ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ดาร์ค,18+,อีโรติก,พระเอกเลว,นางร้าย,เกิดใหม่ ,ทะลุมิติ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“คนอย่างเธอไม่มีวันได้ใจฉัน เพราะสิ่งที่เธอจะได้มีเพียงร่างกายนี้เท่านั้น”
ผู้แต่ง
อณีญา
เรื่องย่อ
"ตัวเธอมันก็มีค่าแค่เรื่องบนเตียงนั่นแหละ"
"ทำเหมือนที่เคยทำสิ แค่อ้าขาให้ฉัน นี่คือสิ่งเดียวที่เธอทำได้ดีไม่ใช่เหรอ?"
"ฉันเกลียดคุณ!"
เป็นแค่ 'นางร้ายตัวประกอบ' อย่าหวังว่าจะได้ความรักจากเขา ในเมื่อไม่ได้รักกัน เธอก็ต้องการที่จะหย่า แต่ทว่ามันไม่ง่ายเช่นนั้น ในเมื่อหย่าไม่ได้เธอก็จะหนีไป! เพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาและหลุดพ้นจากการถูกเหยียดหยาม
มารีน่าจะสามารถหลุดพ้นจากพระเอกแสนเลวและปากร้ายได้หรือไม่ โปรดติดตาม...
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาและฉากที่เหมาะสมสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น เนื้อหาบางส่วนอาจมีความรุนแรงและฉากที่ไม่เหมาะสมสำหรับเด็กหรือเยาวชน
มีฉาก NC การบังคับ การพยายามข่มขืน และคำหยาบเล็กน้อย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ทุกตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ในเรื่องนี้ล้วนเป็นเรื่องสมมติที่มาจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลจริง หรือสถานที่ใดๆ ในชีวิตจริง
#เป็นนิยายรักมีดราม่า
#ไม่มีการนอกใจ #รักเดียวใจเดียว #พระเอกนิสัยออกธง🚩🏴 #จบสุขนิยม
ฝากกดหัวใจ กดคอมเมนท์ และกดติดตามด้วยนะคะ
[เวลา 22:23 น.]
‘ก๊อก ก๊อก’
“บรูโน่ นี่พี่เองนะ พี่ขอเข้าไปได้ไหม” มารีน่ายืนเคาะประตูอยู่หน้าห้องของน้องชาย เพราะในระหว่างทานมื้อค่ำ พวกเขาแทบไม่ได้พูดคุยกันเลย เธอจึงตั้งใจจะรักษาระยะห่างแล้วค่อย ๆ เข้าหาเขาอย่างช้า ๆ
เด็กชายที่ได้ยินเสียงเรียกของพี่สาวมาจากนอกประตูก็ทำให้เขาตกใจตื่นตัวสะดุ้งโหยง หัวใจเต้นตึกตัก เป็นครั้งแรกในชีวิตตั้งแต่เขาจำความได้ ที่พี่มารีน่ามายืนเคาะประตูเรียกหาเขาถึงหน้าห้องแบบนี้
เด็กน้อยลังเลอยู่ชั่วครู่ ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรกับสถานการณ์เช่นนี้
“มะ มีอะไรเหรอครับพี่รีน่า” น้ำเสียงเล็กเอ่ยถามอย่างสั่นกลัว พลางคิดว่าพี่สาวตามมาดุด่าต่อว่าที่เขาไม่ทำตัวเป็นเด็กน่ารักทักทายในช่วงเช้า
