ฉันชอบทิ้งของไว้ให้คู่นอนดูต่างหน้า เซ็กก็แค่เกมส์ๆ หนึ่ง แต่คุณคือคนที่ฉันอยากจะรัก...
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,นิยายวาย,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ชุดชั้นในลายลูกไม้
ฉันชอบทิ้งของไว้ให้คู่นอนดูต่างหน้า เซ็กก็แค่เกมส์ๆ หนึ่ง แต่คุณคือคนที่ฉันอยากจะรัก...
“ อ่าาาส์...กันต์ ทำให้หน่อยครับ”
บทที่9
เด็กดี
20:30PM.
"ติ๊ง!...ติ๊ง!...ติ๊ง!" เสียงไลน์ของนาวีดังขึ้นถี่ๆ
ชนกันต์/นาวี
นาวี: วี
นาวี: เมื่อไหร่จะมาครับ
นาวี: กันต์รอนานแล้วนะ
นาวี: หิวแล้ววว
นาวี: กินชาบูกันมั้ย
นาวี: มาหรือยังครับ
นาวี: พี่วี
Read.
"เจ้าวี แกจะไปไหนอีก? "
"รับคุณกันต์กลับบ้านครับ"
"อะไรยังต้องไปอีกหรือ ดึกดื่นแล้ว"
"ผมต้องทำงาน คุณกันรออยู่ที่ บริษัท"
"เอาเถอะ... ยังไงซะก็ทำตามที่พ่อบอก"
"ผมไปก่อนครับ"
" อืม... "
นาวีเดินออกมาพร้อมกับใจที่หนักอึ้ง คนที่แบกรับความหวังความฝันของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นบุพการี มันช่างหนักหนา หนักมากจริงๆ นาวีแสนจะเบื่อหน่าย แต่ก็หลีกเลี้ยงไปไม่ได้เลย ครอบครัวของเค้าเป็นคราชการทหารกันทั้งตระกูล มาถึงนาวีที่ไม่คิดจะสานต่อภาระของตระกูลในเรื่องนี้ และเค้าก็ทำให้เห็นแล้วว่า เค้าสามารถทำงานที่ใช้ความสามารถ มากกว่าเส้นสายที่วงตระกูลสร้างไว้
.
.
บริษัทชนกันต์
" วี... มาช้าาา"
"คุยธุระกับคุณพ่ออยู่ครับ"
"เหรออออออ...."
"......"
"เป็นอะไรไปวี... เงียบแปลกๆ "
"คุณกันต์จะท่านอะไรครับ"
" อืม... อะไรง่ายๆ ซื้อกลับบ้านดีกว่าเหนื่อยแล้ว"
" ครับ"
คอนโด XYZ
" วี... คืนนี้นอนกับผมนะ"
" คงไม่ได้ครับ คืนนี้ต้องกลับบ้าน เมื่อคืนไม่กลับคุณแม่บ่นหูชา"
" วีก็บอกคุณป้าว่ามานอนกับผม"
" คุณกันต์... ไม่ดีมั้งครับ"
" คุณป้าไม่ว่าหรอกน่าาา... "
" ไม่ดื้อนะคนดี... เมื่อคืนเหนื่อยมากคืนนี้พักนะครับ"
" หึ...วีไม่อยากอยู่กับกันต์ก็บอกมา"
"อยากอยู่สิครับ แต่วันนี้ไม่ได้จริงๆ "
"....... "
ผับ A&B
" เฮ้ยย.!.. ไอ้วีทางนี้"
"ไอ้สน มานานแล้วหรือมึงอ่ะ? "
" ซักพัก... มึงเอาอะไรวี"
" REMY MARTIN XO"
"REMY MARTIN XO 2 น้อง"
"ยังไงมึงวันนี้ชวนกูมาแดกเหล้าได้"
"ปวดหัวนิดหน่อย"
"ดูจากหน้าตา กูว่าไม่นิด"
"อืม"
"ไหนเหลา"
"อีก 3 เดือนกูจะหมั้น"
"เฮ้ย!!!... ข่าวดีนี้หวา"
"ข่าวดีเหี้ยไรหล่ะครับ"
"ทำไมวะ อายุอย่างพวกเรา 35 แล้วนะมึง ควรมีครอบครัวแล้ว"
"มึงดูหน้ากู... อยากมีเมียมั้ย? "
" แล้วหมั้นกับใครวะ"
" ลูกสาวเพื่อนพ่อ ชื่อคาร่า"
" ลูกครึ่ง? "
" อืม"
" งั้นก็สวยดิวะ"
" ก็น่ารักดี"
" แล้วมันยังไง.... ไม่อยากมีเมียหรือมีไม่ได้"
" ทำไมจะมีไม่ได้ แต่กูไม่อยากมี!"
