ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ดาร์ค,18+,อีโรติก,พระเอกเลว,นางร้าย,เกิดใหม่ ,ทะลุมิติ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“คนอย่างเธอไม่มีวันได้ใจฉัน เพราะสิ่งที่เธอจะได้มีเพียงร่างกายนี้เท่านั้น”
ผู้แต่ง
อณีญา
เรื่องย่อ
"ตัวเธอมันก็มีค่าแค่เรื่องบนเตียงนั่นแหละ"
"ทำเหมือนที่เคยทำสิ แค่อ้าขาให้ฉัน นี่คือสิ่งเดียวที่เธอทำได้ดีไม่ใช่เหรอ?"
"ฉันเกลียดคุณ!"
เป็นแค่ 'นางร้ายตัวประกอบ' อย่าหวังว่าจะได้ความรักจากเขา ในเมื่อไม่ได้รักกัน เธอก็ต้องการที่จะหย่า แต่ทว่ามันไม่ง่ายเช่นนั้น ในเมื่อหย่าไม่ได้เธอก็จะหนีไป! เพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาและหลุดพ้นจากการถูกเหยียดหยาม
มารีน่าจะสามารถหลุดพ้นจากพระเอกแสนเลวและปากร้ายได้หรือไม่ โปรดติดตาม...
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาและฉากที่เหมาะสมสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น เนื้อหาบางส่วนอาจมีความรุนแรงและฉากที่ไม่เหมาะสมสำหรับเด็กหรือเยาวชน
มีฉาก NC การบังคับ การพยายามข่มขืน และคำหยาบเล็กน้อย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ทุกตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ในเรื่องนี้ล้วนเป็นเรื่องสมมติที่มาจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลจริง หรือสถานที่ใดๆ ในชีวิตจริง
#เป็นนิยายรักมีดราม่า
#ไม่มีการนอกใจ #รักเดียวใจเดียว #พระเอกนิสัยออกธง🚩🏴 #จบสุขนิยม
ฝากกดหัวใจ กดคอมเมนท์ และกดติดตามด้วยนะคะ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
เวลาหนึ่งสัปดาห์ในคฤหาสน์ของภาวินผ่านไปอย่างแสนทรมาน ราวกับว่าทุกวินาทีถูกห่อหุ้มด้วยความเจ็บปวดไม่รู้จบสำหรับมารีน่า ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยความหวาดผวาและความไม่สงบ
แม้บางช่วงเขาจะวุ่นกับธุรกิจ แต่ทุกครั้งที่เขามีเวลาให้มารีน่า ก็เป็นเวลาที่เธอไม่อาจหลีกหนีจากความกดดันและความเจ็บปวดได้
มารีน่าต้องอดทนกับความทรมานทั้งกายใจ วันแล้ววันเล่า เธอเผชิญกับการกระทำอันทารุณและการดูแคลนจากภาวิน ราวกับติดอยู่ในวังวนแห่งความมืดมิดไร้ทางออก
ทุกเช้า เธอต้องตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกของความสิ้นหวัง ขณะที่ภาวินมักจะเรียกเธอให้ปอยู่ข้างกายเพื่อแสดงให้เห็นถึงการควบคุมที่เขามีเหนือเธอ โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่เขาต้องการจะปลดปล่อยความเครียดจากงานหรืออารมณ์ที่สะสมอยู่
ยิ่งพยายามต่อต้านเท่าไหร่มันก็ยิ่งทวีคูณความเจ็บปวด
ในช่วงเย็น ภาวินมักจะเรียกเธอไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อสังสรรค์กับแขก หรือทำงานที่เขาต้องจัดการ ซึ่งทุกรอบที่มารีน่าต้องปรากฏตัว ก็เป็นเหมือนการย้ำเตือนถึงความอ่อนแอของเธอ และตำแหน่งที่เธอไม่มีสิทธิ์ในการตัดสินใจใด ๆ
ภาวินพยายามแสดงออกว่าทั้งคู่เป็นคู่สามีภรรยาที่มีความสุข โดยเฉพาะเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้อื่น แต่เมื่ออยู่ตามลำพัง เขากลับเย็นชาและควบคุมทุกการกระทำของเธอแทบทุกอย่าง
[เวลา 23:44 น.]
