ตุลย์เด็กหนุ่มเรียนดีที่สอบเข้ามาเรียนในโรงเรียนชื่อดังเเต่ดันมาเจอกันกับคู่อริที่อยู่ข้างบ้านอย่างไต้ฝุ่นเด็กหนุ่มตัวท็อปของโรงเรียนที่สาวๆ ต่างพากันกรี๊ดทั้งคู่มีปากเสียงกันมาตั้งเเต่เด็กๆ การวนมาเจอกันครั้งนี้เลยเป็นเรื่องอยากที่จะเข้ากันได้ เเต่ก็ดันมีเรื่องราวที่ทำให้ทั้งคู่ต้องวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เรื่องราวของทั้งคู่จะเป็นยังไงต่อไปติดตามกันได้เลย
ชาย-ชาย,รัก,ไทย,วัยว้าวุ่น,ตลก,รุ่นพี่ที่รัก,คู่กัด,Dear Senior the Series รุ่นพี่ที่รัก ตอนคู่กัด,ไต้ฝุ่นตุลย์,ภัทรธิดา,Cosmos112547 ,นิยายวาย,รักวัยรุ่น,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
24
ทริปทะเล
บ้านตุลย์
“พรุ่งนี้จะไปกันกี่โมงล่ะลูก”
“เดี๋ยวไปรวมตัวกันที่ร้านพี่เกื้อตอน8โมงครับ”
“เเล้วนี้เตรียมของครบยัง”
“เรียบร้อยเเล้วครับเเม่”
“ดีจัง ตั้งเเต่ย้ายโรงเรียนมา ลูกของเราก็ออกจากถ้ำสักที ผมคิดว่าลูกเราจะไม่ออกจากบ้านซะเเล้วนะคุณ”
“พ่อก็พูดเกินไปครับ”
“ไต้ฝุ่นนี่เก่งจริงๆเลยนะ ทำให้ลูกของเเม่ที่วันๆเอาเเต่ขลุกตัวอยู่ในห้อง วันๆก็อ่านเเต่หนังสือ ดีนะที่มีพี่เขาเข้ามาดูเเล ลูกเเม่เลยมีสังคม”
“ดูเเลอะไรครับเเม่ ไม่ใช่ซะหน่อย”
“เเม่หมายถึงว่า มีคนคอยพาออกไปไหนมาไหน ลูกน่ะเคยออกไปเที่ยวเล่นเเบบนี้ที่ไหนล่ะ”
“ก็จริงอย่างที่เเม่เขาพูดนะ เดี๋ยวนี้ลูกพ่อออกจากบ้านเป็นว่าเล่นเลย”
“เเล้วมันไม่ดีหรอครับ”
“ดีสิลูก เห็นลูกได้ออกไปมีสังคมพอกับเเม่ก็ดีใจ”
“งั้นรีบกินข้าวเถอะจะได้รีบไปพักผ่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องเดินทางเเต่เช้า”
“ครับ”
ฉันยิ้มให้พ่อกับเเม่ ก่อนที่เราทั้งสามคนจะกินข้าวกับต่อ ไม่นานนักหลังจากที่ฉันกินข้าวเสร็จ ฉันก็เดินกลับเข้าห้องมา เเต่ทว่าทำไมวันนี้หน้าต่างห้องฉันมันเปิดไว้ เเล้วจู่ๆก็มีเเขนสองข้างเข้ามาโอบกอดฉันจากข้างหลัง
“เห้ยยย”
“ชู่วววว”
“พี่เข้ามาได้ไงเนี่ย”
“เบาๆสิ”
ฉันได้เเต่ตกใจเมื่อพี่ไต้ฝุ่นโผล่มาจากข้างหลังเเละกอดฉันไว้ในอ้อมเเขน
“ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ไม่ปล่อย”
“ถ้าไม่ปล่อยผมจะเรียกเเม่กับพ่อ”
“ปล่อยก็ได้”
พี่ไต้ฝุ่นปล่อยเเขนออกจากตัวฉัน ก่อนที่จะนั่งลงบนเตียง
“ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลย เหม็น”
“เหม็นอะไร พี่อาบน้ำเเล้ว”
“เเล้วพี่จะเข้ามาห้องผมทำไม”
