ฉันชอบทิ้งของไว้ให้คู่นอนดูต่างหน้า เซ็กก็แค่เกมส์ๆ หนึ่ง แต่คุณคือคนที่ฉันอยากจะรัก...
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,นิยายวาย,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ชุดชั้นในลายลูกไม้
ฉันชอบทิ้งของไว้ให้คู่นอนดูต่างหน้า เซ็กก็แค่เกมส์ๆ หนึ่ง แต่คุณคือคนที่ฉันอยากจะรัก...
“ อ่าาาส์...กันต์ ทำให้หน่อยครับ”
บทที่21
งานแต่ง
งานแต่งจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ แขกเหรื่อมากหน้าหลายตา เจ้าสาวอยู่ในชุดสีขาวลากยาวเปิดไหล่ เผยให้เห็นลำคอละหงส์ ผิวเนื้อนวลขาว คืนนี้คาร่าเธอสวยมากจริงๆ หากแต่ข้างกายกลับไร้เงาของนาวีผู้เป็นเจ้าบ่าว เจ้าสาวคนสวยเธอยืนรับแขกเหรื่อเพียงลำพังมาพักใหญ่แล้ว ผู้หลักผู้ใหญ่ต่างถามหานาวีกันทุกคนจนเธอต้องแก้ตัวให้นาวีพัลวัน
"นาวีทำไมยังไม่มาวิทย์" เอนกชักรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย งานแต่งใหญ่โตแขกเหรื่อมากมาย เจ้าบ่าวทิ้งให้เจ้าสาวรับแขกอยุ่คนเดียว รู้ถึงไหนอายไปถึงนั้น
"มาแล้วนะ ก็มาพร้อมฉัน" นาวิทย์ก็ออกมาพร้อมๆ กับนาวีเข้าโรงแรมมาพร้อมกัน อยู่ๆ เจ้าลูกชายตัวดีก็หายหัวไป
"เห็นพี่วีบอกว่าง่วงค่ะคุณพ่อ น่าจะพักอยู่บนห้อง กินยาแก้ไข้ไป คงเผลอหลับไปเดี๋ยวก็คงมาค่ะ คาร่าโทรตามแล้ว"
"ใจเย็นๆ นะคะ ทุกคนนาวีไม่ใช่เด็กไม่รู้ความ เดี๋ยวก็คงมาค่ะ" แม่ของนาวีรีบแก้ตัวให้ลูกชายสุดที่รักในทันที กลัวคงกลัวว่าเอนกจะไม่พอใจในตัวลูกชาย
ห้องหอ
โรงแรมสุดหรูกลางกรุง ห้องพักที่ดีที่สุด ถูกตกแต่งด้วยสีแดงสวยสดทั้งห้อง บนเตียงมีกลีบดอกไม้โรยไว้เป็นรูปหัวใจอย่างสวยงาม ทุกสิ่งในห้องดูดีไปหมด สวยงามเหมาะสมที่จะใช้เป็นห้องหอบ่าวสาวในคืนนี้
"อ่าาาส์...อ่าาาส์....วี"
"คุณกันต์....ซี๊ดดด....อ่าาาาส์"
"อ๊ะ....อ๊ะ....บะ...เบา...วี"
"ผมจะเอาให้คุณเดินไปไหนไม่ได้เลย... อื้มมมม...."
"นายต้องลงไปในงาน นะ....อ๊ะ... อ่าาาส์....วี"
"ผมบอกให้คุณ...อื้มมม...คอยอยู่ที่คอนโด...ซี๊ดดด....คุณมันเด็กดื้อต้องโดนทำโทษ อื้มมม.... "
"อ่าาาส์....ก็พ่อ...นะ...นายเชิญ... มาา อ๊ะ...วี....อ๊ะ....เบา....อ่าาาส์"
" งั้นก็รอผมอยู่บนห้องหอนี้แหละคืนนี้คุณกันต์ต้องเข้าหอกับผม... ซี๊ดดดด....อื้มม....ห้ามกลับเด็ดขาด"
" บ๊ะ...บ้าา...คืนแต่งงานก็เข้าหอกับเจ้าสาวสิวี"
"เจ้าสาวของผมก็คุณไงครับเมีย... ซี๊ดดด....อ่าาาส์... อย่าหวังว่าจะไปไหนรอด ถ้าผมไม่แตกสามน้ำ ผมจะไม่ลงไปที่งานเด็ดขาด.... "
" อ๊ะ....วี...เบาๆ ...อ่าาาส์ เสียววี.... อ่าาาส์....อ่าาาาส์"
บนเตียงที่โรยด้วยกลีบกุหลาบสีสด กระจัดกระจายไปทั้งเตียง. ฉากร่วมรักอันเร้าร้อนผลัดเปลี่ยนท่วงท่าไปเรื่อยๆ นาวีทำได้ตามคำที่เค้าบอกจริงๆ ทั้งสองคนร่วมรักกันอย่างเร่าร้อนเกือบสองชั่วโมง ในที่สุดการร่วมรักรอบที่สามของนาวีก็จบลงซะที
ชนกันต์หมดแรงจนหลับไปแล้ว นาวีทำความสะอาดร่างกายที่บอบช้ำของชนกันต์ วันนี้เค้ารุนแรงมากจริงๆ ขนาดทำกันบ่อยขนาดนี้ ช่องทางคุณกันยังรองรับแรงกระแทกรุ่นแรง ของเจ้ามังกรยักษ์ไม่ไหว ช่องทางมีเลือดไหลปนมานิดหน่อยตอนเอาน้ำออกให้ นาวีได้สังเกตุเห็น เลือดสีจางๆ ช่องทางคงระบมไปอีกหลายวันเลย คืนนี้คุณกันต์คงจะหลับยาวจนเช้า
