รัก,แฟนตาซี,ลึกลับ,พญานาค,โรแมนติก,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“คุณเป็นพญานาคเหรอคะ”ตอบแบบไม่ต้องเดา รอยยิ้มมุมปากของภาธรน่าจะเป็นคำตอบว่าเขาไม่ใช่มนุษย์ แต่ทำไมเธอไม่กลัว ก็คงเพราะเธอศรัทธาและชินกับเรื่องพญานาค ทำไมไม่รู้สึกแปลกใจที่เขาเป็นพญานาค
“ครับ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมก็จะบอกคุณไปเลยแล้วกันว่าผมเป็นนาคบริวารขององค์มุจลินท์นาคราช มีหน้าที่ปกป้องดูแลวัดเทวนาคาแห่งนี้”ภาธรนาคราชแปลกใจที่ใบหน้าสวยของหญิงสาวไม่ได้แสดงความตกใจ แปลกใจ หรือหวาดกลัวอย่างที่เขาคิดมาตลอด ตรงกันข้ามเธอดูไม่แปลกใจอะไร
“คุณเป็นบริวารของพ่อปู่มุจลินท์นี่เอง มิน่าล่ะ คุณถึงไปโผล่ที่วัดพระธาตุบังพวนได้ ”เธอยิ้ม แล้วจึงถามต่อด้วยความสงสัย จะไปถามกับชาวบ้านทำไม ในเมื่อต้นตอแห่งความศรัทธาอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว
“ผมเป็นพญานาคที่มนุษย์ศรัทธาก็จริงครับ แต่ผมตอบคุณไม่ได้ทุกเรื่องนะ เพราะบางเรื่องพญานาคแบบผมก็ถูกสั่งห้ามไม่ให้ยุ่ง”
“ฉันก็แค่อยากรู้ทำไมพญานาคอย่างคุณ ถึงดูต่างจากองค์อื่น”เพราะแววตาของเขาดูไร้พิษภัยใดๆ ดูใจดีเหมือนที่
เตชพัฒน์เคยบอก เขาดูต่าง แต่ไม่รู้ว่าต่างอย่างไร
“ผมก็ต่างจริงๆ นั่นแหละ คุณพอจะรู้ใช่ไหมว่าพญานาคแบ่งกันตามวรรณะที่เกิด ผมเกิดในวรรณะโอปปาติกะ แต่ผมเป็นเพียงนาคบริวาร ไม่สามารถเป็นนาคชนชั้นผู้นำหรือปกครองได้ และผมจำอดีตชาติตัวเองไม่ได้”ไม่รู้ทำไมภาธรถึงกล้าเล่าให้วิรัลวีร์ฟังอย่างหมดเปลือก คงรู้ว่าเธอไม่ได้คิดร้ายหรือคิดจะทำร้ายนาคแบบเขา เมื่อก่อนนั้นเขาก็เป็นนาคบริวารที่ไม่ได้มีอิทธิฤทธิ์มากมายอะไร แต่เมื่อได้บารมีสะสมมาเป็นพันปี ก็ทำให้ภาธรมีอิทธิฤทธิ์มากขึ้น มากจนมนต์อาลัมพายน์ของพญาครุฑทำอะไรเขาไม่ได้ แต่เขาไม่สามารถต่อกรกับองค์นาคราชชั้นสูง ด้วยว่าบารมียังไม่มากพอ
“ปกติเทพจะมีความสามารถในการจำอดีตชาติได้ไม่ใช่หรือคะ แล้วทำไมคุณ…”เธอขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“ผมจำไม่ได้จริงๆ ครับ องค์มุจลินท์บอกว่าอาจจะเป็นเพราะเวรกรรมของผมเอง”ภาธรมองดวงตาที่ส่งกำลังใจมาให้ ก็ได้แต่อมยิ้มกลั้นความรู้สึกของตัวเอง ถึงจะรู้สึกผูกพันจนอยากกอดเท่าไหร่แต่นาคกับมนุษย์เป็นไปได้หรือ…
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไม่ว่าอดีตชาติของคุณจะเป็นยังไง แต่ฉันเชื่อว่าการที่ได้มาเป็นพญานาคแปลว่าคุณก็ต้องมีบุญไม่น้อย คุณก็คงเป็นคนดีนั่นแหละค่ะ”
