ว! เอาสมองส่วนไหนคิด” ฉันก็เริ่มมีน้ำโหแล้วล่ะ
“นี่ อย่ามาทำปากดีนะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว” เมย์พูด พร้อมกับบีบต้นแขนฉันอย่างแรง
ฉันจ้องหน้าเมย์อย่างเอาเรื่อง คิดว่าทำฉันได้คนเดียวรึไง ฉันจับต้นแขนเมย์แล้วก็บีบแรงๆ เหมือนที่หล่อนทำแถมจิเล็บลงไปด้วย
“โอ๊ยยยย ฉันเจ็บนะยัยบ้า” เมย์ร้องโอดโอย
“ปล่อยแขนเพื่อนฉันนะยัยบ้า” ฟ้าเดินเข้ามาจิกเล็บลงบนหลังมือฉันที่บีบแขนเมย์อยู่
ฉันสะบัดมือออกอย่างแรง พร้อมกับที่พวกหล่อนปล่อยมือออกจากต้นแขนของฉันเหมือนกัน
“ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าไม่อยากให้ฉันยุ่งกับพวกนั้นก็ไปบอกเขาโน้นไม่ต้องมาสั่งฉัน!” ฉันเหลืออดกับยัยพวกนี้จริงๆ
ฉันกำลังจะเดินออกไปก็โดนมือเรียวกระชากผมจากด้านหลังจนหน้าหงายมองขึ้นเห็นเพดาน
“จะรีบไปไหน มาให้ตบสั่งสอนซะดีๆ” เมย์นั้นเอง
เพิ๊ยะ!
ฉันหน้าหันไปตามแรงตบจากมือเรียวของเมย์
เพิ๊ยะ!
ฉันก็ฟาดมือลงบนหน้างามๆ ของหล่อนเหมือนกัน คิดว่ามีมือคนเดียวรึไง
“เมย์!! แกเป็นไรรึเปล่า” ฟ้าทำสีหน้าตกใจ เมื่อเห็นเพื่อนโดนตบ
“ไปจับตัวมันไว้” เมย์สั่งเพื่อน
ฟ้าวิ่งมากอดล็อกตัวฉันไว้
“แน่นักเหรอ อีขวัญ!”
เพิ๊ยะ!
เมย์ตบหน้าฉันอีกหนึ่งทีแล้วก็เตรียมจะตบอีกรอบ
ฉันยกเท้าขึ้นถีบท้องเมย์เต็มแรง หล่อนหงายหลังล้มลงไปกับพื้นกระเบื้องของห้องน้ำ
“เมย์!” ฉันอาศัยจังหวะที่ฟ้าตกใจหันตัวมากระชากผมยัยฟ้ากดลงกับอ่างน้ำเปิดก๊อกน้ำใส่ผมยาวของหล่อนพร้อมกับกดสบู่เหลวที่มีไว้สำหรับล้างมือ สระผมให้ซะเลย จะได้หายหัวร้อน
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดด” ฟ้าร้องลั่นห้อง ทำให้โบว์วิ่งทะเลอทะล่าเข้ามา
“ทำไมเสียงดังจัง” โบว์พูด
“แกเข้ามาทำไม ไปดูต้นทางเดี๋ยวนิ” เมย์หันไปสั่งโบว์
โบว์ก็บอกง่ายวิ่งกลับออกไปหน้าห้องน้ำ
“แกกล้าทำเพือนฉันเหรอ อีบ้า” เมย์ลุกขึ้นมาตั้งท่าจะตบฉันอีกครั้ง
“พวกแกไดมอนด์กับไทด์มา” โบว์วิ่งตาตั้งเข้ามาบอก
ปัง!
ทันทีที่ไดมอนด์เปิดประตูเข้ามา
“โอ๊ยยย ไดมอนด์ช่วยเมย์ด้วย” เมย์รีบวิ่งไปออเซาะไดมอนด์ทันที พร้อมกับฟ้าที่ตอนนี้ฟองสบู่เต็มหัวเลย
“ของขวัญ! แกเป็นอะไรรึเปล่า” เฟย์วิ่งเข้ามาสำรวจร่างกายฉัน
“ฉันไม่เป็นอะไร” ฉันตอบเพื่อน
“นี่มันเรื่องอะไรกัน!” ไทด์ตะคอกถามเสียงดังลั่น
เมย์ ฟ้า โบว์ ก้มหน้าก้มตาเงียบกริบ
“ไม่มีอะไรหรอก เรื่องไม่เป็นเรื่องอ่ะ” ฉันตอบไทด์
“ไม่มีได้ไง ตบกันขาดนี้” ไดมอนด์พูดเสียงดุ จะให้ตอบไหมล่ะว่าเพราะนาย ไม่กล้าตอบอยู่ดี
“ฉันกลับก่อนนะไทด์” ฉันหันไปบอกไทด์
“มากับฉัน” ไดมอนด์เดินเข้ามาจับมือฉันพาเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
.
.
.