ผู้ใหญ่,รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ดราม่า,วิศวะ,จับแต่งงาน,เด็กเฮีย,Erotic,NC+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"อย่านะคะ หนูขอร้องนะคะ พี่คิน อย่าทำอะไรหนูเลย หนูยอมแล้ว อย่าเลยค่ะ ฮือๆๆ"
เด็กสาว ยอมยกมือไหว้คินทั้งน้ำตา แต่คินก็ไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย เพราะความอยากในตัวของเขา มันมากกว่าความสงสารเธอ คนอย่างคิน ไม่เคยสงสารผู้หญิงที่ไหน นอกจากแม่ของตัวเอง เขาตั้งใจเอาไว้แล้ว ว่าชีวิตนี้ของเขา เขาจะไม่แคร์ผู้หญิงคนไหน นอกจากแม่ของตัวเองเท่านั้น ถ้าไม่ใช่แม่ ก็อย่าหวัง ว่าจะได้อะไรดีๆ จากเขา คินใช้สองเข่าแกร่งดันเรียวขาสวยให้แยกออกกว้างๆ พร้อมจ่อปลายที่ปากทางรัก เขากำลังจะดันท่อนลำอันใหญ่เข้าไปในช่องทางรักอันคับแคบตรงหน้า ดวงตาคมมองลงไป ก็เห็นว่าปากทางเข้า เยิ้มเต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่น พร้อมให้เขาเสียบแล้ว เขาขยับเอวสอบ ถูส่วนปลายขึ้นลงๆ ตรงกลางร่องรัก แล้วเตรียมตัวที่จะดันมันเข้าไป แต่แล้ว ก็ได้ยินเสียงใสๆ ของแม่ที่ตะโกนเรียกเขาจากหน้าห้อง พร้อมเคาะประตูห้องนอนของคิน อย่างหนักอยู่หลายต่อหลายรอบ นั่นมันทำให้เขาต้องหยุดการกระทำทุกๆ อย่าง และหมดอารมณ์ทันที
ก๊อกๆๆๆ!!
"คิน!! อยู่ในห้องนอนหรือเปล่าลูก คิน! ตอบแม่หน่อยซิลูกรักของแม่!!"
คินหัวเสียมาก เขารีบแต่งตัว แล้วลุกออกจากเตียงนอนขนาดคิงไซซ์ไปเปิดประตูห้องให้แม่ แล้วยืนกั้นหน้าประตูห้องเอาไว้ เพราะกลัวแม่เข้ามา แบบไม่รู้เรื่องรู้ราว กลัวว่าแม่จะเห็นว่าเขาจับน้องแก้ผ้า กระทำชำเราน้อง จนน้องหมดสภาพขนาดนั้น
"มีอะไรแม่ หนูกำลังจะงีบเลย"
"น้องไปไหน? ทำไมแม่ไม่เห็นน้อง แม่เดินหาน้องทั่วๆ บ้านแล้ว ก็ยังไม่เจอ เราได้ไปทำอะไรน้องหรือเปล่าเจ้าตัวแสบ"
"แม่ ทำไมมองหนูเป็นคนเลวแบบนั้น หนูจะไปทำอะไรเด็กนั่นได้ แล้วหนูเนี่ยนะ จะไปกล้าทำอะไรลูกรักของแม่ แม่รักยัยนั่นมากกว่าหนูแล้วมั้ง อะไรๆ ก็ยัยนั่นตลอด จนหนูคิดว่าหนูไม่ใช่ลูกแม่แล้วนะ แม่เก็บหนูมาจากถังขยะใช่ปะเนี่ย"
"โอ๊ย เพ้อเจ้อแล้วเจ้าลูกคนนี้ ไหนให้แม่เข้าไปดูในห้องหน่อย"
"เดี๋ยว! แล้วแม่จะเข้ามาในห้องหนูทำไม ห้องหนูมันไม่มีอะไรน่าดูหรอก"
"มีพิรุธนะลูกคนนี้ แม่ยิ่งสงสัยเข้าไปกันใหญ่เลย ว่าลูกซ่อนอะไรไว้ในห้องนอนของลูก ให้แม่เข้าไปหน่อย แม่จะได้แน่ใจ ว่าลูกไม่ได้ทำอะไรน้องจริงๆ ถอยเลยเจ้าคิน"
"แม่! อย่าทำกับหนูแบบนี้ หนูไม่โกหกแม่หรอกน่า แม่ทำแบบนี้ หนูเสียใจนะ แม่เลี้ยงหนูมาเองกับมือ แม่ไม่รู้หรือไง ว่าหนูเป็นคนยังไง"
"เจ้าตัวแสบ เพราะแม่รู้ไง ว่าลูกเป็นคนแบบไหน แม่ถึงเป็นห่วงน้องบีเลิฟ เพราะลูกไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนเลย แม่เลยไม่อยากให้ลูกทำแบบนั้นกับน้อง ถ้าลูกไม่รัก คินลูกรัก ถือว่าแม่ขอนะลูก ถ้าลูกกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ ขอให้ลูกหยุดมันก่อนมันจะสายเกินไป เห็นแก่แม่เถอะนะ ถ้าผู้หญิงคนเดียวที่ลูกรักคือแม่ ลูกก็ควรฟังคำขอร้องของแม่"
คินถอนหายใจออกเบาๆ เพราะเขาแอบเสียดาย ที่ไม่ได้ทำกับเธอ เขาอยากได้ครั้งแรกของเธอวันนี้เท่านั้น แต่แม่ก็ดันมาสกัดเฉยเลย ถึงจะแอบเสียดาย แต่เขาก็รับฟังในสิ่งที่แม่ขอและพร้อมทำตาม ไม่ว่าอย่างไร ไม่ช้าก็เร็ว เธอกับเขาก็ต้องแต่งงานกันอยู่แล้ว ตอนนั้นถึงจะรักหรือไม่รัก อย่างไร เธอก็ต้องตกเป็นเมียของเขา ทั้งนิตินัยและพฤตินัยอยู่ดี เขาเลยตกลง และยอมไม่ทำอะไรเธอหลังจากนั้น
"หนูเข้าใจในสิ่งที่แม่พูดทุกๆ อย่าง เอาเป็นว่าแม่ไม่ต้องเป็นห่วง หนูจะไม่ทำอะไรยัยนั่น สบายใจหรือยังทีนี้"
"สบายใจแล้ว อีกสักพักลงมากินข้าวด้วยนะ พาน้องลงมาด้วย"
"แม่.."
