ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ดาร์ค,18+,อีโรติก,พระเอกเลว,นางร้าย,เกิดใหม่ ,ทะลุมิติ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“คนอย่างเธอไม่มีวันได้ใจฉัน เพราะสิ่งที่เธอจะได้มีเพียงร่างกายนี้เท่านั้น”
ผู้แต่ง
อณีญา
เรื่องย่อ
"ตัวเธอมันก็มีค่าแค่เรื่องบนเตียงนั่นแหละ"
"ทำเหมือนที่เคยทำสิ แค่อ้าขาให้ฉัน นี่คือสิ่งเดียวที่เธอทำได้ดีไม่ใช่เหรอ?"
"ฉันเกลียดคุณ!"
เป็นแค่ 'นางร้ายตัวประกอบ' อย่าหวังว่าจะได้ความรักจากเขา ในเมื่อไม่ได้รักกัน เธอก็ต้องการที่จะหย่า แต่ทว่ามันไม่ง่ายเช่นนั้น ในเมื่อหย่าไม่ได้เธอก็จะหนีไป! เพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาและหลุดพ้นจากการถูกเหยียดหยาม
มารีน่าจะสามารถหลุดพ้นจากพระเอกแสนเลวและปากร้ายได้หรือไม่ โปรดติดตาม...
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาและฉากที่เหมาะสมสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น เนื้อหาบางส่วนอาจมีความรุนแรงและฉากที่ไม่เหมาะสมสำหรับเด็กหรือเยาวชน
มีฉาก NC การบังคับ การพยายามข่มขืน และคำหยาบเล็กน้อย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ทุกตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ในเรื่องนี้ล้วนเป็นเรื่องสมมติที่มาจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลจริง หรือสถานที่ใดๆ ในชีวิตจริง
#เป็นนิยายรักมีดราม่า
#ไม่มีการนอกใจ #รักเดียวใจเดียว #พระเอกนิสัยออกธง🚩🏴 #จบสุขนิยม
ฝากกดหัวใจ กดคอมเมนท์ และกดติดตามด้วยนะคะ
“แค่นี้ก็ไม่ไหวแล้วเหรอ แต่บทลงโทษสำหรับเธอมันยังไม่หมดแค่นี้หรอกนะ”
ภาวินจับเอวบางของหญิงสาวขึ้นมานั่งตัวตรง ก่อนจะจับสะโพกกลมมนยกขึ้นลอยเหนือโต๊ะ ขาเรียวคาบเอวแกร่งของเขาเอาไว้แล้วเดินตรงไปยังเตียงนอนขนาดคิงไซซ์
ร่างเล็กอ่อนปวกเปียกอย่างคนไม่มีแรง เขาทิ้งตัวเธอนอนราบลงบนเตียง พร้อมกับขึ้นไปคร่อมตัวเธอเอาไว้
“ต่อจากนี้มันของจริง แล้วครั้งนี้จะไม่เหมือนครั้งไหน ๆ ยิ่งเธอเกลียดฉันมากเท่าไหร่ ฉันก็จะทำกับเธอให้มากกเท่านั้น”
‘เผียะ!!’
ฝ่ามือเล็กตวัดตบเข้าซีกแก้มหยาบเต็มกำลัง ดวงตากลมโตจ้องเขม็ง ขบฟันกรามเอาไว้แน่นอย่างคนเหลืออด
ใบหน้าของเขาหันควับไปตามแรงตบ ชายหนุ่มหยุดชะงักไปชั่วขณะหนึ่ง ก่อนจะหันมาสบตาหญิงสาวพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก
“เธอนี่ช่างเร้าใจฉันจริง ๆ” เขาไม่สะทกสะท้านต่อแรงตบของเธอเลยแม้แต่น้อย ทว่ามันกับทำให้เขารู้สึกกระหายต่อตัวเธอมากกว่าเก่าเสียอีก
คนตัวโตเคลื่อนลงต่ำไปยังใต้สะดือร่างบาง ดึงกางเกงขายาวที่เหลือออกอย่างรวดเร็ว เหวี่ยงทิ้งลงพื้นข้างเตียง จับยกสองขาเรียวแยกออกจากกัน ก่อนจะแทรกตัวเข้าไปอยู่ระหว่างกึ่งกลางกาย ใช้ลิ้นร้อนลงที่จุดอ่อนไหว เลียขึ้นลงอย่างชำนาญ ปลายลิ้นตวัดเขี่ยติ่งเม็ดสีแดงถี่รัวสลับดูดกลืนกินน้ำหวานจากช่องทางรัก
“อ๊ะ อ๊า หยุดนะ!”
