...รู้ทั้งรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจแค่ไหนในเรื่องผู้หญิง แต่เธอก็ห้ามใจตัวเองไม่ใด้เช่นกัน เพราะเธอเองก็แอบชอบเขามานานและหวังว่าสักวันหนึ่งเขาคนั้นจะหันมามองเธอบ้าง สักนิดก็ยังดี...
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,ดราม่า,ของขวัญ,ไดมอนด์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ของขวัญ
ฟุดฟิสๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ เหมือนกลิ่นตัวผู้ชาย ไดมอนด์ นึกได้ดังนั้นฉันก็เด้งตัวลุกขึ้นนั่งทันที
“ตื่นแล้วเหรอ” ไดมอนด์ถาม เขากำลังใส่เสื้อแล้วก็นาฬิกาที่ข้อมือ จะไปไหนนะ
“นายเข้ามาได้ไง” ฉันถามอย่างหวาดระแวงพร้อมกับดึงผ้าห่มมากอดไว้แน่น
“ก็นี่มันห้องฉัน” ไดมอนด์เดินมานั่งที่ปลายเตียง ฉันรีบถอยหลังชิดพนักพิงหัวเตียง
“แต่ฉันล็อกห้องแล้วนิ” ฉันมั่นใจว่าล็อกอย่างดี
“นิ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก” ไดมอนด์พูดเหมือนกลั้นขำ
ฉันใช้สายตามองอย่างหวาดระแวง
“ฉันจะไปทำงาน เธอก็ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว ฉันซื้อโจ๊กมาไว้ให้อยู่ในครัวและเดี๋ยวไทด์มันจะลงมาหาแล้วพาเธอไปส่งที่หอพัก” ไดมอนด์บอกเสร็จ เขาก็ลุกขึ้นยืน
ฉันคิดว่าเขาจะเดินออกไปจึงไม่ทันระวังตัว เพราะเขาหันกลับมาจุ๊บที่ริมฝีปากของฉันอย่างรวดเร็วแล้วก็เดินผิวปากออกไปอย่างอารมณ์ดี
เมื่อกี้ เขาขโมยจุ๊บฉัน
ใจเต้นตึกๆ ๆ รั่วยิ่งกว่าคนตีกลองซะอีก ความอุ่นยังติดตรึงอยู่ที่ริมฝีปากอยู่เลย ทำไมชอบแกล้งฉันแบบนี้.....
พออาบน้ำเสร็จฉันก็มานั่งกินข้าวเช้าที่โต๊ะ แล้วเหตุการณ์เมื่อกี้ก็ผุดขึ้นมา… ใบหน้าเห่อร้อนดั่งคนมีไข้เผลอนั่งยิ้มอายม้วนอยู่คนเดียว
ติ่งต่อง!
สงสัยไทด์จะมาแล้ว ฉันลุกออกจากเก้าอี้เดินไปเปิดประตูให้ไทด์
“กินข้าวยัง” ไทด์ถามขึ้นเมื่อฉันเปิดประตูให้
“เรียบร้อย แล้วไทด์ล่ะ” ฉันถามเพื่อนกลับ
“กินแล้ว ไปเลยไหม”
ฉันพยักหน้าให้เพื่อนแทนคำตอบ
พอถึงหอพักฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปเรียน
“เมื่อคืนแกไปนอนกับไดมอนด์มาเหรอ” เฟย์ถามพร้อมกับจ้องหน้าฉันนิ่ง
“จะบ้าเหรอ ฉันนอนห้องไดมอนด์ก็จริงแต่ไดมอนด์ไปนอนห้องไทด์” ฉันพูดตามความจริง
