ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้แต่ง
พิชเกศ
เรื่องย่อ
ค่ายสัมพันธ์สวาท
(PWP=Porn with plot, Group Sex, Voyeur, Wild, Exhibitionism)
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 37
ตราปั๊มดวงที่แปลก
“เราลืมสมุดไว้ที่เต็นท์” วารีพูดด้วยเสียงที่ดังขึ้นจนทั้งข้าวสวยและฟาฟาได้ยินอย่างชัดเจน
ข้าวสวยขมวดคิ้วก่อนจะหันมองฟาฟาที่มีสีหน้างุนงงไม่แพ้กัน จากนั้นเธอก็หันไปมองวารีซึ่งมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก แล้วพูด
“เธอไหวหรือเปล่าเนี่ย” ข้าวสวยพูดปนเสียงหัวเราะเบาๆ พลางชี้มองไปยังถุงซิปล็อกที่วารียืนกอดแนบตัวอยู่
“สมุดเก็บแต้มของเธอก็อยู่ในถุงนั่นไง”
“ฮะ?” วารีตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน เธอรีบยกถุงซิปล็อกในมือขึ้นมาพลิกดู แล้วก็ต้องอึ้งเมื่อเห็นสมุดเก็บแต้มสีทองที่หน้าปกมีหมายเลขประจำตัวของเธอใส่อยู่จริงๆ
“มึนแต่เช้าเลยนะ ฮ่าฮ่า” ข้าวสวยเอ่ยอยากขบขัน แล้วเร่งให้วารีนำสมุดออกมาเปิดดู
วารีหยิบสมุดเก็บแต้มออกมาจากถุงชุดประจำค่าย แล้วเปิดไปที่หน้าเก็บตราปั๊มเธอจำจำนวนตราปั๊มของตัวเองได้ดี ก่อนหน้านี้เธอมีทั้งหมดห้าดวง แต่เมื่อเธอเปิดสมุดออกมาก็พบว่าตอนนี้มีตราปั๊มบนหน้ากระดาษทั้งหมดแปดดวง
วารีลองเพ่งมองตัวเลขสีแดงบนกระดาษเพราะตราปั๊มทุกดวงจะมีหมายเลขประจำตัวของคนปั๊มอยู่ ตราปั๊มดวงที่หกและเจ็ดมองเห็นเป็นหมายเลขหกซึ่งเป็นหมายเลขประจำตัวของธีร์อย่างชัดเจน แต่ดวงที่แปดนั้นดูไม่ออกว่าเป็นหมายเลขอะไร
ตราปั๊มดวงที่แปดมีสีแดงอยู่ที่ตรงกลางมากจนไม่สามารถอ่านเลขได้ วารีคิดว่าคนปั๊มน่าจะปั๊มไม่ดี หมึกอาจออกมาเยอะกว่าที่ควรจะเป็น ไม่ก็ถูกปั๊มลงซ้ำๆ เสียจนถมสีด้านในเกือบมิด
“ปั๊มแล้วนี่… มึนเหมือนกันนะเธอเนี่ย ฮ่าฮ่า” ข้าวสวยยื่นหน้ามาดูสมุดในมือวารี พูดพร้อมเสียงหัวเราะร่า
“เห็นไหมล่ะ ฟาบอกแล้ว … ไปพี่วารีไปอาบน้ำกัน” ฟาฟาเปลี่ยนเรื่องเพราะเห็นว่าผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ เริ่มออกจากห้องน้ำกันไปบ้างแล้ว
“…อื้ม” วารีตอบรับแล้วเดินเข้าห้องน้ำที่ว่างเพื่ออาบน้ำและสวมชุดประจำค่าย
หลังจากชำระล้างร่างกายเป็นที่เรียบร้อย วารีก็เดินออกมาหาข้าวสวยและฟาฟาที่ยืนรออยู่ด้านนอกห้องน้ำ เธอเก็บสมุดเก็บแต้มไว้ในกระเป๋ากระโปรง ไม่รู้เธอคิดไปเองหรือเปล่า แต่วันนี้ผ้าของชุดที่เธอสวมอยู่นั้นแข็งกว่าปกติ
“เอาชุดไปเก็บกัน” ข้าวสวยพูดจบก็เดินนำวารีและฟาฟากลับไปที่เต็นท์
ข้าวสวยและฟาฟาเดินแยกไปด้วยกันเพราะทั้งสองอยู่แถวหลังเหมือนกัน จึงเหลือเพียงวารีที่ต้องเดินไปที่เต็นท์ของตัวเองโดยลำพัง
มาถึงที่หน้าเต็นท์วารีก็วางถึงซิปล็อกที่ว่างเปล่าใส่ในตะกร้า ก่อนจะหันไปเจอโชนที่อยู่เต็นท์ข้างๆ กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ที่หน้าเต็นท์ เขาส่งยิ้มทักทายเธอจึงทักทายกลับไป
“เมื่อคืนหลับสบายไหมคะ?”