“ให้พี่เข้าไปก่อนสิ” เขาคงคิดว่าฉันจะมาต่อว่าสินะ ใช่สิ…ปกติมารีน่ามักจะเป็นแบบนั้นเสมอ “พี่ไม่ได้จะมาดุบรูทหรอกนะ วันนี้พี่มีอะไรดี ๆ มาเซอร์ไพรซ์ด้วยแหละ พี่เข้าไปได้ไหม”
บรูทคือชื่อที่เอาไว้เรียกแบบสั้น ๆ และมีเพียงพ่อกับแม่และพี่เลี้ยงอย่างป้านิดเท่านั้นที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้
เมื่อกี้ผมหูฝาดไปใช่ไหม พี่เรียกชื่อเล่นของผม
มันคืออะไรกันแน่นะ
ด้วยความสงสัยผนวกกับความอยากรู้อยากเห็น เด็กน้อยจึงยอมอนุญาตให้เธอเข้ามา
“ขะ เข้ามาสิครับ”
ในคืนนี้มารีน่าตั้งใจจะอ่านหนังสือนิทานให้กับน้องชายที่น่ารักดั่งเทวดาตัวน้อยได้ฟังก่อนนอน ซึ่งเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาชอบนิทานเรื่องไหนมากที่สุด
มารีน่าจัดวางเก้าอี้เบาะนุ่มสีขาวไว้ข้างเตียงนอนขนาดควีนไซซ์ของบรูโน่ ซึ่งมีผ้าปูสีน้ำเงินเข้มลายการ์ตูนไดโนเสาร์น่ารัก เธอเปิดหนังสือนิทานขึ้นที่หน้าแรกพร้อมกับประกาศด้วยน้ำเสียงสดใส
“แท่น แท๊น วันนี้พี่จะมาอ่านนิทานให้บรูทของเราได้ฟังก่อนนอนเอง เรื่องไดโนเสาร์จอมแก่น บรูทต้องชอบแน่นอน” นิทานก่อนนอนเรื่องโปรดที่ป้านิดมักจะมาอ่านให้เขาฟังทุก ๆ คืน ทว่าคืนนี้จะแตกต่างออกไป
เมื่อได้ยินชื่อนิทานเรื่องโปรด ดวงตากลมโตของบรูโน่เปล่งประกายวาว ดวงตาสีเทาอมน้ำตาลนั้นเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น แม้จะฟังมานับร้อยนับพันครั้งแล้ว แต่เขาไม่มีท่าทีจะเบื่อเลย
“ว้าว พะ พี่พูดจริงเหรอครับ ถ้ามันรบกวนพี่ ให้ป้านิดมาอ่านให้ผมฟังเหมือนเดิมก็ได้นะครับ” บรูโน่ตอบรับด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก แสดงให้เห็นว่าเขายังคงรู้สึกกลัวและอึดอัดอยู่บ้าง แต่ก็ตื่นเต้นที่จะได้ฟังนิทานก่อนนอนจากปากของพี่สาว
‘ไม่ง่ายที่จะทำให้เขาเปิดใจในทันที แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากเช่นกัน’
“ไม่เป็นไรหรอก เพราะวันนี้พี่ตั้งใจมาอ่านนิทานกล่อมเอง” ยิ้มอ่อนหวาน แสดงให้เห็นถึงความจริงใจ
นี่พี่ผมจริง ๆ เหรอ หรือมีใครมาสวมร่างพี่ผมอยู่
เด็กน้อยตกตะลึงกับภาพลวงตารอยยิ้มแสนอ่อนนุ่มของพี่สาวที่ส่งมาให้กับเขา
“พร้อมหรือยังจ๊ะ”
“พะ พร้อมครับ” นอนลงราบบนเตียงนอน ดวงตาจ้องมองจดจ่อไปยังสมุดนิทาน
“เอาละ ตอนนี้เรากำลังเข้าสู่โลกแห่งจินตนาการ พร้อมออกไปผจญภัย กาลครั้งหนึ่ง…”
