รัก,ชาย-ชาย,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Chapter11 ได้โปรดลืมดินครั้งที่สิบเอ็ด
ดินนั่งทบทวนอะไรบางอย่างอยู่ในคอนโดของเขาเอง แดนผู้เป็นแฟนหนุ่มที่คบกันมาตั้งแต่ตอนดินอยู่ปีหนึ่ง ช่วงหลัง ๆ แดนเริ่มเจ้าชู้ ไปมีคนอื่นจนดินจับได้หลายต่อหลายครั้ง แต่ดินก็ใจอ่อนให้กับคำขอโทษจากผู้ชายเจ้าชู้คนนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ดินตั้งใจเอาไว้แล้วว่าถ้าแดนกลับมาครั้งนี้ดินจะไม่ให้โอกาสเขาอีก จริง ๆ แล้วการนอกใจไม่ใช่เรื่องต้องมานั่งคิดเลยว่าจะเอายังไงต่อ ควรตัดขาดกันไปตั้งนานแล้วแต่ดินกลับรักเขาจนให้อภัยได้แทบนับครั้งไม่ถ้วน
ค่ำๆ ดินส่งข้อความไปหาโปรดว่า "จะขอไปดูหนังที่ห้องพี่โปรดได้หรือเปล่า" ไม่อยากอยู่คนเดียวก็ส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนหนึ่งคือดินอยากใช้เวลากับพี่โปรดให้มาก ๆ เพราะเดี๋ยวพี่โปรดก็คงจะกลับเกาหลีแล้ว
ดินขับรถแป๊บ ๆ ก็ถึงโรงแรมที่พี่โปรดพักอยู่
“จะดูเรื่องอะไรก็แล้วแต่ดินเลยนะ พี่ดูได้หมด” โปรดพูดขึ้นเมื่อดินนั่งลงที่โซฟาได้สักพัก
“ใจดีตลอด”
“แน่นอน”
‘ใจดียังไงนะ แค่ให้เลือกหนังเอง’ โปรดคิดในใจ
คนที่ไม่ใช่เจ้าของห้องตอนนี้กำลังนั่งอยู่หน้าแม็คบุ๊คเครื่องเก่งของโปรด ดินเลื่อนดูอย่างสบายใจจนได้เรื่องที่ถูกใจแล้วเรียกอีกคนมานั่งข้าง ๆ
ทั้งสองคนดูหนังเรื่องโปรดที่โปรดไม่ได้เลือก แต่ก็ถูกใจโปรดไม่น้อย เขาค่อนข้างอินกับหนังเรื่องนี้ไม่ต่างจากคนเลือก
“หนังที่ดินเลือกสนุกป่าว” คนตัวเล็กกว่าเอ่ยถาม
“สนุกสิ”
จู่ ๆ มือของโปรดเลื่อนไปฝั่งดิน กึ่งเหยียดแขนกึ่งโอบคนที่ตัวบางกว่า โดยมีโซฟาเป็นที่พักแขน
เมื่อหนังจบดินบิดตัวไปด้านหลังแล้วทิ้งน้ำหนักทับมือเจ้าของห้องอย่างเต็มแรง
“ขอโทษครับ พี่โปรดเจ็บไหมเนี่ย” ดินว่าพลางทำหน้ารู้สึกผิด
โปรดส่ายหน้าตอบแล้วลูบไหล่ดินเบา ๆ
"เอาอะไรมาเจ็บ ตัวบางแค่นั้น" โปรดพูดแล้วหันไปมองดินด้วยสายตาที่เอ็นดูสุด ๆ
“พี่โปรดตัวหอมจัง” ดินว่าพลางหันไปดมตรงไหล่ของโปรด
“มาดมอะไรดิน”
“ไม่รู้ดิ ตัวพี่โปรดหอมดี”
“เหรอ ก็ปกตินี่” โปรดว่าพลางก้มไปสูดดมกลิ่นกายของตัวเอง จนอีกคนหลุดขำ
“ขำอะไร”
“ดินเปล่านะ”
บทสนทนาหายไปสักพักก่อนโปรดจะพูดขึ้น “ถ้าชอบใครสักคนมันจะรู้สึกยังไง”
“โอ้ย พี่ชายดินไปหวั่นไหวกับใคร บอกมานะ”
“กับดิน” โปรดเงียบไปสักพักก่อนตอบกลับอย่างไม่มั่นใจ ไม่มั่นใจว่าอีกฝ่ายจะโอเคหรือเปล่า ไม่มั่นใจว่าสิ่งที่พูดไปมันควรหรือเปล่า
