รัก,ผู้ใหญ่,วัยว้าวุ่น,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ตอนที่ 6 แซม
"ขนมที่พี่ซื้อไปฝากอร่อยป่าว?"
เสือที่เดินเข้าไปทักตันหยงในขณะที่เธอกำลังนั่งเขียนงานอยู่กับเพื่อน ๆ ตรงลานกว้างใต้ตึกคณะ
ตันหยงชะงัก เธอตกใจเล็กน้อยแล้วพยักหน้าตอบอย่างงง ๆ "อร่อยค่ะ" พร้อมกับยิ้มอ่อน ๆ
"ทำงานส่งอาจารย์กันอยู่เหรอ?" เขาถามต่อ
"ใช่ค่ะ"
"พี่ไม่มีเรียนต่อเหรอ?" ตันหยงถามกลับบ้าง ตามมารยาท
"วันนี้ ไม่มีแล้ว "
นั่งสนทนาสัพเพเหระได้สักพัก เขาก็ปลีกตัวออกจากเธอแล้วขับรถออกจากมหาวิทยาลัย ตันหยงมองตามเขาจนลับสายตาไป
"อะไรวะ ซื้อขนมไปฝากด้วยวะ พี่เขาจีบมึงเหรอหยง" แซมอดที่จะแซวไม่ได้ จู่ ๆ ก็มีรุ่นพี่หล่อ ๆ เดินมาทักว่า
"ขนมที่พี่ซื้อไปฝากอร่อยป่าว?"
"ไม่ใช่จีบ ก็รู้จักกันเพราะลงทะเบียนเรียนผิดนั่นแหละ เรียนด้วยกัน พี่เขาเวทนากูมั้งเลยมาชวนคุย ฮ่า ฮ่า ฮ่า แล้วก็ซื้อขนมมาฝากนิดหน่อย"
ที่ห้องตันหยง
เสือ: ผู้ชายหน้าหล่อที่นั่งข้าง ๆ วันนี้ใครอะ แฟนตันหยงเหรอ?
เมื่อกลับถึงห้อง เธอหยิบมือถือมาดูก็พบข้อความจากเสือ
ตันหยง: เพื่อนค่ะ
ก่อนจะตอบกลับไป ตันหยงทบทวนอยู่ครู่หนึ่งว่าวันนี้ตัวเองไปนั่งใกล้ใครมาบ้าง ก็ไม่มีใครแล้วแหละ นอกจากแซม
เสือ: ดูสนิทกันดีนะ
ตันหยง: สนิทกันค่ะ ก็เพื่อนกันตั้งแต่ปีหนึ่ง
"เด็กนี่ นี่มันจริง ๆ เลย ไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าประชด" เขาพึมพำแล้วมองไปรอบ ๆ ห้อง 724 มองไปทั่วอย่างไม่ได้เจาะจง
"เออ แต่ตัวหนังสือไม่มีเสียงนี่นา จะรู้ได้ยังไงว่าน้องเขาตอบด้วยอารมณ์ไหน"
ตันหยง:ไหนคืนนั้นก่อนจะแยกกันพี่ย้ำหนักย้ำหนาว่าให้ทำตัวเหมือนคนไม่รู้จักกัน เจอก็ไม่ต้องทักทายกันหนูเริ่มทำตัวไม่ค่อยถูกแล้ว พี่จะเอายังไงกันแน่555555555555
ตันหยงเริ่มทวงถาม
คำพูดที่เขาเคยย้ำเอาไว้ แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาเคยห้ามกลับกลายเป็นตัวเขาที่ทำมันเองซะหมด
เสือได้อ่านข้อความนี้ก็เริ่มคิดตามสิ่งที่เธอพิมพ์ เพราะโดยปกติเวลานัดกับใคร
เสพสุขกายเสร็จ....ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไป
และรีบตัดจบ
ไม่เคยทัก ไม่เคยถาม ไม่เคยอยากเข้าไปทำความรู้จักมากกว่าเรือนร่างในค่ำคืนที่ต้องการ
แต่กับตันหยง กลับต่างออกไป
