ตุลย์เด็กหนุ่มเรียนดีที่สอบเข้ามาเรียนในโรงเรียนชื่อดังเเต่ดันมาเจอกันกับคู่อริที่อยู่ข้างบ้านอย่างไต้ฝุ่นเด็กหนุ่มตัวท็อปของโรงเรียนที่สาวๆ ต่างพากันกรี๊ดทั้งคู่มีปากเสียงกันมาตั้งเเต่เด็กๆ การวนมาเจอกันครั้งนี้เลยเป็นเรื่องอยากที่จะเข้ากันได้ เเต่ก็ดันมีเรื่องราวที่ทำให้ทั้งคู่ต้องวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เรื่องราวของทั้งคู่จะเป็นยังไงต่อไปติดตามกันได้เลย
ชาย-ชาย,รัก,ไทย,วัยว้าวุ่น,ตลก,รุ่นพี่ที่รัก,คู่กัด,Dear Senior the Series รุ่นพี่ที่รัก ตอนคู่กัด,ไต้ฝุ่นตุลย์,ภัทรธิดา,Cosmos112547 ,นิยายวาย,รักวัยรุ่น,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
13
คุกกี้
ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันหลับไปนานเเค่ไหน ฉันค่อยๆลุกขึ้นมาจากโต๊ะก่อนที่จะมองไปทางเพื่อนๆที่ตอนนี้ก็พากันหลับตามฉันทั้งสามคน
“อ้าว ตุลย์ ทำไมมานอนกันอยู่ตรงนี้ล่ะ”
“พี่ๆ สวสัดีครับ พอดีวิชานี้ว่างน่ะครับ เลยมารอที่โรงอาหาร เเล้วนี่พวกพี่เลิกเรียนเเล้วหรอครับ”
“วิชานี่พวกพี่สอบเสร็จเเล้วน่ะ”
“พวกเเก ตื่นได้เเล้ว พวกพี่ๆมากันเเล้วนะ”
“ใครมานะ”
“พวกพี่เกื้อไง”
“พวกพี่เขามากันเเล้วหรอ”
“ลืมตาขึ้นมาดูสิไอริน”
“เห้ย พี่เกื้อ ตกใจหมด”
“ใครมาอะเเก”
“พวกพี่ๆมากันเเล้ว”
“อุ้ย สวัสดีค่ะพี่ๆ”
“สวัสดีครับพี่ๆ”
“งั้นพวกเราไปกินข้าวกันมั้ย”
“โอเคครับ”
หลังจากที่พวกเราทั้งสี่คนตื่นเเละเจอพวกพี่ๆ เราก็รีบเก็บของบนโต๊ะ ก่อนที่จะเดินไปหาซื้อข้าวมานั่งกิน ไม่นานนักหลังจากที่เราได้ซื้อข้าวเสร็จพวกเราก็เดินมาที่โต๊ะ
“วันนี้ได้ไรกินกัน”
“วันนี้ผมกินสุกี้ครับ”
“ของหนูมีพะเเนงค่ะ”
“ไข่เจียวครับ”
“ขนมจีนน้ำยาค่ะ”
“เเต่ละคน กินไม่เหมือนกันสักอย่าง”
“อ้าวฝุ่น มานั่งด้วยกันดิมีเรื่องจะคุยด้วย”
“อือ โอเค งั้นเดี๋ยวพวกเราไปซื้อข้าวก่อนนะ”
“อือ”
พูดจบกลุ่มของพี่ไต้ฝุ่นก็เดินมาวางกระเป๋าเเละพากันเดินออกไปซื้อข้าว ฉันได้เเต่มองตามพี่ไต้ฝุ่นไปตอนนี้ในใจฉันก็คงคิดว่าพี่ไต้ฝุ่นเเป็นอะไรทำไมไม่พูดกับฉัน ทำไมกันนะ ไม่นานมากพวกพี่ๆเขาก็เดินกลับมาพร้อมกับข้าวคนละจาน
