ผู้ใหญ่,รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ดราม่า,วิศวะ,จับแต่งงาน,เด็กเฮีย,Erotic,NC+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
จุ๊บ~
"อ๊ะ พี่คิน!! ทำอะไรคะ?"
เขาทำให้เธอตกใจจนใบหน้าแดงไปจนถึงใบหูเล็ก หลังจากนั้นเขาก็เข้าไปนั่งข้างๆ เธอ
"ก็เธอขโมยชิมเค้กฉันก่อนไม่ใช่หรือไง ถ้าฉันจะชิมเค้กที่ฉันสั่งมา จากปากเธอ แล้วมันแปลกตรงไหนวะ ไหนๆ เธอก็ขโมยชิมไปละ ป้อนเค้กให้หน่อยดิ"
เธอตักเค้กชิ้นเล็กๆ แล้วจ่อตรงปากของเขา คินกินเค้กที่เธอป้อนทันที
"อร่อยหรือเปล่าคะ แต่ก็น่าจะอร่อยแหละ เพราะมันเป็นเค้กของโปรดของพี่คินนี่นา"
"ประชดกันอ่อ?"
"เปล่าค่ะ แล้วจะกลับกันได้หรือยังคะ?"
"แล้วเธออยากจะไปไหนล่ะ"
"ไปเยี่ยมน้าล็อตค่ะ"
"ไปเจอหน้าแม่ฉันบ่อยๆ ไม่เบื่อหรือไงวะ"
เธอตักเค้กเข้าปากตัวเองไปอีกชิ้นเล็กๆ แล้วคินก็เลื่อนหน้าเข้าไปขโมยจูบเธออีกรอบ รอบนี้เขาทำให้หัวใจเธอเต้นแรง เพราะใบหน้าของเขาใกล้กับใบหน้าของเธอมาก และเธอก็มีสติเต็มร้อย ยัยตัวเล็กเขินอายจนหน้าแดงจรดใบหูอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะผละจูบออก
"ท..ทำอะไรอีกแล้วคะ อย่าทำอีกนะคะ"
เขาโอบเอวเธอดึงเข้ามากอดเธอไว้แน่น แต่เธอก็ใช้สองมือเล็กดันแผงอกแกร่งออก แล้วเลื่อนใบหน้าถอยไปข้างหลัง แต่คินก็เลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆ บีเลิฟได้อยู่ดี
"ก็ฉันอยากรู้ ว่าเค้กหรือปากเธอมันหวานกว่ากัน มาให้ฉันชิมอีกรอบดิ จะได้รู้รสชาติ"
"พ..พี่คินคะ อย่าทำนะคะ เราเพิ่งเจอหน้ากันวันแรก และเราก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกันด้วย ทำแบบนี้ไม่ดีมากๆ เลยค่ะ"
"ใครบอกว่าไม่ดีวะ ฉันก็ทำกับผู้หญิงที่เจอกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง มาเป็นร้อยๆ คนแล้วมั้ง"
"แต่ต้องไม่ใช่กับหนูค่ะ"
"เธอต่อต้านฉันไม่ได้หรอกบีเลิฟ"
คินวางเงินไว้บนโต๊ะ 1000 บาท ก่อนลากบีเลิฟออกไปจากร้านทันที เขาพาเธอขึ้นรถ แล้วขับพาเธอไปไหนสักที่ บีเลิฟเองก็ตื่นกลัว หัวใจเต้นระรัวไม่หยุด เธอลุ้นอย่างใจจดใจจ่อว่าเขาจะพาไปไหน แต่ดูจากสันดานของคินแล้ว ก็คงจะไม่พ้นเรื่องบนเตียง เธอได้แต่นั่งเงียบแล้วจดจำทางเอาไว้ ถ้าลงจากรถเมื่อไหร่ เธอจะได้หนีออกมาถูก ใช้เวลาไม่นานนักก็ถึงสถานที่ เขาขับรถเข้าไปในประตูรั้วของคฤหาสน์ ใหญ่โต แล้วจอดรถเอาไว้หน้าประตูสองบานใหญ่
"ถึงแล้ว ลงไปดิ"
"ท..ที่นี่ ที่ไหนเหรอคะ"
"เหอะ เธอไม่เคยมาจริงดิ?"
คินลงจากรถก่อนเธอ แล้วหลังจากนั้น บีเลิฟก็ลงรถตามไปทีหลัง คินเอากุญแจรถยื่นให้พ่อบ้าน เพื่อให้เขาเอารถไปเก็บ หลังจากนั้นเขาก็เดินนำเธอเข้าไปในบ้านก่อน เธอดูท่าทางกล้าๆ กลัวๆ ไม่รู้ว่าเขาพาเธอมาที่ไหนและบ้านของใคร เขาเลยเดินไปจับมือเธอแล้วพาเข้าไปข้างในด้วยกัน
"ที่นี่ที่ไหนคะ??"
"ก่อนหน้านั้น เธอบอกว่าอยากมาเยี่ยมแม่ฉันไม่ใช่หรือไง ฉันก็พาเธอมาแล้วนี่ไง..แม่!! พ่อ!! แม่!! หนูกลับมาแล้วนะ"
พอได้ยินเสียงของลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ล็อตตี้ก็รีบออกจากห้องครัว วิ่งมาหาลูกชายสุดที่รักอย่างรวดเร็ว แต่ที่ตกใจกว่า คือลูกชายตัวดี พาว่าที่ลูกสะใภ้กลับมาด้วยกัน แทนที่แม่จะเข้าไปกอดลูกชายก่อน แต่เธอกลับเดินไปหาบีเลิฟก่อนเป็นคนแรกแล้วพาไปนั่งด้วยกันบนโซฟาตัวแพงในห้องโถง
"หนูบีเลิฟ มาได้ยังไงคะเนี่ย"
"สวัสดีค่ะน้าล็อต"
"หนูพายัยนี่มาเองแหละแม่ ทำไมแม่ไม่ชมหนูบ้าง?"
