ตุลย์เด็กหนุ่มเรียนดีที่สอบเข้ามาเรียนในโรงเรียนชื่อดังเเต่ดันมาเจอกันกับคู่อริที่อยู่ข้างบ้านอย่างไต้ฝุ่นเด็กหนุ่มตัวท็อปของโรงเรียนที่สาวๆ ต่างพากันกรี๊ดทั้งคู่มีปากเสียงกันมาตั้งเเต่เด็กๆ การวนมาเจอกันครั้งนี้เลยเป็นเรื่องอยากที่จะเข้ากันได้ เเต่ก็ดันมีเรื่องราวที่ทำให้ทั้งคู่ต้องวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เรื่องราวของทั้งคู่จะเป็นยังไงต่อไปติดตามกันได้เลย
ชาย-ชาย,รัก,ไทย,วัยว้าวุ่น,ตลก,รุ่นพี่ที่รัก,คู่กัด,Dear Senior the Series รุ่นพี่ที่รัก ตอนคู่กัด,ไต้ฝุ่นตุลย์,ภัทรธิดา,Cosmos112547 ,นิยายวาย,รักวัยรุ่น,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
6
ไปเที่ยวกัน
21:30น.
ฉันนอนกลิ้งตัวไปมาบนเตียงก่อนที่จะลุกขึ้นมานั่ง ในหัวของฉันมันว้าวุ่นไปหมด เเละก็ไม่รู้ว่าทำไมความรู้สึกเเบบนี้มันถึงเกิดขึ้นได้ ฉันตัดสินใจเปิดโทรศัพท์เเละทักข้อความไปหาพี่ข้างบ้านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เเชทไต้ฝุ่น
ตุลย์:นี่ เป็นอะไรหรือป่าว
ไต้ฝุ่น:ไม่ได้เป็นไร
ตุลย์:เรื่องพี่เกื้อหรอ
ไต้ฝุ่น:บ้า
ไต้ฝุ่น:เเล้วนี้ไม่นอนหรือไง
ตุลย์:นอนไม่หลับ
ไตัฝุ่น:ทำเเบบทดสอบของเกื้อยัง
ตุลย์:ทำเเล้ว
ไต้ฝุ่น:เเปลกนะ ปกติเวลานี่เเกต้องนอนเเล้ว เครียดเรื่องเรียนหรอ
ตุลย์:ป่าว
ไต้ฝุ่น:งั้นออกมาที่หน้าต่างหน่อยสิ
ตุลย์:ทำไม
ไต้ฝุ่น:ออกมาเถอะน่ะ วันนี้มีดาวเต็มท้องฟ้าเลยนะ
ตุลย์:อือ ก็ได้
ฉันตัดสินใจเดินออกมาที่ระเบียงห้องก่อนที่จะเจอพี่ชายข้างบ้านที่ออกมายืนอยู่ที่ระเบียงเช่นกัน ห้องของเราทั้งคู่อยู่ตรงข้ามกัน ไต้ฝุ่นชี้ไปบนฟ้าให้ฉันมองตาม ฉันมองตามอย่างว่าง่าย ไม่นานนักก็มีเสียงเเชทเด้งขึ้นมา
เเชทไต้ฝุ่น
ไต้ฝุ่น:เห็นดาวป่ะ
ตุลย์:เห็นสิ ไม่ได้ตาบอด
ไต้ฝุ่น:มีดาวเเม่ไก่ด้วย
ตุลย์:มีด้วยหรอ เคยได้ยินเเต่ดาวลูกไก่
ไต้ฝุ่น:มีลูกเเล้วก็ต้องมีเเม่สิ ไม่งั้นมันจะเกิดขึ้นมาได้ไง
ตุลย์:สาระมั้ยเนี่ย
ไต้ฝุ่น:ไม่อ่ะ คนอย่างพี่มีสาระด้วยหรอ
ตุลย์:อย่าเรียกตัวเองว่าพี่ได้ป่ะ ขนลุกว่ะ
ไต้ฝุ่น:ไหนน้องตุลย์ลองเรียกพี่ว่าพี่ไต้ฝุ่นสิคะ
ตุลย์:ไม่น่าออกมาเลย คืนนี้น่าจะฝันร้าย