“มานั่งๆ”
“เเล้วนี่เกื้อมีไรจะคุยกับพวกเราอ่ะ”
“จะถามว่ากีฬาสีปีนี้ พวกเเกจะลงอะไรกัน”
“น่าจะบาสเหมือนเดิมเเหละ ทำไมหรอ”
“งั้นปีนี้สีเเดงก็ชนะบาสอะดิ”
“มันเเน่อยู่เเล้ว ฉันเล่นนิ”
“เเล้วนี่น้องๆล่ะ ปีนี้ปีเเรกจะลงอะไร”
“พวกผมก็จะลงบาสครับ”
“บาสหรอ จะสู้พวกพี่ไหวมั้ย”
“ไหวสิ อย่าคิดว่าตัวเองเล่นเก่งเเล้วคนอื่นจะสู้ไม่ได้นะ”
“งั้นก็มาลองดู”
“ตอนนี้มันศึกพี่น้องเเล้วอ่ะเกื้อ”
“เอ้อจริงสิ พวกเเกเเข่งกันจีบเกื้ออยู่นิ งั้นใครที่เเข่งครั้งนี้ชนะก็ได้คะเเนนเพิ่ม”
“คะเเนนอะไรของเเก”
“ก็คะเเนนในการจีบไง”
“จะบ้าหรอ ถามสองคนนี้ก่อนมั้ยว่าอยากเเข่งหรือป่าว”
“เอาสิเกื้อ ฉันจะได้ทำคะเเนนด้วย”
“งั้นผมก็เอาด้วยครับพี่เกื้อ ผมก็อยากจะลองดู”
“เอ่อ..เอางั้นก็ได้”
ฉันมองหน้าที่ไต้ฝุ่นตาเขียว ตอนนี้ในใจของฉันมันอยากจะเอาชนะมากจนลืมไปเลยว่าพี่ไต้ฝุ่นเป็นนักบาสโรงเรียน เเล้วเเบบนี้ฉันจะชนะได้มั้ยเนี่ย
“คิดจะเเข่งกับพี่ก็ลองดู”
“เอ่อ ตุลย์ เเกกินข้าวเสร็จเเล้วพาฉันไปซื้อสมุดหน่อยสิ ลืมเอามาอ่ะ”
“ให้พี่พาไปมั้ย”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่เกื้อ”
“พี่จะไปซื้อปากกาพอดี ไปด้วยกันนี้เเหละ”
“เอ่อ ก็ได้ค่ะ”
หลังจากนั้นพี่เกื้อเเละไอรินก็เดินออกไปจากโต๊ะ ตอนนี้พี่ไต้ฝุ่นมองมาทางฉัน ก่อนที่จะหันไปทางอื่น
“เอ้อตุลย์ เมื่อเช้าอ่ะนนท์มันให้ฉันเอาอันนี้มาให้เเกด้วย ฉันลืม”
“อะไรอ่ะ”
“น่าจะเป็นขนมนะ”
“น่ากินดีนิ”
ฉันหยิบกล่องคุกกี้ขึ้นมา ก่อนที่จะเปิดดูข้างใน คุกกี้ที่ถูกเรียงเป็นสองเเถวเเถมมีกระดาษโน้ตเล็กๆที่เขียนไว้
“ขออ่านได้ป่ะ”
“อือ เอาสิ”
“ฉันตั้งใจทำขนมมาให้ ทานให้อร่อยนะตุลย์ โห่ นนท์มันทำขนมให้เเกด้วยอ่ะ มันชอบเเกหรือป่าวเนี่ย”
“ไม่หรอกมั้ง เพื่อนกัน”
ฉันยิ้ม ก่อนที่จะหยิบขนมขึ้นมาเเละกำลังจะกิน เเต่ทว่าขนมชิ้นที่ฉันถือกลับถูกคนตรงข้ามเเย่งไปกินอย่างหน้าตาเฉย
“เห้ย จะกินก็หยิบในกล่องดิ มาเเย่งทำไม”
“ก็พี่อยากกินชิ้นนี้อ่ะ ขอนะ”
“ชิ”
“หยี่ ไม่เห็นอร่อยเลย”
