ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาทค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 74
โยคะที่ลานกว้าง
วารีและผู้เข้าร่วมคนอื่นต่างก็ยืนนิ่งประจำที่หันหน้าไปทางเสื่อที่ยังว่างอีกผืนที่ฝั่งด้านหน้าอาคารสีขาว ร่างกายของทั้งสิบแปดคนเปลือยเปล่ารู้สึกหนาววูบเล็กน้อยเมื่อมีลมโชยมากระทบผิว
เมื่อเห็นว่าผู้เข้าร่วมเข้ายืนประจำที่เรียบร้อยแล้ว ทีมงานสาวจึงยกโทรโข่งขึ้นจ่อที่ปาก แล้วเริ่มแนะนำหญิงสาวในชุดรัดรูปสีดำที่ยืนนิ่งเงียบอยู่ข้างตัวเธอ
“ที่ยืนอยู่ข้างๆ ดิฉันตอนนี้คือครูที่จะนำทุกท่านทำท่าโยคะง่ายๆ แม้จะใช้เวลาไม่นาน แต่ก็สามารถทำให้ทุกท่านตื่นตัวได้ดีค่ะ… เชิญค่ะ”
ประโยคหลังทีมงานสาวลงโทรโข่งลงแล้วหันไปพูดกับครูสอนโยคะพร้อมผายมือให้เธอเดินเข้าไปประจำที่ที่เสื่อของเธอ เสร็จแล้วทีมงานสาวก็เดินออกไปรวมกลุ่มกับทีมงานคนอื่นที่ด้านหลัง
ครูสอนโยคะสาวโค้งตัวทักทายเหล่าผู้เข้าร่วมพร้อมรอยยิ้มที่เป็นมิตร ก่อนจะพูด
“สวัสดีค่ะทุกท่าน เรามาเริ่มจากการวอร์มร่างกายและยืดกล้ามเนื้อกันก่อนนะคะ” เธอส่งยิ้มบางๆ ให้ทุกสายตาที่จับจ้องมาทางเธอเป็นตาเดียว แล้วพูดต่อ
“ไม่ต้องกังวลนะคะ ดิฉันจะนำทำทุกท่าแบบช้าๆ ทุกท่านจะได้ทำตามกันได้ง่ายค่ะ” พูดจบเธอก็ผสานนิ้วมือสองข้างเข้าด้วยกัน จากนั้นยกเหยียดขึ้นเหนือศีรษะ
“ทำตามดิฉันนะคะ” เธอยกแขนเหยียดค้างไว้เพื่อให้ทุกคนทำตาม
วารีและผู้เข้าร่วมทั้งหมดบิดกายยืดกล้ามเนื้อตามท่าที่ครูสาวนำได้สามสี่ท่า ครูสาวในชุดรัดรูปก็พูดขึ้นอีกครั้งท่ามกลางความเงียบ
“ต่อไปจะเป็นโยคะท่าแรกนะคะ… ท่าตรีโกณค่ะ” ครูสาวพูดจบก็จัดร่างกายให้ยืนตรงอย่างสง่างาม ก่อนจะกางขาออกทางด้านข้างตัวแล้วจัดให้ปลายเท้าซ้ายชี้ไปทางด้านหน้า ส่วนปลายเท้าขวาชี้ไปทางด้านข้าง
“สูดหายใจเข้าค่ะ” ครูสาวกางแขนทั้งสองข้างออกแล้วเหยียดตรงในระดับหัวไหล่และค้างไว้ให้ขนานกับพื้น
“หายใจออกค่ะ” เธอพูดพร้อมค่อยๆ เอนตัวทางด้านขวาลงไปหาเท้าขวา แล้วใช้มือขวาแตะลงบนพื้นใกล้กับฝ่าเท้า จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่เริ่มมีแสงสว่างรำไร
วารีทำตามครูสาวทุกขั้นตอนอย่างตั้งใจ เธอเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่สามารถใช้มือแตะลงบนพื้นได้ แม้จะรู้สึกตึงไปหมดก็ตาม ส่วนคนที่แตะพื้นไม่ถึง ก็เกร็งข้างอยู่ในท่านั้น เช่น ฮาชิที่ยืนตัวบิดแขนชี้แข็งอยู่ที่เสื่อผืนข้างหน้าวารี
