ฉันชอบทิ้งของไว้ให้คู่นอนดูต่างหน้า เซ็กก็แค่เกมส์ๆ หนึ่ง แต่คุณคือคนที่ฉันอยากจะรัก...

ชุดชั้นในลายลูกไม้ - บทที่4 นาวี โดย ShiLin​ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,นิยายวาย,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ชุดชั้นในลายลูกไม้

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่

แท็คที่เกี่ยวข้อง

นิยายวาย,ดราม่า,#BL

รายละเอียด

ชุดชั้นในลายลูกไม้ โดย ShiLin​ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ฉันชอบทิ้งของไว้ให้คู่นอนดูต่างหน้า เซ็กก็แค่เกมส์ๆ หนึ่ง แต่คุณคือคนที่ฉันอยากจะรัก...

ผู้แต่ง

ShiLin​

เรื่องย่อ

“ อ่าาาส์...กันต์ ทำให้หน่อยครับ”


“ไม่ดีมั้งครับ นี้มันในรถนะ”

ปากบอกว่าไม่ดีแต่มือก็ยังคงลูบคลำท่อนเอ็นร้อนที่ขึ้นลำแข็งอยู่ในเป้ากางเกงไม่ยอมปล่อยมือ



“ ผมไม่ไหวแล้ว ช่วยทำให้ผมหน่อยครับที่รัก”

สารบัญ

ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทนำ คำเตือน,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่1 ชนกันต์​,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่2 เหยื่อล่อลวง,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่3 เหยื่อร้ายกว่าเสือ,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่4 นาวี,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่5 พ่อยักษ์ของหนูกันต์,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่6 มุกมังกร,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่ึึ7 ลานของเล่น,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่8 พ่อ,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่9 เด็กดี,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่10 มังกรก็คือมังกร,ชุดชั้นในลายลูกไม้-ตอนที่11 พ่อพยาบาล,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่12 บิน,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่13 ศรีพันวา,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่14 คู่หมั้น,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่15 เมียครับ,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่16 บินเสียว,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่17 พลาดพลั้ง,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่18 เสียใจ,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่19 ความเจ็บปวด,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่20 เที่ยว,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่21 งานแต่ง,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่22 น้องสาว,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่23 เรือนหอ,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่24 เจนิต้า,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่25 โรงพยาบาล,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่26 ความว่างเปล่า,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่27 คุณเป็นใคร,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่28 เจ้านายครับ,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่30 โหยหา,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่31 ความทรงจำ,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่32 เบบี๋,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่33 หลานปู่,ชุดชั้นในลายลูกไม้-บทที่34 อ้อมกอด (จบ)​

เนื้อหา

บทที่4 นาวี

บทที่4


นาวี



นาวี ศักดิ์ดาสมุทร ลูกชาย พล.อ. นนทวิทย์ ศักดิ์ดาสมุทร กับคุณหญิง มุกดา ศักด์ดาสมุทร ฐานะทางบ้านของนาวีค้อนข้างดี มีหน้ามีตาในสังคม แต่นาวีชอบทำงานทางด้านการตลาด นาวีเรียนมาทางด้านการตลาดและการส่งออก นาวีจึงมาทำงานกับพ่อของชนกันต์ มาช่วยงานด้านการตลาดและการส่งออกของทางแบรนด์เครื่องสำอางที่ บริษัท ชนกันต์ จำกัด


แรกๆ นาวีทำงานเป็นระดับผู้จัดการการตลาด ของบริษัท ชนกันต์ จำกัด ต่อมาเขาโดนเรียกตัวมาช่วยงานคุณกันต์เป็นการส่วนตัวคอยไปรับไปส่ง คอยช่วยงานเรื่องการตลาด และการส่งออกบ้างในบางครั้ง แล้วแต่คุณกันต์จะเรียกใช้ ส่วนมากก็จะคอยไปรับไปส่งที่ทำงานที่บ้านหรือที่อื่นๆ ที่คุณกันต์จะไป