“เเต่ฉันว่า มันก็อร่อยดีนิ ลิ้นเเกเพี้ยนป่ะเนี่ย”
“ไม่ชอบก็ไม่ต้องกิน ฉันกินเอง”
“มันไม่อร่อยจะกินทำไม”
“พี่ไม่ชอบก็ไม่ต้องกินดิ จะมาบังคับคนอื่นทำไม”
“อ้าวๆ พอเลยสองคนนี้ ตีกันอีกเเล้วนะ”
เสียงของพี่เกื้อหนุนที่เดินกลับมาพร้อมกับไอริน
“เอ้อตุลย๋ เมื่อกี้ฉันเจอนนท์ที่สหักรณ์อ่ะ นนท์ถามหาเเกด้วยนะ”
“น้องตุลย์กับนนท์รู้จักกันด้วยหรอ”
“รู้จักครับ พอดีนนท์เขาเป็นเพื่อนในชุมนุมน่ะครับ”
“นนท์ลงเเข่งบาสด้วยนะรู้ป่าว”
“จริงหรอ”
“ตัวเเค่นั้น จะกระโดดถึงหรอ”
“ตัวเล็กเเล้วมันจะทำไม ใครจะสูงใหญ่เเต่ข้างในกรวงเหมือนพี่ล่ะ”
“อ้าว หาเรื่องกันหรอ”
“ป่าว ไม่ได้เอ่ยชื่อนิ อยากรับก็รับไป”
“สองคนนี้เนี่ย ตีกันอยู่ได้ รู้ป่าว ว่าตีกันเเบบนี้สุดท้ายเเล้วก็ได้กันเองทุกรายเลยนะ”
“ไม่มีทาง”
“ไม่มีทาง”
“พี่ซิมพูดเเบบนี้ไม่ได้นะ ผมเสียหาย ใครจะไปทนคนเเบบนี้ได้”
“ใครมันจะอยากได้เด็กอย่างเเกเป็นเเฟนล่ะ”
“เด็กเเล้วมันทำไมห้ะ”
“เเล้วทำไม”
“เห้ย พอๆเเยกๆ จะหมดเวลาพักเเล้วเนี่ย มัวเเต่ตีกันอยู่นั้นเเหละ”
“งั้นหนูว่าเราเเยกย้ายกันเลยมั้ยคะ เพราะยังไงวันนี้คาบสุดท้ายก็ต้องไปเจอกันที่คณะสีอยู่ดี”
“อือ โอเค งั้นเเยกย้ายกันดีกว่า”
“อันนี้ขอนะ ไปล่ะ”
ชายร่างสูงหยิบกล่องขนมที่เพื่อนข้างห้องให้ฉัน ก่อนที่จะรีบสะพายกระเป๋าเเละเดินออกไป
“เห้ย นั้นมันของฉันนะ”
“ไอ้ฝุ่น รอกูด้วย”
“ไม่เป็นไรนะตุลย์ เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่”
“ไม่เป็นไรครับพี่วิน”
“งั้นพวกพี่ไปก่อนนะ”
“ครับ”
“วันนี้ไต้ฝุ่นดูเเปลกๆเนาะ”
“เเปลกยังไงอ่ะพี่โมเน่”
“ปกติไต้ฝุ่นไม่ได้กวนเเบบนี้ เเกว่าป่ะเกื้อ”
“ก็ปกตินะ อาการออกขนาดนี้ไม่รู้ก็บ้าล่ะ”
“อาการอะไร”
“อ..อาการง่วงนอนไง วิชาต่อไปว่างไปนอนที่ห้องสภากัน”
“อือ ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็ง่วง”
“พึ่งเคยเห็นมุมนี้ของพี่ๆนะคะเนี่ย”
“ทำไมอ่ะน้องไอริน พวกพี่ก็คนธรรมดาเหมือนพวกน้องๆนั้นเเหละ”
“ก็ปกติเห็นเเต่พวกพี่เรียนไม่เคยมีมุมนอนในโรงเรียนเลย”
“เดี๋ยวอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆก็รู้เองเเหละเนาะ”