ครูสาวทำท่าตรีโกณค้างไว้ครู่หนึ่ง แล้วคลายท่ากลับมาอยู่ในท่ายืนตรงก่อนจะสลับทำเหมือนกันกับอีกข้างหนึ่ง เมื่อเสร็จแล้วเธอก็พูดขึ้น
“ท่าต่อไปคือ… ท่าสุนัขก้มหน้าค่ะ”
ชื่อของท่าโยคะท่านี้แม้แต่คนที่ไม่เคยฝึกโยคะมาก่อนก็พอจะเดาออกว่าต้องทำท่าทางประมาณไหน ซึ่งแต่ละคนก็อ้างอิงจากท่าที่พวกเขาและเธอใช้กันอยู่บ่อยๆ
“เริ่มจากทำท่าคลานก่อนค่ะ จะหันหน้าไปทางไหนก็ได้นะคะ แล้วแต่ทุกท่านสะดวกเลยค่ะ” ครูสาวทรุดตัวลงทำท่าคลาน โดยการวางมือและเท้าทั้งสองข้างไว้บนพื้นเสื่อ
วารีหันซ้ายทีขวาที กำลังตัดสินใจว่าเธอควรจะหันหน้าไปทางไหนและหันบั้นท้ายอวบอิ่มไปทางใครดี ทางด้านขวาของวารีคือธารา ด้านซ้ายคือมังกร ซึ่งในตอนนี้ทั้งสองคนได้เลือกหันหน้ามาในทิศทางที่วารีอยู่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เมื่อหันมองไปทางมังกร ก็พบว่าสายตาที่เขาส่งมาหาเธอมันเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย ซึ่งผิดกับธาราที่มอบรอยยิ้มแสนอ่อนโยนให้เธอเมื่อสบตากัน ดังนั้นวันนี้วารีตัดสินใจตามใจคนหื่นอย่างมังกร แล้วหันหน้าไปหารอยยิ้มน่ามองของธาราแทน
วารีหยุดนิ่งอยู่ในท่าคลานสี่ขา บั้นท้ายกลมเปลือยเปล่าชูเชิดโชว์ช่องทางทั้งหน้าและหลัง วารีพยายามไม่สนใจความรู้สึกของสายตาเร่าร้อนที่ถูกส่งมากระทบก้นกลม แล้วหันกลับไปมองครูสอนโยคะที่ด้านหน้า
ครูสาวที่อยู่ในท่าคลาน แยกเข่าออกกว้างเท่ากับช่วงสะโพก เธอขยับให้หัวเข่าทั้งสองข้างอยู่ในแนวเดียวกับสะโพก มือที่ยันอยู่กับพื้นวางแยกกันกว้างเท่ากับช่วงหัวไหล่
“กางนิ้วมือให้กว้างๆ เหยียดหลังให้ตรง พยายามอย่าเกร็งไหล่ค่ะ”
วารีจัดท่าตามที่ครูสาวบอกทุกประการ เธอค่อยๆ ดันหัวเข่าทั้งสองข้างขึ้น เหยียดแขนขาให้ตรง และพยายามกดสั้นเท้าลงกับพื้นตามแบบที่ครูสาวกำลังนำให้ทำตาม วารีรู้สึกตึงที่ด้านหลังขาเป็นอย่างมากจึงงอเข่าลงเล็กน้อยเพื่อผ่อนคลาย
เมื่อจัดการร่างกายให้เข้าที่เข้าทางสำเร็จแล้ว วารีก็เหลือบมองมังกรที่อยู่ด้านหลังผ่านใต้หว่างขาของตัวเอง แล้วก็พบว่ามังกรกำลังเงยหน้ามองบั้นท้ายชูเชิดของเธออยู่แทนที่จะก้มหน้ามองพื้นตามชื่อท่า ซึ่งนั่นทำให้วารีรู้สึกปวดต้นคอแทนเขาอยู่ไม่น้อย
ครูสาวเริ่มนำทุกคนทำท่าโยคะท่าที่สามซึ่งเป็นท่าสุดท้ายของกิจกรรมออกกำลังกายยามเช้าของวันสุดท้ายในค่ายแห่งนี้
