มนุษย์เรานั้นเกิดขึ้นมาบนโลกนี้ได้อย่างไร.? แล้วอุกกาบาตที่พุ่งชนโลกนี้มาจากไหน.? แล้ว ถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้งเหมือนในอดีตหละ จะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นบ้าง...
ผจญภัย,แฟนตาซี,ข้ามเวลา,แอคชั่น,สงคราม,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์มนุษย์เรานั้นเกิดขึ้นมาบนโลกนี้ได้อย่างไร.? แล้วอุกกาบาตที่พุ่งชนโลกนี้มาจากไหน.? แล้ว ถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้งเหมือนในอดีตหละ จะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นบ้าง...
บรรยากาศ: ป่าเขตหวงห้าม
กลางป่าลึก เขตหวงห้ามที่ไม่มีใครกล้าเข้าไป
ฤาษีเคราเทาเดินเล่นอย่างสงบในยามเช้า
สายลมพัดเย็นผ่านใบไม้ที่ทึบหนา
ราวกับทุกสิ่งในป่าลึกมีความลับซ่อนเร้น
เขาเดินไปเจอรอยเท้าของสัตว์ใหญ่บนพื้นดิน
"ใช้มันจริงๆ ด้วยสินะ" เขากล่าวในใจ
รอยเท้านั้นใหญ่เกินกว่าสัตว์ป่าธรรมดา
หัวใจของเขาเต้นระทึก เหมือนมีสิ่งกำลังจะเกิด
---
ไม่ทันไร แสงสว่างวาบพุ่งขึ้นฟ้า
แสงสีขาวสว่างจ้าจนท้องฟ้าสั่นสะเทือน
อยู่ไกลลิบในป่าทึบ เหมือนมีพลังบางอย่างตื่น
"มันเริ่มแล้วสินะ" ฤาษีเคราเทารู้สึกในใจ
---
เขาไม่รอช้า ใช้วิชาก้าวย่างสามขุม
ก้าวไวอย่างลม วิ่งเร็วเทียบกับพายุพัด
แค่พริบตาเดียว ฤาษีก็ถึงที่หมาย
หน้าเสือใหญ่ที่ยืนจ้องเด็กหญิงในป่า
---
การเผชิญหน้ากับเสือใหญ่
เสือใหญ่นั้นมีตาสีแดงกล่ำ
มันจ้องมองลิลีที่นอนสลบไสลอยู่
ฤาษีเคราเทาไม่รอช้า ยกมือขึ้นทันใด
ปล่อยพลังเวทย์อาคมสีขาวสว่างจ้าที่ฝ่ามือ
"หยุดก่อน เสือใหญ่!" เขาตะโกนขึ้น
เสือใหญ่ชะงักทันใดเมื่อเห็นแสง
พลังอาคมสีขาวโพยพุ่งออกมา
ปกป้องเธอจากอันตรายที่จะมาถึง
---
เสือใหญ่จ้องมองฤาษีอยู่ครู่หนึ่ง
ก่อนจะตัดสินใจ กระโจนเข้าป่าหายไป
ทิ้งไว้เพียงรอยเท้าบนพื้นป่าทึบ
พร้อมกับลิลีที่นอนสลบอยู่ข้างๆ
---
ฤาษีเคราเทามองเด็กน้อยที่หลับลึก
เขาอุ้มเธออย่างนุ่มนวลแบกไว้บนหลัง
เขาพาเธอกลับสู่หมู่บ้านเล็ก ๆ อย่างปลอดภัย
ในขณะที่หมู่บ้านยังไม่รู้ถึงภัยที่เกิด
ฤาษีเคราเทาพาเด็กน้อยกลับไปหาครอบครัว
เขารู้ว่าเหตุการณ์นี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น
ของเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่...ที่กำลังจะมาถึง
..........