ภาธรยกมือขึ้นไปลูบหัวอีกฝ่ายอย่างลืมตัว เขาอยากขอบคุณที่เธอเชื่อว่าเขาเป็นคนดี แม้ตลอดพันปีที่ผ่านมาจะไม่มีใครรู้จักภาธรนาคราช แต่เขาก็จะดูแลชาวบ้านทุกคนต่อไปอย่างไม่คิดหวังผลตอบแทน
“คุณรู้จักตำนานที่นี่ไหมครับ”
“รู้สิคะ คุณตาล้ำเพิ่งเล่าไปวันก่อน ที่นี่เคยเป็นเมืองพญานาคมาก่อนใช่ไหมคะ”วิรัลวีร์ตอบอย่างมั่นใจ แต่หารู้ไม่ว่าเหนือมนุษย์และคำบอกเล่าผู้เฒ่าผู้แก่ยังมีพญานาคที่อยู่มาพันปี
“จริงๆที่นี่เป็นเมืองวิรัตนะนครครับ พระราชบิดาต้องการให้เจ้าชายแต่งงานจึงประกาศหาคู่ในเมือง แต่พระมารดาเห็นว่าคนที่เหมาะสมคือลูกสาวคนโตของโหราจารย์ครับ ต่อมาหญิงคนนั้นสิ้นเพราะถูกวางยาพิษ…”
วิรัลวีร์ยกมือกอบกุมหัวใจที่เต้นแรง ไม่รู้ด้วยความตกใจที่หญิงคนนั้นตายเพราะโดนยาพิษหรือสงสารเจ้าชายกันแน่ ก่อนจะตั้งใจฟังเขาเล่าต่ออย่างละเอียด เพราะเขาเป็นพญานาคนั่นแปลว่าเรื่องที่เขาเล่าเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องเล่าอย่างที่ชาวบ้านเล่ากัน
“เจ้าชายจึงได้แต่งงานกับลูกสาวคนเล็กแทน แต่ลูกสาวคนเล็กของโหราจารย์ไม่ชอบเจ้าชายเพราะเชื่อว่าเจ้าชายเป็นสาเหตุที่ทำให้พี่สาวเขาตาย แต่แต่งงานได้ไม่นาน พระชายาก็โดนงูพิษในสวนกัดจนสิิ้นไปอีกคนครับ โหราจารย์โกรธเจ้าชายมากที่ทำให้ลูกสาวสองคนตาย จึงสาปแช่งด้วยความแค้น ให้เจ้าชายไปเป็นพญานาคบริวารที่ป่าหิมพานต์
ชั่วนิรันดร์”
วิรัลวีร์ไม่คิดว่าเรื่องราวจะใหญ่โตขนาดนี้ น่าสงสารทัั้งเจ้าชายและหญิงสองคนนั้น แต่ถึงขั้นต้องสาปกันเป็นพญานาคเลยเชียวหรือ แต่ก็ยังสงสัยว่าทำไมต้องไปเป็นนาคบริวารอยู่ในป่าหิมพานต์ด้วย ด้วยความสงสัยจึงเอ่ยปากถามพญานาคตัวจริง
“แล้วทำไมต้องเป็นนาคบริวารคะ ฉันว่าเรืิ่องชักจะดราม่าเกินไปแล้ว”
“ลูกสาวเขาตายเพราะงู เขาก็คงอยากให้เจ้าชายเป็นพญานาคเพื่อที่จะอยู่เหนืออสรพิษทั้งปวง”
วิรัลวีร์พยักหน้าด้วยความเข้าใจ เท่าที่เคยศึกษามาพญานาคอยู่ได้หลายที่คือในน้ำที่เมืองบาดาล บนภูเขา ถ้ำ และสวรรค์
แต่พญานาคสวรรค์ส่วนใหญ่ก็มักจะอยู่กันที่สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกามีท้าววิรูปักษ์เป็นผู้ปกครองและสวรรค์ชั้นนี้ยังเป็นชั้นที่
ใกล้ชิดกับมนุษย์ที่สุด
“พญานาคที่อาศัยที่ภูเขากับถ้ำ ส่วนใหญ่จะมีนิสัยโกรธง่ายและหวงอาณาเขตของตัวเองมากครับ ถ้ารุกล้ำเข้าไป ก็อาจจะเกิดอันตรายได้”
“พญานาคทะเลาะกันเองได้ด้วยหรือคะ?”