ไต้ฝุ่น:เเสดงว่าจะฝันถึงพี่อะดิ
ตุลย์:คิดไปเอง
ไต้ฝุ่น:ฝันถึงพี่ได้นะ พี่ไม่ติด
ตุลย์:พอ
ไต้ฝุ่น:ไม่เเกล้งล่ะๆ
ตุลย์:นี่ พรุ่งนี้ พาไปกินโจ๊กร้านเฮียหน่อยสิ
ไต้ฝุ่น:อยากไปหรอ
ตุลย์:อือ
ไต้ฝุ่น:โอเค งั้นเจอกันเวลาเดิมนะ
ตุลย์:อือ
ไต้ฝุ่น:รีบเข้าไปนอนได้เเล้วไป เดี๋ยวตื่นสาย
ตุลย์:บอกตัวเองเถอะ
ไต้ฝุ่น:ไปได้เเล้ว ฝันดีนะ
ตุลย์:อือ ฝันดี
ฉันเงยหน้าขึ้นมาจากเเชทก่อนที่จะเห็นไต้ฝุ่นยิ้มออกมา ฉันรีบเดินเข้าห้องก่อนที่จะปิดม่าน ทำไมกันนะ เเค่รอยยิ้มของพี่ไต้ฝุ่นถึงทำให้ฉันใจเต้นเเรง ทั้งๆที่ปกติกัดกันจะตาย เเต่ทำไมกัน ฉันครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จะเดินาที่เตียงเเละวางโทรศัพท์ลง ไม่นานฉันก็หลับไป
เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันรีบตื่นเเต่งตัวเเละลงไปจากบ้าน
“จะไปเเล้วหรอลูก”
“ครับเเม่”
“ไปลูกไป ตั้งใจเรียนนะ”
“ครับพ่อ งั้นตุลย์ไปก่อนนะครับ”
“จ้า”
ฉันเดินออกมาจากบ้านก่อนที่จะตรงไปที่รั่ว เเละก็เห็นพี่ไต้ฝุ่นที่รออยู่ที่รถ
“ป่ะ ไปกัน”
“อือ”
วันนี้ฉันเเละพี่ไต้ฝุ่นออกจากบ้านเวลาเดิมเเละไปที่ร้านโจ๊ก วันนี้ที่ร้านคนยังไม่เยอะ เพราะพวกเรารีบบึ่งมาที่นี้
“อ้าว เด็กๆ วันนี้กินไรดีล่ะ”
“ของผมเอาโจ๊กพิเศษใส่ไข่2ฟองไม่ใส่ขิงเเล้วก็ยอทอดกรอบ2ครับ ส่วนอีกถ้วยโจ๊กธรรมดาไม่ใส่ขิงไม่ใส่กระเทียมเเล้วก็หมูปิ้ง20บาท เพิ่มยอทอดอีก1ครับ”
“เดี๋ยว รู้ได้ไงว่าของฉันกินอันนั้น”
“ก็ครั้งที่เเล้วสั่งอันนี้นิ เเถมกินหมดไม่เหลือเลย”
“ครั้งที่เเล้วไม่มียอทอด”
“เเต่ครั้งที่เเล้วเเย่งพี่กิน”
“อือๆ ขอบคุณ”
“ไปนั่งได้เเล้ว”
ฉันเดินมานั่งที่โต๊ะอย่างว่าง่ายก่อนที่พี่ไต้ฝุ่นจะเดินไปตักน้ำ ฉันพึ่งนึกได้ว่าร้านนี้บริการตัวเอง ฉันเลยลุกออกจากเก้าอี้ จู่ๆก็มีน้ำมาวางที่โตีะ
“จะไปไหน”
“ไปตักน้ำ”
“เอามาให้เเล้วนี้ไง”
“ขอบคุณ”
“นี่ หางเสียงอ่ะมีมั้ย”
“เเค่ขอบคุณก็มาพอเเล้วนะ”
“ชิ วันหลังไม่พามาล่ะ”
“เเล้วเเต่”
“มาเเล้วเด็กๆ”
