รักแท้ต้องพิสูจน์ด้วยเลือดและน้ำตา เพื่อเปิดโปงความจริงที่ถูกซ่อนไว้ ในโลกที่เต็มไปด้วยความลับและอันตราย ความรักของเขากลายเป็นแสงสว่างที่นำทางให้เธอค้น
นิยายสืบสวนสอบสวนในโลกของ Dark แฟนตาซี Monster สัตว์ประหลาดเวทมนต์สงครามและความรัก
แฟนตาซี,ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,ผจญภัย,อาชญากรรม,แฟนตาซี,พระเอกเก่ง,นางเอกฉลาด,นางเอกสวยมาก,สืบสวน ,สืบสวนสอบสวน,ต่อสู้,เวทมนตร์,เวทมนต์,เหนือธรรมชาติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ในห้องโถงใหญ่ของปราสาทที่เงียบงัน แสงจันทร์ลอดผ่านหน้าต่างกระจกสีสาดส่องเข้ามา สร้างเงามืดสะท้อนบนพื้นหินเย็นเยียบ ไนท์เดินวนไปรอบๆ ห้องอย่างใจลอย เสียงฝีเท้าของเขาก้องกังวานราวกับเป็นสิ่งเดียวที่เคลื่อนไหวในสถานที่เงียบงันนี้ “จากหลักฐานที่เราพบ... ฉันเริ่มเห็นภาพชัดขึ้นแล้ว” เขาพูดเสียงเบา ขณะที่หยุดตรงหน้าต่างบานใหญ่ มองออกไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดสนิท แสงดาวเล็กๆ ทอประกายวูบไหวท่ามกลางเมฆที่เคลื่อนตัวช้าๆ "แต่ยังมีปริศนาอีกมากที่รอคำตอบ"
เบลล์เดินตามเขามาติดๆ ความเงียบทำให้ทุกฝีเท้าของเธอดังชัด น้ำเสียงของเธอเริ่มสั่นเมื่อถาม "นายคิดว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้กันแน่?" ดวงตาของเธอส่อแววไม่มั่นคง เต็มไปด้วยคำถามที่ยังไม่มีคำตอบ
ไนท์ยังคงมองออกไปที่ขอบฟ้า พลางตอบอย่างเคร่งขรึม “ฉันยังบอกไม่ได้ แต่ที่แน่ๆ มันต้องเป็นคนที่มีอำนาจและทรัพยากรมากพอจะวางแผนเรื่องนี้ได้” เขาหันมามองเบลล์ ดวงตาส่องประกายความมุ่งมั่น "และพวกเขาก็รู้ความลับบางอย่างเกี่ยวกับลอร์ดธอร์นแห่งนี้ ความลับที่สำคัญเกินกว่าจะปล่อยให้ใครรับรู้ได้"
อาเธอร์ยืนฟังอยู่ไม่ไกล ขมวดคิ้วมองไปทางไนท์ “ความลับอะไรเหรอครับ?” น้ำเสียงของเขาตึงเครียด เขาไม่ค่อยเชื่อในทฤษฎีลึกลับของไนท์นัก
ไนท์หันกลับมา ยิ้มมุมปากเล็กน้อย “นั่นสินะ... แต่ฉันคิดว่าเราใกล้จะรู้คำตอบแล้วล่ะ” เขาเดินไปที่โต๊ะตรงกลางห้อง วางมือลงบนพื้นผิวเรียบพลางครุ่นคิด
เบลล์ถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด ความเงียบของไนท์เริ่มก่อความกังวลในใจของเธอ “นายพูดแบบนี้มาตลอดเลยนะ! แล้วเมื่อไหร่เราจะรู้คำตอบที่แท้จริงกันสักที?” น้ำเสียงของเธอสูงขึ้นเล็กน้อย สะท้อนถึงความรู้สึกที่อัดอั้นในใจ
ไนท์หันมามองเธอด้วยสายตาที่นุ่มนวลและเต็มไปด้วยความเข้าใจ “ฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอ แต่เธอต้องจำไว้ว่าสำหรับนักสืบ การควบคุมอารมณ์ตัวเองเป็นสิ่งสำคัญ” เขาหยุดชั่วครู่ พูดด้วยเสียงเบาลง “ตอนนี้เธอจะต้องใจเย็นๆ เบลล์ เพราะความจริงอยู่ใกล้กว่าที่คิด” เขามองลงไปที่พื้นหินที่มีรอยเลือดซึ่งแห้งติดไว้ก่อนเอ่ยต่อ “ฉันพบอะไรบางอย่างที่น่าสนใจ”
เบลล์ขยับเข้ามาใกล้ทันที "อะไรเหรอ?"