“ถ้าเป็นอย่างนั้นมันก็ดี แต่ว่าใครจะเชื่อ ในเมื่อแกออกไปกับไดมอนด์สองคน แถมยังทิ้งฉันไว้กลับยัยชะนีสองตัวนั่นอีก” เฟย์พูดเหมือนน้อยใจ
“มันไม่อะไรหรอก ฉันกับไดมอนด์เราเป็นเพื่อนกัน แล้วก็ขอโทษนะที่ทิ้งแกไว้” ฉันเดินเข้ามากอดเฟย์อย่างขอโทษ
“ฉันไม่โกรธแกก็ได้ แต่แกต้องไปดูหนังกับฉัน” เฟย์หันมายิ้มให้
“โอเคร...ฮิๆ” แล้วเราก็กอดคอกันหัวเราะเดินออกมาจากหอพักเพื่อไปเรียน
หอพักฉันอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยเดินไปประมาณสิบนาทีก็ถึง
“หวัดดีสองสาว” ฉันหันไปตามเสียงทักทาย
“หวัดค่ะ พี่เนม” ฉันหันไปทักทายกลับ
เขาคือพี่เนม รุ่นพี่ที่คณะของพวกเราเอง พี่เขาอัธยาศัยดีเป็นที่รักของรุ่นน้องในคณะ และที่สำคัญพี่เนมหล่อมาก....แถมโสดด้วย ^_^
“พี่เนมก็เดินมาเรียนเหมือนกันเหรอคะ” เฟย์ถาม
“ครับ ได้ออกกำลังกายไปในตัวด้วย” พี่เนมตอบ เขายิ้มให้อย่างใจดี
“พี่เนมก็หุ่นดีอยู่แล้วนี่คะ” ฉันชมพี่เนม เขาดูดีจะตายผู้หญิงที่คณะแอบปลื้มพี่เนมกันทั้งนั้น
“ของขวัญก็ชมพี่เกินไป ไม่ได้ดูดีขนาดนั้นหรอก” พี่เนมพูดถ่อมตัว
“ของขวัญไม่ได้พูดเกินไปหรอกค่ะ พี่เนมเนี้ยเป็นหน้าเป็นตาของคณะเราเลยนะ” เฟย์พูดเสริมอีกคน
“เอาล่ะๆ เลิกชมพี่ได้ล่ะ กินข้าวเช้ามากันรึยัง ไปกินที่โรงอาหารด้วยกันไหม” พี่เนมชวน
“ไปค่ะ เฟย์ยังไม่ได้กินเลย” เฟย์ตอบ
“ของขวัญกินมาแล้วค่ะ แต่ว่าไปหาขนมอร่อยๆ กินด้วยดีกว่า” กินคาวก็ต้องกินหวานด้วย
“ตัวเล็กๆ นี่ ชอบกินของหวานด้วยเหรอ” พี่เนมถามอย่างแปลกใจ
“ยัยขวัญนี่นะ ตัวแม่เลยค่ะ เรื่องของหวานเนี้ย” เฟย์บอก
เราเดินคุยกันเรื่อยเปื่อยจนมาถึงโรงอาหาร พี่เนมกับเฟย์ก็เดินไปซื้อข้าวส่วนฉันก็มาหาขนมหวานกิน ระหว่างเดินไปร้านขนมหวาน ฉันรู้สึกเหมือนถูกคนในโรงอาหารจ้องมองแปลกๆ นี่ฉันคงไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม เขาชำเลืองมองฉันแล้วก็หันไปซุบซิบกัน
อะไรกันฉันแต่งตัวผิดระเบียบเหรอ ฉันก้มมองสำรวจตัวเองว่ามีอะไรผิดปกติรึเปล่า ก็ไม่เห็นจะมีอะไรนิ สงสัยจะคิดมากไปแล้วเรา...
“ของขวัญ พี่ว่าจะถามเราอยู่พอดี พี่เข้าไปดูคลิปแนะนำการแต่งหน้าของเรานะ คือว่าอุทัยทิพย์เนี้ย ผู้ชายใช้ได้ป่ะ” พี่เนมถามอย่างเขินๆ
พี่เนมเข้ามาดูคลิปฉันด้วย ว๊าว....
