ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้แต่ง
พิชเกศ
เรื่องย่อ
ค่ายสัมพันธ์สวาท
(PWP=Porn with plot, Group Sex, Voyeur, Wild, Exhibitionism)
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 15
ข้าวกล่องของโปรด
“หืม? นี่ไม่ได้โดนใครแหย่ร่องแหย่รูอยู่แน่นะวารี” ข้าวสวยเอ่ยอย่างจับผิดก่อนจะชะเง้อมองไปที่ด้านหลังของวารีแล้วพูดต่อ
“นั่นไง โดนแหย่รูก้นอยู่ชัดๆ”
“เอ่อ ยะ..ยัง ... ยังไม่ได้อ๊ะ! แหย่” วารีตอบกลับตามความเป็นจริง ในขณะที่มือของออสตินยังคงเคล้าคลึงอยู่ที่เดิม
มีคำว่าไม่เชื่อเขียนอยู่บนใบหน้าของข้าวสวยตัวเบอเร่อ เธอกำลังจะอ้าปากเถียง แต่ก็โดนขัดขึ้นด้วยเสียงตะโกนแสนคุ้นหู
“ทุกท่านคะ หลังจากเดินผ่านหมอกด้านหน้านี้ไป ทุกท่านจะได้พบกับฐานที่สองของค่ายสัมพันธ์สวาทแห่งนี้ค่ะ” ทั้งหมดหันมองไปตามที่มาของเสียง แม้จะมองไม่เห็นเนื่องจากกลุ่มหมอกที่หนาตาขึ้นจนขาวโพลนไปหมด
“เอ่อ.. ใกล้ถึงฐานแล้วปล่อยก่อนดีกว่านะ” วารีเอ่ยขึ้นเสียงเบาพลางขยับตัวเข้าใกล้ชายที่เดินอยู่ข้างๆ
“…” ไม่มีเสียงตอบรับจากออสติน แต่มือที่เคยสัมผัสอยู่ที่ช่องทางหลังนั่นถูกขยับออกไป วารีถือว่านั่นเป็นการตอบรับจากเขา เธอจึงเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงที่เบายิ่งกว่าตอนแรก
“เวลาว่างครั้งต่อไปมาเจอกันนะ”
“โอเค” คราวนี้ออสตินตอบกลับแทบจะทันที นั่นทำให้วารียิ้มกว้างแล้วเดินผ่านม่านหมอกต่อไปอย่างมีความสุข
ผู้เข้าร่วมทั้งหมดเดินต่อไปอีกไม่กี่ก้าว คนที่อยู่ด้านหน้ากลุ่มก็เดินพ้นกลุ่มหมอกที่คลุมหนา วารีกับข้าวหอมก็เดิมตามไปจนพ้นม่านหมอกเช่นกัน ทั้งหมดหยุดยืนอยู่ที่พื้นที่กว้างหน้าถ้ำหินขนาดใหญ่
แม้จะบอกว่าเป็นถ้ำแต่ความจริงนั่นดูเหมือนอาคารโดมขนาดใหญ่ที่ภายนอกถูกตกแต่งให้ดูเหมือนก้อนหินหลายๆ ก้อนก่อกันเป็นถ้ำเสียมากกว่า ที่หินบางก้อนก็มีตะไคร่น้ำเกาะอยู่ที่ผิว ตามซอกเห็นมีต้นไม้สีเขียวต้นเล็กขึ้นเป็นหย่อมๆ เพื่อความสมจริง
ถ้ำหินที่ทำจากปูนนี้มีปากถ้ำอยู่ตรงจุดกึ่งกลางพอดิบพอดี ปากถ้ำนั้นกว้างพอให้คนตัวสูงเดินผ่านเข้าไปได้โดยไม่ต้องก้ม วารีพยายามมองเข้าไปในถ้ำ แต่สิ่งเดียวที่เธอมองเห็นนั่นคือความมืด
