ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้แต่ง
พิชเกศ
เรื่องย่อ
ค่ายสัมพันธ์สวาท
(PWP=Porn with plot, Group Sex, Voyeur, Wild, Exhibitionism)
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 30
มื้อเย็นที่โต๊ะกลม
“จากการตัดสินใจของทีมงาน ผู้เข้าร่วมหมายเลขประจำตัวสิบเอ็ดจะได้พักในเต็นท์หมายเลขยี่สิบ ผู้เข้าร่วมหมายเลขประจำตัวแปดจะได้พักในเต็นท์หมายเลขสิบเก้า และสุดท้ายผู้เข้าร่วมหมายเลขประจำตัวหกจะได้พักในเต็นท์หมายเลขหกค่ะ”
เมื่อได้ยินหมายเลขเต็นท์ของตัวเอง วารีก็ตาเบิกโพลง เธอพยายามนึกว่าใครกันที่มีหมายเลขประจำตัวเป็นหมายเลขหก
เธอมองไปทางกลุ่มคนที่หาลูกบอลไม่เจอทั้งสาม แล้วก็พบกับรอยยิ้มกริ่มที่ถูกส่งมาจากเจ้าของหมายเลขประจำตัวหก ซึ่งนั่นก็คือธีร์
สายตาที่เขาส่งมาทำให้เธอขนลุกเกรียว หัวใจของเธอเต้นดังจนน่ากังวล ทำไมธีร์ถึงได้พักเต็นท์เดียวกับเธอทั้งที่ข้าวสวยกับอลันก็หาลูกบอลไม่เจอเหมือนกัน แต่กลับได้แยกกันนอนเต็นท์เดี่ยว
วารีมองออกทันทีว่าการเลือกเต็นท์นอนครั้งนี้มีความผิดปกติเกิดขึ้น ซึ่งมันก็ทำให้เธอได้รู้ว่า ธีร์อาจจะมีความเกี่ยวข้องบางอย่างกับค่ายนี้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งเป็นแน่
แต่การทำอะไรกระโตกกระตากในสถานที่แสนน่าสงสัยนั้นคงไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก สิ่งเดียวที่วารีสามารถทำได้ตอนนี้คือเงียบเอาไว้
“ในตอนนี้ทุกท่านก็ได้รู้หมายเลขเต็นท์ที่ท่านจะได้พักเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ที่หน้าเต็นท์ทุกหลังจะมีหมายเลขติดอยู่ที่ข้างประตูค่ะ” ทีมงานสาวพูดต่อ
“หลังจากนี้จะเป็นการรับประทานอาหารเย็นที่ด้านในอาคารสีขาว ขอเชิญผู้เข้าร่วมทุกท่านนำลูกบอลที่ถืออยู่ยืนกลับเข้าไปในสระแล้วเดินตามทีมงานเข้าไปด้านในอาคารได้เลยค่ะ”
ได้ฟังดังนั้น วารีและผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ ก็ทำตามสิ่งที่ทีมงานสาวบอก ทุกคนโยนลูกบอลในมือลงในสระแล้วเดินตามกันเข้าไปในอาคารสีขาว
เมื่อเดินเข้ามาถึงด้านในอาคารสีขาวก็ได้พบกับโต๊ะกลมสีขาวขนาดใหญ่สี่โต๊ะ วางเรียงกันทำมุมสี่เหลี่ยมจัตุรัสโดยทั้งสี่โต๊ะมีเก้าอี้ล้อมรอบอยู่โต๊ะละห้าตัว และที่ด้านบนก็มีฝาพลาสติกทรงครึ่งวงกลมที่เล็กกว่าโต๊ะเพียงเล็กน้อยวางอยู่