“ใช้ได้ค่ะ มันช่วยแก้ร้อนในได้ด้วยนะคะ เทผสมกับน้ำเปล่าดื่ม” ฉันแนะนำพี่เนม
ฉันกำลังนั่งกินขนมเพลินๆ ก็มีผู้หญิงสองคนเดินผ่านโต๊ะที่ฉันไปนั่งโต๊ะตรงข้าม
“แรด...” ฉันหันขวับไปตามเสียงนั่น พวกหล่อนหัวเราะคริคัก
“อะไรแก ยัยพวกนั้นว่าใคร” เฟย์ถามอย่างสงสัย
“ไม่รู้ดิ” ก็มันพูดผ่านๆ จะไปรู้เหรอว่ามันว่าใคร
“ได้เวลาเข้าเรียนล่ะ” ฉันดูนาฬิกาที่ข้อมือ ก็ชวนเพื่อนเข้าเรียน
“เลิกเรียนกันกี่โมงล่ะ” พี่เนมถาม
“บ่ายสองค่ะ” ฉันตอบ
“ไปดูหนังกันไหม พอดีจะไปหาซื้ออุทัยทิพย์ด้วย” พี่เนมพูด ยืนเกาหัวอย่างเขิน
“พอดีเลยค่ะ เฟย์กับของขวัญว่าจะไปดูหนังกันอยู่ เดี๋ยวไปพร้อมกันเลย” เฟย์บอก
“งั้นเลิกเรียนแล้วพี่จะรออยู่ที่หน้าคณะเรานะ” พี่เนมบอก
“ค่ะ” ฉันกับเฟย์ตอบพร้อมกัน
ฉันเดินเข้ามาในห้องเรียนก็เจอกับสายตาจ้องมองแปลกๆ แล้วก็หันไปซุบซิบนินทากัน
“นี่! ซุบซิบอะไรกัน” เฟย์ตะโกนถามเสียงดัง
“ไม่มีอะไรก็แค่สงสัยว่า คนในคลิปนี้ ใช่ของขวัญรึเปล่า” เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งบอก
“คลิปอะไร” ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัย เพื่อนผู้หญิงที่พูดเมื่อกี้ยื่นโทรศัพท์ของเธอมาให้ฉันดู
“คลิปหลุดหน้าคลายบิวตี้บล็อกเกอร์คนดัง กำลังจูบกับผู้อย่างดูดดื่มที่ลานจอดรถของเอสทีผับ” เสียงพูดออกมาจากโทรศัพท์พร้อมกับคลิปความยาวสองนาที ฉายภาพตอนที่ฉันกับไดมอนด์กำลังจูบกัน
“เธอไปเอามาจากไหน” ฉันถามเพื่อนผู้หญิงเจ้าของโทรศัพท์
“มีคนส่งต่อๆ กันมา สรุป ใช่เธอป่ะ” เธอถามฉันกลับพร้อมกับสายตาใคร่รู้
“ลบทิ้งเลยนะ!” เฟย์ตะคอกบอกเพื่อนผู้หญิงที่ให้ดูคลิป
“นิ ถึงฉันลบมันก็ไม่หมดอยู่ดี เขาเห็นกันทั่วมหาลัยแล้ว”
ฉันยืนเม้นปากแน่นตัวสั่นไปหมด ใครกันเป็นคนแอบถ่ายแล้วมีใครได้เห็นแล้วบ้าง ที่มหาลัยนะไม่เท่าไรหรอก ฉันกลัวพ่อแม่ฉันจะเห็นมากกว่า
“ของขวัญ แกใจเย็นก่อนนะ ค่อยๆ คิด ก่อนหน้านี้แกไปมีปัญหากับใครมาก่อนรึเปล่า” เฟย์เดินเข้ามาปลอบพร้อมกับถาม
“ฉันไม่เคยมีเรื่องกับใครเลยนะ แต่....” ฉันนึกได้ล่ะ ต้องเป็นยัยสามคนนั้นแน่ๆ
“แต่อะไร” เฟย์ถามอย่าง งงๆ
“แกเรียนไปก่อนเลย วันนี้ฉันไม่เข้าเรียน” ฉันหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย แล้วเดินออกจากห้องเรียนทันที ฉันเดินตรงดิ่งไปที่คณะนิเทศก็สวนทางกับพี่เนมพอดี
“ของขวัญ ไม่เรียนเหรอ” พี่เนมเดินเข้ามาถามฉัน
“ขอโทษนะคะ ตอนนี้ขวัญรีบ” ฉันบอกปัดพร้อมกับเดินต่อ
“พี่เห็นคลิปแล้วนะ” พี่เนมพูดขึ้นทำให้ฉันชะงักเท้าทันที
นี่พี่เนมก็เห็นด้วยเหรอ
ฉันไม่สนใจก้าวเดินต่อจนมาถึงคณะนิเทศ กวาดสายตาไปรอบๆ ก็เห็นสามสาวกำลังนั่งหัวเราะคริคักอยู่ที่โต๊ะมาหินอ่อนข้างตึก ฉันเดินเข้าไปหาพวกนั้นทันที
ตุบ!
.
.
.
