ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้ใหญ่,ผจญภัย,ชาย-หญิง,รัก,เข้าค่าย,nc,nfsw,18+,pwp,Erotic,exhibitionism,voyeur,หลายP,3P,DirtyTalk,pornwithplot,นางเอกร่าน,รุม,สวิง,Wild,BDSM,ลึกลับ,เร้าใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
ผู้แต่ง
พิชเกศ
เรื่องย่อ
ค่ายสัมพันธ์สวาท
(PWP=Porn with plot, Group Sex, Voyeur, Wild, Exhibitionism)
"ค่ายกิจกามเพื่อความสุขสุดเร้าใจในแบบที่คุณหาจากที่ไหนไม่ได้"
ค่ายสัมพันธ์สวาท กิจกรรมเข้าค่ายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกล่องถุงยางอนามัยและแผงยาคุมแนบมากับจดหมายเชิญ
ผู้เข้าร่วมค่าย 20 คน กับช่วงเวลา 3วัน 2คืน
ในค่ายซึ่งตำแหน่งที่ตั้งถูกเก็บเป็นความลับ
พร้อมกิจกามและการตะลุยฐานที่ตื่นเต้น ร้อนแรงจนลืมไม่ลง
https://youtube.com/shorts/eMaBwdQiVNY?si=1VAqkORRd2uzU8mU
_______________________________________________________
⚠️ เนื้อหาส่วนใหญ่จะพูดถึงเรื่องเพศและการร่วมเพศแบบดิบเถื่อนเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ20ปีขึ้นไป⚠️
เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างwild แสดงถึงสัญชาตญาณกำหนัดในใจของมนุษย์โดยเสริมจินตนาการเข้าไป จึงจะมีการกระทำรวมถึงคำพูดที่ไม่เหมาะสมและไม่สมเหตุสมผล
ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
TW: Group sex / Exhibitionism / Wild / Dirty talk / voyeur / public / การถ่ายรูป,วิดีโอขณะมีเพศสัมพันธ์ / คำหยาบคาย / ไม่สวมถุงยางอนามัย / cum drinking / นางเอกมีความสัมพันธ์กับชายหลายคน / ลักหลับ / Creampie / Masturbation / sextoy / Anal / การตี,ฟาด / triple penetration / blowjob / role play / rough sex / BDSM Play
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ใดในชีวิตจริงทั้งสิ้น***
ตอนที่ 78
ผู้ชนะที่เก็บแต้มได้มากที่สุด
เสียงปรบมือดังกังวานกว่าครั้งไหนๆ วารีประทับใจกับคำพูดของสมชาตรีเป็นอย่างมาก เพราะเธอได้รับความทรงจำที่ดี ประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืมกลับไปมากมายจริงๆ ถึงแม้จะมีเรื่องแปลกให้เธอนึกสงสัยเกี่ยวกับค่ายเกิดขึ้นหลายอย่าง แต่เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว วารีก็ตัดสินใจทิ้งความสงสัยพวกนั้นไว้ข้างหลัง แล้วเก็บแค่เพียงความทรงจำแสนหฤหรรษ์กลับบ้าน
“ทุกท่านครับ” สมชาตรีเงยหน้าขึ้นจากการโค้ง รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของเขา
“ต่อไปจะเป็นช่วงเวลาที่หลายท่านรอคอย นั่นก็คือ… การประกาศผู้ชนะที่เก็บแต้มได้สูงสุดของค่ายสัมพันธ์สวาทประจำปีนี้ครับ”
วารีปรบมือไปพร้อมกับคนอื่นด้วยหัวใจที่เต้นระรัว เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหมายเลขประจำตัวของเธอจะถูกประกาศออกมาในฐานะของผู้ชนะ
สมชาตรียิ้มกริ่มเมื่อเห็นแววตาตื่นเต้นของเหล่าผู้เข้าร่วม เขาหันมองไปทางกลุ่มทีมงานที่ยืนอยู่ทางด้านข้างเวที แล้วพูด
“ทีมงานครับ ผมขอผลคะแนนด้วยครับ” ทันทีที่สมชาตรีพูดจบ เมฆาก็ก้าวเดินขึ้นบนเวทีพร้อมซองกระดาษสีดำในมือ
เมฆายื่นซองสีดำนั้นให้สมชาตรีที่ยืนรอรับอยู่ เสร็จแล้วเขาก็เดินลงไปยืนรวมกลุ่มกับทีมงานด้านล่างเช่นเดิม
ทุกสายตาจับจ้องไปที่ซองจดหมายสีดำสนิท ลักษณะโดยรวมของมันเป็นแบบเดียวกับที่ทุกคนยกเว้นออสตินและณดลเคยเห็นตอนประกาศผลการแสดงในเมื่อคืนที่ผ่านมา
“ตอนนี้ผลคะแนนก็มาอยู่ในมือผลแล้วนะครับ” ซองสีดำสนิทถูกสมชาตรีชูขึ้นให้ผู้เข้าร่วมที่นั่งอยู่เบื้องล่างมองเห็นชัดๆ
เมื่อหันซองคะแนนไปครบทุกทิศทางแล้ว เขาก็ไม่รอช้ารีบแกะซองออก จากนั้นก็หยิบแผ่นกระดาษที่อยู่ด้านในขึ้นมาดู
วารีนั่งนิ่ง จ้องมองแผ่นกระดาษแข็งในมือของหัวหน้าค่ายตาไม่กะพริบ
“ครับ… ผู้ชนะของเราสามารถเก็บแต้มไปได้ทั้งหมด…” สมชาตรีลากเสียงยาวเพื่อเพิ่มความเร้าใจ
“ห้าสิบหกแต้มครับ!”
