ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้แต่ง
พิชเกศ
เรื่องย่อ
ค่ายสัมพันธ์สวาท
(PWP=Porn with plot, Group Sex, Voyeur, Wild, Exhibitionism)
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 7
เริ่มต้นช่วงเวลาพักสิบนาที
ต้นไม้สูงใหญ่หลายร้อยต้นยืนเด่นเป็นสง่า เสียงนกร้องและใบไม้กิ่งไม้ถูกสายลมพัดจนเกิดเสียงหวีดหวิวดังแว่วอยู่ทั่วบริเวณ วารี ข้าวสวยและผู้เข้าร่วมคนอื่นเดินออกจากประตูช้าๆ สายตาทุกคู่หันมองไปรอบตัวด้วยความตกตะลึง
สถานที่จัดค่ายสัมพันธ์สวาทในปีนี้คือป่า แต่ไม่ว่าจะมองมุมไหนวารีก็มั่นใจว่าที่นี่ไม่ใช่ป่าธรรมดาที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติเป็นแน่
เหตุผลเพราะ ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ป่านี้ก็ดูผิดแปลกไปจากคำว่าธรรมชาติสรรค์สร้างไปเสียหมด ทั้งต้นไม้สูงใหญ่ยืนต้นเรียงรายเป็นแถวตรงกันหมดทุกด้าน ลักษณะของใบไม้ก็ดูเหมือนกันไปหมดราวกับภาพที่คัดลอกแล้ววางซ้ำๆ
แสงแดดจากดวงอาทิตย์ก็ดูนวลอ่อนจนผิดธรรมชาติ แม้จะได้ยินเสียงนกร้องแต่กลับไม่เห็นนกหรือแมลงสักตัว สภาพอากาศกับไอความชื้นก็ให้ความรู้สึกราวกับถูกตั้งอุณหภูมิและเวลาเพื่อพัดหอบเอาไอเย็นออกมา
ดูเหมือนวารีจะไม่ใช่คนเดียวที่มีความคิดเช่นนั้น เพราะฟาฟา หญิงสาวอายุยี่สิบสองเห็นใบหน้าฉงนปนสงสัยของวารีจึงเดินมากระซิบ
“ฟาว่ามันแปลกๆ นะพี่” วารีหันกลับไปพยักหน้ารับแล้วกระซิบตอบ
“พี่ก็ว่างั้นแหละ แต่…อย่าเพิ่งพูดอะไรจะดีกว่านะ” ฟาฟาได้ฟังก็พยักหน้าเข้าใจ
ทั้งสองมองผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ ที่ดูจะตื่นเต้นกับบรรยากาศที่สวยงามจนลืมนึกสงสัยความผิดแปลกของสถานที่นี้
“สวยเนอะ อากาศก็ดี” ข้าวสวยเป็นหนึ่งในคนที่มองไม่เห็นความผิดปกตินั้น
“อืม เย็นสบายดี” วารีตอบกลับ
ก่อนทั้งหมดจะเดินถึงบริเวณลานกว้างหน้าอาคารปูนสีขาวขนาดใหญ่ซึ่งเป็นที่ที่ทั้งหมดเพิ่งเดินออกมา และเมื่อมองไปที่อีกฟากของลานกว้าง ก็จะพบกับเต็นท์ที่พักยี่สิบหลังตั้งเรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบ
โดยแต่ละเต็นท์นั้นทำจากพลาสติกใส นั่นทำให้ไม่ว่าคนในเต็นท์จะทำอะไรหรือทำกับใคร คนที่อยู่ด้านนอกจะสามารถมองเห็นด้านในได้อย่างชัดเจน
"สวัสดีผู้เข้าร่วมค่ายทุกท่าน ดิฉันและทีมงานอีกห้าคนตรงนี้ จะคอยดูแลจัดการตารางเวลาและกิจกรรมของพวกท่านตลอดการเข้าค่ายสามวันสองคืนนี้ค่ะ" หญิงสาวทีมงานที่เคยยืนบอกสคริปต์ให้สมชาตรีที่หน้าเวทีพูดขึ้น
ข้างตัวเธอมีทีมงานหญิงที่ดูเด็กกว่าอีกคนยืนอยู่ ถัดมาเป็นทีมงานชายอีกสี่คน ซึ่งทั้งหกคนแต่งกายเหมือนกัน คือสวมเสื้อกล้ามสีขาว กางเกงขายาวผ้าหนาสีเขียวขี้ม้าอ่อน บนศีรษะสวมหมวกบักเก็ตสีเดียวกับกางเกง
"ที่พวกท่านเห็นอยู่ด้านหน้าคือเต็นท์ที่พักสำหรับหนึ่งคนต่อหนึ่งหลัง" หญิงสาวอธิบาย ก่อนจะผายมือไปอาคารปูนสีขาวที่พวกเขาเพิ่งเดินออกมาแล้วพูดต่อ
"อาคารนี้คือ อาคารสีขาว เป็นอาคารหลักของค่าย ส่วนที่ข้างกันนั้น..." เธอผายมือไปที่สิ่งปลูกสร้างเล็กๆ ที่อยู่ถัดไปจากอาคารสีขาว
"ตรงนั้นคือห้องน้ำค่ะ เป็นห้องน้ำรวมชายหญิง มีจำนวนทั้งหมดสิบห้องและพร้อมใช้งานทุกห้องค่ะ ดังนั้น..."
