รัก,แฟนตาซี,ลึกลับ,พญานาค,โรแมนติก,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ถึงเวลาที่เธอต้องไปศึกษาดูงานที่ต่างจังหวัดพร้อมกับรุ่นน้องอีกหลายคน โดยจังหวัดแรกที่ไปคือจังหวัดอุดรธานี ทำให้ต้องรีบเดินทางตั้งแต่หกโมงเช้า เพราะว่าระยะทางจากรุงเทพฯไปอุดรธานีนั้นใช้เวลาหลายชั่วโมงพอสมควร
“แม่คะ เวไปก่อนนะคะแม่” วิรัลวีร์เข้ามาสวมกอดมารดาแน่น
“จ้าลูก ถึงแล้วโทรหาแม่ด้วยนะจ๊ะ”
หญิงสาวพยักหน้ารับปาก ขณะที่บิดานำพระเครื่องที่ท่านบูชามาไว้เนิ่นนาน มาคล้องคอให้บุตรสาวและเอ่ยขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้คุ้มครองให้ลูกและทีม เดินทางถึงอุดรธานีอย่างปลอดภัยและทำงานได้อย่างราบรื่นไร้อุปสรรค จนวิรัลวีร์แอบขำไม่ได้
“พ่อ เวไปแค่ดูงานเอง ไม่ได้ไปรบสักหน่อย ขอพระเเค่องค์เดียวก็พอแล้วค่ะ” เธอปรามบิดาที่กำลังจะหยิบพวงสร้อยพระให้ และรับมาแค่สร้อยพระองค์เดียวเพื่อให้บิดาสบายใจ ถึงแม้ว่าความจริงจะอยากให้พระกับลูกเป็นสิบองค์
วิรัลวีร์เดินทางมาถึงมหาลัยก็ตอนตีห้าห้าสิบนาที แต่ที่ประหลาดใจคือบนรถทัวร์มีเตชพัฒน์หลับคารถรอแล้ว มาตรงเวลาจริงไม่บิดเบี้ยวแฮะ
“สวัสดีค่ะพี่เวลา” ฉัตรดาวไหว้รุ่นพี่ที่มหาลัย
“มาเร็วนะเนี่ย พี่นึกว่าไอ้เนสท์มันจะมาสาย ดูมันสิ ทำอย่่างกับไม่ได้นอนทั้งคืน” วิรัลวีร์บุ้ยปากไปยังคนที่หลับสนิท
ฉัตรดาวขำเล็กน้อย “พี่เนสท์ไม่กล้ามาสายหรอกค่ะ กลัวโดนพี่เวลาว่าเอา”
“คนอย่างมันอ่ะนะกลัวพี่ว่า ขนาดกลัวนะเนี่ย”
“น้ำก็เลยปลุกพี่เนสท์ตั้งแต่ตีสี่ไปเลยค่ะ ไม่งั้นนาฬิกาปลุกก็เอาไม่อยู่ค่ะพี่เวลา” ประโยคสุดท้ายฉัตรดาวป้องปากกระซิบกับวิรัลวีร์สองคน
คนที่โดนพาดพิงต่างๆ นานา ถึงกับลืมตาตื่นด้วยความสลึมสลือ ถึงตาเขาจะหลับแต่หูเขาฟังอยู่และได้ยินน้องสาวสุดที่รักและรุ่นพี่สาวเอ่ยพาดพิงทุกประโยค แต่คนที่หนักกว่าใครเห็นจะเป็นฉัตรดาว เขาหันมาค้อนใส่น้องสาว แทนที่จะเป็นทีมเดียวกัน แต่กลับหักหลังพี่ชายตัวเอง
“อย่าพูดเยอะครับเจ้”
วิรัลวีร์จิ๊ปากอย่่างนึกเคืองหนุ่มรุ่นน้อง ก่อนจะไปนั่งข้างหลังฉัตรดาว ในขณะที่ออกเดินทางนักศึกษาร่วมขบวนก็พากันร้องเพลงอย่างสนุกสนาน รวมทั้งอาจารย์ที่ปรึกษาด้วย กว่าจะมาถึงจังหวัดอุดรธานีก็เกือบจะค่ำเพราะจากกรุงเทพฯมาใช้เวลาในการเดินทางพอสมควร วิรัลวีร์เดินลงมาจากรถทัวร์ก่อนจะสำรวจที่พักที่อาจารย์จัดหาไว้ให้ เป็นโรงแรมที่ค่อนข้างเก่าพอสมควร แต่ยังคงความงามของการแกะสลักลวดลายไม้และบรรยากาศของเรือนไทย
“น่ากลัวเนอะเจ้” เตชพัฒน์สะกิดรุ่นพี่สาวที่กำลังสนใจกับการแกะสลักลายไม้ ซึ่งเขาไม่เห็นว่าจะน่าสนใจตรงไหน ออกจะน่ากลัวด้วยซ้ำไป
“อย่าพูด! ตอนกลางคืนอย่าพูด” วิรัลวีร์หันมาดุเสียงเข้มพร้อมกับถลึงตามองคนปากดีไม่รู้จักเวลา
“เราจะพักที่นี่นะครับ นักศึกษาชายพักฝั่งรีสอร์ท ส่วนนักศึกษาหญิงพักในตึกได้เลย แยกย้ายกันไปพักผ่อนนะครับ พรุ่งนี้นัดกัน6โมงเช้าที่หน้าตึก เพราะอาจารย์มีอะไรให้ทำ “
“อะไรอ่ะคะอาจารย์ บอกสักนิดได้ไหมคะ” นักศึกษาคนหนึ่งยกมือถาม
“พรุ่งนี้เช้ารู้พร้อมกันครับ แยกย้ายได้แล้วครับ โชคดี” อาจารย์ปุณณ์โบกมือลาทุกคน ก่อนจะลากกระเป๋่าไปทางห้องพักของตนเอง
“โรงแรมสัตนาคา...” วิรัลวีร์พึมพำอ่านป้ายชื่อที่พัก แต่ก็ตัดสินใจลากกระเป๋าไปไว้ที่พักเช่นกัน ก่อนจะทำธุระส่วนตัวและนอนพักด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง สงสัยเธอคงจะอินกับเรื่องพญานาคมากไปหน่อย ถึงเห็นคำว่านาคาแล้วรู้สึกขนลุกราวกับมีพลังงานบางอย่างในคำคำนี้ แต่แทนที่จะรู้สึกแปลกที่แปลกทางในการมาต่างถิ่น แต่ทำไมใจของเธอถึงรู้สึกสบายใจ อบอุ่น เหมือนที่นี่คือบ้านอย่างไรอย่างนั้น
“วิรัลวีร์ วงค์ภุชงค์” เสียงปริศนาดังขึ้น ดวงตาคู่นั้นกำลังจดจ้องหญิงสาวที่นอนหลับพริ้มอยู่บนเตียงไม่รู้ร้อนรู้หนาวใดๆ
---------
เอาแล้ววว บุรุษปริศนาท่านนี้จะเป็นใครน้าา เเล้วเขาจะเปิดตัวเมื่อไหร่ก่อน
ขอฝากเรื่องแรกอย่างเป็นทางการของนามปากกาหน้าใหม่อย่างทิพย์ชลาลัยด้วยนะคะ🥰🫶🏻
หากมีข้อผิดพลาดประการใด สามารถฟีดแบคได้เลยค่ะ พร้อมนำมาปรับปรุงและพัฒนาผลงานค่า
ฝากด้วยนะคะะ😘
