เสียงของเขาทำให้สะดุดหู รูปลักษณ์ของเขาทำให้สะดุดตา อยากเจอพี่เขาตัวจริงสักครั้งจัง พี่เสียงเพราะคนนั้น...
รัก,ผู้ใหญ่,วัยว้าวุ่น,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Chapter5 มาตามนัด
เย็นวันนี้เบลกับแป้งมีนัดกับพี่บีที่ร้านปังเย็นที่อยู่ติดรั้วมหา’ ลัย หลังจากจบคลาส ก็ไปตามนัดหมายกันเอาไว้
แป้งไปในนามน้องรหัสส่วนเบลไปในนามอะไรเธอเองก็ยังคงคาใจ หรือพี่บีแค่เกรงใจเพราะเห็นตัวติดกับแป้งก็เลยชวนมาด้วย
“สวัสดีค่ะพี่บี สวัสดีค่ะพี่บอย” เบลและแป้งทักทายบีกับเพื่อนรักของเขาอีกคน
“หวัดดี มานั่งนี่” บีพูดพลางผายมือไปเก้าอี้ที่ว่างไว้รอสองสาว
“รอนานไหมคะ” แป้งถาม
“ไม่นานเพิ่งถึง” บีตอบ
“สั่งเต็มที่เลยนะ พี่เลี้ยงเอง”
“หนูขอจ่ายเองได้ไหมอ่ะ เกรงใจค่ะ” เบลกล่าว
“ไม่ต้องเกรงใจ มันรวย” บอยเสริม
“โอ้โห อวยสัส ไม่ใช่แบบนั้น เลี้ยงแค่นี้พี่ไม่จนหรอกน่า” บีว่า
“งั้นขอบคุณล่วงหน้าเลยนะคะ” เบลว่าพลางดูกระดาษเมนูบาง ๆ อย่างจดจ่อและสั่งมาไม่น้อยแต่ก็ไม่มากระหว่างรออาหารพี่บีก็ชวนคุยไปเรื่อยเพราะพูดเก่งอย่างกับต่อยหอยพอ ๆ กับแป้งเลยหล่ะ เหมือนกันเสียจริงรหัสนี้ นั่งกินเล่น ๆ เม้าส์กันถูกคอจนหนึ่งทุ่มถึงได้แยกย้ายกันกลับ
“พี่บีพูดมากชิบหาย” เบลเอ่ยขึ้นระหว่างทางกลับหอที่มีแป้งเป็นคนขับ
“นั่นดิ แบบพูดไปเรื่อยอ่ะ ด้วยความเป็นนักร้องมั้งเอนเตอร์เทนเก่ง”
“ก็อาจจะมีส่วน”
“สายตาที่พี่บีมองเบลไม่ปกติอ่ะ มองแบบเกรงใจ มองแบบแอบ ๆ มอง”
“เฮ้ย! ธรรมดา นี่เบลเลยนะเว้ย สวยขนาดนี้ ก็มีแอบมงแอบมองบ้างอะไรบ้าง”
“ให้ได้แบบนี้สิ เพื่อนอีแป้งมันต้องแบบนี้”
“เห็นเต๊าะกันไปเต๊าะกันมากับพี่บอย เล่นหรือจริงวะ เดี๋ยวก็ได้กันจริงหรอก”
“ก็ไม่แย่นะ พูดจาดีอยู่ หน้าตาก็ดี” แป้งตอบด้วยรอยยิ้มอย่างมีเล่ห์กล
ใช้เวลาไม่นานก็ถึงหอพักพรุ่งนี้ไม่มีเรียนพร้อมนอนดึกตื่นสายได้เลย เมื่อถึงหอพักต่างคนต่างแยกย้ายไปห้องตัวเอง เบลรีบอาบน้ำให้สบายตัวจะได้หารายการทีวีดูอย่างสบายใจ
คืนนี้จะไลฟ์ร้องเพลงอย่าลืมไปดูพี่นะ เป็นข้อความจากพี่บีที่ส่งมาทางไดเร็คไอจี
ได้เลยค่ะ เดี๋ยวน้องไปป่วน เบลตอบกลับในเวลารวดเร็ว
ไม่แทนตัวเองว่าหนูแล้วหรอ ปกติเห็นชอบพูดแบบนั้น บีตอบกลับ
ช่างสังเกตจริง ๆ
ไม่กวนแล้ว แต่มาเป็นหน้าม้าให้หน่อยกลัวไม่มีคนดู บีส่งมาอีกครั้ง
