ยามพลบค่ำสายลมพัดโบกโบยของเหมันต์ฤดูได้เริ่มขึ้นดั่งที่ได้ยินพยากรณ์อากาศในคลื่นวิทยุ ใบไม้บนต้นเปลี่ยนทิศไปตามแรงลมจะพาไป
ผู้ใหญ่,รัก,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บทที่ ๖
เป็นเวลา ๓ เดือนแล้วที่ทอประกายกลับมาอยู่ไทยอย่างถาวร มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ปนกันไป
ช่วงนี้พ่อและแม่ของเธอติดธุระที่ต่างจังหวัด ๓ วัน และเป็นช่วงที่แม่บ้านลาพักร้อนพอดี นั่นหมายความว่าเธอต้องอยู่บ้านหลังใหญ่แห่งนี้เพียงลำพัง แม่เสนอว่าให้ชวนญาติมาอยู่เป็นเพื่อนก็ไม่เอา ส้มบอกว่าอยู่คนเดียวได้
ตกดึกนึกคึกอยากลองเที่ยวผับที่ไทย เพราะชีวิตวัยรุ่นส่วนใหญ่เธอใช้มันไปที่ต่างประเทศ
ทอประกายโทรหาเหนือรัก
หวังให้เขาขับรถให้ และตื้อให้พาเที่ยวสักหน่อย เมื่อเหนือถามว่าขอพ่อกับแม่หรือยัง เธออึกอักจนอีกฝ่ายจับได้ว่าไม่ได้ขออนุญาติผู้เป็นนายจ้างของตน
ขืนบ้าจี้ตาม ก็ฉิบหายหมด ได้เป็นวัยรุ่นตกงานพอดี
แต่ทอประกายก็ไม่ย่อท้อต่อการตื้อ เธอสาธยายว่าตั้งแต่กลับไทยก็ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวแบบวัยรุ่นเลย เพื่อนก็ไม่ค่อยมี
พูดซะจนคนที่นั่งอยู่ในบ้านพักคนงานแคบๆ เริ่มใจอ่อน และในที่สุดเหนือก็ยอมลุกไปแต่งตัวแล้วเดินดุ่มๆ ไปที่บ้านใหญ่ พร้อมกับสวมเสื้อยืดแบรนด์ดังที่ส้มซื้อให้ในวันนั้น
"แต่งตัวแบบนี้ก็หล่อเหมือนกันนะเนี่ย" เจ้าของบ้านที่กำลังจะหนีพ่อแม่เที่ยวแซวขึ้น
"บอกพ่อกับแม่ยัง" เขาว่าเสียงเรียบ
"เขาไม่ว่าอะไรหรอกโตกว่าควายแล้ว ไม่ได้หนี ไม่ได้แอบ กล้องรอบบ้านเป็นร้อย รอให้ถามก่อนเดี๋ยวบอก"
"ดื้อฉิบหาย" เหนือสบถเบาๆ
"ได้ยินนะ พูดคำหยาบเหรอ" เธอมองค้อนคนตรงหน้า
"ไม่ใช่ หูเพี้ยนไปแล้วหรือเปล่า" คนร่างโตรีบปฏิเสธ
ทอประกายยื่นกุญแจรถให้เขา
"สมัยเรียนเที่ยวบ่อยไหม" เธอเริ่มบทสนาเมื่อเข้าไปในรถคันเก่งของผู้เป็นแม่ที่ทิ้งไว้ให้ใช้
"ไปบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับบ่อยนะ"
เหนือขับรถพาเธอไปยังผับที่เขาเคยไปเมื่อสมัยยังเรียนมหาวิทยาลัย
เหนือรักกลัวเจอเพื่อนจะแย่ เดี๋ยวมันถามมาก วันนี้ไม่ค่อยมีอารมณ์ที่อยากจะเจอคนรู้จักเท่าไหร่นัก
เสียงดังๆ
แสงไฟวูบวาบ
สำหรับเหนือนั้นหมดสิ้นความตื่นเต้นกับอะไรแบบนี้ไปตั้งแต่เรียนจบแล้ว
ตรงกันข้ามกับผู้หญิงชุดเดรสสีขาวที่เขาพามา เห็นอะไรก็ตื่นตาตื่นใจไปหมด
เหนือรักบอกย้ำกับเธอตลอดทางว่าเขาจะไม่ดื่มเพราะต้องขับรถ แค่มาเป็นเพื่อนอย่างเดียว
อีกคนก็เข้าใจดี ไม่ได้คะยั้นคะยออะไร นอกจากขอให้พามา
ความสาวสะพรั่ง สวยเย้ายวนชวนหลงไหล เป็นเหตุให้ดึงดูดสายตาทั้งเหล่าชายแก่ชายหนุ่มต่างปรี่เข้าหา เหนื่อยเหนือรักต้องคอยขวางคนแปลกๆ ออกไป ไม่ให้เข้าใกล้ทอประกายจนเกินควร
"พากลับหน่อย เริ่มไม่สนุกแล้วอะ" ส้มเริ่มรำคาญกับเหตุการณ์แปลกๆ ที่เธอเจอ ดื่มไปนิดเดียวเองยังไม่ใกล้เคียงกับคำว่าเมาแม้แต่น้อย ส่วนเหนือนั้น ไม่ได้ดื่มเลยอย่างที่เค้าย้ำเอาไว้นักหนา
เมื่อจะกลับฝนดันตกหนัก บ้านเธอนั้นอยู่ไกลจากตัวเมืองพอสมควร
เขาถามเธอว่าจะเอายังไงดี เหนือมีคอนโดอยู่ไม่ไกลนักจากสถานบันเทิงแห่งนี้เธอสะดวกใจไปพักที่นั้นก่อนไหม เมื่อส้มเห็นด้วยกับสิ่งที่เหนือเสนอมา เขาก็พาเธอไปทันที
ออกจากผับ ใช้เวลาขับรถฝ่าฝนที่กำลังตกหนัก ไม่นานก็ถึงคอนโดของเหนือเรียบร้อย
หรูหรา
ใหญ่โต
ไม่ธรรมดาจริงๆ
"รวยนะเนี่ย" หญิงสาวร้องทักทันทีเมื่อไปถึงห้องของเขา
"ได้มาไม่แพง ซื้อต่อจากญาติ" เขาอึกอักก่อนตอบไปแบบนี้
เหนือรักยื่นผ้าให้ ในขณะที่เธอนั่งอยู่บนโซฟา
แล้วนั่งลงอย่างเว้นระยะห่างพอสมควร
อ้าว!
