มนุษย์เรานั้นเกิดขึ้นมาบนโลกนี้ได้อย่างไร.? แล้วอุกกาบาตที่พุ่งชนโลกนี้มาจากไหน.? แล้ว ถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้งเหมือนในอดีตหละ จะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นบ้าง...
ผจญภัย,แฟนตาซี,ข้ามเวลา,แอคชั่น,สงคราม,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ยามเช้าฝังตัวอยู่ในความเงียบ
แสงทองอ่อนโยนส่องทะลุผืนป่าหนา
กลุ่มชาวบ้านออกเดินทางจากหมู่บ้านไกล
ความหวังถูกบรรจุไว้ในทุกฝีเท้าที่ก้าวไป
นายพรานป่าตัวแทนหมู่บ้าน (ยืนมองยอดเขา)
“หนทางยาวไกล ทอดตัวสู่ฟ้าเบื้องสูง
แต่หัวใจของเราจะไปถึง ที่พึ่งสุดท้ายของหมู่บ้าน”
เสียงลมพัดใบไม้แห้งกรอบใต้เท้า
หินผาลัดเลาะคล้ายอุปสรรคทดสอบใจ
ความเหนื่อยล้าก่อตัวในร่างกายทุกคน
แต่ในดวงใจกลับมีไฟแห่งศรัทธาลุกโชน
ชายหนุ่ม (พูดเบา ๆ)
“เราจะผ่านมันไปได้ ข้าเชื่อว่าอาจารย์เคราเท่าจะช่วยเราได้”
ยอดเขาสูงชันโดดเด่นต่อหน้าพวกเขา
กระท่อมหลังเก่าเล็ก ๆ ดูเหมือนหลบซ่อนในเมฆหมอก
เมื่อกลุ่มชาวบ้านก้าวใกล้ ประตูค่อย ๆ เปิดออก
ฤาษีเคราเท่านั่งสงบ ทอดสายตารอการมาเยือน
---
ฤาษีเคราเท่า (น้ำเสียงนิ่งสงบ)
“ข้ารู้ถึงการมาของเจ้าแล้ว
สายลมได้บอกข้า สายน้ำได้เตือนข้า
สิ่งที่ตกลงมาจากฟ้ากำลังทำลายสมดุลของโลกนี้
พวกเจ้ามาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือ ใช่หรือไม่?”
นายพราน (คุกเข่าลงเบื้องหน้า)
“ท่านอาจารย์เคราเท่า หมู่บ้านของเราไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป
สัตว์ป่ากลายพันธุ์ใหญ่โตกว่าที่พวกเราจะสู้ไหว
ข้าขอท่านมาเป็นที่พึ่ง ช่วยปกป้องป่าและหมู่บ้าน”
แววตาของฤาษีเคราเท่าเต็มไปด้วยความเมตตา
เขามองดูพวกชาวบ้านที่เหนื่อยล้าแต่มีหัวใจเข้มแข็ง
รอยยิ้มบาง ๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าแสนสงบ
เขาลุกขึ้นยืนอย่างเชื่องช้าและมั่นคง
---
ฤาษีเคราเท่า (พูดขึ้น)
“ข้าจะช่วยเจ้า
แต่รู้ไว้ว่าสมดุลที่ถูกทำลายนั้น
ย่อมไม่สามารถซ่อมแซมได้ง่าย ๆ
ข้าจะทำพิธีปกป้องสี่ทิศของป่า แต่เจ้าต้องพร้อมที่จะเผชิญกับสิ่งที่มาอีก”
สายลมหนาวพัดผ่านเนินเขา
กลุ่มชาวบ้านพากันก้มหัวด้วยความเคารพ
น้ำเสียงแห่งความหวังเริ่มดังขึ้นในหัวใจทุกคน
ฤาษีเคราเท่าเตรียมคาถาและเครื่องบูชาออกเดินทาง
---
การเดินทางกลับหมู่บ้านครั้งนี้
มิได้หนักอึ้งเหมือนทางขึ้นอีกแล้ว
พลังแห่งความศรัทธาและฤาษีเคราเท่าอยู่เคียงข้าง
เมื่อเดินทางถึง พิธีกรรมก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเงียบสงบ
ฤาษีเคราเท่าทอดสายตามองป่ารอบหมู่บ้าน
เขาเรียกเทพทั้งสี่ทิศด้วยคำคาถาที่ไพเราะดั่งดนตรี
ฤาษีเคราเท่า (ยกมือสู่ฟ้า ท่องคาถา)
“จงฟัง เทพแห่งลมทิศตะวันออก
นำพาความร่มเย็นมาปกป้องที่นี่
เทพแห่งน้ำทิศตะวันตก
จงรักษาความสงบในสายธารอันนิรันดร์”
ฤาษีเคราเท่า (ท่องต่อ)
“เทพแห่งไฟทิศใต้
จงเผาผลาญสิ่งชั่วร้ายจากขอบเขตหมู่บ้าน
เทพแห่งดินทิศเหนือ
จงสร้างพื้นปฐพีที่มั่นคงไม่ให้ถูกทำลาย”
---
เสียงคาถาของฤาษีเคราเท่าดังขึ้นกลางอากาศ
แสงสว่างไหลรินจากธรรมชาติแผ่กระจายไปทั่ว
ป่าทั้งสี่ทิศได้รับการคุ้มครองจากพลังแห่งเทพ
แสงสว่างปกคลุมหมู่บ้าน เหมือนอ้อมกอดของธรรมชาติ
ฤาษีเคราเท่า (ยิ้มอย่างพอใจ)
“หมู่บ้านนี้ได้รับการคุ้มครองแล้ว
ด้วยพลังแห่งข้าและหนังสือเวทจะช่วยป้องกันหมู่บ้านได้ชั่วคราวถ้าหากพลังของสัตว์ร้ายเพิ่มมากขึ้นเราคงต้องหาวิธีอื่นกันต่อไป”...
---
ชาวบ้านต่างพากันคำนับด้วยความเคารพอย่างลึกซึ้ง
พวกเขารู้ว่านับจากนี้ หมู่บ้านของพวกเขา
จะอยู่ในความสงบสุขอีกครั้ง
พร้อมด้วยศรัทธาแห่งธรรมชาติและการปกป้องจากพลังศักดิ์สิทธิ์
