ตุลย์เด็กหนุ่มเรียนดีที่สอบเข้ามาเรียนในโรงเรียนชื่อดังเเต่ดันมาเจอกันกับคู่อริที่อยู่ข้างบ้านอย่างไต้ฝุ่นเด็กหนุ่มตัวท็อปของโรงเรียนที่สาวๆ ต่างพากันกรี๊ดทั้งคู่มีปากเสียงกันมาตั้งเเต่เด็กๆ การวนมาเจอกันครั้งนี้เลยเป็นเรื่องอยากที่จะเข้ากันได้ เเต่ก็ดันมีเรื่องราวที่ทำให้ทั้งคู่ต้องวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เรื่องราวของทั้งคู่จะเป็นยังไงต่อไปติดตามกันได้เลย
ชาย-ชาย,รัก,ไทย,วัยว้าวุ่น,ตลก,รุ่นพี่ที่รัก,คู่กัด,Dear Senior the Series รุ่นพี่ที่รัก ตอนคู่กัด,ไต้ฝุ่นตุลย์,ภัทรธิดา,Cosmos112547 ,นิยายวาย,รักวัยรุ่น,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
21
เจ็บ
เเกร็ก เเกร็ก
ฉันสะดุ้งขึ้นมาทันทีเมื่อรู้สึกถึงเสียงที่ผิดปกติที่ดังเข้า
มาในเต้นท์ ฉันมองไปทางขวามือของตัวเองก็เห็นพี่ไต้ฝุ่นกำลังเเอบเเกะขนมในกระเป๋าของฉันขึ้นมากิน
“พี่ทำอะไรเนี่ย นั้นขนมของผมนะ”
“ขอกินหน่อยดิ หิว”
“ของพี่ก็มีจะมาเเย่งผมทำไม”
“ก็พี่อยากกินอันนี้”
“พี่นี่มัน..”
“มากินด้วยกินดิ”
“อย่ายื่นมาเเบบนี้เดี๋ยวมดขึ้น”
“ไม่ขึ้นหรอก”
“พี่รู้ได้ไงว่ามันจะไม่ขึ้น ถ้าคืนนี้นอนเเล้วมีมดกัดนะพรุ่งนี้พี่เจอดีเเน่”
“รับรองว่าไม่มีเเน่นอน”
พี่ไต้ฝุ่นพูดก่อนที่จะหยิบขนมขึ้นมากินหน้าตาเฉย
โดยที่ฉันได้เเต่นั่งมองการกระทำของคนตรงหน้า
หลังจากที่พวกเราพักผ่อนกันอยู่นานก็ถึงเวลารวมตัว
ตอนนี้เราทุกคนมานั่งอยู่ที่โดมของโรงเรียนเพื่อคุยเรื่องที่จะวางเเผนของการซ่อมเเซมเเละทาสีโรงเรียนในวันพรุ่งนี้ จากที่วางเเผนมากลุ่มผู้ชายต้องไปช่วยกันขนไม้เเละซ่อมอาคารเรียนที่พุพัง นักเรียนหญิงบางส่วนช่วยกันทาสีเเละอีกส่วนเเยกไปทำอาหาร พอพวกเราวางเเผนกันเสร็จพวกเราก็รวมรับประทานอาหารที่ครูของโรงเรียนได้จัดไว้ให้ก่อนที่เราจะเเยกย้ายกันไปอาบน้ำนอน
“พี่จะมาเบียบทำไมเนี่ย”
“ขอกอดหน่อยดิ พี่ไม่ได้เอาตุ๊กตามา”
“เเล้วทำไมไม่เอามา”
“ก็มันไม่เท่”
“ไม่เอามาเองเเล้วจะมากอดผมทำไม”
“ก็พี่จีบตุลย์อยู่นะ พี่ขอกอดหน่อยไม่ได้หรือไง”
“มันเกี่ยวอะไรเนี่ย”
ฉันพูดออกไปเเต่มือของฉันที่ตอนเเรกพยายามขัดขืน
กับหยุดนิ่งเเละปล่อยให้เเขนของชายข้างๆกอดอย่างง่ายดาย
“พี่ชอบตุลย์นะ…ไม่สิรักเลยเเหละ”
“พูดอะไรของพี่เนี่ย”
