มนุษย์เรานั้นเกิดขึ้นมาบนโลกนี้ได้อย่างไร.? แล้วอุกกาบาตที่พุ่งชนโลกนี้มาจากไหน.? แล้ว ถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้งเหมือนในอดีตหละ จะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นบ้าง...

ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์ - ตอนที่7 ประจันหน้า! โดย pchaistudio @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ผจญภัย,แฟนตาซี,ข้ามเวลา,แอคชั่น,สงคราม,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ผจญภัย,แฟนตาซี,ข้ามเวลา,แอคชั่น,สงคราม

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

มนุษย์เรานั้นเกิดขึ้นมาบนโลกนี้ได้อย่างไร.? แล้วอุกกาบาตที่พุ่งชนโลกนี้มาจากไหน.? แล้ว ถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้งเหมือนในอดีตหละ จะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นบ้าง...

ผู้แต่ง

pchaistudio

เรื่องย่อ

สารบัญ

ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์-ตอนที่1 สิ่งมหัศจรรย์จากนอกโลก,ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์-ตอนที่2 การสำรวจของชาวบ้าน,ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์-ตอนที่3 เดินทางเชิญท่านฤาษี,ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์-ตอนที่4 พิธีกรรรมป้องกันหมู่บ้าน,ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์-ตอนที่5 การเติบโตของ ลิลี และเทศกาลโล้ชิงช้า,ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์-ตอนที่6 ในความฝันที่น่ากลัว,ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์-ตอนที่7 ประจันหน้า!,ลิลี การผจญภัย ในแดนมหัศจรรย์-ตอนที่8 องค์กรลับ

เนื้อหา

ตอนที่7 ประจันหน้า!

บรรยากาศ: ป่าเขตหวงห้าม

กลางป่าลึก เขตหวงห้ามที่ไม่มีใครกล้าเข้าไป

ฤาษีเคราเทาเดินเล่นอย่างสงบในยามเช้า

สายลมพัดเย็นผ่านใบไม้ที่ทึบหนา

ราวกับทุกสิ่งในป่าลึกมีความลับซ่อนเร้น


เขาเดินไปเจอรอยเท้าของสัตว์ใหญ่บนพื้นดิน

"ใช้มันจริงๆ ด้วยสินะ" เขากล่าวในใจ

รอยเท้านั้นใหญ่เกินกว่าสัตว์ป่าธรรมดา

หัวใจของเขาเต้นระทึก เหมือนมีสิ่งกำลังจะเกิด



---


ไม่ทันไร แสงสว่างวาบพุ่งขึ้นฟ้า

แสงสีขาวสว่างจ้าจนท้องฟ้าสั่นสะเทือน

อยู่ไกลลิบในป่าทึบ เหมือนมีพลังบางอย่างตื่น

"มันเริ่มแล้วสินะ" ฤาษีเคราเทารู้สึกในใจ



---


เขาไม่รอช้า ใช้วิชาก้าวย่างสามขุม

ก้าวไวอย่างลม วิ่งเร็วเทียบกับพายุพัด

แค่พริบตาเดียว ฤาษีก็ถึงที่หมาย

หน้าเสือใหญ่ที่ยืนจ้องเด็กหญิงในป่า



---


การเผชิญหน้ากับเสือใหญ่

เสือใหญ่นั้นมีตาสีแดงกล่ำ

มันจ้องมองลิลีที่นอนสลบไสลอยู่

ฤาษีเคราเทาไม่รอช้า ยกมือขึ้นทันใด

ปล่อยพลังเวทย์อาคมสีขาวสว่างจ้าที่ฝ่ามือ


"หยุดก่อน เสือใหญ่!" เขาตะโกนขึ้น

เสือใหญ่ชะงักทันใดเมื่อเห็นแสง

พลังอาคมสีขาวโพยพุ่งออกมา

ปกป้องเธอจากอันตรายที่จะมาถึง



---


เสือใหญ่จ้องมองฤาษีอยู่ครู่หนึ่ง

ก่อนจะตัดสินใจ กระโจนเข้าป่าหายไป

ทิ้งไว้เพียงรอยเท้าบนพื้นป่าทึบ

พร้อมกับลิลีที่นอนสลบอยู่ข้างๆ



---

ฤาษีเคราเทามองเด็กน้อยที่หลับลึก

เขาอุ้มเธออย่างนุ่มนวลแบกไว้บนหลัง

เขาพาเธอกลับสู่หมู่บ้านเล็ก ๆ อย่างปลอดภัย


ในขณะที่หมู่บ้านยังไม่รู้ถึงภัยที่เกิด

ฤาษีเคราเทาพาเด็กน้อยกลับไปหาครอบครัว

เขารู้ว่าเหตุการณ์นี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น

ของเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่...ที่กำลังจะมาถึง


..........