“เชิญทุกท่านจับจองที่นั่งตามต้องการค่ะ” เมื่อสิ้นเสียงของทีมงานสาว เหล่าผู้เข้าร่วมก็กระจายตัวกันไปนั่งตามโต๊ะทั้งสี่
โดยโต๊ะที่วารีเลือกนั่งคือโต๊ะที่อยู่ใกล้ประตูทางเข้าออก สมาชิกร่วมโต๊ะอาหารนับจากฝั่งซ้ายมือวารีวนมาถึงทางด้านขวาจะมี ข้าวสวย ฟาฟา โชน และธีร์
“จะมีการเสิร์ฟอาหารสองรอบนะคะ รอบแรกจะเป็นของคาวที่ถูกจัดเตรียมไว้แล้วบนโต๊ะ เพื่อความสะดวกทีมงานจะเป็นคนเปิดฝาครอบให้ค่ะ … รอบที่สองจะเป็นการเสิร์ฟของหวานค่ะ เมื่อทุกท่านรับประทานของคาวเสร็จทีมงานจะเสิร์ฟของหวานให้ค่ะ” ทีมงานสาวพูดต่อพร้อมรอยยิ้ม
“หากมีอะไรขาดเหลือสามารถแจ้งทีมงานได้เลยนะคะ ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับอาหารเย็นที่ทางค่ายจัดเตรียมไว้ให้ … ทีมงานเปิดฝาครอบอาหารค่ะ”
สิ้นเสียงทีมงานสาว ทีมงานที่ยืนรออยู่ประจำโต๊ะอาหารก็ยกฝาครอบอาหารออก ทันทีที่ฝาครอบพลาสติกลอยพ้นพื้นโต๊ะ กลิ่นหอมของอาหารก็ลอยฟุ้งจนทุกคนน้ำลายสอ
อาหารที่ตั้งเรียงรายอยู่บนโต๊ะเป็นสำรับอาหารไทยที่มีหลากหลายเมนู วารีคาดเดาจากสายตาน่าจะไม่ต่ำกว่าสิบรายการ เธอสอดส่ายสายตามองไปยังโต๊ะอื่นก็พบว่าทุกโต๊ะมีเมนูอาหารแบบเดียวกันแถมจัดวางเหมือนกันราวกับภาพถ่าย
ตรงหน้าวารีคือข้าวสวยร้อนๆ ชามโต ข้างกันคือจานผัดไทยกุ้งสด และน้ำดื่มใสสะอาด มองเลยไปที่กลางโต๊ะจะพบกับ ชามแกงจืดตำลึงหมูสับ ที่วางอยู่ข้างจานหมูสามชั้นทอดพริกเกลือและทอดมันปลากราย ต่อมาเป็นจานไข่ลูกเขย ผัดผักรวม
ที่ตรงกลางโต๊ะมีหม้อต้มยำทะเลน้ำข้นส่งกลิ่นหอมฟุ้งพาให้เปรี้ยวปากกระตุ้นต่อมอยากอาหาร ถัดจากหม้อต้มยำทะเลคือจานผัดกะเพราไข่เยี่ยวม้า และชามมัสมั่นไก่น่องใหญ่ๆ หลายน่อง
เมื่อพิจารณาอาหารบนโต๊ะกันเสร็จเรียบร้อยก็ถึงเวลาลงมือกิน วารีใช้ช้อนกลางตักหมูสามชั้นคั่วพริกเกลือของโปรดมาวางลงบนข้าวสวยร้อนๆ จากนั้นก็ลองลิ้มชิมรส แล้วก็เป็นอย่างที่เธอคาด อาหารที่ค่ายเตรียมไว้ให้อร่อยจนเธอหยุดกินไม่ได้จริงๆ
วารีและสมาชิกร่วมโต๊ะต่างก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้าด้วยความเงียบ เช่นเดียวกับโต๊ะอื่นๆ ทำให้ภายในโถงอาคารไม่มีเสียงอื่นใดนอกจากเสียงช้อนส้อมกระทบจานชาม
ใช้เวลาไม่นานนักอาหารที่เคยเต็มโต๊ะก็หมดลง วารีรู้สึกมีกำลังขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แถมยังรู้สึกอยากกินอะไรหวานๆ โดยคิดว่าหากได้รับความหวานเข้าไปตอนนี้ร่างกายเธอจะต้องสดชื่นมากเป็นแน่