“พี่ไม่รู้ว่าความรู้สึกเเบบนี้มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ เเต่พี่ไม่
ชอบเลยเวลาที่มีใครเข้ามาใกล้ตุลย์ พี่หวงไปหมด”
ฉันได้เเต่เงียบเเละหน้าเเดงบรรยากาศเเบบนี้มันคล้าย
กับหนังรักวายที่ฉันเคยดูผ่านๆที่พระเอกสารภาพรักกับนายเอง นี้ฉันกำลังโดนบอกสารภาพรักอยู่ใช่มั้ย ข้างในใจของฉันมันร้อนรุ่มไปหมด ตอนนี้ท้องของฉันมันเริ่มหวิวๆเพราะพี่ไต้ฝุ่นเริ่มขยับเข้ามาเเละกอดฉันเเน่นขึ้น เสียงลมหายใจที่ค่อยๆเข้ามาใกล้ๆต้นคอของฉันก็เริ่มดังขึ้น ฉันตัดสินใจหันหน้าไปทางพี่ไต้ฝุ่น
“ผมไม่เคยรู้สึกเเบบนี้กับใครเลยเเต่พี่ไม่ต้องห่วงนะ ผม
รู้สึกกับพี่เเค่คนเดียว”
“จ..จริงหรอ”
“อือ”
“งั้นเรามาคบกันมั้ย”
“ผมอยากให้เรารู้จักกันมากกว่านี้ก่อน เรายังไม่เคยได้
ไปไหนมาไหนด้วยกัน ถ้าเราศึกษากันก่อนมันก็น่าจะดี ผมจะได้รู้จักพี่มากขึ้น เรามาเริ่มเรียนรู้กันเเละกันก่อนดีกว่านะครับ”
“เเค่นี้พี่ก็ดีใจเเล้ว ขอบคุณนะที่เปิดโอกาสให้พี่”
ฉันเเละพี่ไต้ฝุ่นเผลอสบตากัน ตอนนี้โลกทั้งใบของฉัน
มันเหมือนกับหยุดนิ่งทุกอย่างมันเริ่มเงียบ บรรยากาศของเสียงจิ้งหรีดร้องเเละเสียงลมที่กระทบกับใบไม้ดังขึ้น เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจ ฉันชอบเวลานี้จัง พี่ไต้ฝุ่นเริ่มขยับเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ จนตอนนี้ลมหายใจของเราทั้งคู่เเทบจะเป็นลมเดียวกัน ฉันหลับตาลงเบาๆ ก่อนที่จะรู้สึกถึงการสัมผัสที่ริมฝีปาก พี่ไต้ฝุ่นโอบกอดฉันเเละจูบลงอย่างอ่อนโยน ฉันที่ใจเต้นเเรงก็ค่อยๆเคลิ้มไปกับจูบที่ละมุนของพี่ไต้ฝุ่น มือเจ้ากรรมของฉันก็ค่อยๆโอบเข้าไปที่คอของพี่ไต้ฝุ่น ปากของฉันเหมือนมีอะไรเข้ามาดันไว้ มันคือลิ้นร้อนของผู้เป็นพี่ ตอนนี้ฉันปล่อยใจไปในพะวงนี้เเล้ว ลิ้นร้อนสอดประสานกันอย่างดูดดื่ม ต่างคนต่างไม่ยอมเเละเเข็งกันว่าใครจะหมดลมก่อน เเละสุดท้ายก็เป็นฉันเองที่ทนไม่ได้เเละต้องผละออก
“เหนื่อยหรอ”
“หยุดพูดเลย คนฉวยโอกาส”
“ตุลย์ก็สมยอมนิ เเบบนี้ไม่เรียกฉวยโอกาส”
“ไอ้พี่บ้า นอนไปเลยไป”
“โอ้ๆ ไม่งอนน้าๆ”
“ใครงอนพี่”
“มาๆกอดกันๆ”
ฉันได้เเต่เงียบเเละสวมกอดพี่ไต้ฝุ่นอย่าง
เต็มเเขน คืนนี้มันเป็นคืนที่ฉันมีความสุขมาก จูบเเรกของฉันที่มอบโดยรักเเรกของฉัน มันช่างดีจริงๆ
เราทั้งคู่กอดกันอย่างมีความสุขก่อนที่ความ
