รักแท้ต้องพิสูจน์ด้วยเลือดและน้ำตา เพื่อเปิดโปงความจริงที่ถูกซ่อนไว้ ในโลกที่เต็มไปด้วยความลับและอันตราย ความรักของเขากลายเป็นแสงสว่างที่นำทางให้เธอค้น
นิยายสืบสวนสอบสวนในโลกของ Dark แฟนตาซี Monster สัตว์ประหลาดเวทมนต์สงครามและความรัก
แฟนตาซี,ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,ผจญภัย,อาชญากรรม,แฟนตาซี,พระเอกเก่ง,นางเอกฉลาด,นางเอกสวยมาก,สืบสวน ,สืบสวนสอบสวน,ต่อสู้,เวทมนตร์,เวทมนต์,เหนือธรรมชาติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เบลล์ขมวดคิ้ว ริมฝีปากเม้มแน่น "แล้วเราจะหาหนังสือนั่นจากไหน?" น้ำเสียงเธอปนด้วยความกังวล และความไม่เชื่อในความหวังที่ริบหรี่
ไนท์ถอนหายใจเล็กน้อย สายตาจับจ้องไปยังชั้นหนังสือ "ถ้าหนังสือนั่นอยู่ในห้องนี้ เวทมนต์ที่เธอใช้มันควรจะดึงกลับมาเข้าที่...แต่มันไม่ได้ลอยกลับเข้ามา นั่นแปลว่ามันถูกเอาไปไว้ที่อื่น—ไม่ใช่ในห้องนี้" เขาพูดพลางไตร่ตรองเหตุการณ์
เบลล์เบือนหน้าไปทางไนท์ แววตาเธอแฝงความสงสัยและหงุดหงิด "หรือไม่มันก็คงถูกคนลอบสังหารเอาไปแล้ว เราจะตามหาหนังสือเล่มเดียวในปราสาทนี้ได้ยังไง?"
ไนท์เงยหน้ามองเบลล์ รอยยิ้มจางๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปาก "มันยังอยู่ที่นี่...รอยเลือดเป็นตัวบอก" เขายกตะเกียงสูงขึ้น ส่องไปยังรอยเลือดที่กระจายอยู่ตามพื้นและรูปภาพรอบห้อง
"รอยเลือด? เกี่ยวอะไรกับหนังสือ?" เบลล์ขมวดคิ้วเข้าหากันอีกครั้ง
ไนท์หยุดเดิน สายตาเฉียบคมจับจ้องไปที่รอยเลือดแห้ง "ลอร์ดธอร์นถูกทรมาน แต่เลือดที่กระจายนี้มากเกินไป ฝีมือของมือสังหารระดับนี้ เขาจะทำให้เกิดเลือดมากขนาดนี้จริงหรือ?"
เบลล์นิ่งคิด "นักสู้ที่มีความสามารถระดับเพชร หรือแม้แต่ระดับตำนาน เขาคงไม่จำเป็นต้องทำให้เลือดกระจายเต็มห้องแบบนี้…จริงสิ" เธอพึมพำเบาๆ เหมือนเพิ่งเข้าใจ
ไนท์พยักหน้าเล็กน้อย ก่อนพูดต่อ "ถูกต้อง...เลือดที่เห็นนี้ไม่ใช่เลือดของลอร์ดธอร์น"
"นี่คือห้องของเขา แต่เลือดนี้ไม่ใช่ของเขาอย่างนั้นเหรอ?" เบลล์เบิกตากว้าง น้ำเสียงสับสน
"ใช่ เลือดพวกนี้มาหลังจากเขาตาย และคนที่ทำให้เกิดเลือดนี้...ถ้าเดาไม่ผิด ใครก็ตามเขาคือคนที่เอาหนังสือเล่มนั้นไป พยายามใช้เลือดปกปิดอะไรบางอย่าง" ไนท์พูดพร้อมยื่นมือไปจับที่มือเบลล์เบาๆ เพื่อบอกให้เธอมีสมาธิ
"ปกปิดอะไร? ทำไมต้องใช้เลือดขนาดนี้?" เบลล์ยังคงสับสน
"ฉันไม่รู้ แต่ถ้าเรารู้ว่าเขาพยายามซ่อนอะไร เราอาจจะรู้ความจริง" ไนท์ตอบ น้ำเสียงแน่วแน่
…
เบลล์ยืนนิ่ง มองไปที่ชั้นหนังสือที่ตอนนี้ขาดหนังสือไปหนึ่งเล่ม รูปสัญลักษณ์สามเหลี่ยมซ้อนทับกันสองรูปที่อยู่บนปกของมันดูไม่สมบูรณ์ ไม่มีเล่มนั้นแล้ว... ฉันควรจะรู้สึกโล่งใจที่หนังสือเล่มนั้นไม่ได้อยู่ในห้องนี้ แต่ทำไมกลับรู้สึกหวั่นไหวกันนะ?
