ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาทค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 25
คนที่เอนกายอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่
“หลังจากนี้จะเป็นช่วงเวลาพัก ก่อนเริ่มกิจกรรมแบ่งเต็นท์นอนค่ะ” คำบอกของทีมงานสาวเรียกเสียงซุบซิบจากกลุ่มผู้เข้าร่วม ก่อนที่เธอจะเริ่มพูดต่อ
“รอบนี้ทุกท่านมีเวลาพักยี่สิบนาทีค่ะ หลังจากยี่สิบนาทีสมุดเก็บแต้มของท่านจะส่งเสียงเตือนเช่นเคย กรุณาอย่ามารวมตัวสายนะคะ”
ทีมงานสาวหันมองทีมงานคนอื่นที่ยืนอยู่ด้านหลัง ราวกับพวกเขากำลังพูดคุยกันผ่านทางสายตา จากนั้นครู่หนึ่งเธอก็กลับมาหันหน้าตรง แล้วพูดกับกลุ่มผู้เข้าร่วม
“เชิญทุกท่านพักผ่อนตามอัธยาศัยค่ะ” ทันทีที่สิ้นเสียงของทีมงานสาวเหล่าผู้เข้าร่วมต่างก็พากันแยกย้ายไปใช้เวลาส่วนตัว
ฟาฟาชวนวารีและข้าวสวยไปล้างเนื้อล้างตัวที่ห้องน้ำ ทั้งสามคนเดินตรงไปที่สิ่งปลูกสร้างทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าซึ่งตั้งอยู่ข้างอาคารสีขาว
เมื่อเข้าไปถึงในห้องน้ำทั้งสามก็พบว่าพวกเธอเป็นกลุ่มแรกที่มาถึง เพราะภายในห้องน้ำมีแต่ความว่างเปล่า
“งั้นเราเข้าห้องนี้นะ” ข้าวสวยพูดขึ้น แล้วเดินเข้าไปในห้องแยกที่อยู่ใกล้ที่สุด วารีและฟาฟาพยักหน้ารับจากนั้นเดินเข้าห้องถัดไปทันที
วารีเข้ามาถึงในห้องน้ำก็ถอดชุดประจำค่ายออก จากนั้นก็เปิดน้ำจากฝักบัวชำระล้างร่างกายจนสะอาด แล้วสวมชุดกลับดังเดิม ด้วยความที่ชุดประจำค่ายนั้นมีผ้าอยู่น้อยชิ้นทำให้การถอดใส่เป็นไปได้อย่างรวดเร็ว
“อ้าว ทำไมเสร็จกันไวจัง?” วารีถามขึ้นทันทีที่เธอเปิดประตูออกมาเห็นข้าวสวยและฟาฟากำลังยืนรอเธออยู่
ภายในห้องน้ำเริ่มมีผู้เข้าร่วมคนอื่นเดินเข้ามาใช้งาน วารีสังเกตเห็นน้ำฟ้าและแอรินกำลังยืนคุยกันอยู่ที่หน้ากระจก ที่ทางเข้ามังกรกำลังเดินเข้ามาพร้อมกับอลัน
“เธอนั่นแหละที่ช้า” ข้าวสวยพูดหยอก ก่อนที่เธอจะหันไปเห็นชายหนุ่มร่างกายกำยำสองคนกำลังยืนมองมาทางพวกเธอ
“ดูสองคนนั้นมองมาทางนี้สิ” ข้าวสวยกระซิบบอกให้วารีและฟาฟาหันไปตามสายตาของเธอ เมื่อทั้งสองสาวหันไปมองก็ได้รับรอยยิ้มร้ายส่งกลับมา
“อ๋อ ลืมไปเลย… คือฟานัดพี่ๆ เขาไว้ตอนจะออกจากถ้ำเมื่อฐานที่แล้ว งั้นฟาไปก่อนนะคะ เดี๋ยวจะหมดเวลาพักซะก่อน” ฟาฟาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสดใส จากนั้นเดินไปหามังกรและอลันที่ยืนรออยู่พร้อมรอยยิ้มร่า