“ไม่ว่าจะพญานาคหรือเทวดา ก็เหมือนมนุษย์ทั่วไป แค่พวกเราเกิดมาด้วยบุญทำให้มีอิทธิฤทธิ์มากกว่ามนุษย์ แต่เรื่องกิเลส พวกเราก็มีกิเลสและกรรมเหมือนกันกับมนุษย์ พญานาคที่ไม่เลื่อมใสศรัทธาในพุทธศาสนาก็มีมากครับ ทางที่ดีคือต่างคนต่างอยู่ เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด”ภาธรอธิบายด้วยความเคยชิน จากที่เป็นนาคมานานก็รู้ว่าไม่ว่าจะเป็นเทพหรือคน ก็ล้วนมีกิเลสเหมือนกัน แค่เทวดาอาจจะมีกิเลสที่บางกว่าก็เท่านั้นเอง แล้วก็หมั่นสะสมบุญมากกว่า ทำให้ได้เสวยสุขอยู่บนสวรรค์
“แล้วคุณเป็นนาคแบบไหนคะ อยู่บนสวรรค์ ตามถ้ำหรือในแม่น้ำ”
“ผมเป็นนาคบาดาลครับ จัดอยู่ในตระกูลฉัพพยาปุตตะหรือสีรุ้ง แต่ผมไม่ได้อาศัยอยู่ที่บาดาลตลอดเวลา ที่อยู่ของผมคือวัดวาอาราม ผมจะลงไปเมืองบาดาลก็ต่อเมื่อเข้าเฝ้าองค์มุจลินท์ก็เท่านั้น”ภาธรไม่เอ่ยต่อว่า หากไม่มีธุระจำเป็นเขาไม่ลงไปเมืองบาดาลแน่นอน หลังจากนั้นบทสนทนาก็เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่นาคราชหนุ่มจะนึกเรื่องบางอย่างได้เกี่ยวกับเตชพัฒน์เพื่อนของหญิงสาวคนนี้กับสิ่งที่เขากับสุธาทัศน์สงสัยว่าสิ่งประหลาดที่ติดตามเตชพัฒน์อยู่ อาจจะเป็นพญาครุฑ! แต่ก็คิดอีกแบบว่าหากเขามีพญาครุฑคุ้มครองจะสามารถมองเห็นนาคด้วยตาเปล่าได้อย่างไร นั่นคือสิ่งที่พวกเขาตั้งคำถามกัน แต่ยังไม่ทราบคำตอบ เพราะตราบใดที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในกายเตชพัฒน์ไม่อยากปรากฎตัว พวกเขาก็ไม่มีวันได้รู้ว่าเป็นใคร อันที่จริงก็ไม่ได้อยากรู้ แค่ไม่เป็นอันตรายต่อวงศ์นาคราชก็พอแล้ว
“เพื่อนคุณที่มีชื่อว่าเตชพัฒน์ก็ศรัทธาพญานาคหรือ?”ภาธรไม่เอ่ยถึงพญาครุฑ เพราะรู้ว่าวิรัลวีร์จะซักไซ้ยาว จึงถามในเรื่องความสนใจพญานาคแทน หากอีกฝ่ายไม่สนใจในเรื่องพญานาคก็แปลว่าเป็นผู้ที่มีพญาครุฑคุ้มครอง
“ใช่ค่ะ นายนั่นน่ะยิ่งกว่าฉันอีก บ้านของเนสท์นับถือพญานาคมากจะเห็นได้จากนามสกุลของเขา พรนาคา ”
ภาธรรับฟังหน้านิ่ง แต่ในใจคิดสารพัดอย่าง นามสกุลเกี่ยวกับพญานาคเช่นนี้นี่เองถึงมองเห็นพญานาคได้ด้วยตาเปล่า แล้วสิ่งที่คุ้มครองเขาก็ไม่ใช่พญาครุฑอย่างที่คาดไว้ แต่ถ้าเป็นนาคเหมือนกัน ทำไมไม่เคยปรากฎตัวให้พวกเขาเห็น