"แม่ไปล่ะ แล้วแม่ก็จะไม่บอกใครเรื่องนี้ไม่ต้องห่วง"
ล็อตตี้รู้อยู่แล้ว ว่านิสัยของลูกชายสุดที่รักของเธอเป็นอย่างไร เธอพอจะเดาออก ว่าเขาตั้งใจจะทำอะไรกับน้องบีเลิฟ และเธอก็พูดดักเอาไว้ก่อน เธอรู้ว่าบีเลิฟอยู่ด้วยกันสองต่อสองกับลูกชายของเธอในห้องนอนนั่นแหละ เธอเลยห้ามลูกชายเอาไว้ก่อน ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากให้ทั้งสองคนได้กัน แต่เธอไม่อยากให้ลูกชายเธอได้น้องบีเลิฟโดยที่ไม่ได้รักกันและยังไม่ได้แต่งงานกัน อย่างน้อย เธอก็อยากให้ทั้งสองแต่งงานกันก่อน ก่อนที่จะทำอะไรเกินเลยต่อกันและกันก็เท่านั้น สำหรับคิน บีเลิฟก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งในบรรดาผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมาเป็นร้อยๆ คน แต่สำหรับบีเลิฟ คินคือผู้ชายคนแรกของเธอ ล็อตตี้ก็เลยไม่อยากให้ผู้ชายคนแรกของบีเลิฟเป็นความทรงจำที่แย่ เธอเคยผ่านเรื่องนั้นมาก่อนกับพี่เรียวตะ เธอรู้ดีว่ามันรู้สึกแย่ขนาดไหน ทุกวันนี้พี่เรียวตะ เลยต้องคอยตามใจเธออยู่ตลอดๆ เพื่อชดใช้กรรมในสิ่งที่ตัวเขาเองก่อกับล็อตตี้เอาไว้
หลังจากแม่ไป คินก็ล็อกประตูห้อง แล้วเดินไปหาเธอในห้องนอน เธอไม่ได้ขยับไปไหน แต่เปลี่ยนท่าจากนอนเป็นนั่งชันเข่าอยู่ในผ้าห่ม ด้วยความหวาดกลัวแทน พอเขาจะเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆ เธอ เธอก็ถอยหลังหนี เพราะเธอไม่อยากจะเข้าใกล้เขาแม้แต่วินาทีเดียว
"เห้ย เป็นอะไรของเธอ กลัวฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ?"
"อย่าเข้ามาใกล้นะคะ หนูเกลียดพี่คินที่สุด"
"งั้นเหรอ แล้วคนที่ปากบอกว่าเกลียดฉัน เมื่อกี้ทำไมถึงแตก เพราะฉันเลียให้วะ?? ไหนบอกมาหน่อยดิ๊"
เขานั่งลงข้างๆ เธอ ก่อนเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆ ใบหน้าสวยหวาน พร้อมรอยยิ้มจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์
"อ..อะไรคะ อย่าเข้ามาใกล้ได้ไหมคะ"
"อยากกลัวฉันก็เชิญกลัวต่อไป เพราะฉันไม่คิดจะปล่อยเธอไปง่ายๆ แน่ เธอต้องขอบคุณแม่ฉันนะ วันนี้เธอโชคดีไปอีกวัน เพราะแม่ฉันขอร้องเอาไว้ แต่หลังจากวันนี้ ฉันจะไม่ยอมแบบนี้อีกแน่ แต่งตัวซะ แล้วรีบลงไปกินข้าว เพราะแม่ฉันตั้งใจทำอาหารอย่างสุดฝีมือ เพื่อเธอ เหอะ ดีเหมือนกันว่าไหม ฉันเป็นลูกแม่แท้ๆ แต่แม่กลับใส่ใจเธอมากกว่าฉันซะงั้น"
คินหยิบบุหรี่ในกระเป๋ากางเกงมาจุดดูด หลังจากพูดจบ เพื่อระบายความเครียด พร้อมหยิบเสื้อผ้าของเธอ ปาใส่หน้าเธอเบาๆ
"รีบใส่เสื้อผ้า ฉันรำคาญโดนแม่บ่นแล้ว ใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้วลงไปข้างล่างซะ แล้วทำทุกอย่างให้เป็นปกติ ห้ามบอกอะไรกับแม่เด็ดขาด ถ้าเธอบอกว่าทำทุกอย่างเพื่อแม่ได้จริงๆ ก็ห้ามเปิดปากพูด ไม่งั้นฉันก็จะไม่ทนอยู่เฉยแน่"
