รัก,ชาย-ชาย,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Chapter13 ได้โปรดลืมดินครั้งที่สิบสาม
Din part….
ณ คอนโดของดิน
แดนนอนบนตักเจ้าของห้องอย่างคุ้นเคย การกลับมาครั้งนี้เขาได้ให้สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรผิด ๆ อีกแล้ว เขาอ้อนวอนมากพอสมควรจนดินใจอ่อนเหมือนทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา
เพียงคำขอโทษก็ทำลายความตั้งใจแรกของดินไปหมดแล้ว ดินแพ้คำขอโทษของผู้ชายคนนี้เสมอเลย
“ดินก็ต้องคู่กับแดน” คนที่นอนบนตักว่าด้วยเสียงอ่อนเสียงหวาน ประโยคนี้เป็นประโยคที่แดนมักจะพูดอยู่บ่อย ๆ
“แดนก็ต้องคู่กับดิน” อีกฝ่ายพูดขึ้นบ้าง
ดินยังผูกพัน ยังต้องการผู้ชายคนนี้อยู่
“อะไรที่พี่ทำผิดต่อดิน พี่ขอโทษทุกอย่างเลยนะ เริ่มใหม่กับพี่อีกครั้งนะครับ” แดนพูดขึ้น
“ได้ ดินจะเชื่อพี่แดนอีกครั้ง” ดินรับปากอย่างที่รู้ว่ายังไงก็ต้องเจ็บปวด ดินเผื่อใจไว้บ้างแล้ว
“เหม่ออะไรดิน”
“เปล่าครับ”
ดินนั่งลูบกลุ่มผมของแฟนหนุ่มที่กำลังกลับมาขอคืนดี ใบหน้าหล่อ ๆ ที่ดินหลงรักมาปีกว่า ๆ คนที่เคยทำดินเจ็บช้ำมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ดินก็ให้อภัยเขาได้เสมอเลย แน่นอนว่าการให้อภัยเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็ต้องถูกที่ ถูกคน ถูกเวลาด้วย
ถึงแม้ช่วงหลัง ๆ มานี้แทบจะหาความดีของผู้ชายบนตักแทบไม่เจอแล้วก็ตาม แต่ดินก็ยังรักเขาไม่เปลี่ยน
ดินกลืนน้ำลายตัวเอง
ดินทำลายความตั้งใจแรกของตัวเอง
ดินรู้ตัวดี ไม่ต้องรอให้ใครมาบอก แต่จะให้ทำยังไงก็ดินยังตัดแดนออกจากชีวิตไม่ได้จริง ๆ หนึ่งปีกว่า ๆ ที่มีกันมาก็รักและผูกพันไม่น้อย สำหรับบางคนอาจจะแค่หนึ่งปี แต่สำหรับดินมันก็ตั้งหนึ่งปี
แดนคือรักแรกของดิน ดินรู้จักความรักก็เพราะแดน
ตกดึกแดนก็ออกไปจากคอนโดของดิน ก่อนออกไปแดนบอกกับดินว่ามีธุระต้องไปสะสาง ดินหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาดูก็เห็นข้อความจากโปรดเต็มไปหมด เป็นข้อความเชิงน้อยอกน้อยใจว่าทำไมดินต้องโกหก ตอนนี้ดินกลายเป็นคนขี้ก็หกสำหรับพี่ชายข้างบ้านไปแล้ว ดินตัดสินใจโทรกลับไปแต่ก็ไร้ซึ่งการตอบรับจากพี่โปรด "พี่โปรดคงเกลียดดินไปแล้วสินะครับ"
'พี่โปรดได้โปรดลืมดินเถอะนะ'
เป็นข้อความที่ดินส่งไปหาพี่โปรด ดินแย่เองที่รักษาพี่ชายที่แสนดีเอาไว้ไม่ได้ ดินมันคนขี้โกหก ‘พี่โปรดคงโกรธดินมากสินะ กลับเกาหลีก็ไม่บอกลาดินเลยสักคำ' ดินพึมพำอยู่กับตัวเอง
จริง ๆ แล้วตอนอยู่ในร้านข้าวดินก็เจอพี่โปรด แต่ดินไปกับพี่แดนก็เลยไม่กล้าทัก ความสัมพันธ์ของพี่โปรดกับดินมันงง ๆ ก็เพราะดินเองที่ทำให้ทุกอย่างให้มันเป็นแบบนี้ ดินคนนี้มันแย่จังเลยนะ รักษาใครเอาไว้ไม่ได้เลยสักคน
กระบอกตาของดินเริ่มร้อนผ่าว แท้จริงแล้วก็ไม่ใช่คนแข็งแกร่งอะไรนัก เสียใจที่ทำพี่ชายที่รักที่สุดต้องเสียความรู้สึก ปวดใจที่กลายเป็นคนโลเล ขี้โกหกในสายตาของพี่โปรด ตั้งแต่เด็กจนโตโปรดแทบไม่เคยโกรธดินเลยสักครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พี่ชายข้างบ้านอาจจะเกลียดดินไปแล้วก็ได้ ดินได้สูญเสียคนที่หวังดีกับดิน คนที่ตามใจดินตลอด ดินไม่มีพี่โปรดเป็นของตัวเองอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ดินคิดไปต่าง ๆ นานา
