รักแท้ต้องพิสูจน์ด้วยเลือดและน้ำตา เพื่อเปิดโปงความจริงที่ถูกซ่อนไว้ ในโลกที่เต็มไปด้วยความลับและอันตราย ความรักของเขากลายเป็นแสงสว่างที่นำทางให้เธอค้น
นิยายสืบสวนสอบสวนในโลกของ Dark แฟนตาซี Monster สัตว์ประหลาดเวทมนต์สงครามและความรัก
แฟนตาซี,ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,ผจญภัย,อาชญากรรม,แฟนตาซี,พระเอกเก่ง,นางเอกฉลาด,นางเอกสวยมาก,สืบสวน ,สืบสวนสอบสวน,ต่อสู้,เวทมนตร์,เวทมนต์,เหนือธรรมชาติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
…
ไนท์ชูตะเกียงขึ้นสูง แสงวับแวมตัดผ่านความมืดขณะที่พวกเขาก้าวเข้าสู่ห้องเย็นเฉียบ เบลล์ก้าวตามหลัง ขนลุกเกรียวจากความเย็นชื้นที่ซึมเข้ามาเหมือนความลับที่ถูกฝังลึกนานเกินกว่าจะถูกเปิดเผย กลิ่นอับของความเก่าผสมกับกลิ่นสารเคมีลอยคละคลุ้ง เหมือนห้องนี้เป็นสถานที่ที่โลกหลงลืมไปนานแสนนาน
“พระเจ้า... ราวกับฝันร้ายในชีวิตจริง” เบลล์พึมพำ สายตาสอดส่องรอบห้องด้วยความระแวง ขณะที่ไนท์ก้าวนำหน้าเธอ สายตานิ่งแต่จับจ้องทุกซอกทุกมุม ราวกับเขากำลังรออะไรบางอย่างจะกระโดดออกมาจากเงามืด
“นั่นล่ะที่เราตามหา” เสียงของไนท์เรียบเย็น เขาหยุดตรงหน้าตู้เซฟกลางห้อง สีหน้าของเขาสงบนิ่ง แต่สายตาแหลมคมจับไปที่รอยงัดแงะที่ขอบประตูตู้ “มีคนมาที่นี่ก่อนเราแล้ว”
เบลล์หันมองรอบห้องด้วยความกังวล “ทำไมคิดแบบนั้น แล้วนี่มันห้องอะไร ถึงมีทั้งตู้เซฟในห้องลับ...เขากำลังซ่อนอะไร?”
ไนท์ไม่ตอบทันที เขาเพียงเอื้อมมือไปสัมผัสตู้เซฟ ปลายนิ้วไล่ตามลายแกะสลักอย่างพิถีพิถัน “นี่ไม่ใช่ตู้เซฟธรรมดา” น้ำเสียงของเขาฟังดูครุ่นคิด “มันถูกสร้างขึ้นด้วยหินเวทมนตร์ หินที่มีชีวิตที่ตอบสนองต่อพลังเวท”
“หินเวทมนตร์?” เบลล์ขมวดคิ้ว “ของแบบนี้หายากมาก…”
ไนท์พยักหน้า “ใช่ หายากมาก... แต่สำหรับลอร์ดธอร์นแล้ว ไม่มีอะไรที่เกินความสามารถของเขา ตระกูลนี้มีอำนาจและอิทธิพลมากมาย” เขาชี้ไปที่สัญลักษณ์บนตู้เซฟ สัญลักษณ์ที่ดูเหมือนจะเร้นลับในตัวเอง “และนี่... มันไขด้วยปริศนา”
“ปริศนา?” เบลล์รู้สึกไม่สบายใจ สัญลักษณ์บนตู้เซฟดูเหมือนจะเต้นอยู่ในเงามืด ทำให้บรรยากาศยิ่งแฝงไปด้วยความลึกลับที่น่ากลัว
ไนท์ยิ้มเล็กน้อย มุมปากขยับขึ้นเพียงนิดเดียว "มันเขียนไว้ว่า ‘สิ่งที่เกิดก่อนเวลา สิ่งที่ไม่มีรูปร่าง สิ่งที่รู้ทุกสิ่ง แต่ไม่เคยพูด’"
เบลล์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย "แล้วคำตอบคืออะไร?"