ด้วยจุดที่ตั้งของถ้ำหินนี้อยู่กลางป่าทึบ จึงทำให้แสงโดยรอบนั้นออกไปทางสลัว แต่ก็สามารถมองเห็นใบหน้า หรืออ่านข้อความในสมุดเก็บแต้มได้แม้จะยากกว่าปกติก็ตาม
“ที่พวกท่านเห็นอยู่ด้านหน้านี้คือสถานที่จัดฐานที่สองค่ะ แต่ดิฉันจะยังไม่แจ้งชื่อของฐานที่สองนี้ เพราะ…” ทีมงานสาวคนเดิมหยุดพูด เพื่อเว้นจังหวะให้คนฟังเกิดความสงสัยใคร่รู้
“ก่อนหน้าที่เราจะเริ่มฐานที่สองซึ่งอาจจะต้องใช้พละกำลังมาก ทางทีมงานอยากให้พวกท่านได้พักรับประทานอาหารกลางวัน และใช้เวลาพักผ่อนตามอัธยาศัยค่ะ”
เสียงพูดคุยจ้อกแจ้กดังขึ้นจากกลุ่มผู้เข้าร่วม เมื่อได้ยินว่าหลังจากนี้พวกเขาจะได้มีเวลาว่าง วารีและออสตินหันหน้าสบตากันทันที วารีส่งยิ้มหวานให้อีกคนก่อนจะหันกลับมามองด้านหน้า
และในตอนนั้นเธอก็รู้สึกถึงสายตาอีกคู่ที่จ้องมองมาจากทางด้านหลัง วารีตัดสินใจหันกลับไปมอง เธอก็พบกับธีร์ที่ยืนกอดอกมองเธอพร้อมรอยยิ้มร้ายบนใบหน้า วารีถึงกับทำอะไรไม่ถูก เพราะสายตาที่ธีร์มองมานั้นร้อนแรงราวกับจะทะลุผ่านกลางตัวเธอให้ได้ เธอได้ฝืนยิ้มตอบกลับไปแล้วหันกลับมาดังเดิม
ความกังวลเริ่มก่อขึ้นในห้วงความคิดของวารี ในตอนแรกเธอมั่นใจเต็มที่ว่าจะใช้เวลาช่วงพักกับออสตินตามที่ได้นัดหมายกับอีกคนไว้ แต่เมื่อเธอหันไปพบสายตาของธีร์ที่มองมา ก็รู้ได้ทันทีว่าเขานั้นกำลังคิดจะใช้ช่วงเวลาพักกับเธอ
ไม่ใช่ว่าเธอไม่สามารถใช้เวลากับชายทั้งสองพร้อมๆ กันได้ แต่ไม่รู้ทำไมภายในส่วนลึกของจิตใจ เธอกลับรู้สึกอยากใช้เวลากับธีร์แบบตัวต่อตัวมากกว่า แต่...ยังไม่ใช่ในตอนนี้ที่มีเวลาจำกัด
เธออยากจะใช้เวลากับเขานานๆ รู้สึกได้โดยสัญชาตญาณว่าชายคนนี้จะต้องมีอะไรเด็ดๆ ซ่อนไว้ใต้ใบหน้าอันเยาว์วัยนั้นเป็นแน่
“เนื่องจากเป็นการรับประทานอาหารนอกสถานที่ อาหารมื้อนี้จึงจะเป็นข้าวกล่องนะคะ อีกสักครู่ทีมงานจะเดินแจกข้าวกล่องตามหมายเลข ขอให้ทุกท่านจับจองที่นั่งได้เลยค่ะ” ทีมงานสาวผายมือไปทางโต๊ะรับประทานอาหารที่วางเรียงรายกันอยู่ข้างๆ กลุ่มของผู้เข้าร่วม
วารีมองโต๊ะและเก้าอี้สีดำนั้นด้วยความสงสัย เธอจำได้ดีว่าตอนเดินมาเธอไม่เห็นแม้เงาของโต๊ะพวกนี้
“วารี ไปนั่งกัน” ข้าวสวยพูดพร้อมลากแขนวารีไปจับจองที่นั่ง