บรรยากาศ: หน้ากระท่อมของแรมฟืน(แม่ ลิลี)
ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า แสงอ่อน ๆ เริ่มหายไป
ฤาษีเคราเทาอุ้มลิลีที่สลบอยู่ในอ้อมแขน
มาถึงหน้าบ้านของแรมฟืน แม่ของเด็กน้อย
เธอได้ยินเสียงฝีเท้าของฤาษี และรีบออกมาต้อนรับ
---
แรมฟืน (แม่ของลิลี):
"ท่านฤาษี! ท่านพาลิลีกลับมาจากไหนหรือ?"
เธอกล่าวด้วยความกังวล มองดูลูกสาวที่นอนสลบ
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความห่วงใย
"เกิดอะไรขึ้นกับลิลีลูกของข้า?"
---
ฤาษีเคราเทา:
"นางปลอดภัยแล้ว อย่าได้กังวลไป"
เขาพูดเบา ๆ พลางวางลิลีลงบนเสื่อหน้าเรือน
"เด็กคนนี้ได้เผชิญหน้ากับเสือใหญ่ในป่า
พลังในตัวนางตื่นขึ้นมาปกป้อง แต่ยังไม่สมบูรณ์"
---
แรมฟืน:
"พลังอะไรหรือท่านฤาษี? ข้าไม่เข้าใจ..."
เธอจ้องมองลูกสาวที่หลับลึก
"ลิลีเป็นเพียงเด็กน้อย...พลังนั้นมาจากไหน?"
---
ฤาษีเคราเทา:
"พลังนั้นอยู่ในตัวนางมาตั้งแต่เกิด จากคริสตัลในถ้ำ
มันเป็นพลังที่แข็งแกร่ง แต่นางยังควบคุมไม่ได้"
เขามองดูแรมฟืนด้วยสายตาแน่วแน่
"ข้าจึงมาที่นี่ เพื่อขอให้เจ้าปล่อยนางไปกับข้า
เพื่อนางจะได้ฝึกฝนพลังนี้ที่ยอดเขาชี้ฟ้า"
---
แรมฟืน:
(ลังเล สายตาหวาดหวั่น) "ท่านจะพาลูกข้าไป?"
"แต่ลิลียังเด็กนัก...ข้าจะปล่อยนางไปได้อย่างไร?"
น้ำเสียงเธอสั่นเครือ เธอรักลูกสาวของเธอมาก
"ข้าเกรงว่าจะไม่พบหน้าลิลีอีก"
---
ฤาษีเคราเทา:
"เจ้าต้องเชื่อข้า นี่เป็นหนทางเดียวที่จะช่วยนางได้
หากลิลียังไม่สามารถควบคุมพลังได้
อนาคตของนางอาจตกอยู่ในอันตราย"
เขาพูดด้วยความหนักแน่นและเมตตา
"ที่ยอดเขาชี้ฟ้า ข้าจะสอนนางวิชา
ให้พร้อมสำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิด"
---
แรมฟืน:
(น้ำตาคลอ) "ข้าเข้าใจ...ข้าไม่อาจขัดท่านได้"
"แต่โปรดสัญญาว่าจะดูแลลูกข้าอย่างดีที่สุด"
เธอจ้องมองฤาษีด้วยความหวัง
---
ฤาษีเคราเทา:
"ข้าสัญญา...ลิลีจะปลอดภัย
และนางจะกลับมาแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่เป็น"
เขาโค้งคำนับเบา ๆ ก่อนหันไปอุ้มลิลีอีกครั้ง
"นางจะเติบโตเป็นผู้ที่จะปกป้องหมู่บ้านของเจ้า"
---
แรมฟืน:
(จับมือลูกสาวเป็นครั้งสุดท้าย) "จงเข้มแข็งนะ ลิลี"
เธอกล่าวเบา ๆ ขณะที่ฤาษีพาลิลีออกเดินทาง
แสงจันทร์ส่องสว่างลงมา
การเดินทางของลิลีได้เริ่มขึ้นแล้ว...