มารีน่าเผลอร้องเสียงหลงอย่างต่อเนื่อง ร่างกายสั่นกระตุก ใบหน้าบิดเบี้ยวเต็มเปี่ยมไปด้วยความเสียวซ่าน สองมือจิกผ้าปูที่นอนสีขาวนวลจนยับยู่ยี่
“ดูเหมือนเธอจะพร้อมแล้วนะ ดูสิ มันเปียกแฉะขนาดนี้” เงยหน้าขึ้นมาพูดกับหญิงสาวด้วยน้ำสียงแผ่วเบา สายตาเจ้าเล่ห์ ในขณะที่นิ้วเรียวยาวกำลังสอดใส่อยู่ในช่องทางรัก
หญิงสาวไม่แม้แต่จะหันมาสบตาชายหนุ่ม สองมือกำแน่น กล้ำกลืนฝืนทนต่อการกระทำทั้งหมดของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะเธอไม่มีแรงที่จะขัดขืนเขาอีกแล้ว
“ฉันจะใส่มันเข้าไปแล้วนะ”
ภาวินรีบถอดกางเกงของเขาออก เจ้ามังกรที่ตื่นตัวเต็มที่แข็งผงาดชูชันชี้มาทางเบื้องหน้าคนตัวเล็ก หัวชมพูแวววาว น้ำสีใสไหลเยิ้มตรงร่องยัก เขาค่อย ๆ จับมันมาถูตรงร่องแยกกลีบกุหลาบอย่างเชื่องช้า ก่อนจะดันเข้าไปในกายสาว
“อ๊ะ เจ็บ!” เผลอร้องอุทานออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะขนาดความใหญ่ของมัน ค่อย ๆ ดันเข้ามาจนสุดลำ และเธอก็ไม่ได้ทำเรื่องบนเตียงมาเป็นเวลาหนึ่งเดือน นั่นจึงทำให้เธอเกิดอาการเจ็บเช่นนี้
“อึก…แน่นมาก” ภาวินเผลออุทานออกมาเช่นกัน ด้านในที่ทั้งร้อนและอุ่นกำลังบีบรัดตอบสนองท่อนแข็งของเขาเป็นอย่างดี
เอวสอบโยกเข้าออกเป็นจังหวะ จากช้า ๆ ก็เริ่มเร่งความเร็วตามลำดับ เสียงเนื้อกระทบกันก็เริ่มบรรเลงดังกึกก้องภายในห้องกว้าง
“เข้าไปไม่ทันไร ด้านในเธอก็ตอดรัดของฉันดีจริง ๆ เธอเองก็คงต้องการมันมากใช่ไหมรีน่า” เหยียดยิ้มมุมปากอย่างพอใจ จับยกเรียวขาเล็กขึ้นมาพาดบ่า พร้อมกระแทกเข้าออกถี่ ๆ
มารีน่าไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เธอพยายามอดกลั้นไม่ส่งเสียงร้องเพื่อสนองตัณหาของชายหนุ่ม ความรู้สึกโกรธแค้น เกลียดชัง และเจ็บปวด ผสมปนเปกันจนเธอไม่อาจห้ามให้น้ำตาไหลออกมาได้เลย
‘ฉันจะหลีกหนีโชคชะตานี้ได้ไหมนะ ฉันจะสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้หรือเปล่า ทำไมทุก ๆ ครั้งที่ฉันพยายามหาทางออกหรือหลีกเลี่ยง มักจะลงเอยแบบนี้เสมอ’
เช้าวันต่อมา
[เวลา 08.22 น.]
บรรยากาศในตอนเช้าอันสดใส ทว่ากลับมืดมนห่อเหี่ยวสำหรับมารีน่า
“ลุกขึ้นมาแต่งตัวให้เรียบร้อยได้แล้ว” ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยร่างกายเปลือยเปล่าไร้การปกปิด ก่อนจะเดินไปแต่งตัวสวมใส่เสื้อผ้าที่เตรียมเอาไว้
“เมื่อคืนเธอทำหน้าที่ ‘เมีย’ ของฉันได้ไม่เลวทีเดียว ต่อไปก็คงจะรู้หน้าที่ตัวเองดีนะ” น้ำเสียงพอใจ เหล่สายตามองไปยังหญิงสาวที่เอาแต่นอนคดคู้ไม่ไหวติง เขารู้ว่าเธอตื่นอยู่
เมื่อแต่งตัวสวมชุดเป็นทางการเสร็จเรียบร้อย ภาวินกำลังจะก้าวออกจากห้อง ทว่าเขากลับหยุดชะงักไปชั่วครู่หนึ่ง พร้อมกับพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า
“ร้องไห้ไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก รีบตามฉันมาล่ะ แล้วอย่าทำให้ขายหน้า”
‘ปัง’
เสียงประตูปิดลง เมื่อรู้ว่าเขาออกไปจากห้องแล้ว หญิงสาวก็ปลดปล่อยความรู้สึกทั้งหมดออกมาผ่านหยาดน้ำตาราวกับเขื่อนที่พังทลาย
“ไอ้เลว! ไอ้ชั่ว! เมื่อไหร่ฉันจะหลุดพ้นจากนายสักที ทำไมกันนะ ทำไม ทำไม ทำไม” พูดพึมพำออกมา ในขณะที่ทุบกำปั้นลงเตียงนอนเพื่อระบายความโกรธทั้งหมด
เธอใช้เวลารวบรวมสติอยู่สักพัก ก่อนจะลุกขึ้นมานั่ง พร้อมปาดน้ำตาออกจากสองแก้ม
“ฉันจะไม่ยอมแพ้ มันต้องมีหนทางที่ฉันหนีไปจากคุณได้อย่างแน่นอน”