เฮียร้านข้าวต้มพูดก่อนที่จะวางถ้วยโจ๊กเเละเครื่องเคียงลงบนโต๊ะ เราทั้งคู่ไม่รอช้า เริ่มตั้งหน้าตั้งตากินโจ๊กเพราะช่วงเช้าเรามีเวลาไม่มากนัก ไม่นานพวกเราก็กินเสร็จ พี่ไต้ฝุ่นจ่ายเงินให้ฉันเเละเดินออกไปที่รถ ฉันเดินตามมาอย่างงงๆ ก่อนที่จะขึ้นรถตามไป เช่นเคยพี่ไต้ฝุ่นขึ้นรถเหมือนรถไฟเหาะพาฉันมาถึงโรงเรียนเเละไปจอดรถที่กรงเดิม
“ขอบคุณครับ”
“อะไรนะ”
“ขอบคุณ”
“เมื่อกี้มีมากกว่านี้นิ”
“ครั้งเดียวพอ”
“อ่าๆ ถือว่าพี่ได้ยินเเล้วละกัน”
“อือ รีบไปได้ล่ะ”
“งั้นมีไรก็ทักมา เอ้อ อันนี้ฝากไปให้เกื้อด้วยนะ”
“โอเค”
ฉันรับกระดาษมาก่อนที่จะเดินออกไป ฉันเเอบอ่านใบทดสอบของพี่ไต้ฝุ่น เเต่จะว่าไปทำไมตรงกับของฉันหลายข้อเลยเนี่ย มีเเค่บ้างข้อที่ฉันชอบทำเเต่พี่ไต้ฝุ่นไม่ชอบ เเละบ้างข้อที่ฉันไม่ชอบเเต่พี่ไต้ฝุ่นทำได้ เเล้วเเบบนี้พี่เกื้อจะวัดยังไง ฉันได้เเต่นึกคิดในใจ
จนเวลาผ่านไปถึงเที่ยงฉันเเละเพื่อนๆก็เดินมาที่โรงอาหารเหมือนเดิมเเละเจอพี่เกื้อกำลังจะนั่งเเละมีกลุ่มของพี่ไต้ฝุ่นอยู่ใกล้ๆ
“วันนี้พวกเราขอนั่งร่วมโต๊ะได้มั้ย”
“ได้สิ เเต่เหลือที่ให้น้องๆเราด้วยนะ”
“โอเค”
“นู่นไง น้องๆมาเเล้ว”
“สวัสดีครับพี่ๆ”
“สวัสดีจ้า เดี๋ยววันนี้มีเพื่อนพี่อีกกลุ่มมานั่งด้วยนะ คงจะเคยเห็นกันผ่านๆเเล้ว”
“ครับ”
“เอากระเป๋ามาวางมา จะได้ไปหาข้าวกิน”
“ค่ะ”
ฉันเเละเพื่อนวางกระเป๋าก่อนที่จะเดินออกไปหาอะไรกิน ไม่นานพวกเราก็ถือข้าวมาคนละจาน ก่อนที่จะเดินกลับโต๊ะ พวกเรากินกันมาได้สักพักพวกพี่ๆก็เริ่มบทสนทนา
“นี่ ได้ข่าวว่าพี่น้องคู่นี้เเข่งกันจีบเกื้อหนุนหรอ”
“ไม่ได้เเข่งนะครับ ผมก็จีบของผม ส่วนพี่เขาก็จีบของพี่เขา”
“มันก็เรียกว่าเเข่งนั้นเเหละ”
“เเล้วนี้ใบทดสอบที่พี่ให้ไปล่ะ”
“นี่ครับ”
“อือ โอเค”
“บททดสอบเเบบนี้จะช่วยอะไรอ่ะ”
“มันเป็นลิสเกี่ยวกับการเข้ากันได้ของคนสองคนน่ะ ถ้าใครที่ใกล้เคียงเรา คนนั้นก็อาจจะมีสิทธิ์มากกว่า”
“เเบบนี้เอง”
“เอ้อ วันเสาร์นี้เราไปเที่ยวสวนสนุกกันมั้ย พอดีฉันไปเล่นกิจกรรมมาได้บัตรมาหลายใบน่าจะไปครบได้อยู่”
“เอาไงดีเเก”
“ถ้าพวกเเกไปฉันก็ไป”
“พวกน้องๆก็ไปด้วยกันสิ”
“ไปได้หรอครับ”
“ไปได้ พี่ได้บัตรมาฟรี ถ้าไม่ใช้มันเสียดายนะ”
“ไอริน เเพม เหนือ ตุลย์ ไปมั้ย”
“ไปก็ได้ค่ะพี่เกื้อ จะได้ไปเที่ยวด้วย”
“ไปก็ได้ครับ”
