ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้แต่ง
พิชเกศ
เรื่องย่อ
ค่ายสัมพันธ์สวาท
(PWP=Porn with plot, Group Sex, Voyeur, Wild, Exhibitionism)
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 24
เรื่องราวน่าสงสัย
วารีนึกสงสัยว่าตอนขามาเธอและคนอื่นๆ เดินมาจากอีกฝั่ง ด้วยระยะทางที่รวมๆ กันแล้วไกลมาก แต่ตอนนี้ทีมงานกลับให้ทุกคนเดินกลับในทางตรงกันข้าม เป็นไปได้หรือไม่ว่าที่แห่งนี้จะมีลักษณะเป็นวงกลมเชื่อมถึงกันทั้งหมด
ในระหว่างที่วารีกำลังก้าวเดินไปพร้อมกับผู้เข้าร่วมคนอื่นตามทางที่เหล่าทีมงานเดินนำ ก็มีมือเย็นเฉียบของใครบางคนมาแตะที่ไหล่จนเธอสะดุ้งโหยงรีบหันขวับไปมองในทันที
“ฟา! พี่ตกใจหมดเลย ทำไมมือถึงเย็นขนาดนี้ล่ะ” วารีเอ่ยถามขึ้นทันทีที่หันไปเห็นว่าฟาฟาคือคนที่มาแตะไหล่เธอ ใบหน้าของฟาฟาดูเคร่งเครียดกว่าปกติ คิ้วทั้งสองขมวดกันแน่นเป็นปม
“พี่วารี ฟา…คิดว่าพี่น่าจะเป็นคนเดียวในค่ายที่…” ฟาฟากระซิบเสียงเบา แล้วเอ่ยต่อด้วยเสียงที่บางเบายิ่งกว่าเก่า
“…ที่สงสัยเรื่องค่ายนี้”
คำถามของฟาฟาทำให้วารีตาโต เธอรีบเหลียวซ้ายแลขวามองหาว่ามีทีมงานอยู่ใกล้พอที่จะได้ยินบทสนทนานี้หรือเปล่า
“ใช่… พี่ก็สงสัย” วารีกระซิบตอบ เมื่อเห็นว่ารอบข้างของเธอและฟาฟามีแต่ผู้เข้าร่วมที่หันหน้าพูดคุยกันอย่างออกรส รวมไปถึงข้าวสวยที่เดินอยู่ข้างเธอและกำลังพูดคุยหยอกเย้าอยู่กับออสติน
“เมื่อกี้ฟาเห็นทีมงานคนหนึ่งหายเข้าไปในต้นไม้ใหญ่” คำตอบกลับของฟาฟานั้นเหนือความคาดหมายของวารีเป็นอย่างมาก
“มะ..หมายความว่ายังไง?” เธอรีบถามกลับทันทีเพราะความสงสัย
“ก็ตอนที่ตรวจตราปั๊มตรงฐานที่สองเมื่อกี้นี้” ฟาฟาขยับเดินใกล้วารีมากขึ้นแล้วเริ่มเล่า
