ผู้ใหญ่,รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ดราม่า,วิศวะ,จับแต่งงาน,เด็กเฮีย,Erotic,NC+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
คินลงมาก่อน หลังจากนั้นบีเลิฟก็เดินตามลงมาทีหลัง เธอกำลังจะเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆ ล็อตตี้ แต่ก็โดนคินดึงลงไปนั่งเก้าอี้ตัวข้างๆ เขาแทน พอหลังจาก 5 นาที พ่อก็เดินลงมาจากห้องนอน ด้วยสภาพคนเพิ่งตื่น วันนี้พ่อของเขาทำงานหนักมาก จนหลับคาโน้ตบุ๊กไปตอนไหนก็ไม่รู้ ที่ตื่นเพราะแม่ของคินไปปลุกให้ลงมากินข้าว
"เอ้า ไอ้ลูกชาย กลับมาตอนไหนเนี่ย หาวว แล้วพาใครมาด้วยล่ะนั่น"
"สวัสดีค่ะ หนูบีเลิฟค่ะ"
"อ๋อ ว่าที่คู่หมั้นตาคินนี่เอง สวัสดีลูก วันนี้ไปดูตัวกันมาไม่ใช่หรือไง แล้วตัดสินใจกันได้หรือยัง ว่าจะเอายังไงกัน หืม จะหมั้นหรือไม่หมั้น หรือยังไง ก็บอกแม่เขาไปซะ"
"ไม่หมั้นค่ะที่รัก แต่แต่งเลย"
"หา!! ที่รักพูดจริงเหรอ แต่งเลยอะนะ แล้วเด็กสองคนโอเคเหรอ?"
"ไม่โอ หนูก็ต้องแต่ง เพราะแม่อยากให้หนูแต่ง แล้วหนูก็จะหย่าภายใน 3 เดือนด้วย แม่ก็คอยดูก็แล้วกัน แล้วหนูก็จะไม่ให้อะไรยัยนี่สักบาท"
"เจ้าคิน เรียกน้องดีๆ หน่อย น้องมีชื่อนะลูกรัก"
"ก็หนูไม่เต็มใจอยากเรียกอะ"
"เอาล่ะๆ พ่อว่าเรากินข้าวกันก่อนดีกว่าเนอะ ค่อยคุยเรื่องแต่งไม่แต่งกันทีหลัง พ่อว่าเรื่องนี้มันสำคัญมาก มาพูดตอนนี้มันออกจะเร็วไปหน่อย"
"พี่เรียวตะ เข้าข้างลูกเหรอคะ? หนูบอกว่าต้องแต่งก็คือต้องแต่ง! แล้วแม่ก็ตัดสินใจไปแล้ว ยังไงทั้งสองคนก็ต้องแต่งงานกัน สองคนต้องแต่งงานกันอาทิตย์หน้าเลย จบนะ เอาล่ะกินข้าวกันได้แล้ว วันนี้แม่ตั้งใจทำสุดฝีมือเลยนะ"
ทุกคนอึ้งเรื่องที่ล็อตตี้ยื่นคำขาด การแต่งงานระหว่างเด็กทั้งสองคน แต่อึ้งกว่าคือวันนี้ล็อตตี้ภรรยาสุดที่รักของเรียวตะเป็นคนลงมือทำอาหารเองนี่แหละ หลังจากนั้น ก็ไม่มีใครพูดอะไรเรื่องการแต่งงานของเด็กทั้งสองคนอีกเลย เพราะทุกคนรู้ ว่าไม่มีใครสามารถขัดใจล็อตตี้ได้ พอกินข้าวกันเสร็จ ก็ถึงเวลา ที่จะต้องแยกย้ายกันกลับบ้าน ล็อตตี้บอกให้คินไปส่งบีเลิฟให้ถึงบ้าน ซึ่งเขาก็ต้องทำตาม เพราะไม่อยากขัดใจแม่สุดที่รัก ระหว่างทาง ไม่มีใครพูดอะไรเลย จนถึงหน้าบ้านของบีเลิฟ
"ขอบคุณที่มาส่งนะคะ"
เธอยกมือไหว้คิน ก่อนทำท่าจะลงจากรถ
"เธอคิดยังไง เรื่องการแต่งงานของเราสองคน?"