เกิดเสียงฮือฮาขึ้นจากกลุ่มผู้เข้าร่วม เมื่อจำนวนแต้มที่ผู้ชนะสะสมได้ถูกประกาศออกมา
“เธอแน่ๆ วารี แค่ตราปั๊มสีทองสี่ดวงก็สี่สิบแต้มแล้วนะ ชนะขาดเห็นๆ” ข้าวสวยเอนตัวมาพูดกับวารีด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่ตื่นเต้น
“ขอให้ใช่ทีเถอะนะ” วารีตอบเสียงสั่น พร้อมยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาประสานนิ้วกันอย่างลุ้นระทึก
ข้าวสวยเห็นเช่นนั้นจึงทำแบบเดียวกัน เธอประสานนิ้วมือทั้งสองข้างไว้ที่กลางอก ท่าทางของเธอดูตื่นเต้นไม่แพ้วารีเลยแม้แต่น้อย วารีเหลือบมองข้าวสวยพร้อมรอยยิ้ม เธอรู้ดีว่าที่เพื่อนสาวของเธอคนนี้ ไม่ได้หวังให้เป็นตัวเองที่จะชนะ แต่ข้าวสวยช่วยลุ้นไปกับเธอต่างหาก
“แล้วผู้ชนะที่เก็บแต้มได้มากที่สุดได้แก่…” สมชาตรีลากเสียงให้ยาวขึ้น พร้อมเว้นช่วงให้ลุ้นระทึกมากกว่าปกติ เพราะนี่คือการประกาศผลที่สำคัญที่สุดของค่าย
ภายในห้องโถงกว้างเงียบสนิท ไม่มีใครส่งเสียงใดๆ บางคนถึงขนาดกลั้นใจเพราะความระทึก ตัวอย่างเช่นวารี เป็นต้น
ไมโครโฟนสีดำถูกขยับเข้าไปจ่อใกล้ปากของสมชาตรีมากขึ้น เขากวาดสายตามองไปที่กลุ่มผู้เข้าร่วมด้านล่างอีกครั้ง ก่อนจะหายใจเข้าลึกๆ แล้วอ้าปากประกาศหมายเลขของผู้ชนะ
“หมายเลขสิบ คุณวารี วัลเล่ย์ครับ”
เสียงปรบมือและโห่ร้องยินดีดังกึกก้องไปทั่วโถงอาคารกว้าง วารีไม่รู้เลยว่าตอนนี้ที่รอบตัวของเธอเป็นอย่างไร เพราะเธอใช้สองมือปิดหน้าเอาไว้ วารีทั้งรู้สึกดีใจ ภูมิใจ และจั๊กจี้ในหัวใจเมื่อนึกถึงความจริงที่ว่า เธอเป็นคนที่ล่าแต้มจากการเข้าค่ายสามวันสองคืนได้มากที่สุด
“เย่ เห็นไหมเราบอกแล้วว่าเธอต้องชนะแน่ๆ” ข้าวสวยพูดอย่างตื่นเต้นในขณะที่ปรบมือรัวเร็ว
ข้าวสวยส่งยิ้มกว้างให้วารีทันทีที่เธอยอมเงยหน้าสีแดงระเรื่อขึ้นจากฝ่ามือของตัวเอง
“แซ่บสุดในค่ายของจริง” เสียงของฟาฟาดังขึ้น วารีมองเลยข้าวสวยที่นั่งอยู่ข้างๆ ไปก็พบกับฟาฟาที่กำลังชะโงกหน้ามองเธอพร้อมรอยยิ้มแสนสดใส
“ขอแสดงความยินดีกับคุณวารี วัลเล่ย์ ด้วยนะครับ” เมื่อสมชาตรีพูดจบ เหล่าทีมงานก็ทยอยเดินขึ้นไปยืนรวมกันที่ด้านบนเวที พอดีกับตอนที่เสียงปรบมือและคำกล่าวยินดีเริ่มเบาบางลง
“ขอเชิญทุกท่านลุกขึ้นยืนครับ” ผู้เข้าร่วมทุกคนค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นยืนตามที่หัวหน้าค่ายบอก
