ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาทค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 9
ชื่อของฐานที่หนึ่ง
"กระดาษทิชชูครับ" ทีมงานหนุ่มยื่นห่อกระดาษทิชชูสีเงินให้วารี เธอยื่นมือไปรับพร้อมกล่าวขอบคุณ
"ขอบคุณค่ะ"
"บริการดีเนอะ" ข้าวสวยเอ่ยชม
"นั่นสิ" วารีแกะห่อกระดาษทิชชู แล้วดึงแบ่งให้ข้าวสวย ส่วนเธอก็จัดการเช็ดคราบน้ำกามที่เหลือบนตัวจนสะอาดเอี่ยม
"ในเมื่อทุกท่านมากันครบแล้ว... ต่อไปทีมงานจะแจกรองเท้าเดินป่าให้นะคะ ขอให้ทุกท่านสวมใส่เพื่อเตรียมตัวเดินไปฐานที่หนึ่งพร้อมกันค่ะ" เสียงของทีมงานสาวเรียกความสนใจจากผู้เข้าร่วมทุกคนให้หันไปมองเธอเป็นตาเดียว
หลังสิ้นคำพูดของเธอ ทีมงานอีกห้าคนก็นำรองเท้าในถุงพลาสติกซิปล็อกมาแจกจ่ายให้ผู้เข้าร่วม วารีรับถุงใส่รองเท้ามาจากทีมงานชายคนหนึ่ง เธอแกะรองเท้าออกจากถุงซิปล็อกเช่นเดียวกับคนอื่นๆ ก่อนจะก้มตัวลงสวมใส่รองเท้าในมือ
รองเท้าเดินป่าที่ทางค่ายจัดเตรียมไว้ให้ เป็นรูปแบบของรองเท้าผ้าใบข้อสูงเนื้อหนาสีน้ำตาลอ่อนไร้ลวดลาย น้ำหนักเบากว่ารองเท้าเดินป่าทั่วใบ เมื่อใส่แล้วให้ความรู้สึกเบาสบาย
วารีสวมรองเท้าเสร็จเป็นที่เรียบร้อย เธอนึกสงสัยว่าทางค่ายรู้ไซซ์รองเท้าเธอและทุกคนในค่ายได้อย่างไร ก็ในเมื่อตอนกรอกใบสมัครมีช่องให้ระบุแค่น้ำหนัก ส่วนสูง ขนาดแก่นกายสำหรับผู้ชาย และคัพหน้าอกสำหรับผู้หญิงเพียงเท่านั้น
เธอเลือกที่จะไม่พูดถึงความน่าสงสัยนี้กับใคร ตัดสินใจยืนนิ่งเงียบรอให้คนอื่นๆ สวมรองเท้าจนเสร็จ
"ทุกท่านสวมรองเท้าเดินป่าเรียบร้อยแล้วนะคะ" ทีมงานสาวถามแบบไม่เอาคำตอบ เพราะเธอเริ่มพูดต่อในทันที
"ดังนั้น... มาออกเดินทางไปฐานที่หนึ่งกันเถอะค่ะ ขอให้ทุกท่านเดินตามดิฉันมา ไม่จำเป็นต้องเรียงแถวแต่อย่าออกนอกเส้นทางนะคะ" พูดจบ ทีมงานสาวคนดังกล่าวก็ออกเดินนำผู้เข้าร่วมไปตามทางเดินข้างห้องน้ำรวมของค่าย
ระหว่างทาง วารีพยายามสอดส่ายสายตามองไปรอบตัว เธอพบว่าต้นไม้ทุกต้นรอบตัวเธอมันดูเหมือนกันไปหมดจริงๆ ทั้งพุ่มไม้ข้างทาง และต้นไม้พุ่มเตี้ยที่มีระยะห่างต่อต้นเท่ากัน
เธอลดสายตาลงมองพื้นที่เดินเหยียบย้ำอยู่ มันเป็นเพียงพื้นดินที่ราบเรียบสม่ำเสมอจนน่าประหลาด ต้นหญ้าที่ขึ้นอยู่ริมขอบสองข้างทางก็ดูสวยงามจนผิดธรรมชาติ สายลมที่พัดมากระทบผิวกายก็ทั้งเย็นทั้งชื้นจนพาลให้ขนบนกายตั้งชัน
วารีส่ายหน้าเพื่อไล่ความสงสัยออกไปจากหัว พยายามป้อนความคิดที่ว่าเธอมาค่ายนี้เพื่อความสุข ความตื่นเต้นเร้าใจ และสนองความต้องการกลับเข้าไปในสมองที่แสนคิดมากของตัวเอง
"วารี" เสียงเรียกของข้าวสวยดึงวารีกลับมาสู่ปัจจุบัน
"ฮะ?"