ใจฉันสั่นรัว แม้ว่าไนท์จะดูเหมือนสามารถแก้ไขปริศนานี้ได้ทุกอย่าง เขายืนนิ่ง มองไปรอบ ๆ ห้อง สายตาเฉียบคมแบบนั้น ดูเหมือนเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับสถานที่ที่เราอยู่ ทั้งที่ฉันเองก็อยู่ในห้องนี้มาตั้งนานแล้ว แต่ไม่เคยเห็นอะไรที่เขาเห็นเลย
มันน่าทึ่ง... ความสามารถของเขาเหมือนเวทมนตร์หรืออะไรบางอย่างที่อยู่เหนือความเข้าใจของฉัน เขาแก้ปริศนาที่ดูไม่มีทางออกได้ ราวกับเขามองเห็นสิ่งที่อยู่เบื้องหลังเงามืดของห้องนี้ ฉันแอบมองไนท์แล้วรู้สึกสับสน เขารู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง? ทำไมทุกคำตอบถึงดูเหมือนมันชัดเจนในสายตาเขา
รอบตัวเรา บรรยากาศในห้องนี้เงียบสงบจนน่าอึดอัด แสงเทียนส่องเพียงรำไรบนผนังอิฐเก่า ๆ หนังสือที่เรียงรายเต็มชั้นเหล่านั้นทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังซ่อนอยู่ ความเงียบทำให้จิตใจฉันขัดแย้งกันระหว่างความอยากรู้อยากเห็น กับความกลัวว่าเราจะเจออะไรที่อันตรายเกินจะรับมือ
"เขารู้เรื่องนี้ได้ยังไง?" ฉันพึมพำกับตัวเองเบา ๆ สายตาจับจ้องที่รอยเลือดบนพื้น นี่ไม่ใช่แค่การไขปริศนาธรรมดา มันมีอะไรลึกซึ้งกว่านั้น—อะไรบางอย่างที่เรายังไม่เข้าใจ
แต่ไนท์...เขาเหมือนคนที่เข้าใจทุกอย่าง แม้ว่าเรายังเดินทางอยู่ในความมืดก็ตาม
….
ไนท์ยืนอยู่ในความมืด ความเงียบที่ปกคลุมห้องถูกขัดจังหวะด้วยเสียงลมหายใจของเขา เขายืนจ้องตราสัญลักษณ์สามเหลี่ยมบนผนัง จิตใจของเขากำลังทำงานอย่างรวดเร็ว แต่ใบหน้าของเขายังคงเคร่งขรึม
"สัญลักษณ์นี้...มันไม่ใช่สัญลักษณ์ปกติ เหมือนไม่สมบูรณ์" ไนท์พึมพำ น้ำเสียงของเขาติดแววเครียดเล็กน้อย มือของเขาแตะสัญลักษณ์เบาๆ "ฉันสัมผัสได้ถึงบางอย่าง แต่ยังไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร"
เบลล์ยืนมองอยู่ห่างๆ เธอขมวดคิ้วและสอดส่องตาไปรอบๆ ห้อง เต็มไปด้วยความกังวลและความสงสัย “ไนท์ มันหมายความว่าไงกัน? สัญลักษณ์นี้เกี่ยวข้องกับอะไร?”