แล้วก็เป็นอย่างที่ใจหวัง ทันทีที่ฟาฟาผู้ซึ่งกินอิ่มเป็นคนสุดท้ายของโต๊ะวางช้อนลง ทีมงานก็เข็นรถเข็นเพื่อนำของหวานมาเสิร์ฟในทันที
“ของหวานครับ” เสียงทุ้มของเมฆาทีมงานหนุ่มทำให้วารีเงยหน้ามอง
เมฆาสบตากับเธอ เขาส่งยิ้มให้พร้อมวางจานขนมสังขยาฟักทองลงตรงหน้าเธอ ก่อนจะหันไปวางจานข้าวเหนียวมะม่วงสีเหลืองทองลงด้านหน้าธีร์
วารีสังเกตว่าของหวานของแต่ละคนไม่เหมือนกัน โดยข้าวสวยได้วุ้นกะทิชิ้นใหญ่ ส่วนของฟาฟาเป็นกล้วยไข่เชื่อม ของโชนเป็นบัวลอยไข่หวาน
ทั้งห้าคนลงมือกินขนมหวานอย่างเอร็ดอร่อย ใช้เวลาไม่นานขนมหวานในจานของทุกคนก็หมดลงในเวลาไล่เลี่ยกัน เมื่อกินเสร็จวารีก็ยกน้ำขึ้นมาดื่มพลางกวาดสายตามองโต๊ะอื่นๆ ก็พบว่าตอนนี้ทุกโต๊ะต่างก็กินกันเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้วเช่นกัน
วารีมองเลยไปที่กลุ่มทีมงานพบว่าทีมงานสาวคนเดิมกำลังคุยบางอย่างอยู่กับทีมงานชายอีกคน จากนั้นเธอก็เดินมาหยุดยืนอยู่ที่ตรงกลางระหว่างทั้งสี่โต๊ะกลม
“ในตอนนี้ทีมงานได้จัดเตรียมสิ่งต่างๆ ภายในเต็นท์ให้ทุกท่านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ชุดนอนประจำค่ายถูกพับวางไว้ในตะกร้าหน้าเต็นท์นอนและหลังจากนี้จะเป็นเวลาอิสระก่อนถึงเวลาเข้านอนค่ะ” ทีมงานสาวพูดต่อ
“ดิฉันขอย้ำอีกครั้งว่าหลังเสียงสัญญาณเวลาเข้านอนจบลง ผู้เข้าร่วมจะต้องอยู่ในเต็นท์ของตัวเองไม่ว่าจะนอนหลับหรือทำอะไรก็ตาม และจะมีทีมงานเดินเช็คแต่ละเต็นท์นอนอีกครั้งค่ะ”
เหล่าผู้เข้าร่วมต่างก็นั่งฟังในความเงียบ วารีรู้สึกเหนียวตัวอยากจะอาบน้ำถูสบู่ให้สะอาด ถึงแม้ไม่มั่นใจว่าคืนนี้จะได้นอนทั้งๆ ที่ตัวหอมกลิ่นสบู่หรือกลิ่นเหงื่อกันแน่
วารีลอบมองธีร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ พบว่าเขานั่งก้มหน้ามองปลายนิ้วของตัวเองที่ลากวนรอบปากแก้วพร้อมรอยยิ้มบางที่มุมปาก ราวกับเขากำลังคิดถึงอะไรที่ทำให้มีความสุขอยู่
“ขอให้ทุกท่านมีค่ำคืนที่แสนพิเศษ … เชิญพักผ่อนตามอัธยาศัยค่ะ” เมื่อทีมงานสาวพูดจบ ก็มีเสียงขาเก้าอี้ครูดกับพื้นดังพร้อมเสียงพูดคุยจ้อกแจ้ก
“แยกกันไปเอาชุดนอนแล้วมาอาบน้ำพร้อมกันไหม?” ข้าวสวยเอ่ยชวนวารีและฟาฟา ทั้งสองพยักหน้ารับพร้อมกัน