“ก็เเค่อยากมาหา”
“อะไรของพี่เนี่ย”
“ขอนอนด้วยคนดิ”
“พี่ก็กลับไปนอนบ้านพี่สิ มานอนอะไรห้องผม”
“ไหนๆพน.เราก็ต้องไปเเต่เช้าเเล้วอ่ะ”
“นี่พี่ไต้ฝุ่น กลับห้องไปเลยนะ ไม่งั้นผมจะเรียกพ่อกับ
เเม่จริงๆ”
“ไม่รู้เเหละ อยากเรียกก็เรียก”
พี่ไต้ฝุ่นไม่ฟังคำพูดฉันเเถมยังขึ้นไปนอนลงบนเตียง
ของฉันอย่างหน้าตาเฉย ก่อนที่จะตบเตียงฉันเบาๆ
“ไปอาบน้ำไป เหม็น”
“อะไรเนี่ย นี่มันบ้านผมนะ เเล้วนี้ก็ห้องผม”
“รีบๆไปอาบน้ำได้เเล้ว เดี๋ยวพี่จะรอ”
“เอาเเต่ใจตัวเองจริงๆ”
“ไปเร็วๆ”
“รู้เเล้วน่ะ”
ฉันเเดินไปหยิบเสื้อผ้าก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป
โดยที่ปล่อยให้พี่ไต้ฝุ่นนอนอยู่ในห้อง ทำไงได้ล่ะ ก็ดื้อซะขนาดนี้ ฉันไล่กลับบ้านเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง
ฉันใช้เวลาอาบน้ำประมาน30นาทีได้เพราะฉันต้องเตรียมพวกสบู่ยาสีฟันเพื่อสะดวกต่อการเดินทางในวันพรุ่งนี้ หลังจากที่ฉันเปิดประตูห้องน้ำออกมา ฉันก็เห็นร่างสูงของพี่ไต้ฝุ่นที่นอนหลับอยู่บนเตียง
“ไอ้พี่บ้า ทำไมไม่ไปนอนบ้านตัวเองดีๆเนี่ย”
ฉันบ่นเบาๆก่อนที่จะค่อยๆนั่งบนบนเตียงอย่างช้าๆ ก่อนที่จะมุดตัวเข้าไปนอนบนเตียง
“เห้ย ทำอะไรของพี่เนี่ย ยังไม่หลับหรอ”
จังหวะที่ฉันนอนลงบนเตียง พี่ไต้ฝุ่นก็กอดฉันจากข้าง
หลัง
“ถ้าหลับเเล้ว พี่จะมาอยู่ตรงนี้หรอ”
“ปล่อยเลยนะ”
“ขอกอดเเฟนหน่อยสิ”
“อย่ามามั่วนะ ใครเเฟนพี่”
“ก็ตุลย์ไงเเฟนพี่”
“อย่ามาขี้ตู่ ผมไปเป็นเเฟนพี่ตอนไหน”
“เดี๋ยวก็เป็น”
“จีบให้มันติดก่อนเถอะ”
“โห่อะไรอ่ะ พี่จีบเรานานเเล้วนะ ไม่ใจอ่อนบ้างหรอ”
“ไม่”
“โห่ ไรอ่า”
“เเค่นี้ก็ท้อเเล้วหรอ”
“ไม่ได้ท้อ”
“เเล้วตอนนี้พี่ได้กี่คะเเนนเเล้ว”
“คะเเนนอะไร”
“ก็คะเเนนที่จีบไง”
“อืมม 60”
“60 เต็มร้อยหรอ งั้นก็เหลืออีกเเค่40อะติ”
“หึ เต็ม1000”
“โห่ ขนาดนั้นเลย”
“ถ้าเต็มพัน คงไม่เอาซองขนมที่พี่ให้มาใส่ในกรอบรูปหรอกมั้ง”
“เห้ย มาเเอบดูของคนอื่นเขาได้ไง”
“เห็นเเบบนี้พี่ก็มีความสุขเเล้ว”
“จะนอนก็รีบนอน ไม่ต้องมาพูดมาก”
“เขินหรอ”
“บ้า ใครเขาเขินกัน”
“ไม่เขินก็ไม่เขิน นอนดีกว่า”
“จะนอนก็นอน เเต่ไม่ต้องมากอด”
“ไม่เอาจะกอด”
“ดื้อจริงๆ”
ถึงฉันจะบ่นพี่ไต้ฝุ่นไป เเต่ฉันก็ยอมให้พี่เขานอนกอดอยู่ดี ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เเต่ฉันเเค่รู้สึกว่า การที่มีพี่เขาอยู่ใกล้ๆมันก็ทำให้ฉันอุ่นใจขึ้นมาทุกทีเลย
