ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาทค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 73
กิจกรรมยามเช้า
ภายในเต็นท์หมายเลขหกที่เคยมีเสียงดังและรุ่มร้อนตอนนี้กลับมีเพียงเสียงลมหายใจของคนสองคนกับบรรยากาศที่เริ่มหนาวเย็นขึ้น
วารีค่อยๆ ละสายตาจากโคมไฟตะเกียงที่จับจ้องมาอย่างยาวนานเพื่อหันไปมองชายที่อยู่ข้างตัว เธอค่อยๆ หันไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก่อนจะพบว่า ธีร์ที่เพิ่งล้มตัวลงนอนเงียบอยู่เคียงข้างตัวเธอ ได้ผล็อยหลับลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ดวงตาคู่ที่วารีไม่กล้าสู้ถูกปิดสนิท จังหวะการหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ใบหน้าของเขาดูผ่อนคลายกว่าปกติที่เธอเคยเห็นมาตลอด วารีมองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ
ตอนนี้วารีทำได้เพียงนอนกะพริบตาปริบๆ เธอไม่เข้าใจคนที่นอนหลับสบายอารมณ์อยู่ข้างๆ เลยสักนิด ทั้งๆ ที่บรรยากาศกำลังเร่าร้อนได้ที่แล้วแท้ๆ แต่เขากลับหยุดทุกอย่างลงเอาเสียดื้อๆ
วารีกลืนน้ำลายลงอึกหนึ่ง ในขณะนี้อารมณ์สวาทของเธอมันได้หดหายไปกับเสียงกรนเบาๆ ที่ข้างหู วารีตัดสินใจสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ จากนั้นก็ยกตัวขึ้นนั่ง เอื้อมมือดึงม่านดำปิดเต็นท์นอนให้เปิดออกและดึงปิดโคมไฟตะเกียงที่กลางเต็นท์ เสร็จแล้วก็ทิ้งตัวลงนอนด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย
ยังไม่มีเสียงเตือนดังจากสมุดเก็บแต้ม แสดงว่ายังไม่ถึงเวลาที่ทีมงานจะมาเช็คเต็นท์นอนเสียด้วยซ้ำ วารีนอนหงายมองท้องฟ้าที่ดำมืดผ่านพื้นผ้าใบเต็นท์พร้อมครุ่นคิดว่าอะไรคือเหตุผลที่ทำให้ค่ำคืนสุดท้ายในค่ายสัมพันธ์สวาทของเธอน่าผิดหวังถึงเพียงนี้
วารีปล่อยให้ความคิดและจิตใจล่องลอยไปตามความรู้สึกที่ผสมปนเปกันจนมั่วซั่ว พรุ่งนี้เธอจะได้รางวัลใหญ่หรือเปล่านะ? อาหารเช้าพรุ่งนี้จะเป็นข้าวต้มปลาอีกไหม? อยากกินอีกจัง… ปากกาด้ามโปรดที่รุ่นน้องคนนั้นยืมไปยังไม่ได้คืนเลยนี่
พรุ่งนี้ถ้ากลับจากค่ายแล้วเธอจะมีโอกาสได้สนิทสนมกับข้าวสวยและฟาฟาต่อไหมนะ? เมื่อไหร่แมวหน้าคอนโดจะยอมให้ลูบหัวสักทีนะ? แล้วนี่เธอต้องรอให้ทีมงานมาเช็คขานชื่ออีกใช่ไหม? แล้วจะเป็นอะไรไหมถ้าเธอจะขอหลับสักงีบก่อนที่เสียงเตือนจะดัง เพราะตอนนี้เปลือกตาของเธอมันหนักจนลืมไม่ขึ้นเสียแล้ว
เวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมง ในตอนนี้แม้จะยังไม่มีแสงสว่างของยามเช้าสาดส่องเข้ามาภายในเต็นท์นอนใส แต่กลับมีเสียงเตือนบาดหูจากสมุดเก็บแต้มดังขึ้นปลุกให้วารีสะดุ้งตื่นจากห้วงนิทรา
วารียืดแขนเหยียดตรงเพื่อไร้ความเมื่อยล้า จากนั้นก็ค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างเชื่องช้า เธอเปิดเปลือกตาที่บวมกว่าปกติเล็กน้อยจากการนอนหลับขึ้นก็พบว่าภายในเต็นท์นั้นยังคงมืดครึ้มไร้แสงสว่าง
เธอนั่งงงอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะรู้สึกถึงแสงสว่างที่สาดส่องออกมาจากเต็นท์นอนของโชนซึ่งตั้งอยู่ข้างๆ วารีหันขวับไปตามแสงก็พบโชนกำลังนั่งบิดขี้เกียจอยู่ในเต็นท์ แล้วในตอนนั้นวารีก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง เธอจึงรีบเอื้อมมือดึงโคมไฟตะเกียงให้ส่องแสงสว่างไปทั่วทั้งเต็นท์
วารีหันไปมองที่ข้างตัวซึ่งเป็นที่ที่ควรจะมีธีร์เพื่อนร่วมเต็นท์ของเธอนอนอยู่ แต่ตอนนี้ที่ตรงนั้นกลับมีเพียงความว่างเปล่า ไร้วี่แววของคนที่เข้านอนข้างกันเมื่อคืนนี้
สายตาของคนที่กำลังงัวเงียและงุนงงลุกออกจากที่นอนว่างเปล่ามาก้มลงมองสำรวจที่ร่างกายของตัวเอง ชุดเซ็กซี่เมดที่เธอสวมใส่อยู่ยังคงหลุดลุ่ยแบบเดียวกับตอนที่เข้านอน ไม่มีการเปลี่ยนแปลงหรือสิ่งผิดปกติใดๆ บนตัวของเธอ
วารีขยับตัวไปที่หน้าประตูเต็นท์ จากนั้นเอื้อมมือรูดซิปเปิดประตูออก ลมเย็นโชยมากระทบผิวกายเนียน วารีกวาดสายตามองบรรยากาศเช้ามืดที่หนาวเย็นและจ้อกแจ้กเพราะเสียงพูดคุยจากเหล่าผู้เข้าร่วมที่ทยอยลุกออกจากเต็นท์นอน
วารีลุกออกจากเต็นท์มายืนยืดเส้นยืดสายบิดขี้เกียจที่หน้าประตูผ้าใบใส เธอสอดส่ายสายตาไปทั่วบริเวณอีกครั้ง พลางนึกสงสัยในใจว่าเพื่อนร่วมเต็นท์ของเธอหายตัวไปไหน และดูเหมือนจะหายไปก่อนเสียนาฬิกาปลุกจะดังเสียงอีก
ในขณะที่วารีกำลังยืนบิดตัวไปซ้ายทีขวาที ก็มีเสียงดังขึ้นจากโทรโข่งที่เพิ่งถูกชาร์ตแบตเตอรี่มาจนเต็มเปี่ยม
“อรุณสวัสดิ์ผู้เข้าร่วมทุกท่าน… ในตอนเช้านี้เราจะมีกิจกรรมออกกำลังกายยืดเส้นยืดสายร่วมกันที่ด้านหน้าอาคารสีขาว ขอให้ทุกท่านแยกย้ายกันไปทำภารกิจส่วนตัว แล้วเปลือยกายมารวมตัวกันที่ลานกว้างหน้าอาคารสีขาวเมื่อสัญญาณเตือนจากสมุดดังค่ะ”