อ้ากกกกกกกก
เสียงบาง เสียงทุ้มอุทานพร้อมกัน ตั้งแต่อยู่มาที่นี่แทบไม่เคยไฟดับสักครั้ง
คนตัวบางกระโดดไปนั่งเกาะแขนเหนือรักอย่างอัตโนมัติ คนตัวใหญ่กว่าหยิบมือถือมาเปิดเพื่ออาศัยแสงสว่างอย่างมีสติ
"รอแป๊บนะ เดี๋ยวไปหาเทียนมาจุดก่อน" เขาว่าด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
"อือ" เธอตอบรับในลำคอ
แสงไฟที่ส่องสว่างจากเทียนก็ยังดีกว่าอยู่กันอย่างมืดๆ
กลิ่นเทียน
แสงและเงา
ความเงียบงัน
"เหนือก็หล่อนะเนี่ย" เสียงหวานเอื้อนเอ่ยขณะที่หันไปมองใบหน้าคมกระทบกับแสงเทียน เผยจมูกโด่งสวยดั่งประติมากรรมอันล้ำค่า
"มันมืดไง" เจ้าของห้องเริ่มทำตัวไม่ถูก
"พูดเหมือนเราไม่เคยเห็นหน้าเหนือตอนสว่าง"
"เมาป่ะเนี่ย ไปนอนไหม"
"บ้า ไม่ได้เมา" ทอประกายเลื่อนหน้าไปใกล้คนร่างหนา เขาทำเพียงนิ่งเงียบและรอดูท่าทีผู้เป็นลูกสาวนายจ้าง
เธอกดริมฝีปากลงที่แก้มของเขาแล้วผละออก ทั้งคู่สบตากันอยู่นาน ก่อนที่สาวร่างบางจะนั่งคร่อมอีกฝ่าย แล้วจุมพิตลงตรงซอกคออันขาวเนียนไร้ที่ติ
เสื้อที่ส้มซื้อให้ถูกถอดออกจากร่างหนาโดยเธอเอง คนตัวโตรับบทผู้ถูกกระทำอย่างสนองให้
นิ่งเงียบชั่วครู่ ยอมเป็นราวกับรถบังคับที่ให้ทอประกายได้กำหนดทิศทาง
เรือนรางบางเริ่มเปลือยเปล่าด้วยมือของเธอเอง คนตัวหนาถูกจมูกสลับกับปากเรียวสวยของส้มสัมผัสระรัวไปทั่วเรือนร่าง
เจ้าของห้องเริ่มสู้ เขายกเธออุ้มขึ้นแล้วพาไปในห้องนอน
เหนือรักปลดส่วนล่างของตัวเองจนว่างเปล่า อีกฝ่ายรีบเอื้อมมือมาจับอย่างรู้งานแล้วก้มไปดูดดื่มจนเขาครางอย่างพอใจ
ไร้ซึ่งบทสนทนา
มีแต่เสียงที่ฟังไม่เป็นภาษา
มีเพียงสองคนที่รู้กันดีว่าต้องการอะไร
เสพสมดั่งใจก็ทิ้งกายลงนอนข้างกัน ทันทีเสียงหอบครางสงบลงมือถือของหญิงสาวกลับดังไม่หยุดจนต้องออกไปรับสาย
เนื้อตัวเริ่มสั่นเทาเพราะมีสายเข้าจากผู้เป็นพ่อ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนตัดสินใจรับสาย
เสียงทุ้มใหญ่ทำเธอกลัวทั้งที่ทำเพียงเอ่ยว่า "ลูกครับ"
จรัสเพชรโทรมาบอกเธอว่าต้องค้างที่บ้านลุงนานกว่าที่เคยบอกเอาไว้ จาก ๓ วัน เพิ่มเป็นหนึ่งสัปดาห์
เจ้าของห้องเดินตามมาดู แล้วเข้าไปโอบกอดเธออย่างอบอุ่นหลังจากวางสายไป
คนที่กอดเธอจากด้านหลังก็กลัวไม่ต่าง แต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
