ฉันชอบทิ้งของไว้ให้คู่นอนดูต่างหน้า เซ็กก็แค่เกมส์ๆ หนึ่ง แต่คุณคือคนที่ฉันอยากจะรัก...
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,นิยายวาย,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ชุดชั้นในลายลูกไม้
ฉันชอบทิ้งของไว้ให้คู่นอนดูต่างหน้า เซ็กก็แค่เกมส์ๆ หนึ่ง แต่คุณคือคนที่ฉันอยากจะรัก...
“ อ่าาาส์...กันต์ ทำให้หน่อยครับ”
บทที่18
เสียใจ
คอนโด XYZ
19:25PM
ชนกันต์:Part
ชนกันต์ได้อ่านข้อความแล้วแทบอยู่ไม่ติด เดินไปเดินมาอยู่ภายในห้องเหมือนหนูติดจั่น ตอนนี้ชนกันต์อยากจะคุยกับนาวี ว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นยังไงกันแน่ ถามไปในไลน์นาวีก็ไม่ยอมตอบ โทรก็ไม่ยอมรับสาย ชนกันต์ร้อนใจเหมือนมีไฟสุมอยู่ในอก ตกลงที่ไปเคลียร์เรื่องงานหมั้นกับคาร่า เคลียร์กันแบบไหนทำไมอยู่จนถึงเช้า ทำไมถึงนอนที่บ้านคาร่า คำถามมีมากมายผุดขึ้นมาในหัวชนกันต์
"แก๊ก...."
"วี!"
"คุณกันต์!"
"ตกลงมันเป็นยังไงวี ทำไมถึงอยู่บ้านคาร่าจนถึงเช้า ทำไมนอนที่นั้น นายมีอะไรกับคาร่าใช่มั้ย ไหนบอกจะไปเคลียร์เรื่องยกเลิกงานหมั้นไง ทำไมถึงไปนอนด้วยกัน!"
"คุณกันต์ ใจเย็นๆ นั่งลงก่อน"
"ว่ามา อธิบายมาให้ผมเข้าใจ"
"ผม...."
"ยังไง...บอกมานะวี....บอกมาสิ!"
"งานหมั้นคงไม่มีแล้ว"
"ก็ดีแล้ว"
"แต่... ผมคงต้องแต่งงานกับคาร่าให้เร็วขึ้น"
"อะไรนะวี!"
"คุณกันต์...ฟังผม ฟังผมก่อนนะคนดี ผมอธิบายได้"
" อะไรธิบายอะไร! ต้องอธิบายอะไรอีก! คุณจะแต่งงานผมยังต้องฟังอะไร!อีก...ฮรึก...ฮรึก... "
" อย่าร้องนะคนดี ฟังผมอธิบายก่อน แล้วคุณจะโกรธจะเกลียด จะทุบตีผม ผมยังไงผมก็ยอม"
นาวีเล่าถึงเหตุการเมื่อคืน นาวีไปที่บ้านคาร่า เพื่อที่จะเข้าไปคุยกับทางคุณลุงเอนกเรื่องขอยกเลิกงานหมั้นกับคาร่า แต่คุณลุงเอนกไม่ได้อยู่บ้าน
คาร่าเลยอาสาโทรหาคุณลุงเอนกว่าจะกลับมาตอนไหน คาร่าบอกนาวีว่าลุงเอนกให้รอที่บ้านคุณลุงเอนกจะกลับราวๆ สองทุ่มครึ่ง นาวีจึงรออยู่ที่บ้านคาร่า
นาวีนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกคาร่านั่งคุยเป็นเพื่อน นาวีได้คุยกับคาร่าเรื่องขอยกเลิกงานหมั้นไปได้ไม่กี่คำ คาร่าขอตัวไปเทน้ำมาให้ นาวีดื่มน้ำในแก้วไปครึ่งแก้ว ก็รู้สึกตัวชาสมองมึนงง แทบจำอะไรไม่ค่อยได้ สติสุดท้ายที่วีจำได้คือ
เค้าอุ้มผม ใช่ครับเค้าคิดว่าเค้าอุ้มผมไปยังห้องนอนแล้วเราก็ร่วมรักกัน อย่างเร่าร้อน รุนแรง ทั้งคืน