“งั้นเจอกันหน้าห้องน้ำนะวารี เต็นท์เรากับฟาฟาอยู่แถวหลังสุดเดินไกลเลย” ข้าวสวยพูดพร้อมทำหน้ามู่ทู่
“ได้สิ” วารีตอบรับ แล้วทั้งสามก็เดินออกจากอาคารสีขาวแล้วตรงไปที่เต็นท์นอนของตัวเอง
วารีแยกตัวออกมาจากข้าวสวยและฟาฟาที่เต็นท์นอนอยู่ไกลกว่า เธอเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าเต็นท์นอนหมายเลขหก ซึ่งอยู่แถวหน้ากระดานที่สอง ในลำดับที่หนึ่ง
เธอยืนมองเต็นท์นอนตรงหน้านิ่ง ก่อนจะหันมองไปที่เต็นท์อื่นก็พบว่า ตอนนี้เต็นท์ทั้งยี่สิบหลัง กลายเป็นสีดำมืดทึบแทนที่จะเป็นสีใสมองทะลุได้อย่างปกติ
วารีกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ พยายามทำตัวให้ชินกับความแปลกของค่ายนี้ เธอก้มลงมองในตะกร้าสานก็พบชุดนอนสีขาวที่ถูกพับใส่ในถุงซิปล็อกวางอยู่สองชุด ที่หน้าถุงใบหนึ่งมีหมายเลขหกติดอยู่ ส่วนอีกถุงมีหมายเลขสิบซึ่งเป็นหมายเลขประจำตัวของเธออยู่
ถุงหมายเลขสิบถูกวารีหยิบขึ้นมาดูใกล้ๆ จากความบางและโปร่งของชุดแม้จะถูกพับอยู่ ทำให้วารีเดาว่าคงจะใส่แล้วเหมือนไม่ได้ใส่เป็นแน่
“วารี ไปอาบน้ำกัน” เสียงเรียกของข้าวสวยดังขึ้นที่ด้านหลัง เพราะวารีมัวแต่ตกใจกับเต็นท์นอนที่เปลี่ยนสี ทำให้ข้าวสวยและฟาฟาที่แม้จะอยู่ไกลกว่ากลับเดินมาถึงก่อน
“อะ.. อืมไปกัน” พูดจบวารีก็เดินตามทั้งสองสาวไปที่ห้องน้ำ
เดินมาถึงห้องน้ำทั้งสามก็พบว่าห้องน้ำแต่ละห้องนั้นถูกใช้งานอยู่ มีทั้งห้องที่ปิดประตู และห้องที่เปิดประตูคาไว้ เช่น ห้องที่มังกรกำลังกระแทกท่อนลำใส่ช่องทางหลังของน้ำฟ้าโดยทั้งใบหน้าและหน้าอกของเธอถูกกดเบียดอยู่กับผนังห้องน้ำ ซึ่งนั้นทำให้ภายในห้องน้ำมีทั้งเสียงน้ำกระทบพื้น เสียงคราง และเสียงเนื้อกระทบกันดังสะท้อนก้องคละเคล้ากันไป
ทั้งสามเดินไล่ไปเรื่อยๆ จนมาเจอห้องสุดท้ายที่ประตูถูกเปิดอยู่ เมื่อมองเข้าไปด้านในก็พบโนอากำลังอาบน้ำอยู่คนเดียวเงียบๆ ข้าวสวยจึงพูดขึ้น
“ขอพวกเราสามคนอาบด้วยได้หรือเปล่า?” โนอาได้ยินก็หันมองมาที่ทั้งสามพร้อมรอยยิ้มกริ่ม แต่ไม่กี่วินาทีต่อมารอยยิ้มนั้นก็หายวับไปพร้อมเสียงพูดที่ด้านหลังของทั้งสามสาว
“ขอเบียดเข้าไปเพิ่มอีกสักสองคนได้ไหม?” วารีหันไปมองตามเสียงก็พบกับเกียร์และธารายืนเปลือยกายพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า ข้าวสวยเห็นดังนั้นจึงรีบตอบกลับในทันที
“เอาสิ เบียดๆ กันหลายๆ คนนี่แหละ… มันดี”
(โปรดติดตามตอนต่อไป)