นาวีพยายามออกห่างชนกันต์ให้มากที่สุด ชนกันต์เป็นผู้ชายที่หน้าตาน่ารักน่าถนุถนอม ร่างกายบอบบาง เนื้อตัวขาวนวลสะอาด เดินไปทางไหนก็มีแต่คนจับจ้อง เพราะคุณกันต์เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์เอามากๆ มีเสน่ห์ทั้งกับเพศเดียวกันและเพศตรงข้าม คุณกันต์ชอบมายั่วยวนนาวีอยู่บ่อยๆ นาวีรู้ตัวเองดีว่าไม่เหมาะห์สมกับคุณกันต์ ถึงแม้ทางบ้านของนาวีจะมีฐานะค้อนข้างดี แต่ก็ไม่ถึงกับร่ำรวยขนาดคุณกันต์ หากว่านาวียอมเป็นของเล่นของคุณกันต์ นาวีก็คงไม่เหลือศักดิ์ศรีอะไรอีก เลือดชายชาติทหารยังไงมันก็ยังคงเข็มข้นอยู่ในตัว


นาวีจึงพยายามห้ามใจทุกๆ ครั้งที่คุณกันต์ เข้ามาใก้ลชิดไม่ให้เกินเลยไปจากคำว่าเจ้านายกับลูกน้อง แต่ในบางครั้งในหัวใจของนาวีก็เจ็บแปลบมาก เวลาที่เห็นคุณกันไปนอนกับใครต่อใคร แต่นาวีก็ต้องทำใจเพราะยังคงไม่อยากล้ำเส้นเข้าไปในชีวิตคุณกันต์ เพราะนาวีเองก็ไม่รู้ว่าคุณกันจริงจังกับความสัมพันธ์นี้ หรือแค่หยอกล้อเล่นเหมือนคนอื่นๆ ที่คุณกันนอนด้วย ถ้านอนด้วยกันแค่ครั้งเดียวแล้วต้องเสียคุณกันต์ไป เค้ายอมเป็นคนที่อยู่ใก้ลๆ โดยที่ไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันเลยดีกว่า


คอนโด XYZ


ชนกันต์: Part


"เอี๊ยด...." เสียงรถ Maserati Levante (USED) สีขาวคันหรูจอดสนิทที่หน้าคอนโด XYZ นาวีลงจากรถปิดประตูข้างที่ผมนั่งอยู่


"คุณกันต์ถึงบ้านแล้วครับ"


"อื่มมม...วีอุ้มหน่อย กันต์เหนื่อย" ผมยกมือทั้งสองข้าง กอดคอคนตัวโต วันนี้รู้สึกอยากออดอ้อนพ่อยักษ์ของผมสักหน่อย


"ครับ" วีช้อนตัวอุ้มผมเดินขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นที่ผมพักอยู่ ผิวเนื้อที่เสียดสีกับแผ่นอกแกร่ง กล้ามหน้าท้องของวีแข็งแรงมาก ลอนกล้ามแข็งเป็นคลื่นเสียดสีไปกับอกของผม อ่าา…ทำไมแข็งแรงแบบนี้นะ อยู่กับผมแทบทั้งวันทั้งคืนเอาเวลาไหนไปออกกำลังกายกันนะ


"วี... ไปนวดให้ผมด้วยนะครับ" เวลาที่ผมอยากอ่อยพ่อยักษ์ ก็จะให้มานวดบ้างให้มาถูหลังบ้าง 7 ปีแล้วนะที่ทำมา ไม่เคยจะหลงกลผมเลยซักครั้ง กันต์ล่ะเบื่อพ่อยักษ์หน้าตายนี้จริงๆ


" ได้ครับคุณกันต์"