เช้าวันรุ่งขึ้นเราทั้งคู่ก็ได้เก็บของก่อนที่จะไปรับพี่วินที่บ้านเพราะรถตู้อยู่ที่บ้านของพี่วิน เมื่อเราทั้งคู่มาถึงที่บ้านพี่วิน พี่วินก็เดินลงมาเเละยื่นกุญเเจรถให้พี่ไต้ฝุ่นทันที
“อะ ขับเลย”
“ผมว่าเราเอาของขึ้นรถกันก่อนมั้ยครับ จะได้ไม่ต้องยกหลายรอบ”
“ความคิดดีน้องตุลย์”
เมื่อพูดจบ พี่ไต้ฝุ่นก็ถือกระเป๋าเดินทางของฉันเเละของตัวเองไปที่หลังรถก่อนที่จะเปิดท้ายเพื่อยกกระเป๋าขึ้น โดยที่มีพี่วินเดินมาพร้อมกับกระเป๋าลากใบใหญ่
“เสร็จเเล้ว ไปกัน”
“เลทโกว”
ตอนนี้พี่ไต้ฝุ่นเดินขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับ ส่วนฉันก็นั่งอยู่เก้าอี้ตัวหน้าข้างคนขับ ส่วนพี่วินนั้นก็เขาไปนั่งมุมหลังสุดของรถ เราทั้งสามมุ่งหน้ามาที่ร้านของพี่เกื้อหนุนทันที
“นั้นไง รถมาเเล้ว”
“โทษทีนะทุกคน พอดีเราเเวะเติมน้ำมันมาเลยช้า”
“ไม่เป็นไรหรอก พวกเราเอากระเป๋าขึ้นรถกันเถอะ จะได้ออกเดินทางกัน”
“ป่ะๆ ฉันอยากเห็นทะเลใจจะขาดเเล้ว”
หลังจากที่เราทุกคนขึ้นรถกันเเล้ว ตอนนี้พี่ไต้ฝุ่นเป็นคนขับ ส่วนฉันนั่งข้างๆ เเถวถัดไปมีไอรินนั่งติดริมหน้าต่างเเละพี่เกื้อหนุนนั่งกล่าง เก้าอี้ติดประตูเป็นพี่ซิมนั่ง ส่วนเเถวสองมีพี่โมเน่นั่งติดหน้าต่างเเละเเพมนั่งตรงกลาง ส่วนทิศเหนือนั่งอยู่เก้าอี้เดี่ยว เเถวหลังเป็นที่นั่งของพี่ต้าพี่วินเเละพี่เอส
ระหว่างทางเรามีเเวะจอดพักกินข้าวเเละจอดลงคาเฟ่เล็กๆ เเต่ก็ไม่ได้ใช้เวลาตรงนั้นมาก ไม่นานนักทางที่มีสีเขียวของต้นไม้ก็เริ่มเห็นน้ำสีฟ้าเเละชาดหาดสีขาว
“ซิม ตอนนี้เราต้องไปไหนต่อ”
“เดี๋ยวไปที่ท่าเรือเลย เรือมาจอดรอที่ท่าเเล้ว”
“โอเค”
หลังจากที่พวกเราขับรถต่อมาจนถึงท่าเรือ ทุกคนก็เตรียมตัวเเละเอาของลงจากรถเพื่อขึ้นเรือ
“ทุกคนไม่ลืมอะไรเเล้วใช่มั้ย ฉันจะล็อครถเเล้วนะ”
“ไม่นะ ของฉันครบเเล้ว”
“โอเค งั้นพวกเราไปกันเถอะ”
“ป่ะ”
“มาเดี๋ยวพี่ถือให้”
“ไม่เป็นไร เเค่นี้ของพี่ก็เยอะเเล้ว”
“มาเถอะน่ะ”
พูดจบพี่ไต้ฝุ่นก็หยิบกระเป๋าจากมือฉันขึ้นไปสะพายไว้ที่บ่า ก่อนที่จะเดินออกไปโดยที่เอามืออีกข้างจับมือของฉัน
พวกเราทุกคนเดินมาถึงท่าเรือก็มีเรือลำใหญ่ที่เขียนชื่อของรีสอร์ทที่เราจะเข้าพักมาจอดรออยู่เเล้ว
“ป่ะ ขึ้นเรือกันเถอะ มีใครเมาเรือมั้ย”
“ฉันไม่”
“พวกฉันก็ไม่”
“เด็กๆล่ะ”
“ไม่ครับ”
“ไม่ค่ะ”
“งั้นเราขึ้นเรือกันจะได้เอาของไปเก็บ”
เมื่อพวกเราทุกคนขนของขึ้นบนเรือเสร็จ ไม่นานนักเรือก็เริ่มออกจากท่าเเละมุ่งหน้าไปเกาะที่เราจะพัก