ไม่จริงหรอกพี่บีนะเหรอจะไม่มีคนดูคนฟอลไอจีเป็นแสน ๆ ไม่ปกติแล้ว ใจเบลแหล่ะที่ไม่ปกติ สักพักพี่บีก็ไลฟ์ เพลงแรกที่เล่นเป็นเพลง รักแรกพบ Tattoo Colour เสียงพี่บีกังวานชวนฟังเป็นที่สุด เวลาร้องเพลงพี่บีอินไปกับเพลงนั้น ๆ มากทำให้คนฟังเหมือนหลุดเข้าไปในโลกแห่งบทเพลงที่เขาขับร้อง โคตรมีเสน่ห์ มีเสน์ห์กับสิ่งที่เขาอินที่เขาเก่งและเบลก็หลับคาไลฟ์พี่บีอีกตามเคย
ก๊อก ๆ ๆ ๆ “มูนตื่นยัง ยืมเตารีดหน่อย เตารีดเราพัง” เป็นเสียงแป้งมาเคาะห้องยืมเตารีดในเวลาประมาณสิบเอ็ดโมงกว่า ในขณะที่เบลยังนอนเน่า ๆ อยู่ในชุดนอน
“ได้ ๆ ไปหยิบเอาเลย” เบลไปเปิดประตูให้เพื่อนซี้
“เย็นนี้พ่อจะมารับไปกินข้าว มาแบบไม่บอกไม่กล่าว ไปด้วยกันดิ” เธอว่าพลางหยิบเดรสที่มีรอยยับวางลงบนโต๊ะรีดผ้าและเสียบปลั๊กรีดอย่างไม่รีบร้อนอะไร
“แป้งไปเถอะ เราอยากนอนโง่ ๆ เน่า ๆ อ่ะ”
“งั้นตามใจ”
“แป้ง เมื่อคืนพี่บีไดเร็คมาเว้ย! แบบว่าอย่าลืมไปดูไลฟ์พี่ร้องเพลงนะ อย่างงั้นอย่างงี้”
“โอ้ย โอ้ย สักทีเถอะ พี่บีกูร้องเพลงจีบสาวจนคอแตกยัง”
“แบบนี้เรียกจีบป่ะ”
“สามล้านเปอร์เซ็นต์”
“สาธุ” เบลว่าพลางยกมือไหว้
“อ้าว ร่ายมนต์แล้วเพื่อนกู”
“ขนาดนี้แล้ว ชัดเจน อย่าเล่นตัวเป็นพอ”
“โอ้ย! ไม่เล่นแล้ว สำหรับคนนี้ ไม่มีคำว่าเล่น ไม่มีคำว่าเล่นตัว”
แป้งนั่งเม้าส์มอยอยู่สักพักหนึ่งก่อนออกไปและเตรียมแต่งตัวออกไปข้างนอกกับพ่อ ส่วนเบลก็นอนอืดจนบ่ายถึงได้ตื่นมาอาบและสั่งอาหารผ่านแกร๊บฟู๊ดมากิน นอนเน่า ๆ โง่ ๆ อย่างที่บอกแป้งก็ไม่เกินจริงเท่าไหร่นัก
สักพักเสียงไลน์เด้ง เจอพี่บีหว่ะ มากินข้าวร้านเดียวกัน แต่พี่เค้ามากับพี่ฟ้า แล้วก็คนโต เหมือนพ่อแม่ของพีบีหล่ะมั้งเห็นหน้าเหมือน ๆ กัน เค้าเป็นแฟนกันหรอว่ะ เป็นตัวอักษรที่ทำเบลใจเริ่มเฉาลงไปมากอยู่ จะมีแฟนคนแรก จะมีแฟนเป็นคนที่ชอบมันยากขนาดนี้เลยหรือไง ยากกว่าแต่งกลอนที่อาจารย์สั่งเมื่อวันก่อนเสียอีก ทำเอาเบลและแป้งคิดไปถึงไหนต่อไหน แม้เค้าจะดูเหมาะสมกันดี พี่บีก็หล่อพี่ฟ้าก็สวยดีกรีดาวมหาลัยซะด้วย
สองทุ่มกว่า ๆ แป้งกลับมาถึงหอ ไม่ลืมจะซื้อขนมติดไม้ติดมือมาฝากเบล
“ขอบใจน้า” เบลว่าพลางหยิบกล่องโดนัทจากแป้ง
“อยากสัมภาษณ์อะไรไหม รู้นะ ในไลน์มันไม่สะใจ” แป้งว่า
“เล่ามาเหอะหน่า เล่ามาให้หมด อย่าได้หลงเหลือ”
“ท่าทางเค้าดูสนิทกันมากอ่ะ ไม่มีเคอะเขิน เหมือนคบกันนานแล้วยังไงอย่างงั้นเลยอ่ะ”
“ก็อาจจะ เอาไงดี น้องเบลเบรกหัวทิ่มเลยค่ะพี่บี” เบลว่า
“พีคตรงที่พี่ฟ้าเป็นพี่รหัสเบลนี่แหล่ะ”
“ก็นั่นนะสิ ถ้าใช่จริง ๆ จะได้ถอนตัวถอนใจ ไม่ได้อยากหลงรักแฟนของพี่รหัสหรอกนะคะ”
“ค่อยหาคำตอบแบบเนียน ๆ อย่าเพิ่งตื่นตระหนก” แป้งออกความเห็น
“โอเค” เบลตอบพร้อมยู่หน้า
