รัก,ผู้ใหญ่,วัยว้าวุ่น,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ตอนที่ 2 ชีวิตหลังลงทะเบียนเรียนผิด
ชีวิตการเข้าเรียนวันแรก
หลังจากการลงทะเบียนเรียนผิดของตันหยง ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
ก็ถือว่ายังดี ที่ลงผิดแค่วิชาเดียว
ใบบัวก็ตั้งใจจะไปรออย่างที่เคยลั่นวาจาไว้นั่นแหละ แต่ใบบัวดันปวดประจำเดือนก็เลยต้องรีบกลับไปพักผ่อน
'ตันหยง' สาวแว่นปีสาม ที่โดยปกติแล้ว จะเดินเหินหรือขยับตัวทำอะไรก็คล่องตัวไปหมด แต่ตอนนี้เธอกลับเดินเข้าห้องเรียนแบบรีบ ๆ ลน ๆ เพราะไปสาย เนื่องจากไปผิดตึกและกว่าจะหาห้องเรียนเจอ อาจารย์ก็สอนไปครึ่งชั่วโมงแล้ว ในความรู้สึกหญิงสาวผมลอนน้ำตาลตอนนั้นเต็มไปด้วยทั้งความรีบเร่ง ทั้งเกร็ง และกลัวจะโดนอาจารย์ดุต่อหน้าคนเยอะ ๆ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ตันหยงเคาะประตูห้องที่กำลังจะเข้าไปเรียน
"ขออนุญาตค่ะ" ตันหยงยกมือไหว้อาจารย์แล้วเดิน ก้ม ๆ โค้ง ๆ เธอปรายตามองหาเก้าอี้ว่าง ท่ามกลางสายตาของรุ่นพี่ในคณะเดียวกันที่คุ้นหน้าคุ้นตา แต่ก็ไม่ได้รู้จักใครเป็นการส่วนตัวเลย
"หน้า 39 ครับ" เสียงสวรรค์จากรุ่นพี่ผู้ชายโต๊ะข้าง ๆ ได้ช่วยชีวิตเอาไว้ เมื่อเขาพบว่าตันหยงหยิบหนังสือขึ้นมาแล้วทำหน้างุนงง
"ขอบคุณนะคะ" เมื่อถึงเวลาพักเบรก ตันหยงหันไปขอบคุณเจ้าของเสียงนั้นที่ช่วยชีวิตเอาไว้ อีกฝ่ายพยักหน้ารับอย่างเป็นมิตร
"มาคนเดียวเหรอครับ" เจ้าของเสียงสวรรค์เอ่ยถาม
"ใช่ค่ะ พอดีลงทะเบียนเรียนผิด" ตันหยงหันไปยิ้มให้น้อย ๆ
"อะ! เผื่อมีอะไรอยากถาม หรือว่าหาห้องเรียนไม่เจอก็ทักมาถามกันได้ เราชื่อ 'เสือ' นะ อยู่ปีสี่ เรียนโลจิสติกส์" เจ้าของเสียงเดิมว่าพลางยื่นคิวอาร์โค้ดไลน์ให้ด้วยสายตาที่ดูเหมือนอยากผูกมิตร ตันหยงรีบค้นโทรศัพท์ของตัวเองออกมาสแกนอย่างรวดเร็ว
ดีซะอีก
มีคนเอาไว้ถามนั่นนี่ ยังดีกว่าตัวคนเดียวเป็นไหน ๆ
"ตันหยงนะคะ เรียนโลจิสติกส์ ปีสามค่ะ" เธอแนะนำตัวบ้าง
"คณะเดียวกันเลย"
"ใช่ค่ะ" เธอพยักหน้าไป ยิ้มไป
แป๊บ ๆ หมดวันไปแล้วกับวิชาที่ลงทะเบียนเรียนผิด ก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นนี่นา แถมยังเจอรุ่นพี่ใจดีอีกด้วย
ตอนกลับคอนโด ตันหยงก็แวะซื้อข้าวต้มปลาไปฝากใบบัวซึ่งนอนป่วยอยู่ที่ห้อง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