ลักษณะของโต๊ะเป็นทรงกลม แต่ละโต๊ะจะมีเก้าอี้อยู่เพียงสองตัว วารีลองนับจำนวนดูพบว่ามีโต๊ะทั้งหมดสิบตัวและมีเก้าอี้ทั้งหมดยี่สิบตัวพอดีกับจำนวนผู้เข้าร่วมไม่ขาดไม่เกิน
วารีและข้าวสวยทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้สีดำที่เย็นเฉียบ ทั้งสองเลือกโต๊ะตัวที่อยู่กลางๆ เพราะใกล้ตัวมากที่สุด
“ข้าวกล่องครับ… หากขาดเหลืออะไรเรียกผมได้เลยนะครับ” ทีมงานหนุ่มพูดพลางวางกล่องข้าวกล่องใหญ่ลงบนโต๊ะด้านหน้าของทั้งสอง
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ” วารีตอบ ในตอนแรกเธอไม่ได้รู้สึกหิวเท่าไร แต่เมื่อกล่องอาหารกลิ่นหอมอบอวลมาว่างอยู่ตรงหน้า ต่อมความอยากอาหารก็ถูกกระตุ้นให้ทำงานทันที
“เราโคตรหิวเลยอะ รีบกินกันเถอะ” ข้าวสวยพูดจบก็เปิดกล่องอาหารออก เธอจ้วงตักสปาเกตตี้ผัดขี้เมาทะเลกลิ่นหอมฟุ้งในกล่องใส่ปากด้วยความหิว
วารีเห็นดังนั้นจึงเปิดกล่องของตัวเองดูบ้าง พบว่าภายในกล่องมีอาหารที่เธอชอบกินอัดแน่นอยู่ ทั้งข้าวหน้าปลาไหลฉ่ำซอสชิ้นโต ช่องเล็กด้านข้างช่องบนมีเทมปุระกุ้งวางเรียงกันเต็มช่อง และที่ช่องสุดท้ายด้านล่างมีไทยากิหรือขนมปังรูปปลาไส้ถั่วแดงอยู่
เมื่อได้เห็นอาหารทั้งหมดในกล่องวารีถึงกับอ้าปากค้าง เพราะเธอนั้นเป็นคนที่ชอบกินอาหารญี่ปุ่นเป็นชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะทั้งสามเมนูที่อัดแน่นกันอยู่ในกล่องอาหารเบื้องหน้าเธอตอนนี้
เธอจำได้ว่าตอนกรอกใบสมัครค่ายไม่มีช่องไหนให้เขียนถึงอาหารที่ชอบ แล้วเพราะเหตุใดทีมงานจึงจัดแต่อาหารโปรดมาให้เช่นนี้
“เป็นอะไรไปวารี? ไม่หิวเหรอ?” ข้าวสวยเงยหน้าถาม ปลายส้อมในมือจิ้มปากหมึกชิ้นโตค้างอยู่
“อะ..อ๋อ หิวสิ” วารีตอบ ก่อนจะก้มหน้าตักข้าวหน้าปลาไหลเข้าปาก ก่อนจะต้องเบิกตาโพลงเมื่อได้สัมผัสถึงรสชาติที่ทั้งหอมหวานและอร่อยอย่างที่ไม่เคยลิ้มรสมาก่อน
รสชาติของอาหารตรงหน้า ทำให้วารีลืมความสงสัยครั้งที่เท่าไรไม่รู้ของวันไปเสียสิ้น เธอก้มหน้าก้มตากินข้าวกล่องแสนอร่อยอย่างมีความสุข เช่นเดียวกับผู้เข้าร่วมคนอื่นที่ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นจากกล่องข้าวรสเลิศ
(โปรดติดตามตอนต่อไป)