“พอนอนดูเต็นท์ข้างๆ เอากันเสร็จพี่ก็เผลอหลับไปเลย หลับสนิทด้วย” โชนตอบ
วารีส่งยิ้มเขินกลับไป เพราะเต็นท์หลังข้างๆ ที่โชนพูดถึงคือเต็นท์ของเธอและธีร์ไม่ผิดแน่
“ตี๊ด… ตี๊ด… ตี๊ด…”
อยู่ๆ สมุดเก็บแต้มของผู้เข้าร่วมทุกคนก็ดังขึ้นพร้อมกัน ทุกคนต่างก็หันไปมองที่ลานกว้าง ก็พบว่าเริ่มมีทีมงานทยอยเดินมารวมกันอยู่ ทีมงานสาวที่เมื่อวานตะเบ็งเสียงตะโกนจนเจ็บคอ วันนี้จึงพกเครื่องทุ่นแรงเป็นโทรโข่งสีเทาอันใหญ่มาด้วย
วารีและผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ เดินไปรวมตัวกันที่ลานกว้างหน้าอาคารสีขาวอย่างรู้งาน เมื่อทีมงานเห็นว่าทุกคนมารวมกันครบแล้ว จึงเริ่มพูดขึ้น
“อรุณสวัสดิ์ผู้เข้าร่วมทุกท่าน” เสียงของทีมงานสาวดังกังวานออกมาจากโทรโข่ง สีหน้าของเธอดูผ่อนคลายกว่าเมื่อวานที่ต้องตะเบ็งเสียงเป็นอย่างมาก
“ขอเชิญทุกท่านรับประทานอาหารเช้าภายในอาคารสีขาว เพื่อเติมพลังก่อนจะเริ่มกิจกรรมประจำวันนี้”
สิ้นเสียงของทีมงานสาว วารีก็ท้องร้องขึ้นมาเสียดื้อๆ อาจเป็นเพราะนึกถึงอาหารรสเลิศที่ทางค่ายจัดเตรียมไว้ให้ ทำให้ความอยากอาหารของเธอพุ่งสูงตั้งแต่เช้าแบบนี้
ทีมงานสาวลดโทรโข่งลง แล้วออกเดินนำทุกคนไปที่อาคารสีขาว
เข้ามาถึงภายในอาคาร ก็พบกับโต๊ะกลมแบบเดียวกับมื้อเย็นของเมื่อวานนี้ เพียงแต่บนโต๊ะอาหารนั้นมีเพียงความว่างเปล่า
เหล่าผู้เข้าร่วมต่างก็เดินกลับไปนั่งโต๊ะที่เคยนั่งเมื่อวานนี้ ทำให้สมาชิกของโต๊ะที่วารีนั่งประกอบไปด้วย ข้าวสวย ฟาฟา โชน และธีร์
ธีร์เลื่อนเก้าอีแล้วนั่งลงเป็นคนสุดท้ายของโต๊ะ เขาหันมองวารีพร้อมรอยยิ้มทักทาย วารีจึงส่งยิ้มตอบกลับ พยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติแม้ในใจจะไหวสั่นก็ตาม
ทันทีที่ผู้เข้าร่วมทุกคนนั่งเข้าที่เรียบร้อย ทีมงานสี่คนก็เริ่มเข็นรถเข็นที่มีหม้อสีเงินทรงสูงและถ้วยสีขาววางซ้อนกันอยู่ออกมา รถเข็นมาหยุดอยู่ที่ข้างโต๊ะของวารีเช่นเดียวกับโต๊ะอื่นๆ ก่อนทีมงานจะเปิดฝาหม้อทรงสูงออก
กลิ่นหอมของอาหารที่อยู่ภายในหม้อทำให้ทุกคนท้องร้อง วารีนั่งมองทีมงานตักบางอย่างที่มีไอร้อนลอยฟุ้งออกมาลงถ้วยทีละใบ เธอสูดหายใจรับกลิ่นหอมหวนเข้าปอดพลางลอบกลืนน้ำลายที่ถูกผลิตออกมามากเพราะความอยากอาหาร
ถ้วยอาหารใบแรกถูกวางลงบนโต๊ะตรงหน้าของธีร์ วารีเหลือบมองภายในถ้วยก็พบว่ามื้อเช้าของวันนี้คือข้าวต้มปลากะพง