"อื่มมม... วีใช้น้ำหอมอะไรหอมจัง" ผมเอาจมูกซุกไซ้ ไปตรงซอกคอของวี กลิ่นตัววีหอมมากจริงๆ กลิ่นน้ำหอมผสมกลิ่นฟีโรโมนของผู้ชาย เป็นกลิ่นที่มีเอกลักษณ์ของนาวีที่ผมชอบมาก


" คุณกันต์... อย่าครับ"


" ทำไม...อะ จุ๊บ... จุ๊บ... จุ๊บ" ผมไม่ยอมฟังคำห้ามปรามของพ่อยักษ์หรอกนะ ยังแอบจุ๊บแก้มสากไปอีกหลายที


"คุณกันต์อย่าแกล้ง เดี๋ยวจะตกเอานะครับ" วีหันหน้ามาดุผม ดูทำหน้าดุเข้าสิ พ่อยักษ์บ้า


"วีดุผมเหรอออ... หึ" ผมทำหน้างอ แล้วซบหน้ามุดลงกับอกแกร่ง


"ป่าวครับ ใครจะกล้าดุคุณกันต์ ผมแค่กลัวคุณจะตกลงไป"


" อืม..."


" จริงๆ นะครับคุณกันต์คนดีของผม อย่าทำหน้างอนะ เดี๋ยวไม่สวยนะครับ"


"ติ๊ง!... ชั้น7 ประตูลิฟต์เปิด"


" ติ๊ด.. ติ๊ด.. ติ๊ด... ติ๊ด.." วีกดรหัสประตูเปิดเข้าห้อง


คอนโดหรูชั้น7 ผมซื้อเหมาชั้นทั้งหมด ที่นี้มีของตกแต่งอย่างครบครัน มีแต่ของแบรนด์เนมทั้งห้องในสไตส์ที่ผมชอบ โซฟาตัวใหญ่ ที่หนังนุ่มสบายมากๆ ยี้ห้อ Boca do Lobo เตียงหลังใหญ่ขนาดคิงส์ไซค์ ที่กระโดดขึ้นไปทีคือเด้งดีมาก ถ้ายิ่งทำกิจกรรมบนเตียงยิ่งดีมากไม่ปวดหลัง แถมยังเด้งดีอีกด้วย ยี้ห้อ เบนท์ลีย์


และใช่ครับห้องนี้ใหญ่โตมากผมอยู่เพียงคนเดียว ไม่เคยมีใครได้เข้ามาสัมผัสเตียงหรือโซฟานั้นหรอก ผมไม่เคยคิดที่จะพาใครมาและก็จะไม่พามาด้วย แต่ก็มีคนนึงนะครับที่สามารถเข้าออกที่นี้ได้ตลอดเวลา ก็พ่อยักษ์คนที่อุ้มผมอยู่นี้แหละ คนที่ผมเทียวไล้เทียวขื่ออยากจะนอนด้วยบนเตียงหลังใหญ่นั้น แต่พ่อยักษ์ก็ไม่เคยยอมใจอ่อนซักครั้ง



นาวี: Part

" ถึงแล้วครับ คุณกันต์ลงได้แล้วครับ" ผมอุ้มคุณกันต์มาส่งที่โซฟาตัวใหญ่กลางห้องรับแขก ทุกครั้งคุณกันต์ก็ให้ส่งแค่ตรงนั้น และครั้งนี้ก็คิดว่าคงจะให้ส่งแค่ตรงโซฟาเหมือนทุกๆ ครั้ง


" วี...ส่งในห้องนอนหน่อยครับ" คุณกันต์ยังคงกอดคอผมไม่ยอมปล่อย ผมก็ได้แต่ต้องอุ้มคนตัวเล็กในอ้อมกอดไปเดินไปส่งที่ห้องนอนตามคำสั่ง