มืดเเละบรรยากาศร้อบข้างจะกล่อมเราทั้งคู่ให้หลับไปในห้วงนิทรา
เช้าวันถัดมาเราทั้งหมดก็ช่วยกันทาสีเเละซ่อมเเซมอาคารเรียนตามที่ได้รับมอบหมาย ตอนนี้ฉันเเละทิศเหนือช่วยกันขนไม้เพื่อมาซ่อมหน้าต่างของโรงเรียน เราทั้งคู่ขนไม้จนมาถึงห้องเรียนเเละเจอกลุ่มของพี่ไต้ฝุ่นที่นั่งซ่อมพื้นอยู่
“พี่ๆครับ พวกผมอาไม้มาให้”
“วางไว้ตรงนั้นเลย”
“โอเคครับ”
“โอ๊ยยย”
“ตุลย์เป็นไร”
“น่าจะเสี้ยนตำน่ะ”
“ไหน มานี่”
พี่ไต้ฝุ่นที่กำลังซ่อมพื้นอยู่ก็รีบเดินเข้ามาหาฉัน ก่อนที่จะจับมือฉันไว้เเละบีบเลือดให้ออก
“โอ๊ย พี่ทำอะไรเนี่ย”
“อยู่นิ่งๆ”
พี่ไต้ฝุ่นหยิบกล่องพยาบาลที่ติดตัวไว้ออกมา ก่อนที่จะหยิบเเอลกอฮอล์ขึ้นมาเเละเทใส่สำลีเเละเช็ดไปที่รอบเเผลของฉันจนเห็นเป็นจุดดำ พี่ไต้ฝุ่นหยิบเข็มออกมาจากกล่องก่อนที่จะใช้ไฟเช็คจุดไปที่หัวของเข็มก่อนที่จะเป่าจนหายร้อน
“พี่จะทำอะไร”
“จะเอาเสี้ยนออกให้ไง”
“อยู่นิ่งๆเถอะตุลย์ ไอ้ฝุ่นมันก็พึ่งเอาออกให้พี่เมื่อกี้เอง”
“ก็ได้ครับ”
ฉันได้เเต่มองการกระทำของผู้เป็นพี่ที่กำลังใช้ปลายเข็มเเหลมจิ้มไปที่นิิ้วของฉันที่ตอนนี้เเดงเป็นรูปวงกลม ก่อนที่จะใช้เข็มดันเสี้ยนที่ทิ่มอยู่ในนิ้วมือของฉันออกมา หลังจากที่พี่ไต้ฝุ่นเอาเสี้ยนที่ติดออกมาได้ พี่ไต้ฝุ่นก็เอายามาทาที่ผิวของฉันเเละปิดพลาสเตอร์ให้
“เเค่นี้ก็หายเเล้ว”
“ขอบคุณครับ”
“เเล้วไม้ที่ขนหมดหรือยัง ให้พวกพี่ช่วยมั้ย”
“ไม่มีเเล้วครับพี่ต้าร์ พวกผมขนมาหมดเเล้ว ตอนนี้ก็ว่าจะมาช่วยพวกพี่ทำงาน”
“งั้นก็มาช่วยพี่ขัดโต๊ะก็ได้นะ เดี๋ยวตรงหน้าต่างให้ฝุ่นมันทำ”
“เเล้วให้ผมช่วยอะไรดีครับ”
“ตุลย์มาช่วยพี่ทาสีเเล้วกัน เดี๋ยวขัดโต๊ะเเล้วเจ็บมืออีก”
“โอเคครับ”
หลังจากที่ฉันได้รับงานมา ฉันก็เดินไปหาพี่วินเนอร์ที่นั่งทาสีอาคารอยู่ ฉันเดินไปทาสีอาคารช่วยพี่วินเเละดูการทำงานของพี่ไต้ฝุ่นอยู่ห่างๆ ไม่คิดเลยว่าคนอย่างพี่ไต้ฝุ่นจะมีมุมเเบบนี้ด้วย ฉันคิดว่าคนเเบบพี่เขาคงจะทำได้เเค่เล่นดนตรีเล่นกีฬาเเล้วก็ยื่นขี้เก๊กไปวันๆซะอีก
หลังจากที่พวกเราทำงานกันอยู่นานตอนนี้เราก็ทำงานกันจนเสร็จพวกเราก็ช่วยกันขนของไปเก็บที่ห้องเก็บของเเละเดินไปรวมตัวกับกลุ่มของพี่เกื้อหนุนที่ทำกับข้าวอยู่
“อ้าวพวกเเก ซ่อมอาคารเสร็จเเล้วหรอ”
“ใช่ พอดีน้องๆทำงานเสร็จเเล้วเลยมาช่วยน่ะ พวกฉันเลยทำงานเสร็จเร็ว”
