"เมื่อฉันต้องทะลุเข้าไปในนิยาย ได้เป็นถึงนางเอกของเรื่อง การจะกลับออกไปคือต้องให้นิยายเรื่องนี้จบ แบบ happy ending แค่นี้ง่ายจะตาย ฉันเป็นนางเอกนะ แต่ทำไม๊ ทำไมพระเอกกลับบอกว่าฉันจีดชืด ไร้รสนิยม ไม่ต้องตาเขาเลย แต่เขากลับไปต้องใจยัยตัวร้ายของเรื่องซะงั้น
อ๋ออออออ ได้สิ อยากให้ร้ายใช่มะ แม่จะร้ายให้ร้องขอชีวิตเลย"
ชาย-หญิง,จีน,ข้ามเวลา,รัก,ตลก,รัก,จีน ,จีนโบราณ,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ในที่สุด เวลาก็ล่วงเลยมาถึงช่วงต้าสู่ ช่วงที่อากาศร้อนที่สุดในรอบปี (เริ่มต้นประมาณ 22-24 กรกฎาคม) หลินเข่อซิงนั่งอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ในสวนจวนตระกูลหลิน พลางใช้พัดไม้ไผ่พัดคลายความร้อน นางเหม่อมองท้องฟ้าสีครามสดใส แต่กลับรู้สึกว่าลมร้อนพัดแผ่วๆ มากระทบหน้า ทำให้นางหงุดหงิดไม่น้อย
"เฮ้อ... อากาศร้อนขนาดนี้ ข้าคิดถึงแอร์เย็นๆ ในโลกเดิมจริงๆ!" นางบ่นกับตัวเองเบาๆ
หลิงเฉินที่เดินมาพร้อมกับน้ำชาถือถาดเข้ามาใกล้ นางยิ้มบางๆ เมื่อได้ยินคำบ่นจากคุณหนูของตนแว่วๆ "คุณหนูเจ้าคะ ในช่วงต้าสู่นี้ อากาศจะร้อนมากจริงๆ แต่ชาวบ้านที่นี่ก็มีวิธีรับมือกับมันอยู่เจ้าค่ะ"
"วิธีรับมือกับความร้อนเหรอ?" หลินเข่อซิงหันไปมองหลิงเฉินด้วยความสนใจ "ทำยังไงกันล่ะ"
"พวกเขานิยมกินอาหารที่ช่วยคลายร้อนน่ะเจ้าค่ะ อย่างเฉาก๊วยที่ช่วยดับกระหายคลายร้อนได้ดี และซุปเนื้อแกะที่ช่วยปรับสมดุลความร้อนในร่างกาย ถึงแม้จะฟังดูแปลกๆ แต่คนที่นี่เชื่อว่ากินเนื้อแกะจะช่วยป้องกันไม่ให้ร่างกายร้อนเกินไปค่ะ" หลิงเฉินอธิบายพลางยื่นถ้วยชาเย็นๆ ให้คุณหนูของนาง
หลินเข่อซิงรับถ้วยชา พลางทำหน้าสงสัย "กินเนื้อแกะตอนร้อนๆ น่ะเหรอ?ก็ฟังดูน่าสนใจนะ" นางพูดพลางจิบน้ำชาเย็นๆ "แล้วนอกจากเฉาก๊วยกับเนื้อแกะ มีอะไรอีกไหม?"
"ผลไม้เจ้าค่ะ ช่วงนี้สัปปะรดและลิ้นจี่ถือว่ามีรสชาติดีที่สุด" หลิงเฉินตอบพร้อมกับยิ้ม "แต่ที่น่าสนุกที่สุดคือการแข่งขันกัดจิ้งหรีดที่เป็นประเพณีในช่วงต้าสู่นี้ค่ะ ผู้คนจะนำจิ้งหรีดมาแข่งขันกันว่าใครจะชนะ"
"แข่งกัดจิ้งหรีด?" หลินเข่อซิงทำตาโต นางเคยได้ยินเรื่องนี้จากนิยายที่เคยอ่าน แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นจริงๆ "แล้วพวกเขาทำยังไงกันล่ะ? จับจิ้งหรีดมาแข่งเหมือนการชนไก่หรือเปล่า?"
