ยามพลบค่ำสายลมพัดโบกโบยของเหมันต์ฤดูได้เริ่มขึ้นดั่งที่ได้ยินพยากรณ์อากาศในคลื่นวิทยุ ใบไม้บนต้นเปลี่ยนทิศไปตามแรงลมจะพาไป
ผู้ใหญ่,รัก,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บทที่ ๗
"เหนือ"
"ครับ" เสียงหล่อเอ่ยเบาข้างหู
"ชอบเราไหม"
"ชอบไม่ได้"
"ทำไม"
"เป็นลูกจ้างเหมาะสมดีสุดแล้ว"
"อยากเป็นแค่นั้นจริงเหรอ" เธอย้ำ
"เป็นได้แค่นั้นมากกว่า"
จู่ๆ ไฟที่มืดดับก็สว่างขึ้นมา ในขณะที่ทั้งสองยืนคลอเคลียกัน เหนือจับเธอนอนลงที่เตียงตึงๆ อีกครั้ง ขาของเธอถูกจับอ้ากว้างด้วยน้ำมือของเขา อกอูมสวยถูกจ้องมองสลับกับสัมผัสเร่าร้อนราวกับต้องมนตร์สะกด
อีกคราที่เขาพาแท่งร้อนของตัวเองเข้าไปสำรวจส่วนนั้นของเธอ เหนือโน้มตัวลงไปหอมแก้มนวลแล้วออกแรงกดเอวไปด้วยอย่างถี่ๆ
"ถ้าไม่ชอบกัน แล้วจะทำแบบนี้ทำไม" คนอยู่ด้านล่างว่าด้วยเสียงกระเส่า
"ก็หวั่นไหว เหมือนที่เธอรู้สึกกับเค้านั่นแหละ"
"หวั่นไหวเมื่อไหร่ บอกตอนไหน" เสียงเล็กทวงถาม
"แล้วใครเริ่ม"
"ก็..." เธอพูดแค่ก็แล้วไม่พูดต่อ
"ก็อะไร"
"เปล่า"
"ลึกไปไหมครับ"
"ไหวๆ ไม่ได้เจ็บขนาดนั้น"
สิ้นประโยคนี้ เขาใส่แรงเยอะกว่าเก่า และกดสะโพกถี่ขึ้นกว่าเดิม อกโตของเธอสั่นไหวไปตามแรงกระแทก คนอยู่ด้านล่างเขินจนต้องเบือนหน้าหนี ขณะที่บังเอิญสบตากับอีกฝ่ายซึ่งมองมาที่เธอด้วยสายตาหยาดเยิ้มแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
หนุ่มตี๋
สกินเฮด
ผิวขาว
ยิ้มสวย
เขินแทบบ้า
ต่อให้เขาทำงานไร่ที่หนักจนโทรมกาย ใส่เสื้อแถมมากับปุ๋ย ก็มิอาจบดบังใบหน้าอันหล่อเหลานี้ได้อยู่ดี
เหนือรักไม่ใช่ลักษณะคนที่ทอประกายจะชอบเลยแม้แต่น้อย โดยเฉพาะในเรื่องของไลฟ์สไตล์
หรืออาจจะเป็นเพราะความใกล้ชิดที่ทำให้...
"ทำให้บ้างดิ" เสียงหล่ออ้อนขึ้น ทำให้เธอหยุดชะงักกับความคิดที่ผ่านเข้ามาในหัวชั่วขณะ
ว่าแล้วเขาก็ทิ้งตัวลงนอน คนตัวบางขึ้นคร่อมทันทีอย่างว่าง่าย
ทอประกายเลื่อนตัวขึ้นบนให้อกอูมอยู่พอดีกับปากของเขา อีกฝ่ายรู้งานแม้ไร้เสียงเอื้อนเอ่ย
ดูดดื่ม ใช้ลิ้นเค้นเขี่ยปลายแหลม แกล้งๆ กัดเล็กน้อย เจ็บนิดหน่อยแต่สะใจดี
ไม่ได้เก่งแค่งานไร่ งานสวนหรอกหรอเนี่ย ใครได้เป็นเมียคงได้ขึ้นสวรรค์ทุกวัน
"เก่งจัง" เธอชื่นชมลีลาของเขา หลังจากที่เขาผละออกจากอกอูมของเธอ
"พูดอะไรเนี่ย ฮึๆ" เขาขำเขินๆ เสียงเบา
ร่างที่ตอนแรก็ดูยึกยักเหมือนไม่อยากให้ความร่วมมือปนเขินอาย สักพักใส่ไม่ยั้งจนต้องร้องให้พอ
ดุก็ได้
อ่อนโยนก็เป็น
เอาใจเก่ง
ทันกัน
นิยาม ของผู้ชายชื่อเหนือรักในแบบที่ทอประกายรู้จัก
คนสวนหน้าตาดี ทำเธอเป็นได้ขนาดนี้เลย
ทั้งสองยังนอนกอดกันอย่างนัวเนีย
"ถ้าพ่อเธอรู้จะเกิดอะไรขึ้น"
"เราโตแล้วนะ" ส้มตอบกลับ
"แต่ลูกเขาต้องไม่ใช่เราหรือเปล่า"
"ถามเขายัง เห็นชมเธอตลอดนะ"
"ชมเรื่องงาน ไม่ได้แปลว่าอยากได้เป็นลูกเขย"