“เเล้วตรงนี้มีอะไรให้พวกผมช่วยมั้ยครับพี่เกื้อ”
“ตอนนี้เหลือเเค่ยกไปที่โดมอ่ะ”
“งั้นเดี๋ยวพวกผมช่วยยกไปเองครับ”
“โอเค ขอบใจนะ”
“อ้าวเด็กๆ พอดีเลย เดี๋ยววันนี้ตอนเย็นให้พวกเราไปรวมกันที่โดม วันพรุ่งนี้เราก็ต้องกลับกันเเล้วครูเขาเลยอยากจะเลี้ยงส่งพวกให้พวกเรา”
“ได้เลยครับครู เดี๋ยวพวกผมจะบอกให้นะครับ”
“โอเคจ้ะ ครูฝากด้วยนะ เดี๋ยวครูไปดูความเรียบร้อยฝั่งนั้นก่อน ฝากทางนี้ด้วยนะเกื้อ”
“ค่ะครู”
หลังจากที่ครูสาวเดินออกไปพวกเราก็ช่วยกันยกกับข้าวเเละอาหารไปที่โดม
“เสร็จเเล้วทำไรต่ออ่ะ”
“ก็พักไง อีกครึ่งชั่วโมงจะเที่ยง ตอนนี้เราก็พักกันได้เเล้ว”
“เรามานั่งคุยกันดีกว่า”
“มาๆ”
พวกเราทั้งหมดเดินมานั่งรวมตัวกันข้างๆโดม ตอนนี้มีกลุ่มเพื่อนของพี่เกื้อกลุ่มของฉันเเละกลุ่มของพี่ไต้ฝุ่น กลุ่มของพวกเราทั้งสามคนสนิทกันตั้งเเต่ช่วงเเรกที่เปิดเรียน จนตอนนี้จะสอบกลางภาคเเล้ว มันเลยทำให้พวกเราสนิทกันมากขึ้น
“ใกล้สอบเเล้วพวกหนูยังไม่ได้เตรียมสอบเลย”
“ห้องน้องไอรินก็อยู่/1 คนที่ต้องเป็นห่วงน่าจะเป็นพวกพี่มากกว่านะ ตอนนี้พวกพี่ยังไม่ได้ส่งงานเลย”
“ก็พวกเเกมัวเเต่เล่นไง”
“ใครมันจะเก่งเหมือนเเกล่ะซิม”
“พี่เกื้อคะ”
“ว่าไงคะ”
“พี่เกื้อกับพวกพี่โมเน่ช่วยติวหนังสือให้พวกเราหน่อยได้มั้ยคะ”
“ได้สิ เเค่นี้เอง”
“เอ่อ เกื้อว่าเเต่เเกรับสอนพิเศษป่ะ”
“ทำไมอ่ะ พวกเเกจะมาเรียนหรอ”
“พวกฉันก็อยากจะสอบผ่านบ้างอ่ะ”
“งั้นเอางี้มั้ย เลิกเรียนพวกเเกก็มาติวกับเรา เรานัดครูประจำวิชาไว้เเล้ว”
“พวกเราไปได้ด้วยหรอ”
“ได้สิ ส่วนน้องๆเดี๋ยวเราจะติวให้ช่วง5โมง
เย็นถึง6โมงเเล้วก็เสาร์อาทิตย์”
“งั้นฉันติวด้วย”
“พวกฉันด้วย”
“เด็กๆสะดวกเวลานี้มั้ย”
“สะดวกค่ะ/สะดวกครับ”
“จะว่าไปก็เร็วเหมือนกันนะ เเปปๆก็จะสอบกลางภาค
เเล้ว เวลาผ่านไปเร็วจัง”
“ผ่านมาเร็วมาก จากที่พวกเราไม่สนิทกันก็กลายมาเป็น
พี่น้องกลุ่มใหญ่ เเถมบางคนก็ได้เเฟนอีก มันน่าอิจฉาจริงๆ”
“เเหม เเกอย่ามาเเซวฉันซิม เดี๋ยวเเกก็มีเถอะ น้องๆจีบ
เเกตั้งเยอะ เเต่เเกเอาเเต่อ่านหนังสือเคยสนใจเรื่องพวกนี้ที่ไหน”
“เอ้อว่าเเต่ช่วงปิดเทอม พวกเราไปเที่ยวกันมั้ย”
“เที่ยวหรอ ก็ดีนะ เเต่จะไปที่ไหนดีล่ะ”
“ไปทะเลมั้ย ป๊าฉันพึ่งเปิดรีสอร์ทใหม่”
“ก็ดีนะ ไม่ได้ไปเที่ยวทะเลนานเเล้ว”
“ถ้าไปทะเลเราไปหาบีกินนี่สวยๆใส่ดีกว่าเเพม”
“ไม่ได้!!”