“ทุกท่านคงอยากจะทราบใช่ไหมครับ ว่ารางวัลพิเศษที่ทางค่ายจะมอบให้ผู้ชนะคืออะไร” สมชาตรีเอ่ยบนใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม
แน่นอนว่าทุกคนอยากรู้เหลือเกินว่ามันคืออะไร ทำไมถึงไม่บอกตั้งแต่แรก แล้วมันจะดีแค่ไหน พิเศษและใหญ่จริงๆ หรือเปล่า โดยเฉพาะคนที่จะต้องได้รับรางวัลนั้นอย่างวารี
“แต่น่าเสียดาย ที่ทางค่ายจำเป็นจะต้องเก็บของรางวัลพิเศษเอาไว้ให้ผู้ชนะได้รู้แค่เพียงคนเดียวเท่านั้นครับ”
ทันทีที่สมชาตรีพูดจบก็เกิดเสียงบ่นจากผู้เข้าร่วมดังขึ้นระงม ทำให้สมชาตรีรีบพูดต่อ
“ต้องขออภัยเป็นอย่างสูง แต่นี่เป็นกฎเหล็กของทางค่ายจริงๆ ครับ” แม้จะพยายามชี้แจงเหตุผลแล้วแต่ก็ยังคงมีเสียงบ่นเกิดขึ้นมาหนาหู สมชาตรีจึงตัดสินใจรีบพูดตัดบท
“จากนี้ไป ขอเชิญผู้เข้าร่วมทุกท่าน ออกไปทำกิจกรรมส่งท้ายที่ลานกว้างหน้าอาคารครับ ส่วนผู้ชนะกรุณายืนรออยู่ในที่ของท่าน… ขอบพระคุณทุกท่านที่ให้เกียรติมาเข้าร่วมค่ายสัมพันธ์สวาทของเรา สวัสดีครับ”
สมชาตรีและทีมงานทุกคนโค้งให้กับผู้เข้าร่วมพร้อมๆ กัน ซึ่งนั้นก็พอจะทำให้หลายคนหยุดบ่นได้
เสียงเปิดประตูดังครืนใหญ่ดังขึ้น เรียกความสนใจให้ทุกสายตาหันหลังกลับไปมอง ที่หน้าประตูมีทีมงานสองสามคนกำลังผายมือนำทางให้ผู้เข้าร่วมเดินออกจากประตูไปที่ลานกว้าง
วารีหันหน้ากลับจากประตูที่เปิดกว้าง สายตามองตรงไปด้านหน้า ริมฝีปากเม้มแน่นด้วยใจระทึก
ใช้เวลาไม่นานเหล่าผู้เข้าร่วมก็ทยอยเดินออกไปจนหมด แม้วารีจะไม่ได้หันไปมองเบื้องหลังแต่ก็รู้ได้จากเสียงของประตูที่ปิดลง
วารีเงยหน้ามองสมชาตรีที่กำลังยืนส่งยิ้มให้เธอจากด้านบนเวที วารีพยายามยิ้มตอบแต่ด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้นและลุ้นระทึกทำให้รอยยิ้มที่ส่งไปดูเหยเกกว่าปกติ
“เชิญที่ด้านหน้าเลยครับ” สมชาตรีพูดด้วยปากเปล่าไม่ได้ใช้ไมโครโฟนเหมือนตอนแรก
วารีได้ฟังก็ตั้งท่าออกเดินไปตามที่สมชาตรีบอก แต่แล้วเธอก็ต้องชะงัก เมื่อมีคนเดินแซงตัวเธอขึ้นไปหยุดยืนอยู่ที่ด้านหน้าล่างเวที
คนหนึ่งคือคนที่วารีรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว ว่าเขาจะต้องมีความเกี่ยวข้องกับค่ายนี้ แต่อีกคนที่ยืนอยู่ข้างกันนั้น คือคนที่วารีไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อน
“ข้าวสวย!”
(โปรดติดตามตอนต่อไป)