"แกร๊ก...." ผมเปิดประตูห้องนอนเข้าไป ภายในห้องนอนกลิ่นหอมประจำตัวของคุณกันต์ อบอวนไปทั้งห้อง กลิ่นหอมหวานๆ แสนจะเย้ายวนใจ อาจจะเป็นน้ำหอมที่ใช้อยู่ทุกวัน หรือโลชั่นที่ทาผิว หรือว่าเทียนหอมที่คุณกันต์ชอบ เอาเป็นว่ากลิ่นมันทำให้คนที่ได้สูดดมเข้าไปแทบคลั่งเลยล่ะครับ


"ปล่อยมือก่อนครับ ผมจะไปเตรียมน้ำให้อาบ" ผมวางคุณกันต์ลงบนที่นอนอย่างเบามือ มือบางยังคงไม่ปล่อยลำคอของผม แขนยาวเกาะเกี่ยวลำคอของผมไว้ไม่ยอมที่จะปล่อยง่ายๆ




" ไม่... จุ๊บก่อน" คุณกันยื่นหน้าเข้ามาใก้ลผม จนผมต้องรีบหันหน้าหลบเกือบไม่ทัน ยั่วกันได้ตลอด พอเมาแล้วก็ชอบยั่วชอบแกล้งผมตลอด ผมชินกับนิสัยนี้ของคุณกันซะแล้วหล่ะครับ


" คุณกันต์ ไม่ดื้อสิครับ" ผมต้องแกะมือคุณกันออกจากลำคอ มือเล็กๆ แขนบางๆ ทำไมแรงเยอะนักนะ กว่าจะปลดมือบางออกจากคอได้ก็ใช้เวลาพักนึง


" หึ... วีไม่รักกันต์แล้ว" พอผมแกะมือออก คัณกันต์ก็ใช้มุขแง่งอนทันที ผมจะไม่รักยังไงไหวน่ารักขนาดนี้ แต่ผมยังไม่อยากเป็นของเล่นของคุณกันต์ก็แค่นั้น


"รักสิครับ... ผมรักคุณกันต์ที่สุด" ผมจับแก้มนวลที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ อย่างแผ่วเบาสองแก้มเนียนใส ไม่มีแม้แต่ริ้วรอยเล็กๆ สมกับเป็นเจ้าของแบรนด์เครื่องสำอางชั้นนำจริงๆ


" ไม่จริง... ขอจุ๊บก็ไม่ได้" ไม่ใช่ว่าไม่ได้หรอกครับ ที่ผมไม่ยอมจูบเพราะกลัวมันจะไม่จบแค่ตรงจูบน่ะสิ




"เห้อออ..." ผมทอดถอนใจอย่างเหนื่อยอ่อน พอเมาแล้วเป็นแมวน้อยจอมยั่วสว่าดเสียจริง


ไม่ใช่ว่าไม่รักไม่ชอบนะครับ แต่ก็อย่างที่ผมบอกไม่สามารถเป็นของเล่นของคุณกันต์ ได้จริงๆ แล้วยิ่งถ้ามีอะไรเกินเลยถึงขั้น นอนด้วยกันผมจะทำใจทนเห็นเค้าไปนอนกับผู้ชายคนอื่นได้ยังไงกัน ผมรักคุณกันต์รักมาก ไม่งั้นคงไม่ทนเป็นแค่คนขับรถ เพื่ออยู่ข้างๆ เค้าหรอกคับ


"วี..."


"ครับ" ผมที่กำลังเตรียมน้ำอาบอยู่ในห้องน้ำ ได้ยินเสียงเรียกจากคนบนที่นอนก็รีบดินออกมาจากห้องน้ำ และผมก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้า


"มานอนกัน" คุณกันต์ถอดเสื้อผ้าออกตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยยย โอ้ยย… ผมอยากจะบ้าตาย นอนเปลือยกายบนที่นอน ไม่หนาวเลยหรือไง แอร์ก็เย็นมาก ปกติก็ไม่เคยเป็นถึงขนาดนี้นะครับ


"อย่าเล่นแบบนี้สิครับ" ผมจะอดทนได้นานแค่ไหน คนตัวเล็กเปลื้องผ้าจนหมด ดูผิวขาวๆ นั่นสิ ถ้าทำอะไรรุนแรง คงจะขึ้นรอยทั้งตัว