ไนท์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหันกลับมามองเธอ แสงจากตะเกียงในมือเขาส่องสะท้อนบนใบหน้าของเบลล์ "นี่เป็นสัญลักษณ์ของศาสนาอาร์เจเนีย มังกรเงินที่พวกเขานับถือมานาน... ไฟ น้ำ ดิน ลม ความมืด และแสง มันมีความหมายที่ซับซ้อนกว่าที่เราคิดไว้ แต่ปัญหาคือ—"
เขาชะงัก สายตาของเขาหยุดที่ชั้นหนังสือ ว่างเปล่าระหว่าง ประวัติศาสตร์แห่งอาณาจักรเงา และ ยุคแห่งมังกร เบลล์เห็นความตึงเครียดเพิ่มขึ้นในสีหน้าของไนท์ “หนังสือเล่มหนึ่งหายไป” เขากล่าวอย่างหนักแน่น “นั่นแหละที่ทำให้ทุกอย่างขาดความสมบูรณ์"
เบลล์ขยับเข้าใกล้ ไหล่ของเธอตกลงเล็กน้อยเพราะความสับสน "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับตราสัญลักษณ์นี้? หรือเกี่ยวกับลอร์ดธอร์น?"
ไนท์ยิ้มเล็กน้อยแต่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ราวกับคนที่เพิ่งพบคำตอบที่ตามหามานาน "ลอร์ดธอร์นไม่ใช่แค่คนที่มีอำนาจ เขายังมีความรู้และรสนิยมที่ซับซ้อน คนที่เข้าใจสัญลักษณ์เหล่านี้อย่างลึกซึ้ง…และที่สำคัญ ไนท์เชด…เอเลียส ไนท์เชด ศิลปินผู้บ้าคลั่งที่นับถือศาสนาเจเนียในสมัยเก่า”
เบลล์มองหน้าเขาอย่างงุนงง "เอเลียส ไนท์เชด?" เธอพูดพร้อมยกคิ้ว “อย่าบอกนะว่านายกำลังกลับไปที่โรคคลั่งศิลปะอีกแล้ว”
ไนท์ถอนหายใจอย่างรำคาญ "เธอไม่เข้าใจ มันสำคัญมาก! ศิลปินคนนั้นเกี่ยวข้องกับศาสนาเจเนียรุ่นแรก นั่นหมายความว่าตราสัญลักษณ์สามเหลี่ยมที่เราพบ มันไม่ใช่แค่สัญลักษณ์ธรรมดา แต่มันคือตราของศาสนาเจเนียยุคเก่า สมัยที่ความสมบูรณ์ของจักรวาลถูกสื่อสารผ่านภาพลักษณ์ของมังกรเงิน"
เบลล์ยังคงมองเขาด้วยความสงสัยและไม่เข้าใจ "นายพูดอะไรเนี่ย ไนท์? ศาสนานี้มันมีทั้งเก่าและใหม่ด้วยเหรอ?"
ไนท์หันกลับมาที่ชั้นหนังสือ สายตาของเขาจับจ้องช่องว่างที่ไร้หนังสือ “ใช่แล้ว ศาสนาเจเนียในยุคเก่าเชื่อในความสมบูรณ์แบบ ความสมดุล แต่ตอนนี้...ทุกอย่างเปลี่ยนไป รูปสามเหลี่ยมที่เธอเห็น มันไม่สมบูรณ์แล้ว มุมของมันไม่เท่ากัน มันสะท้อนถึงความคิดที่เปลี่ยนไป พวกเขาเชื่อว่าความไม่สมบูรณ์คือธรรมชาติที่แท้จริงของโลก"
เบลล์เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด "ฉันยังตามไม่ทัน ไนท์ ศาสนาเจเนียเก่านายหมายความว่ายังไงศาสนานี้มีศาสนาเก่ากับใหม่ด้วยเหรอ ฉันถามเขาด้วยความสงสัย
"ดูนี่สิ เบลล์" ไนท์พูดเสียงทุ้ม สายตาจ้องที่สัญลักษณ์นั้น "เธอเห็นอะไรในรูปสามเหลี่ยมนี่บ้าง?"
