ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ดาร์ค,18+,อีโรติก,พระเอกเลว,นางร้าย,เกิดใหม่ ,ทะลุมิติ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“คนอย่างเธอไม่มีวันได้ใจฉัน เพราะสิ่งที่เธอจะได้มีเพียงร่างกายนี้เท่านั้น”
ผู้แต่ง
อณีญา
เรื่องย่อ
"ตัวเธอมันก็มีค่าแค่เรื่องบนเตียงนั่นแหละ"
"ทำเหมือนที่เคยทำสิ แค่อ้าขาให้ฉัน นี่คือสิ่งเดียวที่เธอทำได้ดีไม่ใช่เหรอ?"
"ฉันเกลียดคุณ!"
เป็นแค่ 'นางร้ายตัวประกอบ' อย่าหวังว่าจะได้ความรักจากเขา ในเมื่อไม่ได้รักกัน เธอก็ต้องการที่จะหย่า แต่ทว่ามันไม่ง่ายเช่นนั้น ในเมื่อหย่าไม่ได้เธอก็จะหนีไป! เพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาและหลุดพ้นจากการถูกเหยียดหยาม
มารีน่าจะสามารถหลุดพ้นจากพระเอกแสนเลวและปากร้ายได้หรือไม่ โปรดติดตาม...
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาและฉากที่เหมาะสมสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น เนื้อหาบางส่วนอาจมีความรุนแรงและฉากที่ไม่เหมาะสมสำหรับเด็กหรือเยาวชน
มีฉาก NC การบังคับ การพยายามข่มขืน และคำหยาบเล็กน้อย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ทุกตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ในเรื่องนี้ล้วนเป็นเรื่องสมมติที่มาจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลจริง หรือสถานที่ใดๆ ในชีวิตจริง
#เป็นนิยายรักมีดราม่า
#ไม่มีการนอกใจ #รักเดียวใจเดียว #พระเอกนิสัยออกธง🚩🏴 #จบสุขนิยม
ฝากกดหัวใจ กดคอมเมนท์ และกดติดตามด้วยนะคะ
“กรี๊ดด!”
“ไอริส!!”
ภาวินได้ยินเสียงกรีดร้องของไอริส เขารีบเดินแหวกฝูงชนมาหาเธออย่างรีบร้อน สีหน้าดูกังวลและตกใจไม่น้อย
“มันเกิดอะไรขึ้นรีน่า!!” เขาหันถามมารีน่าด้วยน้ำเสียงทวงถามแข็งกร้าว
มารีน่าเองก็ตกใจไม่แพ้กัน ทั้งที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วแท้ ๆ ทำไมจู่ ๆ แก้วไวน์ของไอริสถึงร่วงหล่นลงแตกได้
“คือว่าฉันกับไอริสกำลังดื่มด้วยกันแล้ว…” มารีน่าไม่ทันได้อธิบายหรือพูดต่อให้จบ ไอริสก็พูดสวนขึ้นมา
“ไม่เป็นไรหรอกวิน คุณมารีน่าคงไม่ได้ตั้งใจ”
“ฮะ?” เมื่อได้ยินคำพูดของไอริสก็ทำให้มารีน่าถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ ‘งั้นไอริสจะหมายความว่าฉันเป็นคนทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเหรอ’
“นี่เธอทำอะไรไอริส!” ภาวินหันมาตวาดเสียงดุดันสายตาคมกริบ
‘เฮอะ! ต่อให้ฉันพูดไปนายก็คงไม่เชื่อคำพูดฉันอยู่ดี’
ผู้คนที่อยู่ในงานต่างจับจ้องมาที่มารีน่าเป็นหลัก พร้อมกับเสียงซุบซิบนินทา
“อะไรกัน คุณมารีน่าทำงั้นเหรอ”
“แต่ฉันเห็นว่าพวกเขาก็ดูปกติ ไม่เหมือนจะมีเรื่องกันก่อนหน้านั้นเลยนะ”
“หรือว่าคุณมารีน่าไม่ชอบคุณไอริสที่เป็นเพื่อนสนิทถึงทำไปแบบนั้น”