“เอ่อ พวกหนูไปก่อนนะคะ”
“อ้าว ไอริน รีบไปไหนอ่ะ”
“น้องไอรินเป็นไรอ่ะจู่ๆก็เดินไปเลย ยังคุยไม่เสร็จเลย”
“ไม่มีอะไรหรอก เราขึ้นห้องกัน”
“เกื้อ เเกยิ้มอะไรอ่ะ”
“ป่าว ง่วงนอนเเล้ว ไปกันเถอะ”
“เเล้วเจอกันนะน้องๆ”
“ค่ะ”
“เเล้วเจอกันครับ”
ฉันได้เเต่มองพี่เกื้อหนุนที่ยิ้มอย่างมีความสุขตอนที่พูด เเต่ก็ต้องตกใจกับการกระทำของเพื่อนสาวที่จู่ๆก็เกิดอาหารเขินเเละเดินออกไปอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ฉันคิดว่าสองคนนี้ต้องมีอะไรเเปลกๆเเน่เลย เพราะตั้งเเต่ที่ไอรินไปอยู่กับพี่เกื้อหนุน สองคนนี้ก็เริ่มมีอาการเเปลกๆ ทั้งไปเที่ยวไปคาเฟ่ถ่ายรูปด้วยกัน ถึงเเม้ว่าเพื่อนสาวตัวน้อยของฉันจะให้เหตุผลว่าไปถ่ายรูปกิจกรรมของชมรมก็เถอะ เเต่ฉันก็ยังได้กลิ่นเเปลกๆอยู่ดี
“ตุลย์ เราไปกันเถอะ”
“อือ ไปสิ”
หลังจากที่พวกเราทั้งหมดเเยกย้ายกัน ฉันเเละเพื่อนๆก็พากันขึ้นห้องเรียนตามปกติ
“อาทิตย์นี้ครูจะให้จดสูตรเเละวิธีการทำ ส่วนนักเรียนก็ไปเตรียมของมาอาทิตย์หน้านะ”
“ค่ะครู”
“ครับครู”
ฉันเเละเพื่อนๆจดสูตรทำขนมคุกกี้ กันอย่างตั้งใจ เเละ
นี้ก็เป็นอีกครั้งที่ฉันหลุดออกจากการเรียน ฉันนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนเที่ยง ที่พี่ไต้ฝุ่นขโมยขนมที่เพื่อนข้างห้องให้มาไปอย่างหน้าตาเฉย ทำไมวันนี้ตานั้นดูเเปลกๆไป ทั้งๆที่ตอนเช้าเเทบจะไม่คุยกับฉันด้วยซ้ำ เป็นบ้าอะไรของเขานะ
ฉันคิดวุ่นในใจอยู่นานจนเวลาผ่านไปเเละหมดชั่วโมง เสียงประกาศเข้าคณะสีก็ดังขึ้น เมื่อฉันเเละเพื่อนๆรู้สถานที่รวมคณะเเล้วพวกเราทั้งสี่คนก็พากันเดินไปที่คณะสี
“น้องๆมานั่งกันเป็นเเถวก่อนนะคะ”
“เอาล่ะค่ะ พี่ชื่อมิ้นนะคะเป็นรุ่นพี่ม.6เเล้วก็เป็นประธาน
สีปีที่เเล้ว เเละปีนี้เราก็จะทำการเลือกประธานสีคนใหม่กันนะคะ ขอเชิญพี่ๆม.5ที่มีรายชื่อต่อไปนี้ออกมาด้วยค่ะ”
“คนเเรกเกื้อหนุน คนที่สองโมเน่ คนที่สามซิม คนที่4มีอาร์ คนที่5ฟอร์ด ขอเชิญ5คนนี้ออกมาด้วยค่ะ”
“พี่ๆ5คนนี้จะมี1คนที่ได้เป็นประธานสีในปีนี้นะคะ เดี๋ยวพี่จะให้น้องๆยกมือโหวดกันว่าอยากให้ใครเป็นประธานสี”