"อยากเป็นหรือเปล่าล่ะ เดี๋ยวขอให้"
"ยังไม่อยากเป็นวัยรุ่นตกงานนะ ขอร้อง"
กำกวม พยายามต้อนเอาคำตอบก็ไม่เห็นพูดสักทีว่าชอบหรือไม่ชอบกัน แต่คิดอีกทีก็ดูกดดันเขาเกินไปหรือเปล่านะ
แล้วถ้าถามว่าตัวเธอเองนั้นชอบเขาหรือเปล่า ก็ยังคงอึกอักเช่นกัน
"เหนือนี่จีบยากป่ะ"
"ก็ไม่หรอก"
"ก็ไม่หรอก ถ้าเป็นคนที่ชอบอยู่แล้วว่างั้นเถอะ"
"คงงั้นมั้ง" เขาว่าเสียงเบา
"แล้วเหนือชอบผู้หญิงแบบไหนหรอ"
"แบบคุณมั้ง"
"ไม่ตลกนะเหนือ"
"ก็ไม่ได้จะตลกซะหน่อย เรื่องแบบนี้ใครเขาเอามาพูดเล่นกัน" แล้วแต่เถอะส้มไม่โต้อะไรอีกแล้ว ปล่อยให้บรรยากาศเงียบสงบแล้วกอดอีกฝ่าย เขาก็กอดรับอย่างอบอุ่น
ทอประกายคิดในใจ
แหม! พ่อหนุ่มใส่ใจขนาดนี้ ก็ยังทำทีบ่ายเบี่ยงในคำตอบ
อากาศหนาวเย็นในฤดูเหมันต์ ที่ไร้ซึ่งการพึ่งพาจากเครื่องปรับอากาศ สองกายนอนขดตัวใต้ผ้าห่มหนาผืนเดียวกัน
แก้มของคนหล่อ ยังคงถูกเธอหอมซ้ำแล้วซ้ำอีกจนนับครั้งไม่ถ้วน
คนที่ถูกหอมก็เอาแต่มองด้วยสายตาเอ็นดู
เหนือรักคิดในใจ
คนสวน ลูกจ้างเขา มีลูกสาวนายจ้างที่โคตรสวยมาหลงมาไหล เหนือรักคนนี้มันไม่ธรรมดาจริงๆ
"พ่อเธอไปตั้งหนึ่งสัปดาห์ไม่ใช่ไง กล้าอยู่บ้านคนหรอ"
"ไม่กล้าก็ต้องกล้าแหละ"
"คิดว่าจะบอกให้ไปอยู่เป็นเพื่อน"
"พอ เลิกลงแล้ว ชงจนเหนื่อยเขาก็ไม่สนใจ" น้ำเสียงตัดพ้อสุดฤทธิ์
"ถ้าไม่สนใจ จะมานอนอยู่แบบนี้หรอ ขอแค่เข้าใจกันหน่อย ต้องอยู่กับความเป็นจริงและสิ่งที่เป็นไปได้" เขาว่าเสียงเรียบ
"ไม่อยากมีแฟนหล่อรวย โปรไฟล์ดีๆ หรอ" เหนือรักถามขึ้นอย่างคาใจ เพราะเธอดูติดเนี้ยบ ติดหรู พอสมควรเลย เกินกว่าที่จะชอบลูกน้องของพ่อตัวเอง
"ไม่ชอบกันก็ไม่เป็นไรเลย เลิกปัดไปปัดมาได้แล้ว เราไม่ว่าอะไรหรอก ไม่ได้จะบังคับใจใครอยู่แล้ว หลังจากนี้ก็ขอแค่ลืมเรื่องไร้สาระพวกนี้ไป" ทอประกายพูดเสียงเรียบ
เหนือรักเริ่มทำตัวไม่ถูก เขาทำเพียงลูบหัวเธอไปมาเบาๆ
อยู่กับบรรยากาศตึงเครียดอยู่นาน จนทอประกายผลอยหลับไป
เขาขยับหัวเธอลงหมอนอย่างระวังที่สุด แล้วลุกไปอาบน้ำ กลับมาอีกทีก็พบว่าส้มตื่นแล้ว
เหนือบอกให้ส้มไปอาบน้ำแต่เธอก็ยังดื้อ มัวแต่ยึกยักไม่ไปสักที หมดหนทางเลยใช้ความตัวใหญ่กว่าให้เกิดประโยชน์ เหนือรักอุ้มเธอไปอาบน้ำ
"อะไรของเหนือเนี่ย" เธอพูดในขณะที่ยืนอยู่ในห้องน้ำด้วยร่างกายที่เริ่มแบตเตอรี่อ่อน
คนที่อุ้มเข้าไปในห้องน้ำทำการล้างตัว ขัดตัวทุกซอกทุกมุมให้เสร็จสรรพ
"ดูแลดีจัง อิจฉาเมียในอนาคตเธออะ"
"แล้วคนเราจะอิจฉาตัวเองไปทำไม" คนที่วุ่นอยู่กับการเช็ดตัวให้สวนขึ้นมาทันควัน
"เล่นกับใจไม่เลิก"
"ชอบเค้าหรอ หรือแค่หยอกเล่น" เจ้าของห้องทวงถาม
พอเค้นถามจริงจังเธอก็พยายามเลี่ยงที่จะตอบซึ่งไม่ต่างจากเขา
งงๆ กันทั้งคู่
"เห็นไหม เธอก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน"
เก่งแต่ตอนเต๊าะเท่าแหละ พอเอาเข้าจริงก็ไม่ต่างจากเขา