“คุณรู้อะไรเกี่ยวกับนายนั่นมาหรือคะ เช่น คุณรู้หรือว่าพญานาคองค์ไหนดูแลเนสท์อยู่”วิรัลวีร์ยื่นหน้าเข้ามาถามใกล้ๆด้วยความอยากรู้อยากเห็น จนทำเอาพญานาคหนุ่มใจสั่น เพราะไม่เคยใกล้ชิดกับหญิงใดเลยแม้แต่นางนาคีหรือนางฟ้าสวยๆก็ไม่เคยเฉียดกราย เพราะเขารู้ว่าเขาต่างจากนาคองค์อื่น จึงเลือกที่จะอยู่ห่างๆ มนุษย์ก็คงเรียกเขาว่า Introvert การที่มีมนุษย์สาวสวยๆหน้าตาน่ารักเข้ามาถามใกล้เช่นนี้ ต่อให้เขาเป็นนาคก็อดจะหวั่นไหวไม่ได้เช่นกัน
“ผมไม่รู้หรอกครับ ต่อให้มีพญานาคคุ้มครองอยู่ถ้าเขาไม่ปรากฎตัวผมก็ไม่ก้าวก่ายไม่ได้”
“แต่ฉันว่าคนที่คุ้มครองเนสท์ ต้องเป็นพญานาคสาวสวยแน่ๆเลยค่ะ”เสียงใสเอ่ยอย่างมั่นใจ
“ทำไมถึงมั่นใจอย่่างนั้นล่ะครับ”
“ก็ฉันคิดว่านายเนสท์ดูจะมีชะตาข้องเกี่ยวกับผู้หญิงน่ะสิคะ เพราะนายนั่นคบใครก็เป็นอันเลิกทุกราย จนทุกวันนี้แทบไม่อยากจะมีแฟน” เตชพัฒน์ก็มีแฟนเป็นปกติแต่โดนสาวบอกเลิกทุกราย อย่างไม่รู้สาเหตุ ทำให้เจ้าตัวเลิกสนใจเรื่องความรักไปพักใหญ่แล้ว จนเธอจบมาเรียนปริญญาโทหนุ่มรุ่นน้องก็ยังไม่มีใคร ไม่ใช่ไม่มีแต่ไม่พร้อมจะมี เพราะกลัวจะเสียใจอีก
“อาจจะเกี่ยวกับคำสัญญาละมั้งครับ ถ้าไม่ได้ถอนคำสัญญากับคนรักในอดีตชาติ เราก็จะไร้เนื้อคู่”
“แล้วคุณมีเนืี้อคู่ไหมคะ?”วิรัลวีร์เขยิบเข้ามาใกล้ จ้องเจ้าของนัยน์ตาอบอุ่นไม่กะพริบไปไหน
“ผมไม่ใช่กรมกามเทพนะครับ ผมถึงจะรู้ว่าเนื้อคู่ผมเป็นใคร”ภาธรเขยิบห่างเล็กน้อยเพื่อความเหมาะสม หากองค์มุจลินท์ทราบว่าเขาแอบหวั่นไหวกับมนุษย์สาว เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ดูเถิดอยู่มาพันกว่าปี สาวๆสวยๆที่เป็นนาคีก็มีมาก แต่กลับมาหวั่นไหวกับมนุษย์คนเดียว
“กรมกามเทพ? คือบริษัทหาคู่ของพญานาคเหรอคะ”
“เปล่าครับ กรมกามเทพคือหน่วยงานที่จัดเนื้อคู่ตามบุญกรรมและโชคชะตาของคนคนนั้น อยู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ครับ”
“โห ฟังแล้วดูอเมซิ่งมากเลยค่ะ”วิรัลวีร์ตาเป็นประกาย ไม่น่าเชื่อว่านอกจากโลกมนุษย์จะมีเรื่องราวที่อัศจรรย์อีกมากมาย
“โลกมนุษย์ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่หาคำตอบไม่ได้ เพราะถ้าหาคำตอบได้มันมีอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจมากกว่านี้”
ภาธรอมยิ้มเว้นวรรคก่อนจะเอ่ยต่อ “แต่ถ้าวันนั้นมาถึง กิเลสของมนุษย์คงยากที่จะคาดเดา”
กลับมาแน้วค่าา หายไปนานอีกแล้ววให้ตีมือ555 แว๊บไปเขยนซีรีส์วาเลนไทน์มาค่าา เร็วๆ นี่จะเปิดให้อ่านเป็นตอนแรกก ฝากทั้งสองเรื่องไว้ด้วยน้าาา