“หูย เห็นแล้วอิจฉา… ไปกันวารี เราไปล่าตราปั๊มกันบ้างดีกว่า” ข้าวสวยเอ่ยชวน เธอคว้าข้อมือของวารีแล้วก้าวฉับๆ ออกจากห้องน้ำพร้อมสายตาที่มุ่งมั่น
“เราเจอเป้าหมายแล้ว” ข้าวสวยพูดขึ้น สายตาของเธอจับจ้องไปที่อิฐหนุ่มหน้าคมวัยสามสิบสามปีที่นั่งดื่มน้ำอยู่หน้าอาคารสีขาว
“ลุยเลยข้าวสวย แล้วเจอกันตอนรวมตัวนะ” วารีชิงพูดขึ้น ข้าวสวยปล่อยมือจากข้อมือของเธอ หันมายิ้มให้ แล้วเดินพุ่งเข้าไปหาชายหนุ่มหน้าคมในทันที
ตอนนี้เหลือเพียงวารียืนโดดเดี่ยวอยู่ที่หน้าห้องน้ำ เธอกำลังคิดว่าต่อจากนี้จะทำอะไรต่อดี ระหว่างหาที่นั่งพักให้สบายกายสบายใจหรือออกล่าตราปั๊ม พลันความทรงจำเรื่องที่ฟาฟาเล่าให้ฟังตอนเดินกลับจากฐานที่สองก็ผุดเข้ามาในหัว
‘เมื่อกี้ฟาเห็นทีมงานคนหนึ่งหายเข้าไปในต้นไม้ใหญ่’
คำบอกเล่านั้นก้องสะท้านอยู่ในห้วงความคิด ผนวกกับความสงสัยที่มีอยู่ในใจแล้วเป็นทุนเดิม ทำให้วารีนึกอยากจะเดินไปหาที่นั่งพักแถวต้นไม้ใหญ่สักต้น ยิ่งถ้าเป็นต้นที่คนสามารถเดินเข้าไปได้คงจะนั่งพักแล้วผ่อนคลายอย่างน่าประหลาด
ตัดสินใจได้ดังนั้นวารีก็เดินตรงเข้าไปหลังพุ่มไม้ที่ขอบลานกว้าง ซึ่งเป็นที่ตั้งของต้นไม้ใหญ่ที่หน้าตาเหมือนกันไปเสียทุกต้น
วารีเดินเข้าไปหาลำต้นของต้นไม้ต้นแรกที่เธอเจอ มือเย็นเฉียบค่อยๆ ยื่นออกไปสัมผัสผิวไม้ช้าๆ จินตนาการไปว่าหากมือของเธอทะลุเข้าไปในลำต้นได้ เธอจะสะกดกลั้นเสียงกรีดร้องไว้ได้หรือไม่
แต่จินตนาการก็ยังคงเป็นเพียงจินตนาการ เมื่อฝ่ามือของวารีสัมผัสลงบนผิวไม้สากๆ เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ รู้สึกเบาใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
วารีใช้ฝ่ามือลูบผิวไม้อย่างพินิจ เธอมีความรู้สึกว่าผิวไม้ที่เธอกำลังสัมผัสอยู่นี้มีความผิดปกติ เหตุผลสำคัญคือเมื่อเธอยกมือข้างที่ลูบเสร็จขึ้นมาดู ก็พบว่ามันไม่มีเศษไม้ ผงไม้ หรือแม้แต่ฝุ่นติดมือเธอมาเลยแม้แต่นิดเดียว ซึ่งในความคิดเธอนี่มันผิดธรรมชาติเป็นอย่างมาก
เธอรีบสาวเท้าไปยังต้นไม้ต้นถัดไปในแนวเดียวกัน เริ่มลูบไล้ผิวไม้อีกครั้งก่อนจะพบว่ามันให้ความรู้สึกที่เหมือนกันราวกับเธอกำลังจับต้นเดิมอยู่ ในตอนที่วารีกำลังใช้ความคิดเธอก็สังเกตเห็นใครบางคนกำลังนอนเอนกายพิงต้นไม้ต้นถัดจากที่เธอยืนอยู่ ด้วยความสงสัยเธอจึงเดินเข้าไปดูให้เห็นชัดๆ