“เธอมีนิสัยร้ายกาจตามข่าวลือจริง ๆ ด้วย”
ให้ตายสิ ฉันจะไม่ยอมโดนเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียวแน่
‘ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายโดนกระทำ
เมื่อเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้น มารีน่ารีบแสดงบทบาทผู้น่าสงสาร เธอบีบน้ำตาออกจากดวงตาอย่างเศร้าสร้อย พร้อมแสดงท่าทีตกใจกับเรื่องทั้งหมด
“ฮึก! ไอริส ฉันขอโทษจริง ๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นจริง ๆ นะ” มารีน่าสะอื้น อย่างน่าสงสาร
เมื่อไอริสเห็นมารีน่าร้องไห้ เธอก็ถึงกับทำอะไรไม่ถูก
“อะ เอ่อ…”
"เดี๋ยวฉันจะไปหาทิชชูมาเช็ดไวน์บนชุดให้นะคะ ขอโทษที่ทั้งหมดมันเป็นเพราะฉันเริ่มเมา ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้เกิดขึ้นจริง ๆ นะคะ"
มารีน่ารวบรวมสติ แล้วเดินตรงไปหยิบทิชชูกล่องใหม่มาเช็ดไวน์แดงบนชุดของไอริสอย่างนุ่มนวล ท่าทางร้อนรน
“นี่! ทำอะไรของเธอ” ภาวินรีบจับข้อมือเล็กของมารีน่าขึ้นอย่างแรงโดยไม่ทันรู้ตัว ในขณะที่หญิงสาวกำลังก้มลงเช็ดชุดของไอริสอย่างคนรู้สึกผิด
“โอ๊ย!! ฉะ ฉันแค่จะเช็ดชุดที่เปื้อนให้คุณไอริสเองนะคะ”
ผู้คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างเปลี่ยนทัศนคติ จากที่มองมารีน่าในแง่ร้าย ก็หันมามองด้วยสายตาสงสาร เมื่อมารีน่ายอมรับผิดและขอโทษจากใจจริง
"ดูสีหน้าเธอสิ เธอคงไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ แหละ"
"ใช่ เราดูถูกเธอไปหน่อย คงเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ"
"ถ้าคุณไอริสยังเอาเรื่องต่อไป คงเป็นคนใจแคบไปหน่อยว่าไหม ไหน ๆ คุณมารีน่าก็แสดงถึงคำขอโทษจากใจจริงขนาดนั้น "
"จริงสิ คุณภาวินก็ปกป้องไอริสจนเกินเหตุไปหน่อย เขาไม่สงสารภรรยาตัวเองเลยเหรอ อย่างน้อยก็ฟังเธอพูดบ้างสิ"
สายตาผู้คนเริ่มหันมาจับจ้องไอริสและภาวินมากขึ้น หากยังปักใจเชื่อว่ามารีน่าเป็นคนผิด พวกเขาเองก็อาจถูกมองในแง่ร้ายได้เช่นกัน
ไอริสเริ่มรู้สึกไม่สบายใจกับสายตาเหล่านั้น เธอจึงรีบเอ่ยปากขึ้นมา
"ไม่เป็นไรจริง ๆ นะคะวิน คุณมารีน่าคงไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ แหละ เราควรให้อภัยเธอเสียที ฉันเองก็ไม่ได้ติดใจอะไรค่ะ"
"แต่รีน่า..." ภาวินเริ่มจะโต้แย้ง แต่ไอริสก็รีบตัดบทเสียก่อน
"เราลองฟังคำอธิบายของเธอสักหน่อยไม่ดีเหรอคะ ดูเหมือนเธอจะเสียใจจริง ๆ นะ" ไอริสจ้องตามองมารีน่าที่ยังคงเช็ดน้ำตาอย่างน่าสงสาร
ภาวินเบือนหน้ามองมารีน่าอีกครั้ง สีหน้าเริ่มผ่อนคลายลง เมื่อเห็นว่าเธอดูเสียใจจริง เขาถอนหายใจยาว แล้วเดินเข้าไปหามารีน่า
"เธอเสียใจจริง ๆ สินะ..." ภาวินเอ่ยถาม น้ำเสียงอ่อนลง
มารีน่าพยักหน้ารับอย่างสุดซึ้ง
"ฉันเสียใจจริง ๆ ค่ะ ฉันไม่เคยคิดจะทำร้ายใครเลย ต่อให้ฉันบอกคุณว่าไม่ได้ทำ ก็คงไม่เชื่อฉันอยู่ดี ฮึก!"
ภาวินถอนหายใจอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยปากขอโทษ "ฉันขอโทษที่ตัดสินเธอไปก่อนฟังเหตุผล"
“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่รับฟังฉันนะคะ แต่ก็แอบน้อยใจอยู่นะ ฉันหวังว่าคุณจะเข้าข้างฉันบ้างสักนิดก็ยังดี”
ทุกคนจับจ้องไปที่ภาวินอีกครั้ง พร้อมกับคำพูดในทำนองเดียวกันว่า
“นั่นสิ ฉันเห็นแล้วก็อดน้อยใจแทนคุณมารีน่าไม่ได้เลย”
ภาวินเริ่มหนักใจที่ตนกลายเป็นจุดสนใจของพนักงานในองค์กรของตนเอง ชื่อเสียงที่สั่งสมมายาวนานอาจถูกทำลายในพริบตา เขาจึงต้องหาทางแก้ไข
“ไอริส เธอไปพักก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันให้คนเอาชุดไปให้เปลี่ยน” หันไปบอกไอริสอย่างใจเย็น น้ำเสียงราบเรียบ
“ค่ะ” ไอริสพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะเดินจากไป
“วันนี้ดูท่าว่าภรรยาของฉันจะเมามากแล้ว ขอตัวไปส่งเธอก่อนนะครับ ขอให้ทุกคนสนุกกับงานปาร์ตี้ ขออภัยสำหรับเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นด้วย”
ภาวินเดินจากงานปาร์ตี้อย่างรวดเร็ว พร้อมกับพาหญิงสาวซึ่งขณะนี้กำลังรู้สึกสะใจอยู่ลึก ๆ กับเรื่องราวทั้งหมด แม้จะแอบเคืองที่โดนกล่าวหาว่าเป็นคนก่อเรื่อง แต่ก็สามารถพลิกสถานการณ์เอาไว้ได้
“ขึ้นรถซะ ฉันจะไปส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับเองได้” เธอรู้ว่าเขากำลังแคร์สายตาของคนรอบข้าง
“ฉันบอกให้ขึ้นรถไง อย่าให้ต้องพูดซ้ำ” น้ำเสียงเข้มขึ้น เปิดประตูรถฝั่งตรงข้ามคนขับ จับแขนเรียวบางให้ก้าวขึ้นไปบนรถ
“โอ๊ย! ฉันเจ็บนะคะ”
“เจ็บสิดี ใครบอกให้ทำตัวดื้อด้าน”
สุดท้ายหญิงสาวจึงไม่มีทางเลือกนอกจากทำตามคำสั่งของเขาอย่างจำใจ
บรรยากาศในรถคันนั้นตึงเครียดราวกับอากาศก่อนพายุฝนจะเคลื่อนผ่าน มารีน่านั่งนิ่งเงียบ ไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยปากพูดจาใด ๆ ขณะที่ภาวินขับรถด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
หลังจากการเดินทางอันน่าอึดอัดเป็นเวลานาน ท้ายที่สุดรถก็จอดลงที่หน้าบ้านของภาวิน ซึ่งมันควรจะเป็นบ้านของมารีน่า!
“ลงได้แล้ว”
“เดี๋ยวนะ ทำไมคุณถึงพาฉันมาที่บ้านคุณล่ะ!!”
“ไหน ๆ เราก็จะทำหน้าที่สามีภรรยา ก็ควรทำให้มันจบสิ ไม่คิดงั้นเหรอ”
มันหมายความว่าไง!!