เสียงของพี่โมเน่เเละพี่เกื้อหนุนดังขึ้น ทำให้คนในกลุ่ม
หันไปมองพี่ๆทั้งสองคน
“ทำไมล่ะคะ”
“ก็พี่หวงเเฟนพี่นิคะ พี่อยากเก็บหนูไว้ดูคนเดียว”
“น่ารักจัง”
“เดี๋ยวก่อน น้องเเพมยังเข้าใจได้ว่าโมเน่หวง เเต่เเกไม่
ได้อะไรเกื้อ”
“ก..ก็ น้องยังเด็ก จะใส่ได้ไง”
“หนูไม่เด็กนะคะ ที่พี่ๆเห็นหนูอาจจะซ่อนอยู่รูปก็ได้นะ”
“หยุดความคิดเลยนะไอริน”
“พี่เกื้อดูหวงไอรินนะครับ”
ฉันถามออกไปทั้งๆที่รู้อยู่เเล้วว่าทั้งคู่มีอะไรที่เกินพี่น้อง
เเต่ฉันก็เลือกที่จะถามเพราะตอนนี้พี่เกื้อหนุนดูตกใจกับคำถามมาก
“ก..ก็เเม่ไอรินให้พี่ดูเเล พี่ก็ต้องหวงเป็นธรรมดา ไม่สิ
เป็นห่วง”
“งั้นเเกไม่ต้องห่วงหรอก เพราะที่รีสอร์ทพ่อฉันมันส่วน
ตัวมากๆ น้องสามารถใส่ได้ตามสบาย”
“ว้าย มีคนเงียบ”
“เเกหยุดพูดเลยฝุ่น เอ้อตุลย์ ก็ดีเหมือนกันนะเห็นว่า
ตุลย์อยากเล่นเซิร์ฟบอร์ดนิ พี่เเนะนำนะมันต้องถอดเสื้อเล่น มันจะได้ไม่เกะกะ”
เมื่อได้ยินประโยคที่พี่เกื้อพูด ฉันก็เงียบไปสักพักก่อนที่
จะคิดอะไรดีๆออกเเละตอบกลับไป
“ผมก็ว่าจะถอดเสื้อเล่นนะครับ”
“ไม่ได้!!”
“อ้าว เป็นไรล่ะฝุ่น น้องเเค่ถอดเสื้อเอง หรือว่าหวง”
“เกื้อ… เเกอยากเเขนหักอีกข้างป่ะ”
เมื่อเห็นว่าชายร่างสูงที่อยู่ข้างๆฉันออกอาการฉันเลย
ต้องรีบเปลื่ยนบท เพราะกลัวเขาจะมีเรื่องกันซะก่อน
“พอเเล้วครับ ไม่ต้องตีกันเเล้ว เรายังไม่ได้ไปกันสัก
หน่อย”
“เนาะตุลย์ดูสิ เป็นอะไรกันก็ไม่รู้คนเเก่ขี้หวง ฉันว่านะ
เราสามคนต้องเเต่งตัวเเซ่บๆ จะได้เข้าทีมทะเล”
“จริง เเกพูดถูก”
“เเล้วฉันอ่ะ”
“เเกก็ใส่ด้วยไง จะได้เข้าพวก”
“ฉันว่าพวกน้องๆคงเตรียมเเต่งตัวกันเเล้วเเหละ”
“พวกเราเอาไงกันดี”
“พวกเราก็เตรียมเครื่องดื่มเเละความบันเทิงไงเพื่อน”
“ความคิดดี”
“พอได้เเล้ว ครูมานู่นเเล้ว ไปรวมกันเถอะ”
“ป่ะๆ”
เมื่อถึงเวลานักเรียนทุกคนต่างพากันมารวมที่โดมเเละ
เตรียมรับประทานอาหารกัน เมื่อเสร็จภาระกิจของวันต่างคนก็ต่างพากันเเยกย้ายส่วนพวกฉันก็มานั่งรวมตัวกันตรงที่เราพึ่งนั่งเล่นกันก่อนไปกินข้าวพร้อมกับขวดเเก้ว1ขวดซึ่งไม่รู้ว่าพวกพี่ๆเขาจะทำอะไร