"เธอว่าฐานแรกจะเป็นอะไรเหรอ?" ข้าวสวยถามด้วยความตื่นเต้น
"อืม... เราก็ไม่แน่ใจ แต่คิดว่าน่าจะเริ่มจากอะไรเบาๆ ก่อนละมั้ง" วารีออกความเห็น ข้าวสวยได้ฟังก็ยู่ปากแล้วพูด
"ถ้าเบามากก็น่าเสียดาย ทั้งค่ายยิ่งมีแค่สี่ฐานซะด้วย"
"นั่นสิ" แล้วบทสนทนาของสองสาวก็จบลงตรงนั้น เนื่องจากตอนนี้ทั้งหมดได้เดินมาถึงฐานที่หนึ่งเป็นที่เรียบร้อย
"ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่ฐานที่หนึ่ง" ทีมงานสาวคนเดิมพูดขึ้นเสียงดัง
วารี ข้าวสวยและผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ มาหยุดยืนอยู่ตรงที่ว่างหน้ากำแพงที่ทำจากแผ่นกระดานสีดำขนาดใหญ่ แผ่นกระดานนี้สูงราวๆ สองเมตรครึ่ง มีความยาวจากมุมที่ว่างฝั่งหนึ่งไปยังอีกฝั่ง เรียกได้ว่ามันใหญ่จนปิดทางเดินกว้างๆ เสียมิด
"สิ่งที่ท่านเห็นอยู่ตรงหน้านี้คืออุปกรณ์ในฐานที่หนึ่งของเราค่ะ" สิ้นคำพูดของทีมงานสาว ก็มีเสียงคุยเสียงบ่นดังมาจากเหล่าผู้เข้าร่วมค่าย
"ถ้าให้ปีนนี่ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ ถ้าร่วงลงมาได้แขนขาหักกันพอดี" แอรินสาวสวยวัยสามสิบสี่พูดขึ้น หลายคนพยักหน้าเห็นด้วย
"ใจเย็นๆ ก่อนค่ะ ค่ายของเราใส่ใจเรื่องความปลอดภัยของทุกท่านเป็นอันดับแรก ดังนั้นไม่ต้องกังวลนะคะ แผ่นกระดานนี้ไม่ได้มีไว้ปีนค่ะ" ทีมงานสาวรีบอธิบายเพื่อควบคุมสถานการณ์ซึ่งมันก็ได้ผลดี เพราะตอนนี้ผู้เข้าร่วมต่างก็เงียบฟังสิ่งที่เธอจะพูดต่อ
"ค่ะก็... ต้องขอชี้แจ้งก่อนนะคะ ว่าฐานที่หนึ่งนี้ เป็นฐานแรกของค่ายดังนั้นนี่จะเป็นฐานที่มีระดับความน่าตื่นเต้นน้อยที่สุด แต่จะมีประโยชน์ต่อการทำความรู้จักและสร้างความสนิทสนมในกลุ่มของพวกท่าน"
"เบาจริงด้วย" ข้าวสวยหันมากระซิบข้างหูวารี เธอพยักหน้ารับ ไม่ได้อะไรตอบกลับ
"พวกท่านได้รู้ชื่อของผู้เข้าร่วมท่านอื่นแล้ว บางท่านก็ได้ทำความรู้จักแบบแนบชิดกันไปบ้างแล้ว... แต่บางท่านอาจจะยัง ดังนั้นเราจึงตั้งใจให้ทุกท่านได้ทำความรู้จักกัน ทั้งด้านชื่อ ด้านนิสัยใจคอ และด้านเรือนร่าง"
ผู้เข้าร่วมได้ฟังดังนั้น ก็ต่างมีสีหน้าดีขึ้น เริ่มรู้สึกตื่นเต้น และอยากรู้ว่าฐานที่หนึ่งนี้จะให้พวกเขาทำอะไรกันแน่
"ด้วยเหตุผลที่ดิฉันได้กล่าวไปก่อนหน้า ทางค่ายจึงตั้งฐานที่หนึ่งนี้ขึ้นมา โดยมีชื่อฐานว่า..." ทีมงานสาวลากเสียงเพื่อเพิ่มความน่าลุ้นระทึก
"ฐานลูบคลำทำความรู้จัก ค่ะ" หลังจากประกาศชื่อฐาน เสียงพูดคุยก็ดังขึ้นจากกลุ่มผู้เข้าร่วมอีกครั้ง โดยครั้งนี้ไม่ใช่เสียงบ่นเช่นตอนแรก แต่เป็นเสียงพูดคุยจ้อกแจ้กด้วยความตื่นเต้นและความสงสัยใคร่รู้
ข้าวสวยมีสีหน้าร่าเริง เธอขยับตัวเข้าชิดวารีแล้วส่งเสียงกระซิบพูดอีกครั้ง
"ไม่เบาแล้วมั้งฐานนี้..."
(โปรดติดตามตอนต่อไป)