ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาทค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 18
ตีความได้ทั้งบวกและลบ
"อื้อ" วารีตอบรับสั้นๆ แล้วออกเดินตามออสตินไป
"พรึ่บ"
เกิดเสียงดังขึ้นที่ด้านหลังของวารี ทำให้เธอหยุดก้าวเดินในทันที พร้อมหันหน้าขวับกลับไปมองตามที่มาของเสียง
สิ่งที่เธอพบนั้นมีเพียงความว่างเปล่า ที่ตรงนั้นมีเพียงพื้นดินซึ่งมีต้นหญ้าขึ้นรำไร ไม่มีสิ่งใดอยู่แม้กระทั่งสิ่งที่ควรอยู่ เช่นผืนผ้าสีดำที่เคยปูอยู่ก่อนหน้า
"อะ...ออสติน!" วารีร้องเรียกชื่อคนที่เดินอยู่ข้างหน้าเสียงดังลั่น ดวงตาของเธอเบิกโพลงราวไข่ห่าน ริมฝีปากอ้าค้างด้วยความตกตะลึง
"ฮะ? มีอะไร?" ออสตินหันขวับมาตามเสียงเรียก ท่าทางของเขาดูตื่นตระหนกตกใจเป็นอย่างมาก
"ผะ.. ผ้ามัน... นั่น..." วารีหันพูดกับออสตินเสียงสั่น ก่อนจะหันกลับเพื่อชี้นิ้วไปทางที่เคยมีผ้าสีดำปูอยู่
"ผ้ามันหะ.." "เชิญทั้งสองท่านไปรวมตัวหน้าฐานที่สองครับ"
คำพูดของวารีถูกขัดขึ้นด้วยเสียงของทีมงานหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาซึ่งตอนนี้กำลังส่งยิ้มมาให้และผายมือไปทางกลุ่มผู้เข้าร่วมที่ยืนรออยู่
"ครับๆ ... ไปเถอะ" ออสตินตอบรับทีมงานหนุ่มก่อนจะหันพูดกับวารีด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย
วารีได้แต่ปิดปากเงียบ เธอคิดมาตลอดว่าค่ายนี้จะต้องไม่ใช่ค่ายปกติ แต่ไม่คิดว่ามันจะแปลกจนทำให้เธอรู้สึกกังวลขึ้นมาถึงเพียงนี้
เธอก้มหน้างุดแล้วออกก้าวเดินตามออสตินออกจากพุ่มไม้ แต่ในตอนที่เธอกำลังจะเดินผ่านหน้าทีมงานหนุ่มคนที่มาเรียก เขากลับดึงรั้งแขนเธอไว้ เขายื่นหน้าเข้าใกล้แล้วกระซิบบางอย่างให้วารีได้ยินเพียงคนเดียว
"คุณสามารถสงสัยได้ แต่ได้โปรดอย่าคิดหาคำตอบ... ผมขอแนะนำให้คุณสนใจเรื่องสนุกกับค่ายอย่างเดียวเท่านั้นครับ"
น้ำเสียงราบเรียบของทีมงานหนุ่มทำให้วารีขนลุกเกรียว ระยะห่างจากใบหน้าของเขาและเธอทำให้วารีจำได้ว่าเขาคือทีมงานคนเดียวกับที่มอบตราปั๊มให้เธอในฐานที่หนึ่ง
"คุณไม่ต้องกังวลอะไร ผมขอรับรองว่าคุณและผู้เข้าร่วมท่านอื่นจะปลอดภัยในค่ายนี้อย่างแน่นอน" ทีมงานหนุ่มพูดเน้นย้ำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ก่อนที่เขาจะปล่อยแขนของวารีให้เป็นอิสระ จากนั้นก็ยื่นกระดาษทิชชูห่อเล็กจากไหนไม่รู้ให้
"กระดาษทิชชูครับ" เขาเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
"ขะ...ขอบ..คุณค่ะ" วารีรับห่อกระดาษทิชชูมาไว้ในมือ พร้อมเอ่ยขอบคุณด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก แล้วทีมงานหนุ่มคนเดิมก็เดินนำเธอกลับเข้าไปร่วมกลุ่มกับคนอื่นๆ
วารีก้าวเดินตามเขาไปอย่างไร้ความรู้สึก เธอเอาแต่คิดถึงเรื่องที่ทีมงานหนุ่มพูด ฟังดูผ่านๆ ก็เหมือนจะเป็นคำขู่ แต่ถ้าลองคิดดูอีกมุมที่เป็นแง่บวกก็อาจจะเป็นคำเตือนเพราะหวังดีก็ได้