"ผมลงไปที่งานก่อนนะครับ เดี๋ยวขึ้นมานอนด้วยนะ...จุ๊บ..." นาวีจุมพิตลงที่แก้มขาวของคนที่หลับสนิท ชนกันต์แทบไม่มีแรงแม้จะเปิดเปลือกตาขึ้นมาดู เจ้าบ่าวที่หล่อเหลาที่สุดในคืนนี้
(เสียงเพลง)
อีกสักกี่หน อีกสักกี่ครั้ง
ฉันก็จะยัง เลือกคน ๆ นี้
กี่ร้อยเรื่องราว ตลอดชีวีต
ฉันช่างโชคดี ได้เคียงข้างเธอ
INSTRUMENTAL
หนึ่งชีวิตนี้ ไม่เคยมั่นคง
มันมีขึ้นลง สุขทุกข์เปลี่ยนแปรผัน
แต่สุขใจเสมอ ที่มีคนอย่างเธอ
อยู่ข้างๆ กัน
เพลง:อีกสักกี่ครั้ง
ร้องโดย:อภิวัชร์ เอื้อถาวรสุข
—----------------------------
"พี่วีมาสักที คาร่าร้อนใจจะแย่ คุณพ่อ คุณแม่ คุณลุงบ่นกันใหญ่แล้ว"
"อืมขอโทษทีพอดีพี่ปวดหัวเลยงีบหลับไป"
"ไปค่ะ...ทันพิธีบนเวทีพอดี"
"อืม"
จบเสียงเพลงบ่าวสาวเดินเคียงคู่กันเข้างาน เจ้าบ่าวหล่อเหลา เจ้าสาวก็สวยงามเพียบพร้อม พิธีกรบอกขั้นตอนในงานต่างๆ พ่อแม่บ่าวสาวให้พร งานแต่งงานนี้แสนจะอบอุ่นยิ่งนัก
" ไปๆ ได้เวลาส่งตัวเข้าหอกันแล้ว" แม่ของนาวีพูดขึ้น รีบเร่งให้บ่าวสาวไปเข้าหอ
" ติ๊ง!.... ชั้น7ประตูลิฟต์เปิด"
"มาๆ แม่กับพ่อจะส่งพวกลูกๆ เข้าหอ"
"ไม่ต้องหรอกครับ... คาร่ากับผมเหนื่อยมากแล้ว พวกผมต้องการพักผ่อน พ่อกับแม่ก็ไม่ต้องทำพิธีอะไรเยอะแยะหรอกครับ"
" จริงค่ะ คุณลุง คุณป้า หนูเหนื่อยปวดหัวมากๆ ขอนอนเลยนะคะ ส่งแค่หน้าห้องก็พอค่ะ"
" เอางั้นเหรอ"
" ครับผมก็เหนื่อยมาก อยากจะนอน "
" ได้ๆ พ่อกับแม่แกลงไปส่งแขกนะ พวกแกก็พักผ่อน"
" ครับ"
" เข้าไปๆ ... เข้าไปได้แล้ว มีหลานให้แม่ไวๆ น๊าลูกสะใภ้"
" ค่ะคุณแม่"
"ปั้ง! "
" พี่วี... "
" ชู้ว... อย่าเสียงดัง นี้คีการ์ดห้องข้างๆ คาร่าไปพักห้องนั้นนะ พี่ให้คนเอาของไปให้แล้ว" นาวีหยิบคีการ์ยื่นให้คาร่า เค้าเปิดไว้เตรียมพร้อมเผื่อคืนนี้เค้าไม่สามารถปลีกตัวออกจากงานได้ จะได้นอนที่นี้ได้อย่างสะบายใจ
แต่เค้าไม่คิดเลยว่าคุณกันจะมางานแต่งงานของเค้า ห้องนี้เลยได้ใช้งานจริงๆ สมกับเป็นห้องหอ
" แล้วพี่วี"
"พี่จะนอนห้องนี้"
"ค่ะ"
"แกร๊ก"
"ปั้ง!"
นาวี:Part
คาร่าออกจากห้องไปแล้ว ผมไม่ได้ใจร้ายนะ ผมกับคาร่าเราคุยกันมาตั้งแต่ต้นแล้ว งานแต่งงานก็แค่ฉากบังหน้า สิ่งที่นาวีทำทุกอย่างก็เพื่อให้งานมันผ่านไปได้ด้วยดี คาร่าก็จะได้รับอิสระ
"จุ๊บ... จุ๊บ.. จุ๊บ.. " นาวีกดจูบลงปากบางหนักๆ ของคนที่นอนอยู่บนเตียงนุ่ม
" อื้ม... วี... ผมง่วง" คนที่หมดแรงร้องประท้วงเมื่อผมไปรบกวน
"ผมไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวมานอนด้วย"
"อืม"
คืนนี้เป็นคืนที่ผมมีความสุข ไม่ใช่ว่าเพราะผมแต่งงาน แต่มันเป็นวันที่ผมได้เข้าหอกับคนที่ผมรักต่างหาก ปล่อยให้คนตัวเล็กนอนพักก่อนแล้วกัน อีกซักพักผมจะรังแกเค้าให้คุ้มสมกับเป็นวันเข้าหอ
"จุ๊บ... คุณกันต์ผมรักคุณ" นาวีสอดตัวเข้าผ้าห่ม ดึงเอวบางเข้ามากอด จุมพิตเบาๆ ตรงหวางคิ้ว คำบอกรักที่หวานหู บอกให้กับคนที่เค้ารักมากที่สุด นี้สิวันแต่งงานที่แสนสุขของผม
"อืม... "