เสียงพูดของทีมงานสาวที่ดูเหมือนจะได้นอนมาเต็มอิ่มนั้นใสแจ๋วจนดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ ทำให้ผู้เข้าร่วมทุกคนได้ยินสิ่งที่เธอบอกอย่างชัดเจน
“เปลือยเหรอ?” เสียงหวานดังขึ้นที่ด้านหลังของวารี
วารีรีบหันกลับไปมองตามเสียงก็เห็นว่าเป็นฟาฟาและข้าวสวยที่เดินมาในชุดเดียวกับเมื่อคืน แต่สภาพชุดนั้นดูจะหลุดลุ่ยมากกว่าที่เห็นครั้งล่าสุดก่อนจะแยกย้ายกลับเต็นท์
“สุดยอด” ฟาฟาพูดต่อด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจ ข้าวสวยพยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะหันมาหาวารี แล้วพูด
“ปะวารี ไปล้างหน้าล้างตากัน”
“อื้ม” วารีตอบรับพร้อมรอยยิ้ม แล้วทั้งสามก็เดินจับกลุ่มคุยนั่นนี่กันขณะตรงไปที่ห้องน้ำ
ทั้งสามสาวใช้เวลาในห้องน้ำที่แน่นขนัดไปด้วยผู้เข้าร่วมคนอื่นไม่นานนัก ก็ออกมายืนคุยกันอยู่ที่ด้านนอกด้วยร่างกายที่ไร้อาภรณ์ปกปิด ในมือของพวกเธอถือเสื้อผ้าใส่แล้วอยู่คนละชุด
“ไม่เอาเสื้อผ้าไปเก็บที่ตะกร้ากันก่อนเหรอ?” ในระหว่างที่ทั้งสามกำลังยืนคุยกันอย่างออกรส ก็มีเสียงของใครบางคนดังขึ้น ทำให้ทั้งหมดหันไปมองที่มาของเสียงเป็นตาเดียว
เมื่อทั้งสามสาวหันไปก็พบว่าเป็นน้ำฟ้าที่กำลังยืนส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรมาให้
“อ๋อ จริงด้วย” ฟาฟาก้มมองเสื้อผ้าในมือก่อนตอบรับอย่างเห็นด้วย
วารี ข้าวสวย และฟาฟา พูดคุยกับน้ำฟ้าต่ออีกเล็กน้อย ก่อนที่ทั้งหมดจะแยกย้ายกันนำชุดที่ใส่แล้วไปเก็บใส่ที่ตะกร้าหน้าเต็นท์นอนของแต่ละคน
มาถึงที่หน้าเต็นท์หมายเลขหก วารีวางชุดลงในตะกร้า เธอสังเกตเห็นว่ามีชุดนอนของธีร์ใส่อยู่ก่อนแล้ว แต่เธอกลับยังไม่เจอเขาเลยตั้งแต่ตื่นลืมตามาในเช้ามืดของวันสุดท้ายในค่ายสัมพันธ์สวาทนี้
วารียืนเหม่อคิดเรื่องของธีร์ได้ไม่นาน เสียงเตือนจากสมุดเก็บที่ถืออยู่ในมือก็ดังขึ้น เธอจึงเดินไปรวมกลุ่มกับผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ ที่ลานกว้างหน้าอาคารสีขาว
ผู้เข้าร่วมทั้งสิบแปดคนเดินมารวมตัวกันอยู่ที่หน้าลานกว้าง วารีมองผ่านผู้คนที่มายืนออกันเข้าไปพบกับเสื่อโยคะสีดำดูหนานุ่ม ซึ่งเรียงรายกันอย่างละลานตา วารีลองนับคร่าวๆ จากสายตา ได้ราวๆ สิบเก้าผืน
