ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาทค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 38
เดินทางถึงฐานที่สาม
“ตอนนี้ทุกท่านก็รับประทานอาหารเช้ากันเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ต่อไปดิฉันจะแจ้งกำหนดการของวันนี้ค่ะ” เสียงของทีมงานสาวดังก้องอยู่ในโถงอาคารโดยไม่จำเป็นต้องใช้โทรโข่ง
เหล่าผู้เข้าร่วมต่างก็หันมองเธอเป็นตาเดียว ทุกคนนิ่งเงียบตั้งใจฟังเรื่องสำคัญนี้เป็นอย่างดี
“หลังจากนี้ทุกท่านจะต้องไปรวมตัวกันที่ลานกว้างด้านหน้าอาคารสีขาวแห่งนี้ จากนั้นทีมงานจะพาทุกท่านเดินไปยังสถานที่จัดกิจกรรมฐานที่สาม ซึ่งมีชื่อฐานว่า ฐานผลัดผลัก” ทีมงานสาวอธิบายต่อ
“ฐานผลัดผลักนี้ จะเป็นการทำกิจกรรมแบบกลุ่มเพื่อเสริมสร้างความกลมเกลียว ในส่วนกติกาดิฉันจะแจ้งอีกครั้งเมื่อเดินทางถึงฐานที่สามนะคะ … เชิญทุกท่านออกไปรวมตัวที่ด้านนอกอาคารค่ะ” ทีมงานสาวผายมือไปที่ประตูซึ่งเปิดรออยู่ก่อนแล้ว
วารีและผู้เข้าร่วมคนอื่นผุดลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปที่ประตูพร้อมเสียงพูดคุยจ้อกแจ้ก ข้าวสวยและฟาฟาเดินมาขนาบสองข้างของวารีก่อนจะเริ่มชวนคุยเรื่องการเข้าฐานต่อไป
“ทำกิจกรรมแบบกลุ่มเหรอ… ฮ่าฮ่า เวลาได้ยินคำนี้ฉันก็นึกถึงแต่สวิงกิ้งกับเซ็กซ์หมู่เท่านั้นแหละ” ข้าวสวยพูดขึ้นอย่างขบขัน เรียกเสียงหัวเราะจากฟาฟาและวารี
“พี่ข้าวสวยจะเอาแต่หมกมุ่นเหมือนฟาไม่ได้นะคะ” ฟาฟารับมุก
“พอกันทั้งคู่เลยนะ ฮ่าฮ่า” วารีหัวเราะเบาๆ แล้วพูดต่อ
“เรานึกออกสามอย่างสวิงกิ้ง เซ็กซ์หมู่ แล้วก็ชักเย่อ ฮ่าฮ่า”
“แล้วทำไมต้องชักเย่อล่ะ” ข้าวสวยถามปนเสียงหัวเราะ
“ไม่รู้สิ เราชอบอะไรชักๆ เย่อๆ ล่ะมั้ง” วารีตอบพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม
เธอหันมองหน้าข้าวสวยที่เดินอยู่ข้างๆ แต่เมื่อมองเลยไปก็พบกับธีร์ที่เดินแซงทั้งสามสาวไปพร้อมรอยยิ้มกริ่มบนใบหน้า วารีเริ่มร้อนวูบวาบบริเวณดวงแก้ม หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น ไม่แน่ว่าเขาอาจได้ยินสิ่งที่เธอคุยกับข้าวสวยและฟาฟาก็เป็นได้
“เป็นอะไรไปหน้าแดงเชียว?” ข้าวสวยเอ่ยถามเมื่อเห็นใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อของวารี
“อะ..อ๋อ ร้อนน่ะ” วารีอ้างข้างๆ คูๆ ข้าวสวยและฟาฟาได้ฟังก็เงยหน้ามองท้องฟ้าเพราะตอนนี้ทั้งสามเดินออกมาอยู่ด้านนอกอาคารสีขาวแล้ว
“แต่ฟาหนาวนะพี่ แดดก็ไม่มีเลย” ฟาฟาพูดขึ้น มองท้องฟ้าที่มัวแสง
“สงสัยเขินชักเย่อ ฮ่าฮ่า” ข้าวสวยช่วยเบี่ยงประเด็นเพราะเห็นว่าวารีเริ่มทำตัวไม่ถูก