"ผมขอโทษ... ผมเห็นคาร่าเป็นคุณผมผิดเองที่ไม่คิดระวังตัวเลย ผมไม่คิดเลยเด็กผู้หญิงน่ารัก ที่ผมเคยเจอกันตั้งแต่เด็ก จะเป็นคนแบบนี้ ถึงกับกล้าวางยาผม เมื่อเช้าลุงเอนกเจอผมเดินออกจากห้องนอนคาร่า เค้าเลยเร่งให้ผมแต่งงานทันที ผมไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้เลย ผมทำผิดลงไปแล้ว คุณกันต์ผมขอโทษ"
" ขอโทษแล้วมันจะมีประโยชน์อะไรวี"
" ผมขอโทษที่ทำให้คุณผิดหวัง"
" จริงๆ ผมก็ไม่ได้หวังเรื่องของเราตั่งแต่คุณลุงวิทย์ให้วีหมั้นแล้ว ผมมันก็แค่ฝันลมๆ แล้งๆ ว่าเราอาจจะผ่านมันไปได้ แต่มันก็ไม่สามารถผ่านไปได้จริงๆ "
" คุณกันต์"
" กลับไปเถอะกันต์อยากอยู่คนเดียว"
" ไม่! ผมไม่ไป ต่อให้ผมจะแต่งงานกับคาร่า ผมก็จะอยู่กับคุณ"
" มันเป็นไปไม่ได้วี"
" เราจะอยู่ด้วยกันในฐานะอะไร? "
" คุณกันต์ได้โปรด... อย่าไล่ผมไป"
" วี... ต่อไปคุณจะเป็นสามีคนอื่น แล้วจะยังมีผมไว้ทำไม"
" ผมคุยกับคาร่าแล้วเราจะแค่แต่งงานกัน ผมจะไม่จดทะเบียนกับเธอ เราต่างคนต่างใช้ชีวิต"
" วี... คุณจะทำแบบนั้นไม่ได้"
" คุณกันต์... ผมไม่สามารถอยู่ร่วมบ้านกับคนที่วางยาผมได้ แถมเรายังไม่ได้รักกัน แล้วคาร่าเองเธอก็ตกลงกับผมแล้ว หลังแต่งงานเธอไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น บอกให้ผมอยู่กับคุณได้อย่างสบายใจ เธอจะไม่วุ่นวาย ขอแค่ซื้อบ้านเป็นเรือนหอให้เธออยู่ซักหลังก็พอ เธอแค่อยากออกมาอยู่ข้างนอก ให้พ้นการควบคุมของคุณลุงเอนก"
" แต่วี... ผมเหมือนเป็นชู้เลยนะ"
" แค่ปีเดียว นะครับ คุณกันต์คาร่าเธอขอเวลาแค่หนึ่งปี แล้วเธอจะหาทางไปเมืองนอก คุณกันต์จะอดทนให้ผมได้มั้ย? "
" แต่คนอื่นเค้าจะคิดยังไง วีแต่งงานแล้วยังมาอยู่กับผม"
" ผมไม่สนคนอื่นหรอก... ผมสนแค่คุณกันต์จะคิดยังไง คนอื่นจะคิดยังไงผมไม่สนใจทั้งนั้น"
" มันจะมีปัญหาตามมามั้ยวี"
" ผมจะไม่ให้เกิดปัญหา ผมสัญญา"
" คุณกันต์... ผมรักคุณ" นาวีดึงตัวชนกันต์เข้ามากอด มือหนาช้อนค่างเล็กขึ้น สายตาประสานกัน ปากหนาจุมพิตลงริมฝีปากบางอวบอิ่มอย่างรักใคร่
" อื้ออออ....ไปอาบน้ำเลย! เหม็นกลิ่นน้ำหอมฉุนมาก"
" หึง... เค้าพูดแบบนี้"
" ใครหึง... รังเกียจต่างหาก"
"รังเกียจผมเหรอ"
"รังเกียจกลิ่นที่มันติดนายมานั้นแหละ"
" ผมจะรีบไปอาบน้ำแปรงฟัน ทั้งนอกทั้งในเลยครับ"
" ราดแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อด้วยนะ"
" ครับผม"
นาวีเดินเข้าห้องน้ำไป ชนกันต์ตอนนี้นั่งนิ่งอยู่กับความคิดของตัวเอง มันจะดีใช่มั้ยที่เค้าเลือกแบบนี้ ปากบอกว่าไม่เป็นไร แต่ความรู้สึกในใจเจ็บปวดมาก เรื่องกำลังจะดีแล้วแท้ๆ ทำไมมันกลับกลายมาเป็นแบบนี้ไปได้นะ