มารีน่านั่งอยู่ริมระเบียง ท้องฟ้ายามค่ำคืนประดับด้วยดวงดาวที่งดงาม แต่สำหรับเธอ มันกลับเป็นเพียงฉากหลังของความรู้สึกอ้างว้างและสิ้นหวัง ความคิดของเธอหมุนวนอยู่กับการหาทางออกจากชีวิตแต่งงานที่แสนทรมานนี้
“เหนื่อยเหลือเกิน” เธอกระซิบกับตัวเอง ดวงตาของเธอว่างเปล่า “ฉันต้องการหลุดพ้นจากเขา แต่ทำไมมันช่างยากเย็นนัก”
ในขณะเดียวกัน ภาวินก็เดินเข้ามาภายในห้องอย่างรวดเร็ว พร้อมกับอารมณ์หัวร้อน เขาปาโทรศัพท์มือถือของเขาลงบนพื้นจนแตกกระจาย และเริ่มทำลายข้าวของรอบ ๆ ห้องด้วยความโมโห หลังจากการประชุมงานที่เต็มไปด้วยปัญหา
“แม่งเอ๊ย!! มีแต่พวกโง่ ๆ นี่ฉันทำงานกับคนหรือกับความกันแน่!!”
คำสบถคำหยาบคายที่เขาพ่นออกมานั้นดังก้องไปทั่วห้อง ความเครียดและความโกรธของเขาทำให้บรรยากาศรอบตัวตึงเครียดยิ่งขึ้น
มารีน่าที่อยู่ริมระเบียงได้ยินเสียงและเห็นพฤติกรรมของภาวิน ก็คิดว่าวันนี้คงไม่ต่างจากทุก ๆ คืนที่เธอจะต้องเผชิญ แต่เมื่อภาวินเห็นเธอ เขากลับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยหน่าย
“กลับไปที่ห้องเธอซะ”
คำสั่งนั้นราวกับเป็นพรมแดงที่เธอรอคอยอยู่ มารีน่ารู้สึกถึงความโล่งใจและความหวังที่จะหลบหนีจากสถานการณ์ที่ไม่พึงประสงค์นี้ เธอไม่ซักไซ้หรือถามเหตุผลอะไร เพียงแค่ตอบรับอย่างรวดเร็ว
“ค่ะ”
แล้วเธอก็รีบลุกขึ้นและเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกของการหลบหนีจากสถานการณ์ที่โหดร้ายทำให้เธอรู้สึกเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ แม้เพียงชั่วคราว
เมื่อมารีน่ากลับมาที่ห้องของตัวเอง เธอปิดประตูเบา ๆ และค่อย ๆ นั่งลงที่ขอบเตียงด้วยความรู้สึกโล่งอกและเบาสบายในใจ เธอสูดลมหายใจลึก ๆ เพื่อปลดปล่อยความเครียดที่สะสมมาตลอดทั้งวัน
ท่ามกลางความเงียบสงบภายในห้อง เธอเริ่มคิดอย่างรวดเร็วและรอบคอบเกี่ยวกับแผนการหลบหนีหรือการหย่าจากภาวินให้เร็วที่สุด
“มันพอจะมีวิธีไหนที่ฉันจะหย่ากับเขาได้ ขอให้เขาหย่าดี ๆ ก็ล้มเหลว ขออนุญาตจากพ่อแม่ก็ล้มเหลว”
