การกระทำของเซเรนอสที่จับกุมและทรมานเอเรนผู้นำระดับสูงสุดของโลก เป็นการหยามเกียรติอย่างที่สุด!แต่จำไว้ว่าในดินแดนของเซเรนอส กฎของเรายังคงเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเคารพ!!!

รักล้านปีแสง - บทที่ 3 การกลับมาของมิคาเอล โดย ณ นิรันดร์ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,#BL,แฟนตาซี,อวกาศ ,ไซไฟ,ดราม่า,สัตว์บรรพกาล,ต่างโลก,อัลฟ่า,เจ้าชายคาเลบ,เอเรนคนครั่งรัก,พระเอกอบอุ่น,พระเอกครั่งรัก,นายเอกเป็นเจ้าชาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

รักล้านปีแสง

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

#BL,แฟนตาซี,อวกาศ ,ไซไฟ,ดราม่า,สัตว์บรรพกาล,ต่างโลก,อัลฟ่า,เจ้าชายคาเลบ,เอเรนคนครั่งรัก,พระเอกอบอุ่น,พระเอกครั่งรัก,นายเอกเป็นเจ้าชาย

รายละเอียด

รักล้านปีแสง โดย ณ นิรันดร์ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

การกระทำของเซเรนอสที่จับกุมและทรมานเอเรนผู้นำระดับสูงสุดของโลก เป็นการหยามเกียรติอย่างที่สุด!แต่จำไว้ว่าในดินแดนของเซเรนอส กฎของเรายังคงเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเคารพ!!!

ผู้แต่ง

ณ นิรันดร์

เรื่องย่อ

ถึงผู้เข้าคัดเลือกทุกท่าน,

นี่เป็นอีเมลฉบับเดียวและฉบับสุดท้ายที่ท่านจะได้รับจากเรา หลังจากอีเมลฉบับนี้ ทุกท่านจะถูกเชื่อมเข้ากับระบบ "แท็กเวลา"

ซึ่งเป็นเทคโนโลยีล้ำสมัยที่ใช้ในการส่งข้อความหรือข้อมูลไปยังผู้รับในเวลาที่กำหนดโดยอัตโนมัติการนัดหมายและการสื่อสารทั้งหมดของท่านหลังจากนี้จะถูกจัดการผ่านระบบนี้ ท่านสามารถเช็คตารางสนามสอบ หรือรับข้อมูลและการอัปเดตที่สำคัญในช่วงเวลาที่กำหนดไว้ล่วงหน้าได้แบบเรียลไทม์ โดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพาข้อความหรืออีเมลแบบดั้งเดิมอีกต่อไป

ขอให้ท่านเตรียมพร้อมสำหรับการสื่อสารในรูปแบบใหม่ และขอให้โชคดีกับกระบวนการคัดเลือกขอแสดงความนับถือ,


[ชื่อผู้ส่ง] : คาเลบ ออร์บิเทอร์
[ตำแหน่ง/แผนก] : ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งอาณาจักรเซเรนอส
[ชื่อองค์กร] : กระทรวงการป้องกันราชอาณาจักร

....................................................................

“หนามจิตสำนึก” ถือเป็นเครื่องมือทรมานที่ล้ำสมัยและโหดร้ายที่สุดในอาณาจักรเซเรนอส หนามเหล่านี้ไม่ได้ทำร้ายร่างกายโดยตรง แต่จะเจาะเข้าไปในระบบประสาทของเหยื่อ ผ่านการปล่อยสัญญาณไฟฟ้าคลื่นความถี่สูงที่สามารถกระตุ้นสมองส่วนที่เกี่ยวข้องกับความเจ็บปวดและความทรงจำที่เจ็บปวดที่สุดของเหยื่อได้

หนามเหล่านี้จะถูกฝังลงไปในผิวหนังของเอเรน สัญญาณไฟฟ้าจะถูกส่งผ่านเข้าสู่ระบบประสาทโดยตรง ส่งผลให้สมองของเขาสร้างความรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง ทั้งทางกายและจิตใจ นอกจากนี้ อุปกรณ์นี้ยังสามารถกระตุ้นให้เหยื่อเผชิญหน้ากับความทรงจำที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของพวกเขา ราวกับว่าพวกเขากำลังสัมผัสกับเหตุการณ์เหล่านั้นอีกครั้ง

มิคาเอลพูดขณะยิ้มอย่างเยือกเย็น "หนามจิตสำนึกนี้ไม่เพียงแต่จะทำให้ท่านชายรู้สึกเจ็บปวดทางกาย แต่มันจะทำให้ต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่น่ากลัวที่สุด สิ่งที่ท่านพยายามลืม"

....................................................................