“ฮ่าฮ่า” วารีหัวเราะกลบเกลื่อนขณะเดียวกันทั้งสามก็เดินมาถึงจุดรวมตัวพร้อมกับผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ แล้วบทสนทนาของสามสาวจึงจบลงพร้อมเสียงดังจากโทรโข่งในมือทีมงานสาวเจ้าเก่า
“ต่อไป ทีมงานจะนำทางทุกท่านไปยังสถานที่ทำกิจกรรมฐานที่สาม ฐานผลัดผลัก ขอให้ทุกท่านเดินจับกลุ่มกันเอาไว้ อย่าแตกแถวเพราะอาจจะพลัดหลงได้ค่ะ”
วารีและเหล่าผู้เข้าร่วมพยักหน้ารับกันคนละทีสองที ไม่มีใครพูดอะไร ทุกคนต่างก็รอฟังสิ่งที่ทีมงานสาวจะพูดต่อ
“มาออกเดินทางกันเลยดีกว่าค่ะ เชิญทุกท่านเดินตามดิฉันและทีมงานมาได้เลยค่ะ” ทีมงานสาวพูดจบก็ออกเดินไปยังทางเดียวกับทางที่เดินไปฐานที่หนึ่งเมื่อวานนี้ วารีเดาว่าภายใต้ม่านหมอกและไอชื้นคงมีทางแยกให้เดินอยู่หลายทางเป็นแน่
วารีก้าวเดินไปพร้อมกับฟาฟา ส่วนข้าวสวยนั้นแยกตัวไปเดินกับออสตินที่ท้ายแถว ระหว่างทางเดินที่ไม่แตกต่างจากเมื่อวานทั้งสองสาวก็พูดคุยเรื่องสัพเพเหระกันจนเดินมาได้ระยะหนึ่ง วารีก็เริ่มรู้สึกถึงอากาศที่เย็นและชื้นขึ้นเรื่อยๆ
“ตรงนี้หนาวจัง” ฟาฟาพูดขึ้น ดูเหมือนเธอเองก็รู้สึกถึงความหนาวเย็นนี้เช่นกัน
“นั่นสิ พี่ก็รู้สึกหนาวขึ้นมาเหมือนกัน” วารีเอ่ยพร้อมยกมือโอบกอดตัวเองเพื่อเพิ่มความอบอุ่นให้กับร่างกายที่มีเสื้อผ้าสวมอยู่น้อยชิ้น
“เอ๊ะ!” วารีหันขวับไปมองฟาฟาที่หลุดอุทานออกมาเสียงดัง
ฟาฟาใช้มือปิดปากตัวเอง แล้วขยับเข้าไปเดินใกล้วารีมากขึ้น แล้วกระซิบด้วยเสียงที่แผ่วเบา
“ได้ยินหรือเปล่า…” วารีขมวดคิ้วด้วยความสงสัย แล้วเอียงหูฟังเสียงรอบตัว แต่ก็ได้ยินเพียงเสียงพูดคุยและเสียงเดินลากเท้าไปกับพื้นดินเพียงเท่านั้น จึงตัดสินใจกระซิบถาม
“เสียงอะไรเหรอ?”
“เสียงเหมือน… น้ำไหล” ฟาฟากระซิบตอบด้วยสีหน้าที่ไม่มั่นใจนัก
“เสียงน้ำไหลงั้นเหรอ?” วารีทวนถาม ก่อนจะตะแคงหูฟังเสียงบรรยากาศอย่างตั้งใจ เธอพยายามไม่ฟังเสียงพูดคุยและตัดเสียงเดินออกจากโสตประสาท
“เอ๊ะ” เป็นวารีที่อุทานขึ้นมาบ้าง เพราะตอนนี้หูของเธอได้ยินเสียงน้ำไหลตามที่ฟาฟาว่าจริงๆ ยิ่งเดินเสียงนั้นก็ยิ่งได้ยินชัดเจนขึ้น ราวกับตอนนี้พวกเขากำลังเดินเข้าไปหาต้นตอของเสียงนี้
วารี ฟาฟาและผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ เดินตามกลุ่มทีมงานไปจนพ้นม่านหมอกที่ปกคลุมตลอดทางเดิน และสิ่งแรกที่ทุกคนได้เห็นนั่นก็คือต้นตอของเสียงที่ฟาฟาและวารีได้ยิน
“คลอง?” ฟาฟาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นลำคลองกว้างอยู่เบื้องหน้า