บรรยากาศ: หน้ากระท่อมของแรมฟืน(แม่ ลิลี)

ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า แสงอ่อน ๆ เริ่มหายไป

ฤาษีเคราเทาอุ้มลิลีที่สลบอยู่ในอ้อมแขน

มาถึงหน้าบ้านของแรมฟืน แม่ของเด็กน้อย

เธอได้ยินเสียงฝีเท้าของฤาษี และรีบออกมาต้อนรับ



---


แรมฟืน (แม่ของลิลี):

"ท่านฤาษี! ท่านพาลิลีกลับมาจากไหนหรือ?"

เธอกล่าวด้วยความกังวล มองดูลูกสาวที่นอนสลบ

ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความห่วงใย

"เกิดอะไรขึ้นกับลิลีลูกของข้า?"



---


ฤาษีเคราเทา:

"นางปลอดภัยแล้ว อย่าได้กังวลไป"

เขาพูดเบา ๆ พลางวางลิลีลงบนเสื่อหน้าเรือน

"เด็กคนนี้ได้เผชิญหน้ากับเสือใหญ่ในป่า

พลังในตัวนางตื่นขึ้นมาปกป้อง แต่ยังไม่สมบูรณ์"



---


แรมฟืน:

"พลังอะไรหรือท่านฤาษี? ข้าไม่เข้าใจ..."

เธอจ้องมองลูกสาวที่หลับลึก

"ลิลีเป็นเพียงเด็กน้อย...พลังนั้นมาจากไหน?"



---


ฤาษีเคราเทา:

"พลังนั้นอยู่ในตัวนางมาตั้งแต่เกิด จากคริสตัลในถ้ำ

มันเป็นพลังที่แข็งแกร่ง แต่นางยังควบคุมไม่ได้"

เขามองดูแรมฟืนด้วยสายตาแน่วแน่

"ข้าจึงมาที่นี่ เพื่อขอให้เจ้าปล่อยนางไปกับข้า

เพื่อนางจะได้ฝึกฝนพลังนี้ที่ยอดเขาชี้ฟ้า"



---


แรมฟืน:

(ลังเล สายตาหวาดหวั่น) "ท่านจะพาลูกข้าไป?"

"แต่ลิลียังเด็กนัก...ข้าจะปล่อยนางไปได้อย่างไร?"

น้ำเสียงเธอสั่นเครือ เธอรักลูกสาวของเธอมาก

"ข้าเกรงว่าจะไม่พบหน้าลิลีอีก"



---


ฤาษีเคราเทา:

"เจ้าต้องเชื่อข้า นี่เป็นหนทางเดียวที่จะช่วยนางได้

หากลิลียังไม่สามารถควบคุมพลังได้

อนาคตของนางอาจตกอยู่ในอันตราย"

เขาพูดด้วยความหนักแน่นและเมตตา

"ที่ยอดเขาชี้ฟ้า ข้าจะสอนนางวิชา

ให้พร้อมสำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิด"



---


แรมฟืน:

(น้ำตาคลอ) "ข้าเข้าใจ...ข้าไม่อาจขัดท่านได้"

"แต่โปรดสัญญาว่าจะดูแลลูกข้าอย่างดีที่สุด"

เธอจ้องมองฤาษีด้วยความหวัง



---


ฤาษีเคราเทา:

"ข้าสัญญา...ลิลีจะปลอดภัย

และนางจะกลับมาแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่เป็น"

เขาโค้งคำนับเบา ๆ ก่อนหันไปอุ้มลิลีอีกครั้ง

"นางจะเติบโตเป็นผู้ที่จะปกป้องหมู่บ้านของเจ้า"



---


แรมฟืน:

(จับมือลูกสาวเป็นครั้งสุดท้าย) "จงเข้มแข็งนะ ลิลี"

เธอกล่าวเบา ๆ ขณะที่ฤาษีพาลิลีออกเดินทาง

แสงจันทร์ส่องสว่างลงมา

การเดินทางของลิลีได้เริ่มขึ้นแล้ว...