คนตัวบางกว่าเงียบไปชั่วขณะ ไม่พยักหน้า ไม่ต่อบทสนทนา
“ขอโทษ” โปรดเห็นว่าสถานการณ์ที่เป็นอยู่ทำให้อีกฝ่ายเริ่มอึดอัด
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“หมายถึง…”
“ชอบดินตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่รู้สึกดีเวลาอยู่กับดิน”
รู้จักกับดินมาตั้งแต่ยังไม่รู้จักความรัก ผูกพันกันมาอย่างพี่ชายกับน้องชาย ซึ่งตอนนั้นมันเป็นอะไรที่โคตรบริสุทธ์ใจ แต่เมื่อกลับมาเจอกันตอนโต ตอนที่พอจะรู้ว่าความรักคืออะไร แม้คนโตกว่าจะไม่เคยมีมัน แต่ก็เริ่มหวั่นไหวมากขึ้นทุกวันเวลาอยู่ใกล้น้องชายข้างบ้านคนนี้
“พี่โปรดแน่ใจหรือเปล่า” คนตัวบางกว่าถามเสียงเบา
“เริ่มมั่นใจมาสักพักแล้ว ขอโทษที่ทำให้ดินอึดอัด”
“ไม่ต้องขอโทษ เพราะไม่ได้อึดอัด”
“จริงเหรอ ถ้าจะจีบต้องทำยังไงถึงได้เป็นแฟนกัน” โปรดถามเด็กชายข้างบ้านด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่ประหม่า
“พูดอะไร ไม่เคยจีบใครหรือไง”
“ก็ไม่เคยไง”
“ไม่อยากจะเชื่อ”
“ต้องเชื่อ เพราะไม่เคยโกหก”
“ไม่รู้สิ”
“ใจร้าย”
“ทำไมถึงชอบดินล่ะ โก๊ะขนาดนี้”
“ก็น่ารักดี อยากดูแล ไม่รู้มันเร็วไปหรือเปล่าที่จะพูดอะไรแบบนี้ทั้งที่ดินเพิ่งเลิกกับแฟนแท้ ๆ แต่พี่อยากบอกแล้ว เพราะอีกไม่นานก็คงต้องกลับเกาหลี รู้สึกอะไรก็อยากบอก ถึงแม้ว่าดินไม่ได้คิดแบบเดียวกับกับพี่ก็อย่าหายไปจากวงจรชีวิตของกันเลยนะ แค่บอกตรง ๆ พี่จะไม่ทำให้ดินอึดอัดเอง พี่จะจัดการกับความรู้สึกตัวเองให้ได้”
“พี่กล่าวสุนทรพจน์เหรอ”
“ดิน” โปรดว่าเสียงเข้ม
“ฮ่า ๆ ๆ”
“ความรู้สึกพี่มันเป็นแค่เรื่องน่าขำสินะ”
“คิดไปเองหน่า ยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”
จริง ๆ แล้วโปรดก็มีอาการเขิน ๆ นะ ที่ต้องมาสาธยายความในใจให้กับเด็กข้างบ้านกวน ๆ คนนี้ แต่ทำไงได้ ก็ชอบเขาไปแล้ว
“ถ้าดินจะบอกว่าดินก็รู้สึกดีกับพี่โปรดเหมือนกันมันจะฟังดูปลอมไหม ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเลิกกับแฟนเองแท้ ๆ” คนตัวเล็กกว่าพูดขึ้น
สิ่งที่ออกมาจากลมปากของดินช่างเกินความคาดหมาย โปรดดีใจอย่างบอกไม่ถูก อย่างน้อย ๆ ดินก็รู้สึกไม่ต่างกัน
ทั้งคู่สบตากันครู่หนึ่งก่อนริมฝีปากของพวกเขาจะเคลื่อนเข้าหากันแล้วดึงดูดกันราวกับแม่เหล็ก
“ขอโทษ” โปรดว่าพลางก้มหน้าลง
“ไม่ได้โกรธ ไม่ต้องขอโทษ ดินเต็มใจ”
ดินว่าแล้วกดริมฝีปากไปอีกครั้งเพื่อย้ำว่าสิ่งนี้มันเกิดขึ้นจากความเต็มใจและตั้งใจ