คลองน้ำที่ว่ามีน้ำที่ใสจนสามารถมองเห็นลงไปถึงพื้นหินด้านล่าง ที่ริมคลองสองฝั่งมีก้อนหินทั้งเล็กทั้งใหญ่เรียงรายกันอยู่อย่างสวยงาม ขนาดความกว้างของคลองนั้นกว้างกว่าลำคลองทั่วไป แต่ก็ยังเล็กความแม่น้ำอยู่มาก
วารีรู้สึกแปลกใจไม่น้อย เธอไม่คิดว่าในป่าจะมีคลองที่กว้างใหญ่เช่นนี้ ‘แต่ก็อย่างว่า ที่นี่คือค่ายสัมพันธ์สวาท มีอะไรปกตินั่นสิถึงจะน่าแปลก’ วารีคิด
“ยินดีต้อนรับผู้เข้าร่วมทุกท่านเข้าสู่ฐานที่สาม ฐานผลัดผลักค่ะ” ทีมงานสาวพูดผ่านโทรโข่ง เธอและทีมงานยืนเรียงหน้ากระดานหันหลังให้กับลำคลอง ส่วนผู้เข้าร่วมนั้นยืนรวมกลุ่มกันอยู่ที่พื้นที่ว่างโล่ง
“อย่างที่ดิฉันได้แจ้งไปก่อนหน้านี้ว่าฐานนี้จะเป็นการทำกิจกรรมแบบกลุ่ม ดังนั้น ทีมที่ชนะกิจกรรมฐานจะได้รับตราปั๊มสีทองยกกลุ่มค่ะ” เริ่มมีเสียงกระซิบกระซาบจากทางกลุ่มผู้เข้าร่วม ก่อนที่จะเงียบลงเมื่อทีมงานสาวเริ่มพูดต่อ
“โดยจะแบ่งผู้เข้าร่วมออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มละสิบท่าน ตามหมายเลขประจำตัว แยกเป็นเลขคู่และเลขคี่ค่ะ” เกิดเสียงพูดคุยดังขึ้นทันทีที่ทีมงานสาวพูดจบ
ฟาฟารีบกอดแขนของวารีไว้มั่น เพราะหมายเลขประจำตัวของเธอคือสิบสอง ซึ่งเป็นเลขคู่เช่นเดียวกับวารีที่มีหมายเลขประจำตัวคือสิบ
“พี่วารี เราได้อยู่ทีมเดียวกัน” ฟาฟาพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างออกจึงพูดต่อพร้อมทำหน้ามู่ทู่
“แต่พี่ข้าวสวยเขาเลขคี่ ได้อยู่คนละทีมกันเลย น่าเสียดาย”
“จริงด้วย” วารีรีบหันมองไปทางข้าวสวยที่ยืนอยู่ด้านหลัง พบว่าข้าวสวยมองกลับด้วยท่าทางสบายๆ
วารีส่งยิ้มให้เพื่อนสาว ก่อนจะเพิ่งรู้สึกตัวว่าคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของเธอก็คือธีร์ เขามีสีหน้าราบเรียบแต่เมื่อรู้สึกถึงสายตาของวารี เขาก็มองสบตาแล้วยิ้มออกมาหน้าระรื่น
วารียิ้มตอบแล้วรีบหันหน้ากลับเพราะการรับมือกับธีร์ยังคงเป็นเรื่องยากสำหรับเธออยู่
“ต่อไปดิฉันจะอธิบายกติกาให้ทุกท่านฟังนะคะ” ทีมงานสาวพูดขึ้น เพื่อเรียกความสนใจจากกลุ่มผู้เข้าร่วม
“อันดับแรก สมาชิกทั้งหมดของทั้งสองทีมจะต้องขึ้นไปอยู่บนทุ่นลอยน้ำคนละฝั่ง โดยจะยืน นั่ง หรือนอนก็ได้ตามสะดวกค่ะ” ทีมงานสาวผายมือไปทางทุ่นลอยน้ำขนาดใหญ่ทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าสีเขียวขี้ม้าที่ลอยอยู่ในลำคลอง
โดยมุมทุ่นมีทีมงานทั้งชายและหญิงแช่น้ำจับทุ่นอยู่ทั้งสี่มุม และหนึ่งในนั้นคือเมฆาที่จับอยู่ที่ทุ่นทางฝั่งขวา ซึ่งที่ขอบทุ่นหนามีคำว่า ทีมเลขคู่ ตัวเบ้อเร่อติดอยู่
( โปรดติดตามตอนต่อไป )