"ที่พาน้องกลับมาบ้านด้วยแบบนี้ แสดงว่าลูกตกลงเรื่องการหมั้นกันแล้วใช่ไหม?"
"ใครมันจะไปขัดใจแม่ได้ล่ะ พ่อยังขัดใจแม่ไม่ได้ แล้วจะถามหนูให้มันได้อะไรขึ้นมา ถึงหนูไม่อยากหมั้น แม่ก็ต้องรบเร้าให้หนูหมั้นอยู่ละ แต่งๆ ไปเลยก็ได้มั้ง จะได้จบๆ"
"ได้เหรอ ถ้าอย่างนั้นแต่งกันเลยดีไหมล่ะ แม่น่ะ อยากจะอุ้มหลานไวๆ แล้ว แต่งกันดีกว่านะลูกนะ ดีไหมจ๊ะหนูบีเลิฟ รีบแต่งจะได้รีบมีหลานให้แม่ไง"
"โอ๊ยแม่ ยัยนี่ยังเด็กอยู่เลย จะมีลงมีลูกอะไรเล่า แต่ถ้าแม่อยากให้หนูแต่งอะ หนูก็แต่งได้นะ แต่หนูขอตั้งเงื่อนไขได้เปล่า"
"จะมาหัวหมออะไรกับแม่อีกล่ะเจ้าตัวแสบ"
"ถ้าแต่งกันครบ 3 เดือน แล้วเราสองคนยังเข้ากันไม่ได้จริงๆ หนูจะหย่า แม่คงไม่ว่าอะไรใช่ไหม"
"จะหย่าเหรอ ได้สิ แต่หลังจากหย่าแล้ว ลูกต้องแบ่งทรัพย์สินที่ลูกมีให้น้องครึ่งหนึ่งนะ"
"ไม่เอาแม่!! ทำไมหนูต้องรับผิดชอบด้วย ในเมื่อแม่เป็นตัวตั้งตัวตี ให้หนูแต่ง"
"ไม่รู้ล่ะ แม่ตัดสินใจแล้ว ว่าต้องแต่ง ก็ต้องแต่ง ถ้าอยากหย่า ก็ต้องแบ่งเงินให้น้องด้วย แม่ไม่อยากฟังคำต่อรองอะไรของลูกทั้งนั้น..กินข้าวหรือยังหนูบีเลิฟ พอดีเมื่อกี้แม่ ทำอาหารอยู่ในครัว วันนี้แม่อยากทำอาหารเองน่ะจ้ะ มีลางสังหรณ์แปลกๆ รู้สึกเหมือนคนพิเศษจะมาเยี่ยมแม่ แล้วดูซิเนี่ย มีคนมาจริงๆ ด้วย หนูบีเลิฟอยู่กับพี่คินก่อนนะลูก แม่ไปสักพักหนึ่ง ก็กลับมาแล้วจ้ะ เจ้าคินดูแลน้องดีๆนะ ห้ามรังแกน้องเดี๋ยวแม่มา"
หลังจากแม่เข้าครัวไป คินก็ดึงบีเลิฟให้มานั่งตักเขาอีกครั้ง
"กรี้ดด พี่คิน อย่าทำแบบนี้สิคะ"
"พอใจเธอหรือยัง จากตอนแรกเป็นงานหมั้น ตอนนี้กลายเป็นงานแต่งไปแล้ว แล้วใครจะขัดใจแม่ได้ แม้แต่เธอก็ขัดใจแม่ไม่ได้หรอก อีกไม่กี่อาทิตย์ข้างหน้า เตรียมตัวเป็นเมียฉันได้เลย"
เขากอดเอวบางเอาไว้แน่นแล้วหอมต้นแขนนิ่มเบาๆ
"อย่านะคะพี่คิน หนูไม่ชอบ"
"ทำไม ยังไงก็ต้องเป็นเมียฉันอยู่แล้ว โดนนิดโดนหน่อย ทำเป็นหวงตัวเหรอวะ??"
"ก็แม่หนูสอนเอาไว้ ว่าห้ามแตะเนื้อต้องตัวผู้ชาย ถ้าไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน ถึงแม้ในอนาคตเราจะต้องเป็นสามีภรรยากัน แต่ตอนนี้เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันไม่ใช่หรือคะ เพราะงั้นเราไม่ควรทำอะไรแบบนี้กันนะคะ ปล่อยเถอะค่ะ"
"ไม่ปล่อย"
เขาเลื่อนมือเข้าไปลูบไล้ต้นขาด้านในช้าๆ มือก็เฉียดไปมาที่กางเกงใน เขารู้จุดกระตุ้นของผู้หญิง และเขาก็ตั้งใจปั่นหัวเธอเล่น เขาอยากจะรู้นัก ว่าเธอจะทนให้เขากระตุ้นเธอได้อีกสักกี่น้ำ
"อึก ปล่อยนะคะ อย่าทำนะคะ อึก อ๊ะ"
"อยากให้ฉันลูบไหม"
"ม..ไม่อยากค่ะ อย่าทำนะคะ หยุดนะคะพี่คิน อึก"
"ตัวสั่นเชียว ไม่เคยโดนมือผู้ชายมาก่อนจริงๆ เหรอวะ"
"อึก ม..ไม่เคยค่ะ"
"ต้องมีบทเรียนก่อนเข้าห้องหอกันหน่อยซะแล้วมั้ง สงสัยฉันจะต้องสอนเธอเองแล้วว่ะ"