" ก็เห็นกับคุณกันต์อะไรของมึง คิดว่ามึง.... "
"เออ... กูคิด"
" แล้วยังไง"
"แต่เค้าคงไม่ได้คิดอะไรกับกูหรอก กูมันก็แค่ของเล่นเค้า"
" อะไรคือของเล่น ยังไงวะ"
" เออน่ะ... แดกๆ เข้าไปมึงอะ"
01:00AM
ณ ผับ A&B
"วีมึง... ไหวนะ... กูวววไม่หวายยละ กูวววเรียกรถให้มึงนะ"
" อืม... "
" มึงงงงง... จะไปบ้านนนนไหน บอกโชเฟอร์นะ กูวววว... กลับละ"
" อืม"
" คุณไปไหนครับ"
" คอนโด XYZ"
นาวีบอกที่อยู่ไปด้วยความเคยชิน และในใจของนาวีคอนโดคุณกันต์น่ากลับมากกว่าที่บ้านตัวเองเสียอีก
"ครับ"
.
.
.
01.30AM
คอนโด XYX
รถแท็กซี่ทะเบียน 69 กทม จดลงตรงหน้าคอนโด XYZ
"คุณไหวมั้ยครับ"
"ครับ... ไหวๆ "
.
.
"ประตูลิฟปิด..."
ร่างกายเหมือนทำงานโดยอัตโนมัติ นาวีกดลิฟขึ้นไปยังชั้นที่ 7 เค้ารู้สึกมึนมาก กลับมาที่คอนโดของคุณกันต์ด้วยความเคยชิน เค้าเคยชินกับคอนโดของคุณกันต์ มากกว่าที่บ้านของตัวเค้าเองซะอีก
"ติ๊ง...... ชั้้น7 ประตูลิฟเปิด"
"ติ๊ด... ติ๊ด... ติ๊ด... ติ๊ด"
"อืม...คุณกันต์ ขอนอนที่นี้นะครับ อ่าา... คุณกันต์หลับแล้ว... ชู้วววว"
วีนั่งลงตรงโซฟากลางห้อง วันนี้เค้าดื่มหนักไปหน่อย รู้สึกเวียนหัวจนห้องแทบหมุน
"วี... ไหนบอกว่ากลับไปนอนบ้าน แล้วนี้ทำไมเมามาขนาดนี้"
ชนกันต์ที่ได้ยินเสียงเอะอะนอกห้อง เดินออกมาดูวันนี้ชนกันต์ได้ เห็นสภาพของนาวีที่ไม่เคยเห็นมาก่อน น่าจะเมาหนักมากขนาด ถอดเสื้อผ้าก็ถอดทิ้งซะจนเกลือนห้อง ถ้าเป็นชนกันต์ทำเละเทะขนาดนี้คนตัวโตคงบ่นเค้าจนหูชา
"คุณกันต์ผมรักคุณ!!!"
นาวีรวบตัวคนตัวเล็กเข้าไปกอด ซุกหน้าเข้ากับอกของกันต์ พูดอู้อี้ คำว่ารักออกมาซ้ำๆ
"อะไรเนี่ย... เมามากไปแล้วนะเนี่ย"
"ผมพูดจริงๆ ผมพูดจริงๆ นะครับ"
" จริงเหรออออ"
" ครับ"
"ไม่เชื่อหรอก"
" ผมรักคุณกันต์! ผมรักคุณกันต์! ผมรักคุณกันต์!!! รักมาก รักมาตลอด คุณกันต์ผมรักคุณ"
นาวีเงยหน้าขึ้น จ่องมองใบหน้าเล็ก บอกในสิ่งที่เก็บไว้ในใจมานานแสนนาน
" ถ้างั้น...คืนนี้ยกเจ้ามังกรยักษ์ให้ผมได้มั้ย"
" ได้!!!... เอาไปให้หมดเลย ทั้งตัวทั้งหัวใจผมยกให้คุณกันต์ทั้งหมด " ไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรืออะไรดลใจ วีตอบตกลงไปโดยไม่ทันได้คิด
" เด็กดี...คุณเป็นของผมนับตั้งแต่วันนี้ "
นาวีเริ่มรู้สึกตัวและคิดได้ก็ตอนที่คุณกัน ลูบผมแล้วพูดว่า "เด็กดี” นี้แหละ นี้ผมทำอะไรลงไป จะกลับตัวหรือปฎิเสธก็ไม่ทันแล้วสินะ หมดกันความลับที่เก็บไว้มานานเป็นเพราะไอ้เหล้าบ้านี้แหละ ต่อไปนี้นาวีสาบานจะไม่แตะต้องมันอีก!!!