“ท่าสุดท้ายนี้ ท่างู ง่ายมากๆ ค่ะ” พูดจบเธอก็นอนคว่ำลง ใบหน้าราบลงไปกับพื้น จากนั้นก็วางฝ่ามือลงที่ข้างหน้าอกทั้งสองข้าง ครูสาวเหยียดยืดขาตรงไปด้านหลัง คว่ำหลังเท้าให้แนบลงกับพื้น
“สูดหายใจเข้าแล้วดันตัวขึ้นจนลำตัวท่อนบนไม่สัมผัสกับพื้นค่ะ” พูดจบเธอก็ทำตามอย่างที่ตัวเองบอก
วารีหันมองครูสาวที่ทำท่านี้ได้อย่างง่ายดาย จึงทำตามด้วยความมั่นใจ ผลก็คือรู้สึกปวดตึงไปทั้งหลัง เธอจึงค่อยๆ งอข้อศอกเล็กน้อยตามคำแนะนำจากครูสาว วารีเงยหน้ามองตรงไปด้านหน้าก็ได้สบตาเข้ากับธารา ก่อนที่สายตาของธาราจะเลื่อนจากดวงตาของเธอ ไปที่อกอวบอิ่มที่ถูกสองแขนดันจนเบียดกันแน่นน่ามอง
วารีเห็นดังนั้นจึงตั้งใจกดหัวไหล่ลง ยืดแขน เพื่อให้แขนสองข้างบีบดันเต้าอวบจนทะลักล้น พร้อมส่งสายตายั่วยวนไปหาธารา แม้ว่าเขาจะไม่ยอมละสายตาขึ้นมาจากความอวบอิ่มเลยก็ตาม
“คลายท่ากลับมานอนคว่ำแล้วลุกขึ้นยืนค่ะ” เสียงของครูสาวดังขึ้นหลังจากทำท่างูค้างไว้กว่าสามสิบวินาที
วารีและผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ คลายท่ากลับมานอนคว่ำหน้าลงตามที่ครูสาวบอก จากนั้นครูสาวก็บอกให้ทุกคนลุกขึ้นยืนตัวตรงช้าๆ แล้วเธอก็นำให้ทำท่าคลายเส้นอีกสองสามท่า เป็นอันจบกิจกรรมพร้อมกับต้อนรับแสงนวลที่สอดส่องให้สว่างไปทั่วบริเวณ
“ทุกท่านทำได้ดีมากๆ ค่ะ ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีนะคะ สวัสดีค่ะ” ครูสอนโยคะสาวกล่าวลา ก่อนจะเดินหายเข้าไปในกลุ่มทีมงาน
ตอนนี้ตำแหน่งด้านหน้าเสื่อทั้งสิบแปดผืนตกเป็นของทีมงานสาวเจ้าเก่าพร้อมโทรโข่งคู่ใจในมือ เหล่าผู้เข้าร่วมต่างก็ยืนนิ่งเงียบ รอลุ้นให้ทีมงานสาวแจ้งว่าจะมีช่วงเวลาว่างให้สักนิด เพราะจะได้แยกย้ายกันไปสานต่อและดัดแปลงท่าโยคะที่เพิ่งเรียนรู้มาหมาดๆ ในการเก็บแต้ม
“ต่อไปทางทีมงานจะให้เวลาทุกท่านไปใช้เวลาส่วนตัวก่อนรับประทานอาหารเช้า ดิฉันขอแจ้งว่านี่จะเป็นเวลาว่างเพื่อเก็บแต้มในโค้งสุดท้ายของทุกท่าน ดังนั้นใช้เวลาให้คุ้มค่านะคะ” ทีมงานสาวพูดต่อ
“เมื่อเสียงสัญญาณดัง ขอให้ทุกท่านสวมชุดประจำค่ายแล้วมารวมตัวกันด้านในอาคารสีขาวนะคะ”
วารีรวมถึงผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ ต่างก็ยิ้มกว้าง ในหัวเริ่มคิดวางแผนใช้เวลาว่างที่มีจำกัดให้คุ้มค่ามากที่สุด