‘พี่โปรดต้องโกรธมากขนาดไหนนะ กลับไปแบบไม่ร่ำลากันสักคำเลย พี่โปรดต้องเสียใจมากแน่ ๆ’ ดินทำเพียงขอโทษซ้ำ ๆ แล้วขอให้พี่โปรดลืมดินเถอะ ขอให้ลืมทั้ง ๆ ที่แท้จริงแล้วก็หวั่นใจว่าพี่โปรดจะลืมขึ้นมาจริง ๆ ก็ตาม
ดิน: กลอยใจ ร้านเหล้าหน่อยไหมสหาย
ดินโทรหาเพื่อนซี้ ปลายสายก็รับปาก ไม่เพียงเท่านั้นยังบอกว่าจะมารับอีกด้วย
"บทจะดีก็ดีจนตั้งตัวไม่ทันเชียวนะนังตัวดี" ดินบ่นพึมพำ
เมื่อถึงเวลานัดก็ไม่เลทเลยสักวิ ต่างจากเวลานัดทำงานกลุ่มที่เลทไปค่อนวัน วันนี้นางหอบแฟนมาเฝ้าด้วย
“แล้ววันนี้ชวนง่ายจัง ปกติมึงต้องเรื่องมากหน่อย ๆ” ดินว่าขณะอยู่บนรถของเพื่อนซี้
“เอ๊ะ! อีดิน มันไม่ดีหรือไง”
“มันก็ดี แต่ให้กูสงสัยหน่อยไม่ได้ไงวะ”
หอบหัวใจที่ยังสับสนไปนั่งอยู่ที่บาร์กับเพื่อนสนิท บรรยากาศก็นั้นเต็มไปด้วยเสียงเพลงที่เศร้าสร้อย ไฟก็สลัวราวกับใจของดินเองในเวลานี้
นั่งได้แป๊บ ๆ กลอยก็สะกิดดินให้ไปดูโต๊ะตรงข้าม
"พี่แดน" ดินหันไปมองตามที่กลอยใจบอก แล้วพึมพำชื่อแฟนหนุ่มออกมา
แดนกำลังนัวเนียอยู่กับผู้ชายร่างบาง ท่าทางน่าทะนุถนอม ดินทำเพียงพยักหน้าให้กับกลอยอย่างไม่ได้รู้สึกตกใจอะไร ดินกรอกเหล้าเข้าปากอย่างหน้าตาเฉย พยายามกลบความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านเข้ามาในหัวใจ ความเจ็บปวดที่เห็นแฟนตัวเองนัวเนียกับผู้ชายคนอื่น
ดินพยายามทำเป็นไม่สนใจ แสร้งเมินเฉยราวกับว่าไม่เห็นอะไร แต่ภายในใจของเขาช่างแสนเจ็บปวดดั่งโดนของมีคมทิ่มแทง
ดินไม่เคยเข้าใจว่าทำไมแฟนหนุ่มของเขาถึงทำแบบนั้นได้ลงคอ ต่อให้ดินรักแดนมากเพียงใด พยายามมองหาจุดบกพร่องของตัวเองและปรับมันให้ดีขึ้น ทุ่มเททุกอย่างเพื่อแดน แต่แดนกลับตอบแทนด้วยการนอกใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ดินกรอกเครื่องดื่มที่มีฤทธิ์มึนเมาเข้าปากอีกครั้ง พยายามกลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลออกมา เขาไม่อยากให้เพื่อนเห็นความอ่อนแออีกแล้ว
“มึงโอเคป่าวดิน” กลอยใจกระซิบข้างหู ด้วยความเป็นห่วง
“ชิว” เขาตอบเสียงเบา
มีจังหวะหนึ่งที่แดนหันมามองดินอย่างจัง ๆ ดินก็จ้องสู้จนแดนต้องเบือนหน้าหนี
‘นี่สินะธุระของพี่’ ดินยกยิ้มมุมปากให้กับธุระของผู้ชายชื่อแดน
คำจำกัดความของคำว่า 'มีธุระที่ต้องสะสาง' ของแต่ละคนอาจไม่เหมือนกันก็ได้
“ธุระของพี่แดนน่าตื่นเต้นดีนะครับ” ดินเดินไปกระซิบข้างหูก่อนจะเดินตรงไปยังห้องน้ำ
แดนไม่ได้ต่อบทสนทนาอะไร เขาทำเพียงเงียบใส่ เพราะรู้ดีว่าคนที่ผิดคือใคร
“อีดิน มึงไปทำอะไรโต๊ะนั้น กูเห็นนะ ไม่คิดจะบอกกูเลยมีเรื่องขึ้นมามึงเอาอยู่เหรอวะ” กลับมาที่โต๊ะก็โดนนังตัวดีบ่นอีก
“กูไปดี ไม่มีอะไรน่าห่วง ดื่มต่อเถอะหน่า”
ดินนั่งดื่มด้วยใบหน้าที่ไร้ซึ่งความรู้สึก
อีกคนนั่งหาจุดบกพร่องของตัวเองเพื่อที่จะได้ดีพอสำหรับเขา ส่วนอีกฝ่ายก็พยายามเหลือเกินที่จะหาโอกาสเพื่อให้ตัวเองได้นอกใจ