"วี..! มานอนกัน" ยังไม่หยุดอีกนะคุณกันต์ ผมจะไม่ทนแล้วนะครับ ผมนี้นับ 1-1000 อยู่ในใจ


"วี... ทำอะไร? " ผมหันไปหยิบผ้าขนหนู มาคลุมร่างเปลื่อยเปล่าของคุณกันต์ แล้วอุ้มเข้าไปยังห้องอาบน้ำ




"อาบน้ำก่อนรับ จะได้สบายตัว" ผมวางคุณกันลงในอ่างอาบน้ำ ที่เตรียมไว้ น้ำอุ่นๆ อาจจจะช่วยเรียกสติคุณกันต์ได้บ้าง ผมจะเริ่มทนไม่ไหวแล้วครับ ขืนยังปล่อยให้คุณกันต์ ยั่วอยู่แบบนี้ซักวันคงอดใจไม่ไหวแน่ๆ




ชนกันต์: Part


"วี... ถูหลังให้หน่อย" ผมยื่นฟองน้ำถูตัวให้วี อ่อยขนาดนี้ทำไมใจแข็งนักนะ อ่อยมา 6-7 ปีแล้ว ไม่ตกหลุมพรางบ้างเลยเหรอ!


"ครับ" วีรับฟองน้ำไป ค่อยๆ ถูฟองบนแผ่นหลังผม อ่าาา... อยากจะลองจับหนอนยักษ์ของวีซักทีจริงๆ ทำไมวันนี้เหมือนยังไม่พอนะ หรือผมจะเซ็กจัดมากขึ้นเห็นมือของวีหนาและใหญ่ขนาดนี้ เจ้าหนอนยักษ์จะใหญ่ขนาดไหนนะ คิดไปแล้วก็อยากลองจับดูแล้วสิ


"ลงมาอาบด้วยกันมั้ย" ผมหันไปถามวี ที่ถูหลังอยู่ข้างอ่างอาบน้ำ


"ไม่หล่ะครับ" ตอบอย่างไม่มีเยื่อใย หึ อ่อยถึงขนาดแก้ผ้าจนหมดตัว คนขับรถตัวยักษ์ของผมก็ไม่ยอมใจอ่อน ให้ผมกินหนอนยักษ์ซักที


"หึ... ผมจะโกรธแล้วนะ" ผมทำหน้างอ เนี่ยถ้าเป็น ผู้ชายคนอื่น คงตะครุบผมแล้วนะ พ่อยักษ์ของเนี่ยผมใจแข็งจริงๆ


" คุณกันต์... " วีทำหน้าตาตื่น ก็อยากตะครุบผมใช่มั้ยหล่ะพ่อยักษ์ ทำมาเป็นเข้ม


"จูบหน่อย... นะ... นะครับ" ไม่รู้หล่ะ วันนี้ผมต้องได้อะไรซักอย่างจากพ่อยักษ์ ไม่ได้หนอนยักษ์ ก็ต้องได้อะไรบ้างแหละ


"ไม่ดีมั้งครับ... คุณกันต์" วีก้มหน้างุ่น แต่มือก็ยังคงลูบไล้ฟองน้ำไปตามลำคอไล่ลงมาจนถึงหน้าอก


"อื้อออ.... วี…" ผมแกล้งร้องครางเสียงกระเส่า เมื่อวีลูบฟองน้ำปัดผ่านยอดอกสีชมพู แต่มันก็เสียวจริงๆ นะครับยิ่งเห็นหน้าพ่อยักษ์ของผมยิ่งมีอารมณ์


" คะ... คุณกันต์...." ฮ่าๆ .... ดูหูแดงๆ นั้นสิน่ากัดชมัด น่ารักจริงๆ เลยพ่อยักของผม อิอิ ^_^