เนื้อปลากะพงถูกหั่นให้เป็นทรงลูกเต๋า วางอัดแน่นปิดข้าวต้มสีขาวเสียมิด ที่ด้านบนของเนื้อปลามีกระเทียมเจียว ผักชี และราดด้วยน้ำจิ้มเต้าเจี้ยวสีสวยน่ารับประทาน
ถ้วยข้าวต้มปลาถูกวางลงตรงหน้าของทุกคน วารีก้มมองในถ้วยของตัวเองก็พบว่ามีขิงซอยใส่อยู่ด้วย เธอหันมองไปที่ถ้วยของข้าวสวยก็พบว่าในถ้วยไม่มีทั้งขิงและผักชี
“ข้าวสวย เธอไม่กินผักชีเหรอ?” วารีโน้มตัวเข้าไปกระซิบถามเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ
“อ๋อ ใช่ๆ คือไอ้กินมันก็กินได้แหละ แต่ถ้าเลือกได้ก็จะไม่กิน” ข้าวสวยตอบ เธอน้ำในแก้วขึ้นดื่ม จากนั้นก็ตักข้าวต้มปลาคำใหญ่เข้าปาก
วารีกลับมาสนใจถ้วยข้าวต้มปลาของตัวเอง เธอถอนหายใจออกมาเบาๆ นี่เป็นอีกครั้งที่ค่ายรู้เรื่องที่เธอไม่เคยบอก
ถ้าเป็นตอนแรกๆ วารีคงจะตกใจมากกว่านี้แต่เมื่อได้ผ่านอะไรหลายๆ อย่างมาในการเข้าค่ายวันแรก มันทำให้เธอเริ่มชินกับความแปลกนี้เสียแล้ว
วารีตักข้าวต้มปลาเข้าปากบ้าง รสชาติของมันอร่อยจนวางช้อนไม่ลงอย่างที่เธอคิด ทั้งความหอม ทั้งความกลมกล่อม ทุกอย่างลงตัวเป็นที่สุด วารีมารู้สึกตัวอีกทีข้าวต้มปลากะพงแสนอร่อยก็หมดเกลี้ยงถ้วย
เธอยกแก้วน้ำขึ้นดื่มจนหมด เป็นอันจบมื้ออาหารเช้าในวันที่สองของค่ายสัมพันธ์สวาทแห่งนี้
เสียงพูดคุยในเริ่มดังขึ้นภายในอาคารสีขาวที่ตอนนี้ถูกเปลี่ยนให้เป็นห้องอาหาร ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่รับประทานอาหารเสร็จในเวลาไล่เลี่ยกัน มีเพียงโต๊ะของวารี ที่มีธีร์กำลังละเลียดกินข้าวต้มในถ้วยของตัวเองด้วยท่าทางสบายอารมณ์ วันนี้เขาไม่ได้จ้องมองวารีบ่อยแบบทุกครั้ง แต่เปลี่ยนเป็นเหลือบมองพร้อมรอยยิ้มแบบที่ทำให้วารีขนลุกเกรียวเสมอ
ใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งธีร์ก็กินข้าวต้มปลาจนหมด เมื่อทีมงานเห็นว่าผู้เข้าร่วมทุกคนต่างอิ่มท้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จึงเดินไปหยุดอยู่กลางวงล้อมโต๊ะอาหารแล้วพูด
“ตอนนี้ทุกท่านก็รับประทานอาหารเช้ากันเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ต่อไปดิฉันจะแจ้งกำหนดการของวันนี้ค่ะ” เสียงของทีมงานสาวดังก้องอยู่ในโถงอาคารโดยไม่จำเป็นต้องใช้โทรโข่ง
เหล่าผู้เข้าร่วมต่างก็หันมองเธอเป็นตาเดียว ทุกคนนิ่งเงียบตั้งใจฟังเรื่องสำคัญนี้เป็นอย่างดี
“หลังจากนี้ทุกท่านจะต้องไปรวมตัวกันที่ลานกว้างด้านหน้าอาคารสีขาวแห่งนี้ จากนั้นทีมงานจะพาทุกท่านเดินไปยังสถานที่จัดกิจกรรมฐานที่สาม ซึ่งมีชื่อฐานว่า ฐานผลัดผลัก”
( โปรดติดตามตอนต่อไป )