ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาทค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 69
คำกล่าวยินดี
แม้จะคิดว่าการมีผู้ตัดสินหกคนซึ่งเป็นจำนวนเลขคู่ก็อาจเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นได้ แม้จะไม่ง่ายนักเพราะจำนวนคู่ที่ทำการแสดงนั้นมีถึงหกคู่
หากเป็นเช่นนี้ก็หมายความว่าทั้งสองคู่เสมอกันอย่างนั้นหรือ? แล้วจะได้รับตราปั๊มคู่ละกี่ดวงกัน? คือคำถามที่ผุดขึ้นมาในหัวของผู้เข้าร่วมแต่ละคน
"ดังนั้นผลออกมาคือทั้งสองคู่เสมอกัน และจะได้รางวัลชนะเลิศทั้งสองคู่ค่ะ" ทีมงานสาวประกาศเสร็จก็เก็บกระดาษสีทองแผ่นเล็กใส่ซองด้วยสีหน้าราบเรียบ
เกิดเสียงปรบมือดังเปาะแปะจากกลุ่มทีมงานที่ด้านหลัง ทำให้เหล่าผู้เข้าร่วมปรบมือตามๆ กันโดยสัญชาตญาณ
วารีหันมองไปทางกลุ่มผู้ตัดสินซึ่งนั่งเรียงรายกันอยู่ สีหน้าของแต่ละคนดูงุนงงเสียยิ่งกว่าบรรดาผู้ชมวารีเห็นฮองเต้หันไปกระซิบกระซาบกับโชน ก่อนที่เธอจะไปสะดุดตาเข้ากับคนที่นั่งเป็นลำดับที่สองของแถวผู้ตัดสิน
ธีร์ยกมือขึ้นปรบมือเปาะแปะเช่นเดียวกับคนอื่นๆ แต่สีหน้าและทิศทางการมองของเขานั้นตรงกันข้ามกับคนอื่นโดยสิ้นเชิง
สายตาของธีร์จับจ้องไปที่วารี รอยยิ้มที่มุมปากของเขาทำให้ขนทุกเส้นบนร่างกายของเธอลุกเกลียว แววตาที่เขาส่งมาหาวารีเป็นแววตาของคนที่กำลังสนุก วารีรับรู้โดยทันทีว่าธีร์จะต้องทำอะไรบางอย่างลงไปเป็นแน่
"ทั้งสองคู่จะได้รับ เอ่อ..." ทีมงานสาวส่งสายตาให้ทีมงานอีกคนที่ยืนอยู่ข้างเวที ก่อนจะพูดต่อ
"ตราปั๊มสีแดงคู่ละ...ห้าดวง เชิญทีมงานเดินเข้าไปแจกรางวัลให้ผู้ชนะทั้งสองคู่ได้เลยค่ะ" สิ้นคำพูดของเธอเหล่าทีมงานก็เดินแยกย้ายกันไปหาคู่ของฟาฟากับอลัน และคู่ของวารีกับฮาชิ
“ขอแสดงความยินดีกับทั้งสองคู่ค่ะ” ทีมงานสาวกว่าแสดงความยินดีจากนั้นก็ปรบมือเสียงดัง
เมื่อมีคนหนึ่งปรบมือ ก็จะมีคนอื่นๆ ปรบมือตามทำให้เสียงแทนการแสดงความยินดีดังไปทั่วทั้งบริเวณอีกครั้ง ในขณะที่กลุ่มทีมงานเดิมแจกตราปั๊มให้กับผู้ชนะ
วารีเห็นทีมงานชายสองคนเดินตรงมาทางเธอ คนหนึ่งคือทีมงานชายที่พาเธอเดินเข้าไปในถ้ำของฐานที่สองหรือฐานเข้าถ้ำเสือขโมยน้ำเสือ ส่วนอีกคนเป็นทีมงานที่มักจะกล่าวยินดีกับเธอเสมอและเป็นทีมงานคนเดียวที่วารีได้รู้ชื่อเสียงเรียงนาม
เมฆาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของวารีพร้อมยื่นมือออกไปเพื่อรอรับสมุดเก็บแต้มของอีกเธอ วารียื่นสมุดเล่มเล็กให้ เขารับไปแล้วค่อยๆ เปิดไปที่หน้าเก็บแต้ม จากนั้นประทับตราปั๊มสีแดงลงไปในหน้ากระดาษรวมทั้งหมดห้าดวงไม่ขาดไม่เกิน
วารียืนมองเมฆาประทับตราปั๊มในสมุดจนเสร็จ เขาก็พลิกสมุดสีทองให้ปิดลงจากนั้นเขาก็ยื่นมันกลับคืนให้เจ้าของพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า
“ยินดีด้วยนะครับ” เมฆากล่าวประโยคเดิมที่เขามักพูดกับวารีในทุกครั้งที่วารีได้รับตราปั๊มเป็นรางวัลจากฐานหรือกิจกรรมที่ทางค่ายจัด
วารีรับสมุดเก็บแต้มมาถือไว้พลางคิดย้อนกลับไปถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น แม้จะเป็นเวลาเพียงสองวันแต่ก็มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในค่ายแห่งนี้