“ระหว่างรอให้ถึงคิวฟา ฟาก็หันมองนู่นนี่เพลินๆ จนหันไปเห็นทีมงานคนหนึ่ง อืม… แต่ฟาไม่ค่อยคุ้นหน้าเขาเท่าไหร่ … ทีมงานคนนั้นเดินถือแผ่นกระดาษสีขาวๆ แล้วก็หายเข้าไปตรงลำต้นของต้นไม้ใหญ่ที่อยู่หลังพุ่มไม้ข้างๆ จุดที่พวกเรายืนกันอยู่”
วารีพยายามคิดภาพตามสิ่งที่ฟาฟาเล่า เธอจำได้ว่าหลังพุ่มไม้มีต้นไม้ใหญ่อยู่จริงตามที่หญิงสาวว่า แต่เรื่องของทีมงานและการหายตัวไปในต้นไม้ของเขาคือสิ่งที่เธอสงสัย
“ฟาแน่ใจใช่ไหม? ว่าที่เห็นไม่ใช่เพราะตาฝาด” วารีเอ่ยถามเพื่อหยั่งเชิง
“เห็นจริงๆ เต็มสองตาเลยพี่ แล้วฟาก็มั่นใจด้วยว่าที่เห็นไม่ใช่ผี ไม่โปร่งแสง ใช้ขาเดินไม่ใช่ลอย คนตัวเป็นๆ แน่นอน” ฟาฟายืนยันหน้าเครียด วารีพยักหน้ารับแล้วตอบ
“นิ่งๆ ไว้ก่อน พี่เคยจะกระโตกกระตากตอนเจอเรื่องน่าสงสัย แต่ก็โดนทีมงานคนหนึ่งเข้ามาห้ามไว้ แล้วบอกให้พี่สนใจแต่สนุกกับค่ายก็พอ พี่เลยคิดว่าเราไม่ควรจะโพนทะนาเรื่องนี้แล้วคอยสังเกตการณ์เงียบๆ … เพื่อเก็บข้อมูลน่ะ”
“ก็ได้ค่ะ แต่ถ้าพี่เห็นอะไรไม่ชอบมาพากลอย่าลืมมากระซิบบอกฟาบ้างนะ ฟาจะได้ช่วยสังเกต” ฟาตอบรับ สีหน้าเธอดูผ่อนคลายขึ้นกว่าตอนแรก อาจเป็นเพราะได้พูดสิ่งที่เก็บไว้ออกมาทำให้สบายใจขึ้น
“ได้สิ ฟ..” “คุยอะไรกันเหรอ?”
ยังไม่ทันที่วารีจะพูดจบประโยค ก็ถูกเสียงที่คุ้นหูของข้าวสวยทักถามขึ้นทำให้บทสนทนาที่เป็นความลับนี้ถูกพับเก็บในทันที
“อ๋อ… คุยเรื่องฐานเมื่อกี้น่ะ แบบว่า…นะ..ในถ้ำอากาศมันเย็นเนอะ” วารีคิดหาคำอ้างด้วยความรวดเร็ว แม้คำตอบของเธอจะฟังดูตะกุกตะกักและมีพิรุธ แต่ข้าวสวยก็ดูจะไม่ได้สังเกตเห็นพิรุธนั้นแล้วตอบ
“เย็นมาก เราขนลุกซู่ทุกครั้งที่ลมพัดมาเลย”
“เนอะ” วารีตอบกลับสั้นๆ ก่อนข้าวสวยจะพูดต่อ
“เรายืนขนลุกอยู่ตั้งนาน กว่าออสตินจะเดินมาเจอ”
“เธอเจอออสตินเหรอ?” วารีถาม
“ใช่ แล้วเราก็โดนขโมยน้ำเรียบร้อย แฮะๆ เราแพ้ทางเขาจริงๆ นั่นแหละ” ข้าวสวยถามต่อ
“แล้ววารีกับฟาฟาล่ะ เจอใครทำไมถึงได้ชนะทั้งคู่เลยเนี่ย?”