ทีมงานสาวถึงนาฬิกาพกเรือนเล็กออกมาจากกระเป๋ากางเกง เธอมองดูเวลาบนหน้าปัดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วพูดต่อ
"ทางทีมงานให้เวลาทุกท่านสิบนาที ในการไปทำภารกิจส่วนตัว ไม่ว่าจะเป็นดื่มน้ำ เข้าห้องน้ำ หรือแม้แต่เก็บตราปั๊มแรก..." คำพูดของทีมงานสาว เรียกรอยยิ้มจากผู้เข้าร่วมทุกคนเพราะต่างก็รอเวลานี้มาพักใหญ่แล้ว
"และเมื่อครบสิบนาที ถึงเวลารวมตัวไปฐานที่หนึ่ง สมุดเก็บแต้มของท่านจะส่งเสียงเตือน ขอให้ทุกท่านมารวมกันที่ลานหน้าอาคารสีขาวนี้โดยเร็วที่สุด เชิญค่ะ..."
สิ้นเสียงพูดของทีมงานสาว ก็เกิดเสียงพูดคุยดังขึ้นโดยรอบบริเวณ บางคนเดินไปที่ห้องน้ำ แต่บางคนก็เดินจูงมือกันไปอีกทาง
วารีหันไปหาข้าวสวยเพื่อชวนไปเข้าห้องน้ำแต่ก็ต้องชะงัก เมื่อหันไปเห็นภาพของข้าวสวยและชายที่ชื่อ อลัน กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่
อลันใช้มือบีบเคล้นหน้าอกสวยของข้าวสวย ในขณะที่ใช้เรียวลิ้นเปียกชื้นโลมเลียต้นคอระหง ข้าวสวยลดมือลงไปกอบกุมแก่นกายแข็งตั้ง ใช้ปลายนิ้วลูบไล้อย่างอ่อนโยนก่อนจะเปลี่ยนมาหยอกล้อเล่นกับพวงเนื้อที่โคนลำ
"เพื่อนไม่ว่างแล้ว ไปห้องน้ำกับพวกเราแทนก็ได้" มีเสียงพูดทุ้มต่ำดังขึ้นที่ด้านหลังของวารี ในขณะที่เธอกำลังจ้องมองบทรักตรงหน้าอย่างเพลิดเพลิน
วารีหันขวับกลับไปก็พบกับมังกรและณดลกำลังยืนส่งยิ้มให้เธอ พร้อมท่อนลำที่แข็งโด่เรียกความสนใจ
"ไม่รู้ว่าห้องน้ำจะใหญ่พอให้เข้าพร้อมกันสามคนหรือเปล่านะ" วารีเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ายวน เธอเลียริมฝีปากจนชุ่มฉ่ำ ก่อนจะกวักนิ้วเรียกสองหนุ่มให้เดินตามมาที่ห้องน้ำด้วยอารมณ์ราคะที่คุกรุ่น
เมื่อมาถึงห้องน้ำวารีก็เดินนำเข้าไปในห้องที่ว่าง ก่อนทั้งมังกรและณดลจะเดินตามเข้ามา ณดลหันไปปิดประตูลงกลอน ในขณะที่วารีทิ้งตัวนั่งลงบนฝาชักโครกที่ปิดสนิทอยู่
ห้องน้ำของค่ายมีขนาดใหญ่ กว้างขวางสะอาดสะอ้าน ภายในห้องที่เป็นสัดส่วนสามารถจุคนได้ราวๆ ห้าคนแบบเบียดเสียดใกล้ชิด โดยแต่ละห้องจะมีทั้งชักโครกและฝักบัวอาบน้ำ
"มีเวลาไม่ถึงสิบนาที... ต้องรีบกันหน่อยแล้ว"
(โปรดติดตามตอนต่อไป)