ไนท์ย่อตัวลงสำรวจคราบเลือดอย่างละเอียด “ลอร์ดธอร์นรู้ดีว่าเขาไม่มีทางรอดจากเหตุการณ์นี้ และพยายามทำทุกอย่างเพื่อปกป้องความลับของเขา” เสียงของไนท์เคร่งขรึมและหนักแน่น ขณะนิ้วของเขาลากผ่านคราบเลือดที่แห้งกรัง "หนังสือเล่มหนึ่งจากชั้นหนังสือถูกนำไปซ่อน ไม่ใช่แค่เพื่อปกป้องข้อมูล แต่มันซ่อนอะไรบางอย่างที่สำคัญยิ่งกว่านั้น"
เบลล์ขมวดคิ้ว สงสัยในสิ่งที่ไนท์บอก "ถ้าหนังสือถูกซ่อนไปแล้ว ทำไมเราถึงมั่นใจว่ามันยังอยู่ที่นี่? พวกนั้นน่าจะเอาไปแล้วไม่ใช่เหรอ?"
ไนท์เงยหน้ามองเธอ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและลึกซึ้ง “เลือดในห้องทำงานของลอร์ดธอร์นนั่นล่ะที่บอกฉันว่าหนังสือยังอยู่ที่นี่” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่คลุมเครือและน่าฉงน
"เลือดเหรอ?" เบลล์เอ่ยเสียงสูงขึ้นเล็กน้อย แววตาเต็มไปด้วยความสับสน "หมายความว่ายังไง?"
ไนท์ยืดตัวขึ้นและขยับมือเล็กน้อยให้เธอสงบลง "ถ้าเธอสังเกตให้ดี เธอจะเห็นว่าเลือดที่อยู่ในห้องโถงนี้กับเลือดในห้องทำงานของลอร์ดธอร์นแตกต่างกัน"
เบลล์หรี่ตา พยายามตามความคิดของไนท์ "ต่างกันยังไง?"
ไนท์กอดอก พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เลือดของคนที่ถูกสังหารมักจะไม่กระจายแบบในนิยาย มันบอกเล่าเรื่องราวได้มากกว่านั้น” เขาชี้ไปที่คราบเลือดในห้องโถง “เลือดตรงนี้กระจายเป็นวงกว้าง เกิดจากการเคลื่อนไหวอย่างเร่งรีบและการต่อสู้ บางส่วนถูกเหยียบเป็นรอยเท้า แสดงว่ามีคนพยายามหนีหรือดิ้นรน”
ไนท์หยุดชั่วครู่แล้วเดินไปที่จุดอื่น “แต่เลือดในห้องทำงานของลอร์ดธอร์น...มันเข้มกว่า ข้นกว่า และหนืดกว่าปกติ นี่ไม่ใช่เลือดของมนุษย์ที่ตายจากบาดแผลทั่วไป บางทีมันอาจถูกปนเปื้อนสารพิษ หรือเวทมนตร์บางอย่าง” น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความสงสัย
เบลล์ขมวดคิ้วมากขึ้น "หมายความว่ามันไม่ใช่เลือดของมนุษย์เหรอ?"
ไนท์มองเบลล์ ก่อนตอบ "สีและลักษณะของเลือดนี้ผิดปกติ มันมีความเหนียวและสีที่คล้ำเกินกว่าจะเป็นของมนุษย์ บางทีมันอาจมาจากสิ่งมีชีวิตที่เราไม่คุ้นเคย หรือมีการใช้เวทมนตร์บางอย่าง"
เบลล์เริ่มเดินไปมาด้วยความกังวล เธอพยายามเชื่อมโยงข้อมูลทั้งหมดเข้าด้วยกัน “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับหนังสือ?”
ไนท์ยิ้มเล็กน้อย ดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความลึกลับ “เลือดของลอร์ดธอร์นไม่ได้กระเซ็นไปทั่วห้องเหมือนคนที่พยายามหนี นั่นบอกฉันว่าหนังสือที่ถูกซ่อนนั้นสำคัญพอให้เขายอมแลกด้วยชีวิต” ไนท์เงยหน้าขึ้นมองเบลล์ น้ำเสียงของเขามั่นใจและเยือกเย็น "และฉันมั่นใจว่าหนังสือเล่มนั้นยังอยู่ที่นี่"
เบลล์จ้องมองเขานิ่งๆ ก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น "หนังสือเล่มนั้น... มันยังอยู่ที่นี่จริงๆ เหรอ?"
ไนท์พยักหน้าช้าๆ พร้อมรอยยิ้มเจือบาง "ใช่ มันยังอยู่ที่นี่"
………………………..