"ถ้าเก็บหลักฐานการทำร้ายร่างกายหรือจิตใจล่ะ?" เธอพึมพำกับตัวเอง "แต่ภาวินก็ระวังตัวมาก ไม่เคยทำอะไรรุนแรงต่อหน้าคนอื่น และเขาก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายฉัน อย่างมากก็…” มารีน่านึกไปถึงทุกคืนที่เขาย่ำยีเธอโดยที่เธอไม่เคยเต็มใจสักครั้ง “เรื่องนี้ก็คงไม่ได้ เพราะยังไงฉันก็เป็นภรรยาตามกฎหมาย” คนตัวเล็กกำมือแน่นข่มอารมณ์โกรธเอาไว้
เธอถอนหายใจยาว
"หรือจะพิสูจน์ว่าเขานอกใจ?" มารีน่าลูบคางครุ่นคิด “อันนี้มีความเป็นไปได้สุด ฉันต้องมีหลักฐาน แล้วเอามาฟ้องหย่าซะ”
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดดูรายชื่อทนายความที่เธอแอบเก็บไว้
"บางทีฉันอาจจะต้องปรึกษาทนายความจริง ๆ แล้วล่ะ แต่ต้องทำอย่างระมัดระวัง ไม่ให้ภาวินรู้ตัว"
มารีน่าเงยหน้ามองดวงดาวอีกครั้ง รู้สึกถึงความหวังเล็ก ๆ ที่เริ่มก่อตัว
"ฉันต้องเริ่มสร้างความมั่นคงทางการเงินของตัวเองด้วย เก็บเงินไว้บ้าง หาทางทำงานส่วนตัว... แต่ต้องทำทุกอย่างอย่างลับ ๆ"
เธอลุกขึ้นยืน สูดอากาศเย็น ๆ เข้าปอด
"และที่สำคัญ ฉันต้องหาพันธมิตร คนที่จะเข้าใจและช่วยเหลือฉันได้" ขณะที่กำลังคิด เสียงเตือนข้อความดังขึ้น
‘ตริ๊ง’
มารีน่าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เป็นข้อความจากสเตฟาน
"สเตฟาน..." เธอพึมพำ "เขานี่แหละคือความหวังของฉัน ถ้าฉันสามารถดึงเขามาเป็นพวกได้ก็คงดี ดีกว่าให้เขาไปหลงไอริสอีกคนแหละนะ” ยิ้มกว้าง แววตาเป็นประกายเมื่อความหวังปรากฏ
ห้องแชทส่วนตัว
SF:: [ส่งรูปภาพ] รูปสุนัขที่กำลังนอนหงายท้องทำลิ้นห้อย
SF:: มาร์ตินกินข้าวอิ่มแล้วมานอนกางพุงให้ผมดูล่ะ เผื่อคุณมารีน่าจะคิดถึงมัน ฮ่า ๆ ผมไม่รบกวนใช่ไหม
MN:: กรี๊ด มันน่ารักมากเลย ใช่ค่ะ! ฉันคิดถึงมันจริง ๆ
MN:: คุณสเตฟานไม่ได้รบกวนฉันหรอกค่ะ ดีซะอีก ฉันจะได้มีเพื่อนคุย ถ้าไม่ว่าอะไร ส่งรูปน้องมาบ่อย ๆ เลยนะคะ
SF:: เอางั้นเหรอครับ ผมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว เอ่อ…คือว่า คุณมารีน่าจะเรียกผมว่าสเตฟเฉย ๆ ก็ได้นะครับ ค่อยดูสนิทกันขึ้นมาหน่อย [อิโมจิเขินอาย]
“อะไรกัน เขาก็มีมุมน่ารัก ๆ แบบนี้ด้วยเหรอ” ยกยิ้มมุมปากออกมาโดยไม่รู้ตัว
MN:: ถ้าคุณต้องการแบบนั้นฉันเองก็ไม่มีปัญหาเช่นกันค่ะ งั้นคุณก็เรียกฉันแค่รีน่านะคะ
SF:: โอเคครับ ฝันดีนะครับ…รีน่า
MN:: ฝันดีค่ะ [อิโมจิหัวใจสีขาวหนึ่งดวง]
เขานี่แหละ เหมาะจะเป็นพันธมิตรที่สุดในตอนนี้