“งั้นน้องๆไป พี่ก็ไป”
“โอเค ไปหลายๆคนก็สนุกดี”
“งั้นมาเจอกันที่สวนสนุกเลยเนาะ”
“โอเค”
“วันเสาร์10โมง”
ตี๊ด ตี๊ด
“มีอะไรหรือป่าวเกื้อ”
“ฉันลืมไปเลยว่าวันนี้เรามีเลือกชมรม ฉันต้องไปเตรียมชมรมอะดิ”
“คาบต่อไปว่าง ไม่ต้องรีบหรอก”
“ก็จริง”
“ฝุ่นว่าชมรมของเกื้อคนต้องเข้าเยอะเหมือนเดิมเเน่นอน”
“ไม่หลอก ปีที่เเล้วชมรมเราเกือบโดนยุบเลยนะ เเต่ดีที่มีคนเก่าอยู่”
“เอาเถอะน่ะ ปีนี้เกื้อได้เป็นประธารชมรม เราว่ายังไงก็มีคนสมัคร”
“ขอบใจนะฝุ่น”
“เเล้วน้องๆ ได้ชมรมยังครับ”
“ของผมน่าจะดนตรีครับ”
“ดีเลย ถ้าดนตรีมาถามพี่สองคนได้นะ”
“ได้เลยครับ”
“ส่วนหนูยังไม่รู้เลยค่ะว่าจะเลือกอะไรดี อาจจะดูชมรมก่อน”
“เเล้วเเกล่ะตุลย์”
“ไม่รู้ ยังไม่ได้เลือก ไม่วิทย์ก็คณิตมั้ง”
“เด็กเรียนเกินไปป่ะ”
“เเล้วไง ทีพี่ยังไปชมรมบาสได้เลย”
“รู้ได้ไงว่าพี่อยู่บาส”
“มีรูปติดบอร์ดชมรมบาส ถ้าไม่อยู่ในชมรมบาสพี่จะอยู่ชมรมว่ายน้ำหรือไง”
“ก็จริงของน้องมัน มึงอยู่ติดเต็มบอร์ดขนาดนั้น ใครไม่รู้ก็บ้าเเล้วป่ะ”
“คุยกันซะเพลินเลยนะ จะหมดเวลาอยู่เเล้วเนี่ย”
“ซวยเเล้ว”
“อะไรอีกไอ้วิน”
“วันนี้เราเรียนกีฬาสนามสองไง ตอนนี้เหลืออีก5นาทีเข้าเรียนทันมั้ยล่ะ”
“ซวยล่ะ งั้นรีบไปดิ”
“พวกเราไปก่อนนะ”
“เออๆรีบไป เดี๋ยวครูด่า”
พูดจบพวกกลุ่มของไต้ฝุ่นก็รีบวิ่งเอาจานไปเก็บก่อนที่จะรีบวิ่งเเข่งกันออกไป ส่วนพวกฉันก็เก็บจานเเละเดินขึ้นห้องเรียนตามปกติ
14:30น.
วันนี้ครูวิชาการงานให้พวกเราเลิกเรียนไว้เพื่อจะได้ไปเลือกดูชมรมี่เราชอบ ทิศเหนือเเยกตัวไปห้องดนตรี ส่วนฉันเเพมเเละไอริน ก็เดินมาที่บอร์ดเพื่อดูรายชื่อชมรม
“เราอยู่ชมรมอะไรดีอ่ะ”
“ดูก่อนละกัน”
“ฉันว่าของฉันต้องชมรมวาดเขียน”
“เเล้วเเกล่ะไอริน”
“ขอดูอีกนิดนะ”
“เเล้วเเกล่ะตุลย์”
“ฉันไปคณิตดีกว่า ขี้เกี้ยวคิดเเล้ว”
“อุ้ย มีชมรมถ่ายถาพด้วยอ่ะ”
“เเกชอบถ่ายรูปหรอไอริน”
“อยากถ่ายก็อยาก เเต่ที่อยากมากกว่าคืออยากเป็นเเบบให้คนอื่นถ่าย”
“ก็จริงเเกก็สวย”
“ตุลย์ จะจีบเราหรอ ฟ้องพี่เกื้อนะ”
“จะไปไหนก็ไปๆ”
“เเรงนะ”
“งั้นฉันว่า เราเเยกย้ายกันตรงนี้เลยยดีกว่า จะได้รีบไปเข้าชมรม”
“โอเค ไว้เจอกันนะ”
“บ้าย”