กลับถึงคอนโดก็ตรงดิ่งไปที่ห้องของใบบัวทันที
"ดีขึ้นป่ะ" ตันหยงเอ่ยถามเจ้าของห้อง
"ได้นอนก็ดีขึ้นหน่อย"
"ซื้อข้าวต้มมาฝาก" ตันหยงวางข้าวไว้บนโต๊ะ แล้วทิ้งตัวลงที่เก้าอี้อย่างเหนื่อยล้า
"เรียนวิชานั้นเป็นไงบ้างอะ" ใบบัวถาม
"เออเนี่ย อยากบ่นมาก กูเข้าเรียนช้ามาก เพราะไปผิดตึกเว้ย! อายก็อาย เกร็งไปหมดตอนเดินเข้าห้องเรียน แต่โชคดีที่ไม่โดนอาจารย์ดุ นั่งใกล้พี่เสือวะ พี่เขาดูใจดีและดูเป็นมิตรมาก แบบถามว่ามาคนเดียวหรอ บอกว่าเรียนถึงหน้านั้นหน้านี้แล้วนะ ทั้งที่ยังไม่ได้ถามอะ ให้แอดไลน์ด้วยนะ บอกมีอะไรไว้ทักมาถามกันได้" ตันหยงเล่าอย่างออกรสแต่สีหน้าดูเนือย ๆ เพราะล้ากับการเรียนที่ลากยาวมาทั้งวัน
"พี่เสือไหนวะ ที่หล่อ ๆ นะเหรอ" ใบบัวถามด้วยความสงสัย
"เออ ก็พี่เสือคนนั้นแหละ มันก็มีแค่เสือเดียวป่ะคณะเราอะ มีเสือกี่คนวะ?" ตันหยงทำหน้าขบคิด
"มีคนเดียวแหละ" ใบบัวว่า
"ล่าสุด ถามเองตอบเองละ" ตันหยงเอ่ย
"เผื่อมีหลายเสือไง"
"สาว ๆ ในมออิจฉาแย่ มีไลน์พี่เสือ คนกรี๊ดพี่แกเยอะจัด" เสือคนกรี๊ดเยอะจริงอย่างที่ใบบัวว่า แต่ก็ไม่เคยเห็นมีแฟนจริง ๆ จัง ๆ นะ
เคยเห็นแต่ลือ ๆ กันว่ามีซัมติงกับคนนั้นกับคนนี้แต่ก็ไม่เห็นสานต่ออะไร
"เข้าใจแล้วว่าทำไมคนกรี๊ดเยอะ เห็นหน้าใกล้ ๆ แล้วหล่อมากจริง เสียงก็หล่อ" ตันหยงคอนเฟิร์มความหล่อ
"ถ้าพี่เขาจีบมึง มึงจะชอบป่ะ"
"ฮ้ะ! เพ้อเจ้อ พี่เขาจะมาชอบอะไรกู คนที่เป็นประเด็นกับพี่เสือแต่ละคนมีแต่สายเซ็กซี่ สวยแซ่บ ๆ ป่ะ ไม่ใช่เด็กแว่นอย่างกู" ตันหยงร้องค้าน อย่างแย้งไปขำไป
"แหม! มึงพูดอย่างกับตัวเองไม่สวย อย่าถ่อมตัวไปเลยค่ะตันหยง"
"เฮ้อ! ไอ้เรื่องสวยอะมันก็ยากที่จะถ่อมตัวอยู่แล้วป่ะเพราะหลักฐานมันคาตา กูหมายถึงสไตล์ที่เขาชอบอะ น่าจะแนวสวยแซ่บ ไม่ใช่แบบกู"
"ก็ไม่แน่นะ? ความชอบคนเรามันเปลี่ยนได้ตลอดอยู่แล้วนี่"
"หล่อขนาดนั้น ถึงเข้ามาหลอกก็เต็มใจให้หลอกอะ ฮ่า ๆ ๆ" ตันหยงพูดไปขำไป พูดไปเรื่อย ไม่ได้ซีเรียสอะไร
"หลอกมาก็หลอกกลับดิ แฟร์ ๆ" ใบบัวกล่าว สองคนนี้เริ่มพูดไปเรื่อย หารือกันราวกับว่าเขากำลังมาจีบ
"แล้วหลายเรื่องราวที่เขาลือ ๆ กันเกี่ยวกับพี่เสือมึงว่าจริงป่ะ" ตันหยงถาม
"ลืออะไรก็ตามแต่ กูว่าฟังหูไว้หูดีสุด แล้วแต่ละวันลือกี่เรื่องก็ไม่รู้ในมออะ ถ้าเกิดไม่จริงก็สงสารอะ ถ้าเกิดจริงก็ร้ายไม่เบาอะ ดูน่ากลัวไปเลย" ใบบัวออกความเห็น
"ก็ไม่ได้คิดว่าเบาอยู่แล้ว"