“นี่คง… จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะได้รับคำยินดีจากคุณทีมงานสินะคะ” วารีพูดขึ้นพร้อมมองหน้าทีมงานหนุ่ม
เมฆาสบตาเธอตอบ วารีรู้สึกได้ถึงแววตาที่แปลกไปจากปกติ ที่มุมปากของเขาผุดยิ้มขึ้นอย่างน่าสงสัยก่อนจะพูด
“นั่นสิครับ” น้ำเสียงของเขาไม่เหมือนกับทุกครั้งที่วารีได้ยิน ฟังดูราวกับเขากำลังกลั้นหัวเราะก็ไม่ปาน
วารีนิ่งอึ้งไปพอดีกับตอนที่เมฆาและทีมงานอีกคนที่เดินมาด้วยกันแจกตราปั๊มเสร็จเรียบร้อยจึงหันหลังเดินกลับไปรวมกลุ่มกับทีมงานคนอื่นๆ ที่ด้านหลัง
“ขอแสดงความยินดีกับผู้ชนะกิจกรรมการแสดงโรลเพย์ทั้งสองคู่อีกครั้งนะคะ” ทีมงานสาวพูดขึ้นจากกลางเวที สีหน้าของเธอดูดีขึ้นกว่าตอนแรกเล็กน้อย
“ตอนนี้กิจกรรมทั้งหมดของค่ายก็ได้จบลงแล้ว… หวังว่าผู้เข้าร่วมทุกท่านจะสนุก ตื่นเต้นและมีความสุขกับค่ายสัมพันธ์สวาทในครั้งนี้โดยถ้วนหน้ากันนะคะ” ทีมงานสาวพูดต่อ
“ในวันพรุ่งนี้จะมีกิจกรรมเล็กน้อยในยามเช้าก่อนรับประทานอาหาร แล้วหลังจากนั้นจะมีการประกาศผู้ที่เก็บแต้มได้สูงสุด ซึ่งจะเป็นผู้ที่ได้รับรางวัลใหญ่จากทางค่าย เมื่อประกาศเสร็จก็จะมีการปิดค่าย และเดินทางกลับค่ะ” ทีมงานสาวก้มมองแผ่นกระดาษแผ่นเล็กที่แอบซ่อนไว้ในฝ่ามือ แล้วพูดต่อ
“พรุ่งนี้ผู้เข้าร่วมหมายเลขสิบสามและสิบสี่จะกลับมาร่วมการประกาศผลผู้ที่เก็บแต้มได้สูงสุดและปิดค่ายกับทุกท่านด้วยค่ะ” ทีมงานสาวพูดถึงออสตินและณดลซึ่งประสบอุบัติเหตุทำให้ไม่สามารถเข้าร่วมฐานที่สี่และกิจกรรมพิเศษในครั้งนี้ได้
วารีได้ยินเสียงของปลาดาวดังแว่วมาว่าเธอลืมสองคนนั้นไปเสียสนิท วารีนั่งเงียบพลางนึกในใจว่าเธอเองก็สนุกจนเผลอลืมไปเช่นเดียวกัน ซึ่งนั้นทำให้เธอรู้สึกผิดต่อณดลและออสตินอยู่ไม่น้อย
“ตอนนี้ก็เริ่มดึกแล้วนะคะ ทุกท่านคงอยากจะพักผ่อนและใช้เวลาส่วนตัวกันแล้ว” ทีมงานสาวเอ่ยขึ้นพร้อมสีหน้าที่ร่าเริงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ดูเหมือนคำว่าพักผ่อนจะมีผลต่ออารมณ์ของเธอเป็นอย่างมาก
“ทุกท่านจะมีเวลาราวๆ ยี่สิบนาที แยกย้ายทำภารกิจส่วนตัวก่อนถึงเวลานอน เมื่อสมุดเก็บแต้มดังเตือนขอให้ทุกท่านกลับเต็นท์นอนของตัวเองนะคะ” ทีมงานสาวรีบพูดต่อ
“ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับค่ำคืนสุดท้ายในค่ายสัมพันธ์สวาท ราตรีสวัสดิ์ค่ะ” ทีมงานสาวพูดจบก็ส่งยิ้มหวานลอยๆ หนึ่งครั้ง ก่อนที่จะจ้ำอ้าวลงจากเวทีไป
แสงไฟรอบบริเวณลานกว้างสว่างวาบขึ้น ทำให้ตอนนี้ทุกคนมองเห็นบรรยากาศโดยรอบตัวได้ชัดเจน วารียืดแขนบิดเกร็งไล่ความเมื่อยล้า คิดในใจว่าหลังจากนี้จะไปเข้าห้องน้ำเพื่อล้างเนื้อล้างตัวก่อนกลับเต็นท์นอนสักหน่อย
วารีผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้พลางหันไปมองฮาชิ เขายังคงนั่งนิ่งอยู่กับที่ เห็นดังนั้นวารีจึงเอ่ยถาม
“นี่.. เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“อ๋อ เปล่าครับ… พี่ไปก่อนเลย ผมอยากนั่งพักอีกสักหน่อย” ฮาชิตอบ เขาเงยหน้ามองวารีที่ยืนอยู่แล้วส่งรอยยิ้มบางๆ ให้ ก่อนจะกลับไปนั่งเหม่อตามเดิม
“เอ่อ… อื้อ..” วารีตอบรับกลับอย่างงุนงง สำหรับเธอ ฮาชิยังคงเป็นคนที่เข้าถึงยากเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
( โปรดติดตามตอนต่อไป )