ยินดีต้อนรับสู่เซเรนอส

สารบัญ

รักล้านปีแสง-บทที่ 1 เอเรนไปเยือนเซเรนอส,รักล้านปีแสง-บทที่ 2 เซเรนอสถูกรุกรานจากอากาศยานที่มองไม่เห็น,รักล้านปีแสง-บทที่ 3 การกลับมาของมิคาเอล,รักล้านปีแสง-บทที่ 4 ปริญญาห้องแถว,รักล้านปีแสง-บทที่ 5 โจทย์ที่ไม่เคยมีใครแก้ได้

เนื้อหา

บทที่ 3 การกลับมาของมิคาเอล

"ฝ่าบาท"

มิคาเอลเป็นหนึ่งในสมาชิกของเผ่าพันธุ์ไซเรนเมนทอลที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ที่มีความเชี่ยวชาญและเก่งกาจที่สุดในเซเรนอส เขาเป็นคนที่โดดเด่นในด้านการวิจัยพลังงานและการแก้ไขระบบพลังงานขั้นสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการวิเคราะห์และควบคุมการไหลเวียนของพลังงานภายใน Vortex ซึ่งถือเป็นหนึ่งในระบบพลังงานที่ซับซ้อนและสำคัญที่สุดของอาณาจักร

การกลับมาของมิคาเอลในครั้งนี้เกิดขึ้นจากคำสั่งตรงจากคาเลบ หลังจากที่ Vortex เกิดการรั่วไหลและก่อให้เกิดวิกฤตอุณหภูมิทั่วทั้งกาแล็กซี่ คาเลบรู้ว่ามิคาเอลคือคนที่สามารถแก้ไขสถานการณ์นี้ได้ มิคาเอลถูกเรียกตัวกลับจากสถานีวิจัยที่ห่างไกลในเวลาอันรวดเร็ว ด้วยเหตุผลที่ว่าเขาเป็นคนเดียวที่เข้าใจระบบพลังงานของ Vortrex อย่างลึกซึ้งที่สุด

เมื่อมิคาเอลได้รับคำสั่งเรียกตัว เขาไม่รีรอแม้แต่วินาทีเดียว ในขณะที่ทีมของเขายังประหลาดใจที่ต้องหยุดงานวิจัยในทันที มิคาเอลสั่งการให้ทุกคนเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางกลับไปยังเซเรนอส เป็นเวลาเกือบ 15 ปีที่เขาจากมาแต่มิคาเอลใช้เวลาเพียงแค่กระพริบตาเพื่อเดินทางกลับไปหาทูลกระหม่อมของเขา เมื่อมาถึงเซเรนอสเค้าไม่รอช้าตรงไปที่หน่วยวิจัยทันที 

เขาได้รับการต้อนรับจากหน่วยงานวิทยาศาสตร์และทหารด้วยความเคารพ ทุกคนรู้ว่าการกลับมาของมิคาเอลหมายถึงการมาถึงของความหวังที่จะกอบกู้สถานการณ์ที่กำลังวิกฤต เมื่อเขามาถึงห้องบัญชาการ มิคาเอลก็เริ่มทำงานทันที เขาสั่งการทีมวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์ให้เริ่มการตรวจสอบระบบพลังงานใน Vortex โดยละเอียด

ในห้องบัญชาการที่ทันสมัยของอาณาจักรเซเรนอส คาเลบและมิคาเอลยืนอยู่กลางห้อง ขณะที่โฮโลแกรมขนาดใหญ่แสดงภาพ Vortex ที่เสียหายลอยอยู่เบื้องหน้า 

คาเลบขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะใช้มือควบคุมโฮโลแกรมเพื่อดูภาพโครงสร้างของ Vortex อย่างละเอียด "สถานการณ์นี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน Vortex ควรเป็นระบบที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ตอนนี้มันกลับรั่วไหลอย่างที่เราคิดไม่ถึง… ท่านคิดว่าอะไรเป็นสาเหตุ?”