“หืม โยคะเหรอ?” เสียงของข้าวสวยดังขึ้นข้างๆ ตัววารี เธอเดินเข้ามาพร้อมฟาฟาและไต้ฝุ่นที่ติดสอยห้อยตามมาด้วย
“คิดว่าใช่นะ” วารีตอบรับ พอดีกับตอนที่เสียงพูดของทีมงานสาวดังขึ้นผ่านโทรโข่ง
วารีมองไปตามที่มาของเสียงก็พบกับทีมงานสาวซึ่งยืนอยู่คู่กับหญิงสาวแปลกหน้าที่สวมชุดรัดรูปแขนยาวขายาวสีดำสนิท
“สวัสดียามเช้าค่ะทุกท่าน ในเช้าของวันสุดท้ายของการเข้าค่ายนี้ เราจะมาร่วมกันทำกิจกรรมออกกำลังกายเพื่อยืดเส้นยืดสาย ผ่อนคลายกล้ามเนื้อด้วยโยคะกันค่ะ” ทีมงานสาวพูดต่อ
“เชิญทุกท่านเข้ามาจับจองพื้นที่ได้ตามอัธยาศัยเลยค่ะ”
เมื่อทีมงานสาวพูดจบ เหล่าผู้เข้าร่วมก็กรูกันเข้าไปที่เสื่อโยคะในตำแหน่งที่ตัวเองหมายตาเอาไว้
เสื่อโยคะถูกปูเรียงเป็นแถวทั้งหมดห้าแถว แถวละสี่ผืนโดยแถวด้านหลังสุดจะมีเสื่ออยู่เพียงสองผืน เมื่อมองไปทางด้านหน้าอาคารสีขาวจะพบเสื่อที่ถูกปูแยกเว้นระยะห่างออกไปจากผืนอื่นๆ อีกหนึ่งผืน
วารีเลือกจับจองเสื่อผืนที่สองนับจากทางด้านซ้ายมือของแถวที่สองเมื่อหันหน้าไปทางอาคารสีขาว โดยเสื่อแถวแรกด้านหน้าของวารีจะมี น้ำฟ้า ฮาชิซึ่งอยู่ตรงหน้าของวารีพอดี ข้างๆ ฮาชิคือข้าวสวย และไต้ฝุ่น ตามลำดับ
แถวที่สองที่วารียืนอยู่หัวแถวก็คือธารา วารี มังกร และเกียร์ ต่อมาเป็นแถวที่สามได้แก่ ปลาดาว โชน ฟาฟา และฮองเต้ แถวที่สี่มีองศายืนเป็นหัวแถวตามมาด้วยแอริน อิฐ และโนอา
ส่วนแถวสุดท้ายที่มีเสื่อเพียงสองผืนมี อลัน และธีร์ที่วารีเพิ่งได้เห็นหน้าเป็นครั้งแรกของวันจับจองพื้นที่อยู่
วารีและผู้เข้าร่วมคนอื่นต่างก็ยืนนิ่งประจำที่หันหน้าไปทางเสื่อที่ยังว่างอีกผืนที่ฝั่งด้านหน้าอาคารสีขาว ร่างกายของทั้งสิบแปดคนเปลือยเปล่ารู้สึกหนาววูบเล็กน้อยเมื่อมีลมโชยมากระทบผิว
เมื่อเห็นว่าผู้เข้าร่วมเข้ายืนประจำที่เรียบร้อยแล้ว ทีมงานสาวจึงยกโทรโข่งขึ้นจ่อที่ปาก แล้วเริ่มแนะนำหญิงสาวในชุดรัดรูปสีดำที่ยืนนิ่งเงียบอยู่ข้างตัวเธอ
“ที่ยืนอยู่ข้างๆ ดิฉันตอนนี้คือครูที่จะนำทุกท่านทำท่าโยคะง่ายๆ แม้จะใช้เวลาไม่นาน แต่ก็สามารถทำให้ทุกท่านตื่นตัวได้ดีค่ะ… เชิญค่ะ”
ประโยคหลังทีมงานสาวลงโทรโข่งลงแล้วหันไปพูดกับครูสอนโยคะพร้อมผายมือให้เธอเดินเข้าไปประจำที่ที่เสื่อของเธอ เสร็จแล้วทีมงานสาวก็เดินออกไปรวมกลุ่มกับทีมงานคนอื่นที่ด้านหลัง
(โปรดติดตามตอนต่อไป)