“เชิญค่ะ” ทีมงานสาวพูดจบก็ลดโทรโข่งลง จากนั้นเดินกลับไปรวมกับกลุ่มทีมงานอีกครั้ง
วารีสังเกตว่าทีมงานทุกคนต่างก็ยืนยิ่งไม่พูดคุยกันหรือทำอะไรเลย สายตาของพวกเขาไล่มองผู้เข้าร่วมที่ทยอยเดินออกจากลานกว้างไป ราวกับกำลังรอจะทำอะไรสักอย่าง แต่วารีไม่เห็นเมฆาอยู่ในกลุ่มนั้น
วารีละสายตาออกจากกลุ่มทีมงานเพื่อมองหาคนที่เธออยากจะใช้เวลาช่วงพักครั้งสุดท้ายนี้ด้วยกัน เพราะไหนๆ วันนี้ก็จะจบค่ายแล้ว มานั่งสงสัยนั่นนี่ไปก็คงไม่เกิดประโยชน์ สู้เอาเวลามาตักตวงความสุขสมให้คุ้มค่าดีกว่าเป็นไหนๆ
สายตาที่เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นของวารีหันขวับไปทางที่มังกรเคยยืนอยู่ ก่อนจะพบว่าตอนนี้มังกรนั้นกำลังเดินหายเข้าไปในพุ่มไม้กับน้ำฟ้า เห็นเช่นนั้นวารีจึงหันหลังกลับไปทางที่ธาราอยู่ แล้วก็เห็นภาพของธาราซึ่งกำลังเดินออกไปจากลานกว้างพร้อมจูงมือแอรินไว้มั่น
เป็นเพราะเธอมัวแต่สนใจเรื่องของทีมงาน ทำให้คลาดกับทั้งสองคนที่เล็งเอาไว้ จนสุดท้ายได้แต่ยืนทำตาปริบๆ อย่างโดดเดี่ยว
แต่มีหรือคนอย่างวารี วัลเล่ย์ จะยอมถอดใจง่ายๆ เธอหันซ้ายแลขวาหาคนที่ยังว่าง แล้วเธอก็สบตาเข้ากับชายหนุ่มเสื่อผืนด้านหน้า ทั้งๆ ที่ใกล้ตัวมากแต่เธอกลับมองข้ามไป
ทั้งสองมองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง ฮาชิก็เป็นฝ่ายเริ่มเดินตรงเข้ามาหาวารีก่อน เขาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ แล้วพูด
“พี่เล่นโยคะเก่งจังเลยนะครับ” วารีแทบจะหงายเงิบทันทีที่ได้ฟัง เพราะสิ่งที่เธอหวังจะได้ยินนั้น ต่างจากสิ่งที่ฮาชิพูดออกมาโดยสิ้นเชิง
วารีคิดว่าท่าไม่ดีแล้ว ถ้ามัวแต่รอมีหวังคงหมดช่วงเวลาอันน้อยนิดเสียก่อน สงสัยเธอคงต้องเป็นฝ่ายเริ่มเชิญชวนคนที่เข้าใจยากสุดๆ คนนี้ ด้วยตัวเธอเอง
“อยากไปเก็บตราปั๊มด้วยกันไหม?”
คำถามที่อยู่ในใจวารีถูกส่งออกมา แต่มันไม่ได้ออกมาจากปากของวารี หรือฮาชิ แต่เป็นโนอาที่เดินเข้ามาร่วมวงสนทนาพร้อมกับองศา
“ไปสิ… นายก็ไปด้วยกันนะ” วารีตอบรับคำชวนด้วยดวงตาที่เป็นประกาย เธอหันไปชวนฮาชิด้วยความรวดเร็ว และหวังให้เขายอมตอบตกลง
สถานการณ์ตอนนี้มันดีกว่าที่วารีหวังไว้เสียอีก หากเธอเร็วพอก็อาจจะเก็บได้อีกสักสามตราปั๊ม จากชายทั้งสามคนที่กำลังยืนล้อมตัวเธออยู่ที่ข้างกำแพงด้านหลังห้องน้ำที่ปราศจากผู้คน
(โปรดติดตามตอนต่อไป)