“ฟาเจอพี่มังกรกับพี่อลัน พอฟาเห็นว่าเป็นพี่สองคนนี้ฟาไม่ยอมให้พวกพี่เขาได้จับตัวฟาเลยไม่งั้นฟาแพ้แน่ๆ ฮ่าๆ” ฟาฟาเล่าเรื่องของตัวเองพร้อมเสียงหัวเราะเบาๆ
“เราเจอไต้ฝุ่น โนอาแล้วก็พี่โชน” ทั้งทีที่วารีพูดจบ ข้าวสวยพูดสวนขึ้นน้ำเสียงตื่นเต้น
“นี่เธอเจอทีเดียวตั้งสามคนแต่เอาชนะได้เหรอ? เก่งมากแม่เสือสาวประจำค่าย”
“อย่าล้อสิ ตอนแรกเราก็นึกว่าจะแพ้ซะแล้ว แต่ก็พลิกกลับมาชนะได้แบบงงๆ แฮ่ๆ” วารีตอบกลับพร้อมเสียงหัวเราะแห้งๆ
“โอ้โห ดีนะทางแยกมันกว่าจุพอทั้งสี่คน ถ้าเป็นช่องทางแคบๆ จนต้องเบียดกันแนบชิดน่าจะแซ่บยิ่งกว่านี้อีก” ข้าวสวยพูดจบก็ทำสีหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเริ่มพูดต่อด้วยน้ำเสียงปนฉงน
“แต่พูดถึงก็น่าตกใจนะ ดูภายนอกถ้ำก็ไม่ได้ใหญ่มาก แต่หมายเลขช่องทางแยกมีตั้งยี่สิบกว่าทาง ข้างในทางแยกก็ออกจะกว้าง แปลกดีเนอะ” สิ้นคำพูดของข้าวสวย ทั้งวารีและก็ฟาฟาก็เหลือบมองกันอย่างมีความหวัง
“เนอะ” วารีตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม เช่นเดียวกับฟาฟาที่พยักหน้าเห็นด้วยเร็วๆ หวังให้มีคนที่สังเกตเห็นความผิดปกติเช่นเดียวกัน
“แต่เราว่าคงเป็นแบบสุ่มเลขแหละ ถ้ำแค่นั้นมีทางแยกเกินสิบทางได้ก็หรูแล้ว ฮ่าๆ” คำพูดที่ไม่ใส่ใจนักของข้าวสวยทำให้วารีและฟาฟา ล้มเลิกความคิดจะหาแนวร่วม แล้วหัวเราะตามน้ำไป
หลังจากนั้น ทั้งสามคนก็เดินคุยเรื่องสัพเพเหระกันต่อไปเรื่อยๆ โดยสายตาของวารีและฟาฟา มักจะสอดส่ายไปที่สองข้างทางเพื่อหาสิ่งที่น่าสงสัย แต่สุดท้ายทั้งสองก็พบเพียงต้นไม้และพุ่มไม้ที่หน้าตาเหมือนกันไปเสียหมด
ใช้เวลาพอสมควร พวกเธอก็เริ่มมองเห็นเงารางๆ ของอาคารสีขาวที่ตั้งเด่นกลางป่าทึบ ทางด้านทีมงานก็หันมาบอกให้ผู้เข้าร่วมทุกคนรวมตัวที่ลานหน้าอาคารก่อน
“ขอให้ผู้เข้าร่วมทุกท่านอยู่ที่ลานกว้างนี้ก่อนสักครู่นะคะ” ทันทีที่ทุกคนเดินถึงลานกว้างหน้าอาคารสีขาว ทีมงานสาวคนเดิมก็ตะโกนขึ้นเสียงดัง
“ทีมงานไปเช็คจำนวนผู้เข้าร่วมค่ะ” ประโยคนี้เธอหันพูดกับทีมงานคนอื่นๆ ก่อนที่ทีมงานที่เหลือนั้นจะเดินออกมาที่กลุ่มผู้เข้าร่วม แล้วไล่มองใบหน้าของแต่ละคนในความเงียบ
“เรียบร้อยนะคะ” ทีมงานสาวถามทีมงานอีกที่พยักหน้ารับแล้วเดินผ่านเธอไปยืนด้านหลัง
“หลังจากนี้จะเป็นช่วงเวลาพัก ก่อนเริ่มกิจกรรมแบ่งเต็นท์นอนค่ะ” คำบอกของทีมงานสาวเรียกเสียงซุบซิบจากกลุ่มผู้เข้าร่วม ก่อนที่เธอจะเริ่มพูดต่อ
“รอบนี้ทุกท่านมีเวลาพักยี่สิบนาทีค่ะ หลังจากยี่สิบนาทีสมุดเก็บแต้มของท่านจะส่งเสียงเตือนเช่นเคย กรุณาอย่ามารวมตัวสายนะคะ”
ทีมงานสาวหันมองทีมงานคนอื่นที่ยืนอยู่ด้านหลัง ราวกับพวกเขากำลังพูดคุยกันผ่านทางสายตา จากนั้นครู่หนึ่งเธอก็กลับมาหันหน้าตรง แล้วพูดกับกลุ่มผู้เข้าร่วม
“เชิญทุกท่านพักผ่อนตามอัธยาศัยค่ะ”
(โปรดติดตามตอนต่อไป)