หลิงเฉินหัวเราะเบาๆ "ประมาณนั้นเลยเจ้าค่ะ พวกเขาจะเลือกจิ้งหรีดตัวที่แข็งแรงที่สุดมาแข่งกัน ใครที่จิ้งหรีดชนะก็จะได้รับเงินหรือรางวัลไป"
"น่าสนุกดีนะ แต่ข้าคงไม่ไปดูหรอก ข้าไม่อยากเห็นสัตว์ตัวน้อยๆ กัดกันจนบาดเจ็บ" หลินเข่อซิงตอบพร้อมทำหน้าตาแหยๆ
อากาศร้อนยังคงทำให้หลินเข่อซิงรู้สึกไม่สบายตัว นางพยายามหากิจกรรมที่ช่วยทำให้คลายร้อน จนในที่สุดก็คิดถึงเรื่องอาหารที่หลิงเฉินบอกไว้
"หลิงเฉิน เจ้าไปหาสัปปะรดกับลิ้นจี่มาให้ข้าหน่อยสิ ข้าว่าเราควรจะทำขนมคลายร้อนกันดีกว่า!" หลินเข่อซิงกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "แล้วก็เอาเฉาก๋วยมาด้วย ข้าจะลองทำเมนูของหวานคลายร้อนเอง"
หลิงเฉินยิ้มแล้วพยักหน้ารับคำ "ได้เจ้าค่ะ ข้าจะรีบไปจัดเตรียมให้เดี๋ยวนี้"
ไม่นานหลังจากนั้น หลิงเฉินกลับมาพร้อมสัปปะรด ลิ้นจี่ และเฉาก๋วย หลินเข่อซิงจัดแจงทำขนมหวานด้วยมือของตนเอง นางตัดสัปปะรดเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วนำมาผสมกับลิ้นจี่ที่แกะเรียบร้อย จากนั้นจึงตักเฉาก๋วยใส่รวมลงไปในถ้วยพร้อมเหยาะน้ำตาลลงไป
"นี่ไง! ขนมหวานสูตรของข้าเอง!" หลินเข่อซิงพูดพร้อมรอยยิ้มกว้าง "เรียบง่ายแต่สดชื่น แถมช่วยคลายร้อนได้ดี"
หลิงเฉินที่ยืนมองอยู่ถึงกับหัวเราะ "คุณหนูช่างคิดจริงๆ เจ้าค่ะ"
"ก็ข้าคิดถึงของหวานที่เคยกินน่ะสิ!" หลินเข่อซิงตอบอย่างภาคภูมิใจ "ถ้าเจ้านำไปให้คนอื่นลองบ้าง ข้าว่าเขาคงชอบนะ"
หลิงเฉินพยักหน้า "เจ้าค่ะ ข้าจะลองทำตามดูบ้าง เผื่อคนอื่นๆ ในจวนจะได้คลายร้อนไปด้วย"
"อืม ดีเลย!" หลินเข่อซิงตอบ
ในวันร้อนๆ ที่เต็มไปด้วยลมอุ่นๆ ของต้าสู่ หลินเข่อซิงก็ยังคงหากิจกรรมและวิธีคลายร้อนแบบสนุกสนาน นางไม่ได้หงุดหงิดเหมือนตอนแรกแล้ว แต่กลับเพลิดเพลินกับการหาวิธีทำให้ทุกคนได้สนุกไปกับนางเช่นเคย
หลังจากที่หลินเข่อซิงทำขนมเสร็จ นางก็ไม่รอช้า นำถ้วยขนมหวานสูตรเฉพาะของตนเองไปให้ท่านพ่อกับท่านแม่ที่กำลังนั่งพักผ่อนอยู่ในห้องโถงใหญ่ของจวน
“ท่านพ่อ ท่านแม่ ข้ามีของหวานมาให้ลองชิมเจ้าค่ะ!” หลินเข่อซิงเดินเข้ามาพร้อมกับถาดใส่ถ้วยขนมหวานที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ บนถาดนั้นมีถ้วยขนมเฉาก๋วย สัปปะรด และลิ้นจี่จัดเรียงสวยงามอยู่
ท่านพ่อของหลินเข่อซิง…หลินเจิ้นกั๋วที่กำลังอ่านหนังสืออยู่เงยหน้าขึ้นมามองพร้อมกับยิ้มบางๆ “อะไรล่ะนี่ ซิงเอ๋อร์? เจ้าไปทำขนมหวานเองเหรอ?”