"หนูไม่ได้อยากแต่งกับพี่คินค่ะ แต่หนูไม่อยากขัดใจน้าล็อต"
"ทำไมเธอต้องทำเพื่อแม่ฉันขนาดนั้น ฉันไม่เข้าใจ ถ้าไม่อยากแต่งงานกับฉัน เธอก็แค่ขัดใจแม่ เหลือเวลาอีกแค่อาทิตย์เดียว เราก็ต้องแต่งงานกันแล้ว ถ้าเธอไม่พูด ก็ไม่มีใครพูดกับแม่ได้แล้ว ถ้าเธอไม่ค้านกับแม่ ฉันจะถือว่าเธอต้องการเป็นภรรยาของฉันก็แล้วกันนะ ฉันไม่อยากจะบังคับเธอ เพราะมันเป็นเรื่องใหญ่ แต่ขอให้เธอคิดดูอีกรอบก่อน ก่อนตัดสินใจ"
"ไม่ค่ะ หนูตัดสินใจไปแล้ว น้าล็อตว่ายังไง หนูก็ว่าตามนั้น"
เธอลงจากรถ ก่อนปิดประตูรถเขาเบาๆ แล้วเดินหายเข้าไปในบ้านหลังเล็กในซอยนั้น คินไม่เข้าใจเธอเลย ว่าทำไมเธอต้องทำเพื่อแม่ของเขาขนาดนี้ ญาติก็ไม่ใช่ ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจ เขาคิดเหตุผลร้อยแปดจนสมองแทบระเบิด แต่ก็ไม่ได้คำตอบ แถมวันนี้เขาก็ยังไม่ได้ปลดปล่อยเลยสักนิด แค่คิดถึงเรือนร่างของเธอ อวัยวะท่อนล่างก็แข็งตัวพร้อมสู้ขึ้นมาเองอัตโนมัติ เขาเลย ไปหาสาวไซด์ไลน์ เพื่อไปนอนด้วยกันในคืนนี้ ในเมื่อเขาทำกับเธอไม่ได้ ก็ทำกับคนอื่นแทนก็ดีกว่าไม่ได้ทำ หลังจากเสร็จกิจกรรมบนเตียงเรียบร้อย คินก็รีบขับรถกลับมานอนที่บ้าน เพราะเหนื่อยทั้งใจเหนื่อยทั้งกาย เขาอยากพักเพื่อชาร์จพลังเต็มทน
8.11 น.