เบลล์ขมวดคิ้ว เธอเคยเห็นสัญลักษณ์นี้มาก่อน แต่ไม่เคยคิดถึงมันลึกซึ้งขนาดนี้ "มันดูเหมือนรูปสามเหลี่ยมซ้อนทับกัน แต่ฉันไม่เข้าใจว่ามันมีความหมายว่าอะไร"
ไนท์พยักหน้าเบา ๆ ราวกับคาดหวังคำตอบเช่นนั้น "สัญลักษณ์นี้คือของศาสนาเจเนีย ศาสนาเก่าและใหม่ต่างนับถือมังกรเงินเหมือนกัน แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือความเชื่อ และนั่นสะท้อนในสัญลักษณ์นี้ ในสมัยก่อน สัญลักษณ์นี้เคยมีรูปทรงสมบูรณ์แบบเหมือนดาวห้าแฉก มันสื่อถึงความสมดุลของจักรวาล มังกรเงินที่เชื่อกันว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งความสมบูรณ์และความอุดมสมบูรณ์ของสรรพสิ่ง"
เบลล์ฟังอย่างตั้งใจ ความอยากรู้เริ่มก่อตัวขึ้น "แต่ตอนนี้... มันไม่ใช่แบบนั้นแล้วใช่ไหม?"
ไนท์ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะชี้ไปยังมุมหนึ่งของสัญลักษณ์ที่ดูบิดเบี้ยวเล็กน้อย "ใช่แล้ว ปัจจุบัน สัญลักษณ์นี้เปลี่ยนไป สังเกตดูดี ๆ สามเหลี่ยมเหล่านี้ไม่สมบูรณ์ มุมของมันไม่เท่ากัน รูปทรงไม่ชัดเจนเหมือนที่เคย มันสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงในแนวคิดของศาสนาเจเนียในยุคปัจจุบัน พวกเขาเริ่มเชื่อในความไม่สมบูรณ์แบบในชีวิต ว่าความหลากหลายและความขัดแย้งเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ และสัญลักษณ์นี้ก็กลายเป็นภาพลักษณ์ของความซับซ้อน ความเปลี่ยนแปลง ความไม่สมดุล"
เบลล์หรี่ตาลง มองสัญลักษณ์อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมังกรเงิน?"
ไนท์เดินไปหยุดตรงหน้าชั้นหนังสือ เขาเอามือลูบผ่านสันหนังสือที่เหลืออยู่บนชั้น รอยยิ้มเล็กน้อยปรากฏขึ้น "ในศาสนาเก่า มังกรเงินเป็นสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์ พลังอำนาจที่สมบูรณ์แบบ แต่ในยุคใหม่ มังกรเงินกลายเป็นตัวแทนของปัญญา การเรียนรู้ที่จะอยู่กับความขัดแย้ง การยอมรับว่าความไม่สมบูรณ์คือธรรมชาติที่แท้จริงของโลก"
เบลล์เงียบไปครู่หนึ่ง ความหมายของสัญลักษณ์ที่เธอเคยคิดว่าเป็นเพียงรูปทรงทางศาสนาธรรมดากลับซับซ้อนกว่าที่คิด เธอเหลือบมองไนท์อย่างทึ่ง "แล้วหนังสือเล่มนั้นล่ะ? มันหายไปไหน?"
ไนท์หันกลับมาสบตาเธอ แววตาเขายังคงมุ่งมั่น "นั่นแหละคือคำถามสำคัญ หนังสือเล่มนั้นไม่ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย มันถูกซ่อน... และบางทีคนที่ซ่อนมัน อาจต้องการปกปิดความจริงเกี่ยวกับสัญลักษณ์นี้ สัญลักษณ์ที่แฝงไปด้วยความหมายมากกว่าที่คนทั่วไปจะเข้าใจ"
"เราต้องหามันให้เจอใช่ไหม?" เบลล์ถาม เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย ไม่แน่ใจว่าเธอพร้อมจะเจอความจริงที่ถูกซ่อนไว้หรือไม่
ไนท์เพียงพยักหน้าเล็กน้อย "ใช่ เราต้องตามหาหนังสือเล่มนั้น เพราะมันอาจมีคำตอบที่เรากำลังตามหาอยู่..."