ชิงเหม่ย ท่านแม่ของหลินเข่อซิงเองก็หันมาดูด้วยความสนใจ "ข้ากำลังหิวพอดีเลย ขนมหวานของลูกดูน่ากินมาก"
หลินเข่อซิงยิ้มกว้าง พลางยื่นถ้วยขนมหวานให้ท่านพ่อและท่านแม่ “ข้าลองทำตามสูตรผสมผสานระหว่างเฉาก๊วยกับผลไม้หน้าร้อนอย่างสัปปะรดและลิ้นจี่เจ้าค่ะ คิดว่าอากาศร้อนแบบนี้ ทุกคนน่าจะสดชื่นขึ้น!”
ท่านพ่อรับถ้วยขนมไป พลางตักเฉาก๊วยใส่ปากแล้วทำหน้าประหลาดใจ “อืม... สดชื่นจริงๆ รสชาติของผลไม้กับเฉาก๊วยเข้ากันได้ดีมาก นี่เจ้าใส่อะไรเพิ่มเติมหรือเปล่า? ทำไมมันถึงอร่อยแบบนี้?”
หลินเข่อซิงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอียงคอเล็กน้อย "ไม่มีอะไรพิเศษหรอกเจ้าค่ะ ก็แค่สัปปะรดกับลิ้นจี่สดๆ แล้วก็น้ำตาลเล็กน้อย ข้าคิดว่าท่านพ่อกับท่านแม่คงจะชอบ"
ท่านแม่ของหลินเข่อซิงตักขนมใส่ปากบ้าง ก่อนจะยิ้มกว้างอย่างพอใจ “รสชาติหวานหอมดีมาก! นี่เจ้าคิดค้นสูตรเองเลยหรือ?”
“ก็ประมาณนั้นเจ้าค่ะ ข้าคิดว่าอากาศร้อนแบบนี้ต้องมีอะไรเย็นๆ สดชื่นทานกันบ้าง” หลินเข่อซิงตอบพลางหัวเราะ
ท่านพ่อเงยหน้ามองหลินเข่อซิงอย่างภูมิใจ “เจ้านี่เก่งจริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องทำอาหาร แต่ยังรู้จักดูแลทุกคนให้สุขใจด้วย”
หลินเข่อซิงยิ้มแห้งๆ ก่อนจะตอบแบบขี้เล่น “ก็ข้าอยากให้ท่านพ่อท่านแม่คลายร้อนนี่เจ้าคะ อีกอย่าง... ถ้าทำให้พ่อแม่ยิ้มได้ ข้าก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว!”
ท่านแม่หัวเราะออกมาเบาๆ “จริงของเจ้านะซิง เอ๋อร์ ข้าชื่นใจที่เห็นเจ้าสดใสร่าเริงแบบนี้” นางตักขนมเข้าปากอีกครั้ง "ขนมนี้ทำให้ข้ารู้สึกเย็นสบายมาก ราวกับคลายร้อนไปได้หมดสิ้นเลย"
ท่านพ่อก็พยักหน้าเห็นด้วย "ใช่! อากาศร้อนขนาดนี้ยังต้องเจอแดดแรงอีก แต่พอได้กินขนมของเจ้าก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที"
หลินเข่อซิงยิ้มกว้างอย่างพอใจ พลางนั่งลงข้างๆ ท่านแม่ “ถ้าเช่นนั้น ข้าจะทำให้บ่อยๆ เลยนะเจ้าคะ จะได้ไม่มีใครต้องทนกับอากาศร้อนๆ นี้อีก!”
บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความอบอุ่น หัวใจของหลินเข่อซิงรู้สึกปลอดโปร่ง นางมองพ่อแม่ที่กำลังเพลิดเพลินกับขนมหวานแล้วอดยิ้มออกมาไม่ได้ การได้ทำอะไรให้คนที่เรารักมีความสุขนี่ช่างเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ
ทั้งสามคนนั่งทานขนมด้วยกันอย่างอบอุ่น ท่ามกลางเสียงหัวเราะและคำชม ทำให้ช่วงเวลานี้กลายเป็นความทรงจำที่แสนประทับใจของหลินเข่อซิง