ในห้องโถงขนาดใหญ่ ไนท์เดินไปหยุดที่หน้ารูปภาพเก่าแก่รูปหนึ่งที่แขวนอยู่บนผนัง ภาพนั้นเป็นงานสีน้ำมันโบราณ สีหม่นและหมองคล้ำตามกาลเวลา เขาจ้องมองมันด้วยสายตาที่นิ่งสงบ แต่ภายในดวงตานั้นกลับมีประกายแห่งความครุ่นคิดลึกซึ้ง มือของเขาไล้เบาๆ ไปบนกรอบไม้ที่เริ่มผุกร่อน ความเงียบในห้องโถงนั้นทำให้เสียงสัมผัสกับไม้ดังออกมาอย่างชัดเจน ทุกสายตาจับจ้องไปที่เขาราวกับรอคอยความกระจ่างจากปริศนาที่ซ่อนอยู่ในภาพวาดนั้น
เบลล์ที่ยืนอยู่ไม่ห่างนักเอ่ยขึ้นเบาๆ แต่เสียงแฝงไปด้วยความสงสัยและกังวล “รูปนี้มันพิเศษยังไงเหรอ?”
ไนท์ยิ้มมุมปาก พลางพูดด้วยเสียงแผ่วแต่ท้าทาย “นี่ไม่ใช่แค่ภาพวาดธรรมดาหรอก เบลล์… มันถูกสร้างขึ้นโดยเอเลียส ไนท์เชด ศิลปินลึกลับที่วาดแต่ภาพสะท้อนชีวิตตัวเอง แต่มีแค่ภาพนี้ที่ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวกับเขาเลย”
เบลล์ถอนหายใจ “เอเลียส ไนท์เชดอีกแล้ว… นายพูดถึงชื่อเขาหลายครั้งแล้ววันนี้ ฉันพอจะคุ้นชื่อนี้บ้าง แต่เขามีอะไรเกี่ยวข้องกับคดีนี้งั้นเหรอ?”
ไนท์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะอธิบาย “เอเลียสวาดภาพเหล่านี้ขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ภาพส่วนใหญ่ของเขามักเกี่ยวข้องกับชีวิตและประวัติส่วนตัว แต่ภาพนี้...มันแปลก มันไม่เหมือนภาพอื่นๆ ของเขาเลย”
เบลล์กับอาเธอร์ต่างพากันมองไปที่ภาพอย่างพินิจพิเคราะห์ ภาพนั้นแสดงให้เห็นชายคนหนึ่งในชุดเกราะสีน้ำเงินเข้ม ยืนอยู่กลางทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ ฟ้าด้านหลังปกคลุมด้วยเมฆครึ้ม แสงสุดท้ายของอาทิตย์ยามเย็นสะท้อนเป็นสีทองจางๆ บนตัวเขา ราวกับเป็นสัญลักษณ์ของความหวังที่กำลังจะเลือนหายไป
ไนท์นิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นเบาๆ แต่ชัดเจน “หนังสือเล่มนั้น...” เขาชี้ไปที่ผนังด้านหลังภาพวาด “ฉันคิดว่ามันถูกซ่อนไว้ที่นี่”
เบลล์ตาโตขึ้นทันที “จริงเหรอ? แล้วเราจะหาเจอได้ยังไง?”
ไนท์เดินไปยังผนัง เริ่มเคาะเบาๆ ด้วยความระมัดระวัง “เราต้องหาช่องลับที่ซ่อนอยู่ ไม่ใช่แค่ภาพวาดที่บอกเล่าเรื่องราว แต่ยังบอกถึงสถานที่ด้วย” เขาพูดด้วยความตื่นเต้น แต่ยังคงรักษาความนิ่งไว้ภายนอก
อาเธอร์ที่ยืนอยู่เงียบๆ เริ่มขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เขาเดินเข้ามาใกล้ภาพวาด ก่อนจะลองยกรูปภาพออกจากผนัง และภาพนั้นก็ยกได้อย่างง่ายดาย หลังรูปภาพมีช่องเล็กๆ ปรากฏอยู่จริงๆ และภายในนั้น มีหนังสือเล่มหนึ่งวางซ่อนอยู่
เบลล์มองไปที่หนังสือด้วยความตกใจ เธอเอ่ยอย่างทึ่ง “นายพูดถูกจริงๆ…” แต่หลังจากครู่หนึ่ง เธอก็ถอนหายใจ “บางทีนายก็คิดมากไปหน่อยนะไนท์ ทุกอย่างดูซับซ้อนเกินไป”
ไนท์ยิ้มบางๆแก้เเขิล ขณะหยิบหนังสือออกมาจากช่อง “บางครั้ง ความจริงก็ซับซ้อนกว่าที่เราคิดเสมอ”