“พี่มิ้น ประธานสีลงเเข่งได้มั้ย”
“ได้สิ ลงได้หมด เเต่ไม่ต้องห่วงนะ พวกเเก5คนยังไง
ก็ต้องช่วยคณะสี”
“งั้นตอนนี้พี่ขอให้ทั้ง5คนหันหลังเเล้วพี่จะเริ่มถามน้องๆ”
หลังจากนั้นพี่ๆก็พากันพูดชื่อของพี่ม.5ทั้ง5คนเพื่อหาคะเเนนเสียง เเละก็เป็นไปอย่างที่คิด เพราะคนที่ได้คะเเนนโหวดเยอะที่สุดก็คือพี่เกื้อหนุน
“งั้นปีนี้นักเรียนที่ได้เป็นประธานสีก็คือเกื้อหนุนนะ เอาล่ะเดี๋ยวพี่จะเเบ่งงานให้ โมเน่เป็นรองประธานละกัน คอยช่วยเกื้อหนุน ส่วนซิมเป็นหัวหน้านักกีฬา มีอาร์กับฟอร์ดก็ช่วยกับด้วยล่ะ”
“ค่ะ”
“ครับ”
“งั้นตอนนี้น้องๆคนไหนที่สนใจลงกีฬาให้มาลงเลยนะ
ใครจะลงกีทามาลงที่พี่ฟอร์ดนะ ฟุตบอล ชายหญิง ลงที่พี่ซิม ส่วนวอลเลบอล ชาย หญิง ลงที่พี่โมเน่ บาส ชายหญิงลงที่พี่เกื้อ เเบตลงที่พี่มีอาร์ พี่ให้เวลาน้องๆในการลงชื่อนักกีฬา20นาที เเละเราจะมาช่วยกันเลือกทีมงานปีนี้กัน”
หลังจากที่พี่มิ้นประธานสีคนก่อนพูดจบ พวกเราก็เดินไปหารุ่นที่เพื่อลงเเข่งกีฬา ไอรินเเละเเพมเดินไปทางกีทา ส่วนฉันที่ไม่ค่อยอยากเล่นกีฬาก็ต้องมาลงกับเหนือเพราะสัญญากับเพื่อนไว้เเล้ว
“มาๆลงชื่อเลยเราสองคน”
“ปีนี้พี่เกื้อลงกีฬามั้ยครับ”
“ดูก่อนอ่ะ ถ้ากีฬาไหนคนขาดพี่ก็ลงอันนั้น”
“เเสดงว่าพี่เกื้อเล่นเป็นหมดทุกอย่างเลยหรอครับ”
“ก็ได้นะ พี่ชอบเล่นกีฬาน่ะ”
“ดูไม่ออกเลยนะครับเนี่ย”
“เเล้วเเพมกับไอรินล่ะ”
“ไอรินไปลงเเข่งวิ่งน่ะครับ”
“งั้นรีบลงชื่อเลย คนอื่นมารอเเล้ว”
“ครับๆ”
หลังจากที่ฉันเเละเหนือลงชื่อเเละไอดีไลน์ลงไปในใบสมัครเเละเราทั้งคู่ก็เดินมานั่งที่เดิมเพื่อรอเพื่อนสาวทั้งสองคนที่เเยกไปลงชื่อ
“ตุลย์ เเกว่าปีนี้เราจะชนะป่ะ”
“ยังไงก็ต้องเล่นให้ชนะดิ”
“เเต่สีเเดงมีพี่ไต้ฝุ่นเลยนะ”
“เเล้วไงอ่ะ คนเก่งก็ใช่ว่าจะชนะเสมอไปนะ”
“ก็จริง งั้นปีนี้เราจะทำให้บาสชายสีฟ้าได้ที่1”
“มันก็ต้องอย่างนั้นอยู่เเล้วเพื่อน”
ฉันยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ ทั้งๆที่ในใจก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังจะทำมันจะออกมาดีมั้ย เเต่ก็นั้นเเหละ ไม่ลองไม่รู้