มิคาเอลใบหน้าเรียบนิ่ง แววตาเต็มไปด้วยความคิดวิเคราะห์ เขาขยับมือเพื่อขยายภาพส่วนที่เสียหายบนโฮโลแกรม “กระหม่อมยังไม่สามารถระบุสาเหตุที่แน่ชัดได้ แต่ดูเหมือนจะมีพลังงานบางอย่างที่เรายังไม่รู้จักแทรกซึมเข้ามาในระบบ อาจเป็นการรบกวนจากภายนอกหรือมีบางอย่างในโครงสร้างที่ทำให้เกิดความไม่เสถียร”

คาเลบพยักหน้าเล็กน้อย มองไปที่จุดที่มีการรั่วไหลบนภาพจำลองของ Vortex “เราต้องทำการซ่อมแซมทันที ถ้าปล่อยไว้นานกว่านี้ อาจส่งผลกระทบกับระบบทั้งหมดในกาแล็กซี นั่นหมายถึงชีวิตของคนนับล้าน ล้านจะตกอยู่ในอันตราย”

มิคาเอลยกมือขึ้นอีกครั้ง ใช้ท่าทางเพื่อเรียกแผนผังสามมิติของ Vortex ออกมา “เราจำเป็นต้องปรับปรุงระบบควบคุมพลังงานและสร้างเกราะป้องกันใหม่เพื่อป้องกันการรั่วไหลในอนาคต กระหม่อมคิดว่าเราควรใช้วัสดุที่สามารถทนทานต่อการรบกวนจากพลังงานขั้นสูงได้มากขึ้น… วัสดุใหม่ที่เราเพิ่งพัฒนาขึ้นมาน่าจะช่วยได้”

 

คาเลบใช้นิ้วมือลูบปลายคางอย่างคนใช้ความคิดแต่การกระทำนั้นกลับดึงดูดให้มิคาเอลไม่อาจละสายตาได้ เสียงของเครื่องมือวัดต่าง ๆ รอบตัวดูเหมือนจะเงียบลงไปชั่วขณะ ไม่มีอะไรสามารถดึงเขาออกจากหมื่นล้านความคิดถึงที่ท่วมท้นอยู่ภายในใจได้ทุกครั้งที่มิคาเอลสบตากับคาเลบ แม้แต่แค่เสี้ยววินาทีเดียว หัวใจของเขาก็เต้นเร็วขึ้นราวกับกำลังจะหลุดออกมาจากอก ความทรงจำที่เขามีต่อคาเลบไหลเวียนเข้ามาในจิตใจอย่างไม่หยุดหย่อน ความอ่อนโยนในแววตาของทูนกระหม่อม รอยยิ้มอันอบอุ่นที่ทำให้หัวใจของเขาสั่นไหว ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับคาเลบล้วนทำให้มิคาเอลทรมาน

 

ความรู้สึกของการแอบรักคาเลบคือการต่อสู้กับตัวเองในทุกๆ วินาที ต้องทนฝืนไม่แสดงความรักออกมา และต้องเก็บซ่อนความเจ็บปวดไว้ภายในใจ มิคาเอลรู้ว่าความรักของเขาอาจไม่มีวันสมหวัง แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่สามารถเลิกคิดถึงคาเลบได้ ทุกลมหายใจที่เขามีนั้นเต็มไปด้วยชื่อของคาเลบ และในทุก ๆ นาทีที่ผ่านไป เขาก็ยิ่งโหยหาคนๆนี้มากขึ้น 15 ปีที่จากไปไม่ได้ช่วยเจือจางให้ความรู้สึกนี้บางลงเลย

 

ในห้องบัญชาการที่เงียบสงัด คาเลบและมิคาเอลกำลังทำงานอยู่เคียงข้างกัน ความเครียดจากการพยายามซ่อมแซม Vortrex ทำให้บรรยากาศในห้องนั้นตึงเครียด แต่ในขณะเดียวกัน ความใกล้ชิดของทั้งสองก็สร้างความประหม่าให้กับมิคาเอล เขาพยายามเพ่งสมาธิไปที่หน้าจอแสดงผลตรงหน้า แสงจากโฮโลแกรมส่องสะท้อนอยู่บนใบหน้าของเขา แต่ใจกลับลอยไปไกลทุกครั้งที่รับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวของคาเลบ 