การเดาใจคนนั้นมันช่างยากนัก ไม่รู้ว่าเขาตั้งใจจะเตือนหรือขู่กันแน่ แต่การพูดเช่นนั้นเหมือนเป็นเครื่องยืนยันว่าที่ค่ายแห่งนี้มีอะไรที่ผิดปกติอย่างแน่นอน
น่าแปลกที่คำพูดของทีมงานหนุ่มทำให้วารีรู้สึกเบาใจขึ้นมาได้อย่างน่าประหลาด เธอจึงตัดสินใจจะเก็บความสงสัยไว้กับตัวเอง จะไม่กระโตกกระตากหากเห็นความผิดปกติอีก แต่เธอจะไม่ยอมเงียบเป็นแน่ หากความผิดปกตินั้นอาจส่งผลร้ายและเป็นอันตรายต่อเธอหรือผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ
จริงอยู่ที่จากนี้เธอจะเก็บความสงสัยไว้กับตัวอย่างที่ว่า และหันมาสนใจเรื่องสนุกในค่ายตามคำบอกของทีมงานสุดหล่อ แต่เรื่องไม่หาคำตอบเธอขอไม่รับปาก เพราะหากมีโอกาสให้ได้ไขข้อสงสัย เธอก็อยากจะรู้เรื่องของค่ายนามว่าสัมพันธ์สวาทที่แสนแปลกแห่งนี้
"ว... วา... วารี!" เสียงเรียกดังลั่น ทำให้เจ้าของชื่อกลับมาสู่ปัจจุบัน วารีรีบหันขวับไปตามเสียงก็เห็นข้าวสวยยืนคิ้วขมวดอยู่ตรงหน้าเธอ
"เหม่ออะไรของเธอเนี่ย เราเรียกตั้งหลายรอบกว่าจะรู้ตัว" ข้าวสวยเอ่ยถามเสียงขุ่น
"อะ..เอ่อก็... คิดไปเรื่อยน่ะ โทษทีนะ" วารีตอบพลางส่งยิ้มแห้งๆ แก้เขิน
เธอก้มหน้าลงดึงกระดาษทิชชูออกจากห่อ แล้วใช้มันซับลงที่ต้นขาด้านในซึ่งมีคราบน้ำทั้งใสและขาวขุ่นไหลย้อยลงมา
"เมื่อกี้อะ เราถามว่าเธอได้มากี่ตราปั๊ม?" ข้าวสวยถามย้ำด้วยคำถามที่เคยเอ่ยไปแล้วแต่วารีไม่ได้ยิน
"อ๋อ ได้มาตราปั๊มเดียว ข้าวสวยล่ะ?"
"อันเดียวเหมือนกัน แต่เอ๊ะ... เธอหายไปพร้อมกับออสตินกับพี่ธีร์นี่ ทำไมได้มาอันเดียว?" ข้าวสวยถาม
"ก็พี่..ธีร์เขาแค่ยืนดูน่ะสิ" วารีสะดุดไปเล็กน้อย เมื่อต้องเอ่ยคำเรียกที่ทำให้รู้สึกหวิวๆ
"งั้นเหรอ สงสัยคงจะชอบดูมากกว่าล่ะมั้ง"
"อื้ม คงงั้นแหละ แฮะๆ" วารีตอบพร้อมเสียงหัวเราะที่แห้งพอๆ กับรอยยิ้ม เธอลอบมองธีร์ที่ยืนกอดอกอยู่ไม่ไกล เขามีสีหน้าเรียบเฉยก่อนจะหันขวับมาสบตากับวารีราวกับรู้ตัวว่าถูกมองอยู่
ธีร์ส่งยิ้มกริ่มให้ก่อนจะหันกลับไปมองตรงดังเดิม ด้านวารีได้แต่กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ เธอไม่ค่อยเข้าใจแต่ธีร์มักจะแผ่รังสีบางอย่างออกมาเสมอ ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกว่าเขานั้นทั้งน่าเกรงขามและน่าท้าทายในหลายๆ ความหมาย
"ตอนนี้ผู้เข้าร่วมทุกท่านรวมตัวกันครบหมดแล้ว ดิฉันจะประกาศชื่อของฐานที่สอง และอธิบายกฎกติกา ขอให้ทุกท่านตั้งใจฟังให้ดีนะคะ" เสียงของทีมงานสาวคนเดิมดังขึ้นก้องป่าอีกครั้ง
ทำให้วารีและผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ หันกลับไปสนใจฟังสิ่งที่เธอกำลังจะพูดอย่างตั้งใจ เพราะต่างคนต่างก็คาดหวังกับฐานที่สองของค่ายสัมพันธ์สวาทแห่งนี้เป็นอย่างมาก
(โปรดติดตามตอนต่อไป)