“พวกเเกมาถ่ายรูปตรงนี้กัน”
“มาๆ เดี๋ยวพี่ถ่ายให้”
“เหนือทำหน้าดีๆดิ”
“มันร้อนอ่ะ พวกเเกจะมาถ่ายกันตรงหัวเรือตอนบ่ายๆเเบบนี้ไม่ได้นะ”
“ขอรูปเดียวน่ะ เเสงกำลังดีเลย”
“อือๆก็ได้ๆ”
“เรียบร้อยเเล้ว เข้าร่มเถอะ”
“ฉันว่าจะลงไปเอาน้ำที่ชั้น2 มีใครจะเอาอะไรมั้ย”
“ฉันไม่เอา เดี๋ยวฉันจะนั่งดูวิวตรงนี้เเหละ”
“ฉันเหมือนกัน”
“เเล้วเเกล่ะเหนือ”
“เดี๋ยวฉันลงไปเล่นกันพวกพี่วินข้างล่าง”
“โอเค”
“พี่ๆไม่เอาน้ำอะไรใช่มั้ยครับ”
“ไม่เป็นไรตุลย์ พวกพี่กินมาเเล้ว”
“โอเคครับ”
เมื่อได้ยินเเบบนั้นเเล้ว ฉันก็เดินลงมาจากด่านฟ้าเเละลงมาที่ชั้นสอง โดยที่มีทิศเหนือลงมาพร้อมกัน
“กินน้ำเสร็จเเล้วเเกไปไหนต่ออ่ะ”
“ว่าจะนั่งอ่านหนังสือตรงนี้เเหละ ไปข้างบนมันร้อน ข้างล่างเดี๋ยวก็เสียงดังอีก”
“โอเค งั้นฉันไปก่อนนะ”
“อือ”
หลังจากที่เสียงฝีก้าวของทิศเหนือจากไป ฉันก็หยิบน้ำในตู้เย็นขนาดเล็กออกมา ก่อนที่จะดื่มอย่างกระหาย ก่อนที่จะทิ้งกระป๋องไว้ในถังขยะ เเล้วฉันก็เดินมานั่งที่โซนรับรองชั้น2 ฉันหยิบหนังสือที่วางไว้ในเรือขึ้นมาอ่านเเละเสียบหูฟังเอาไว้เหมือนเช่นเคย เวลาผ่านไปประมาน3นาที จู่ๆก็มีเสียงของฝีเท้าก้าวเข้ามา
“มานั่งทำอะไรตรงนี้คนเดียว ไม่สนุกหรอ”
“เเค่อยากมานั่งอ่านหนังสือเฉยๆ ข้างบนมันร้อน ข้างล่างก็เสียงดัง เเล้วพี่ล่ะ หิวน้ำหรอ”
“ป่าว เเค่อยากมาหา”
“อ่อ มานั่งสิ”
“ง่วงอ่ะ”
“ง่วงก็นอน”
“โอเค”
พี่ไต้ฝุ่นเดินมาตรงโซฟาที่ฉันนั่ง ก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอนบนตักของฉัน ซึ่งมันทำให้ฉันตกใจมาก
“เฮ้ย พี่มานอนตักผมทำไม”
“ก็บอกเองนิ ว่าง่วงก็นอน”
“นอนที่ไม่ได้หมายความว่านอนบนตักผม”
“ไม่รู้เเหละ ยังไงพี่ก็จะนอน”
“อือ ตามใจเเล้วกัน ไอ้พี่ดื้อเอ้ย”
ฉันบ่นเเต่ก็พลางยิ้มออกมากับการกระทำของคนตรงหน้า พี่ไต้ฝุ่นเป็นผู้ชายที่ผู้ญิงหลายคนจ้องจับจอง เเต่ตอนนี้กลับเป็นฉันที่ได้มีพี่เขามานอนบนตัก ถ้าเกิดสาวๆรู้คงจะอิจฉาตาร้อนกันเเน่ๆ หลังจากที่พี่ไต้ฝุ่นนอนได้สักพัก เสียงโกลนของพี่ไต้ฝุ่นก็ดังขึ้นเเละฉันก็เผลอยิ้มเเละไม่ได้อ่านหนังสืออีกเลย
“น่าจะเหนื่อยเเน่เลย”
ถึงเเม้ว่าขาของฉันจะเริ่มชาขึ้นมาเเล้ว เเต่ฉันก็ยังไม่อยากขยับเพราะกลัวพี่เขาจะตื่น การขับรถไกลกว่า4ชั่วโมงเเถมยังออกมาเเต่เช้าอีกคงทำให้พี่เขาเพลียจนอยากจะนอน ซึ่งฉันก็ไม่ได้ว่า เเละก็เต็มใจให้พี่เขาได้นอนต่อไป