ไม่ว่าจะเป็นการหายใจเบา ๆ หรือเพียงแค่การขยับตัวเล็กน้อย เขาสัมผัสได้ถึงความใกล้ชิดของคาเลบอย่างชัดเจน ทุกครั้งที่มือของทั้งคู่เกือบสัมผัสกัน ความตื่นเต้นในใจของมิคาเอลก็เพิ่มขึ้นอย่างไม่อาจหักห้ามได้จู่ ๆ คาเลบก็หันมาทางมิคาเอล ใบหน้าของเขาอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่นิ้ว ดวงตาสีฟ้าอ่อนของคาเลบสะท้อนประกายในแสงจาง ๆ จากหน้าจอ ทำให้มิคาเอลรู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะหนึ่ง ความรู้สึกอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา เมื่อมองเห็นรอยยิ้มอ่อน ๆ บนใบหน้าของคาเลบ

 

“มิคาเอล… ท่านไม่ได้พักผ่อนเลยใช่ไหม?” คาเลบเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แฝงความห่วงใยที่ทำให้มิคาเอลยิ่งประหม่าเข้าไปอีก

 

มิคาเอลพยายามตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยความวุ่นวาย “มันไม่มีเวลาพักแล้วฝ่าบาท Vortrex ต้องการการดูแลอย่างเร่งด่วน และกระหม่อมต้องแน่ใจว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามแผน”

 

คาเลบถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะก้าวเข้ามาใกล้ขึ้นจนทำให้มิคาเอลสามารถสัมผัสถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเขาได้ กลิ่นหอมจาง ๆ จากตัวของคาเลบทำให้มิคาเอลรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย เขาพยายามหันหน้าหนีเพื่อซ่อนความเขินอาย แต่คาเลบยังคงจับจ้องเขาอยู่

 

“ท่านทำงานหนักเกินไปแล้ว” คาเลบพูดด้วยน้ำเสียงที่ทั้งอ่อนโยนและเด็ดขาด “ท่านจำเป็นต้องพักผ่อน เราไม่สามารถเสี่ยงให้ท่านจ็บป่วยไปตอนนี้ได้เพราะนายมีความสำคัญต่อภารกิจนี้มาก”

 

มิคาเอลรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านในใจเมื่อได้ยินคำพูดของคาเลบ แต่ความประหม่าและความรู้สึกแอบรักที่เขาเก็บซ่อนไว้ก็ทำให้เขาพูดไม่ออก เขารู้สึกถึงความอ่อนแอในอกของตัวเอง และก่อนที่จะสามารถตอบอะไรได้ คาเลบก็เอื้อมมือมาวางบนไหล่ของมิคาเอล

 

“ไปพักเถอะ” คาเลบพูดเบา ๆ แต่แฝงด้วยน้ำเสียงที่ไม่ยอมให้มีข้อโต้แย้ง “เราจะจัดการเรื่องนี้ต่อเอง”

 

มิคาเอลพยักหน้าช้า ๆ เขารู้สึกอ่อนล้าจากการอดนอนและความตึงเครียด แต่มากกว่านั้นคือความอ่อนล้าจากการต้องซ่อนความรู้สึกที่มีต่อคาเลบเอาไว้ เขายอมเดินออกจากห้องไป แม้ในใจจะยังอยากอยู่ใกล้คาเลบต่อก็ตาม

 

ขณะที่เขาเดินออกจากห้อง เขารู้สึกถึงความอบอุ่นจากสัมผัสของคาเลบที่ยังคงอยู่บนไหล่ของเขา ความรู้สึกนั้นยังคงอยู่ในใจของเขา เหมือนกับเครื่องหมายที่ไม่มีวันลบเลือน

 

เมื่อมิคาเอลออกจากห้องไป คาเลบหันกลับมามองภาพจำลองของ Vortex อีกครั้ง เขารู้ว่าภารกิจนี้สำคัญเพียงใด และความล้ำสมัยของอาณาจักรเซเรนอสจะต้องช่วยให้พวกเขาผ่านพ้นวิกฤตนี้ไปได้ แต่ในใจลึก ๆ ก็ยังคงกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขายังไม่รู้เกี่ยวกับพลังงานปริศนาที่ทำให้ Vortex เสียหาย…

..........................................................................