คินตื่นเพราะเสียงนาฬิกาปลุก ปลุกเขาดังลั่นจากมือถือเครื่องหรู เขาควานหามันแล้วกดปิด จากนั้นก็ค่อยๆ ลืมตาเพื่อดูเวลาบนหน้าจอมือถือ ก็พบว่าได้เวลาไปเรียนแล้ว เขาอาบน้ำแต่งตัวเซตผมฉีดน้ำหอม แล้วรีบออกไปเรียนทันที แต่แทนที่จะไปมหาวิทยาลัยก่อน เขาดันขับไปจอดหน้าบ้านของบีเลิฟซะงั้น เพราะเขาอยากเจอหน้าเธอ และพาเธอไปส่งที่มหาวิทยาลัย เขายังไม่รู้เลย ว่าเธอเรียนที่ไหน รอไม่นาน เธอก็เดินออกมาจากบ้าน เขาเลยเดินลงจากรถ แล้วเข้าไปจับแขนเธอกระชากเข้าหาตัวเบาๆ
"พ...พี่คิน มาทำไมคะ"
"ก..ก็แม่อยากให้ฉันมารับเธอไปเรียน มาดิ ไปกับฉัน แล้วเธอเรียนที่ไหนวะ ฉันจะได้ไปส่ง"
"หนูไปเรียนเองได้ค่ะ bts ก็อยู่ใกล้ๆ"
"เห้ย อย่าดื้อได้ปะวะ"
เขาตวาดเธอด้วยเสียงดุดัน น้ำเสียงของเขาทำให้เด็กสาวตกใจ สะดุ้งเฮือก เขาไม่ได้ตั้งใจ จะทำให้เธอตกใจเลย แต่เพราะเขาเป็นคนพูดจาโผงผางเสียงดังอยู่แล้ว
"หนูเรียนอยู่ที่มอ Asac ค่ะ"
"หืม เรียนที่เดียวกันกับฉันเลยนี่หว่า แบบนี้ก็ค่อยง่ายหน่อย ไปขึ้นรถได้ละ"
เขากระชากเธอให้ขึ้นไปนั่งฝั่งข้างๆ คนขับ ก่อนที่ตัวเขาเองจะเดินอ้อมมาที่ฝั่งคนขับ แล้วขับตรงไปยังมหาวิทยาลัยทันที พอถึงมหาวิทยาลัย เขาก็ยังไม่ยอมให้เธอไปไหน เขาพาเธอไปพบกับเพื่อนๆ ของเขาทั้ง 3 คนที่โรงอาหารด้วยกัน ระหว่างทางที่เดินไปยังโรงอาหาร เขาก็จับมือเล็กกุมเอาไว้แน่นตลอดเวลา คนที่เดินผ่านไปผ่านมา ก็มองไปยังทั้งสองคนกันเป็นตาเดียว เพราะในมอแห่งนี้ ใครๆ ก็รู้ว่าคินเป็น 1 ในเทพบุตรแก๊งเสือหล่อ ที่ใครๆ ก็อยากได้พวกเขามาเป็นของตัวเอง วันนี้วันเดียว ทำให้เด็กปี 1 ธรรมดาๆ อย่างบีเลิฟ กลายเป็นที่รู้จักของคนทั้งมอ เพราะคินคนเดียว พอถึงสถานที่ คินก็ยกมือทักทายเพื่อนๆ ทั้ง 3 คนแบบเป็นกันเอง
"ว่าไงวะ ไอ้พวกภาระ มากันแต่เช้าเลยนะมึง"
"ใครภาระวะไอ้คิน พวกกูหรือมึงเอาดีๆ แหกตาดูเวลาบ้างไอ้สัส อีกนิดเดียวจะพักเที่ยงแล้ว"
"มึงก็พูดเกินไอ้ห่าลม เพิ่งจะ 10 โมง"
"แล้วน้องข้างๆ ใครวะ พวกกูไม่เคยเห็นหน้าเลย ปี 1 เหรอวะ?" เอสถามเพราะความสงสัย
"อ๋อ พวกมึง กูจะแนะนำยัยนี่ให้รู้จัก ยัยนี่ชื่อบีเลิฟ ว่าที่ภรรยากูในอนาคต"
หนุ่มหล่อทั้ง 3 แสดงสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด พวกเขามองคินสลับกับมองบีเลิฟเพราะกำลังแปลกใจกับสถานะของทั้งสองคนที่เป็นอยู่ตอนนี้ พวกเพื่อนๆ รู้ดี ว่าคินไม่เคยถูกใจสาวคนไหนเลย ต่อให้เธอคนนี้ จะเป็นคนที่แม่เขาหาให้ก็เถอะ แต่นิสัยของคิน ไม่น่าจะพาเธอมาให้เพื่อนรู้จักแน่นอน เพราะเขาไม่คิดจะใส่ใจ แต่ครั้งนี้คินแปลกไป จนเพื่อนๆ สงสัย