คนที่เอนหลังพิงต้นไม้อย่างสบายอารมณ์นั้นคือเกียร์ชายวัยสามสิบ เขามีผิวสีเข้ม และกล้ามเนื้อบนกายที่เป็นลอนเด่นชัด
เกียร์นั่งหลับตานิ่ง แต่ดูเหมือนเข้าจะรับรู้ว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาใกล้ จึงลืมตามองก็พบกับวารี
“ไง” เขาเอ่ยทักพร้อมยกยิ้มที่มุมปาก
“วารีใช่ไหม?” เกียร์ถามหยั่งเชิง
“ใช่… พี่กะ..” “ไม่ต้องเรียกพี่หรอก” เกียร์พูดขัดขึ้นไม่รอให้วารีพูดจบ วารีเลียริมฝีปากที่แห้งผากแล้วตอบ
“ก็ได้”
“มานั่งด้วยกันไหมล่ะ?” เกียร์เอ่ยถาม พร้อมใช้มือตบที่ตักปุๆ
วารีเห็นสีหน้าของเขาก็รู้ได้ทันที เกียร์คงจะคิดว่าเธอตั้งใจเดินมาหาตัวเองเพื่อใช้เวลาอิสระนี้ด้วยกัน แม้จะเป็นความคิดที่ผิดไปจากความตั้งใจในตอนแรกของเธอ แต่วารียอมรับว่ามันก็เป็นความคิดที่ดีไม่ใช่น้อย
วารีก้าวเดินไปยืนคร่อมที่ตักของเกียร์ แล้วทรุดตัวลงนั่งบนตักของเขาโดยหันหน้าออกไปทางพุ่มไม้หนาที่กั้นระหว่างพื้นที่ป่าและลานกว้างหน้าอาคาร เธอเอนตัวลงให้แผ่นหลังที่เกือบเปลือยแนบลงไปที่แผงอกแข็ง เริ่มรู้สึกถึงแก่นกายที่แข็งขึ้นดันบั้นท้ายของเธอ
เกียร์ที่เห็นว่าวารีมีท่าทียั่วยวนเขาจริงเริ่มใช้สองมือลูบไล้ต้นขาเนียน แล้วค่อยๆ เลื่อนมือขึ้นจนเกี่ยวกระโปรงสั้นเต่อให้เปิดขึ้นจนมองเห็นโหนกนูนชัดยิ่งกว่าเก่า
สองมือของเกียร์เลื่อนขึ้นมาถึงเนินอกอวบ เขาดึงเส้นผ้าคาดอกลงแรงๆ จนสองเต้ากระเพื่อมไหวน่ามอง จากนั้นก็ใช้ปลายนิ้วเขี่ยคลึงยอดอกแข็งตั้งทั้งสองข้างพร้อมกัน
วารีกัดริมฝีปากแน่น เธอเอนหัวซบลงบนไหล่กว้างพลางแอ่นอกรับสัมผัสวาบหวิวจากอีกคน วารีค่อยๆ ขยับวางหัวเข่าลงบนพื้นดินที่มีหญ้าอยู่รำไร แล้วยกสะโพกขึ้นจากตักของเกียร์ จากนั้นเธอก็ใช้สองมือจับแก่นกายที่เริ่มแข็งตัวของเขาไว้ แล้วลดสะโพกลงให้ร่องกลีบชื้นสัมผัสลงที่ลำท่อน
การกระทำของวารีทำให้คนที่กำลังเล่นกับหัวนมของเธอขบกรามแน่น เขากางฝ่ามือขย้ำอกอวบอย่างแรงด้วยความต้องการที่พุ่งสูงขึ้น จากนั้นเขาก็ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูของอีกคน พร้อมขบเม้มเร้าอารมณ์
“มาแลกตราปั๊มกันดีกว่า” วารีเอียงคอหลบการขบเม้มใบหูที่ทำให้รู้สึกวาบหวิวในท้องน้อย แล้วตอบ
“กำลังจะชวนอยู่พอดี”
(โปรดติดตามตอนต่อไป)