อารีในร่างของมารีน่าตั้งใจอ่านนิทานอย่างเอาใจใส่ เธอพากย์เสียงและถ่ายทอดเนื้อเรื่องให้ดูน่าตื่นเต้น ด้วยประสบการณ์ในชาติก่อนที่เคยรับงานพี่เลี้ยงเด็กอนุบาล เธอจึงรู้วิธีสร้างความประทับใจให้แก่เด็กในวัยนี้
‘หวังว่าน้องชายสุดที่รักของฉันจะเติบโตขึ้นเป็นเด็กดีนะ และฉันจะพยายามไม่ทำให้นายขาดความรักความอบอุ่นอีกแล้ว ฝันดีนะน้องพี่’
หญิงสาวประทับจุมพิตอันอ่อนหวานลงบนหน้าผากเล็กของน้องชาย ใบหน้าเด็กน้อยดูอ่อนเยาว์และสดใส ขนตาโปรยยาวสวยงาม หน้าตาดูใสซื่อบริสุทธิ์ของบรูโน่ แทบจะทำให้หญิงสาวอดคลั่งรักน้องชายไม่ได้
‘เธอทำตัวเป็นนางร้ายกับน้องชายที่น่ารักแบบนี้ลงได้อย่างไรนะมารีน่า’
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
มารีน่ายังคงพยายามเข้าหาบรูโน่อย่างเป็นธรรมชาติและอ่อนโยน แรกเริ่มเด็กน้อยยังคงมีท่าทางเคร่งเครียดและระแวดระวังอยู่บ้าง บางครั้งก็ยังมีแววตาสั่นไหววิตกกังวล แต่ทว่าความหวาดกลัวและกำแพงรอบหัวใจก็ค่อย ๆ ละลายลงอย่างช้า ๆ
หัวใจเด็กน้อยที่ต้องการความรักความอบอุ่นและการดูแลเอาใจใส่จากคนในครอบครัว เมื่อได้รับสิ่งเหล่านี้มาเติมเต็มช่องว่างที่ขาดหาย บรูโน่ก็เริ่มเปิดใจยอมรับมารีน่าในฐานะพี่สาวมากขึ้นเรื่อย ๆ
“พี่รีน่าครับ วันนี้ผมขอมาเล่นกับพี่ได้ไหม ตะ แต่ถ้ามันรบกวน ก็ไม่เป็นไรนะครับ” ดวงตากลมโตจ้องมองมาที่หญิงสาวด้วยความคาดหวัง แต่ก็แอบเกรงกลัวอยู่ภายในใจลึก ๆ
เด็กน้อยคนนี้เริ่มเปิดใจให้ฉันบ้างแล้วสินะ
“ได้สิ วันนี้เรามาเล่นซ่อนแอบดีไหม” หญิงสาวที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนั่งเล่น เธอได้เสนอไอเดียหวังจะได้ใช้เวลาร่วมกับน้องชายให้ไม่น่าเบื่อ และเธอเองก็มีบางอย่างที่ได้จัดเตรียมเอาไว้
‘วันนี้วันเกิดอายุครบหกขวบของบรูโน่ แต่ดูเหมือนพ่อกับแม่ก็ยังไม่ได้กลับมาหรือติดต่อโทรมาหาเขาเลย ถึงจะยุ่งขนาดไหนก็ไม่ควรละเลยลูกขนาดนี้สิ’
“จริงเหรอครับ เย้! วันนี้จะได้เล่นซ่อนแอบกับพี่ล่ะ งั้นมาเป่ายิงฉุบ ใครแพ้เป็นคนหานะครับ” น้ำเสียงตื่นเต้น
“ได้เลย มาเป่ายิงฉุบกัน”
ผลของการเป่ายิงฉุบ ปรากฏว่ามารีน่าออกกระดาษ บรูโน่ออกกรรไกร ทำให้เธอต้องเป็นฝ่ายนับเลขเพื่อให้เด็กน้อยหาที่ซ่อนแอบ
“พี่แพ้ซะแล้ว จะเริ่มนับแล้วน้า”
ทันทีที่มารีน่าเริ่มนับเลข บรูโน่ก็รีบวิ่งไปหาที่ซ่อนตัวอย่างคล่องแคล่ว และเมื่อนับได้ถึงสามสิบ เธอก็ลงมือตามแผนสำหรับเซอร์ไพรซ์งานวันเกิดที่ได้วางแผนไว้ร่วมกับคนรับใช้ภายในบ้าน
“ป้านิด เริ่มตามแผนได้เลย”
“ค่ะคุณหนู”