ไนท์ตอบด้วยน้ำเสียงที่แฝงความครุ่นคิด "นี่ไม่ใช่แค่คำถาม แต่เป็นเหมือนคำสอน หนึ่งในคติพจน์ของศาสนาเจเนียโบราณ... ลัทธิมังกรเงิน"
เบลล์มองไนท์อย่างไม่เข้าใจ "นายหมายความว่ายังไง? แล้วคำสอนพวกนี้มาเกี่ยวอะไรกับรหัสตู้เซฟ?"
ไนท์ถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะอธิบาย "รหัสนี้ถูกตั้งขึ้นมาเพื่อให้เฉพาะผู้ที่อยู่ในกลุ่มลัทธินี้เท่านั้นที่สามารถเปิดได้ มันเป็นรหัสลับที่ปกป้องสิ่งของที่ถูกซ่อนอยู่ภายในตู้เซฟ"
เบลล์ยังไม่คลายความสงสัย "แล้วคำตอบของมันคืออะไรล่ะ?"
"ความคิด" ไนท์ตอบเบา ๆ สายตาแน่วแน่ "มันเกิดก่อนทุกสิ่ง ไม่มีรูปร่าง แต่มันรู้ทุกอย่าง... เพียงแค่ไม่เคยเปล่งคำพูดออกมา นั่นแหละคือคำตอบของรหัสนี้"
…
เบลล์กวาดสายตามองรอบห้อง ดวงตาเต็มไปด้วยความระแวดระวัง ความเงียบและเย็นชื้นทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ “นี่มันไม่ใช่แค่ห้องเก็บของธรรมดา... มันคือห้องทดลอง” เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย ขณะที่อุปกรณ์วิจัยที่กระจัดกระจายอยู่บนโต๊ะยืนยันความสงสัยของเธอ
ไนท์หันมามองแวบหนึ่ง สายตายังคงนิ่งและเจาะจง “ดูเหมือนพวกเขาจะทำการทดลองอะไรบางอย่าง...” เขาเอ่ยเบาๆ ราวกับกำลังคิดคำนวณอะไรบางอย่างในใจ “ฉันรู้ตั้งแต่ที่เราเจอห้องทรมานนั่นแล้ว”
เบลล์หรี่ตา หยุดก้าวและมองไนท์อย่างไม่พอใจ “แล้วทำไมนายไม่พูดอะไรออกมาเลยล่ะ?”
ไนท์ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ “มันยังไม่ถึงเวลา ตอนนี้เราโฟกัสที่สำคัญกว่า... เราต้องหาวิธีเปิดตู้เซฟนี้”
“นายบอกว่ารู้รหัสแล้วนี่นา” เบลล์เริ่มหงุดหงิด รู้สึกเหมือนทุกอย่างถูกปิดบังไว้โดยไม่จำเป็น
ไนท์พยักหน้าช้าๆ “ใช่ ฉันรู้รหัสคำใบ้ แต่มันไม่ใช่แค่รู้ มันต้องใช้วิธีการพิเศษในการเปิดด้วย”
เบลล์ถอนหายใจแรงๆ เดินเข้ามาใกล้ตู้เซฟ ความหงุดหงิดเพิ่มขึ้น “นายพูดถึงเรื่องความเชื่อและความคิดของพวกเขาไม่ใช่เหรอ? แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการเปิดตู้เซฟ?”
ไนท์มองเธอด้วยสายตาเยือกเย็นแต่เต็มไปด้วยความมั่นใจ “ใช่ มันเกี่ยวข้องโดยตรง ความคิดในภาษาของพวกเขาคือกุญแจ”
เบลล์ขมวดคิ้ว “แล้วในภาษาโบราณ...คำว่า ‘ความคิด’ ออกเสียงว่าอะไร?”
ไนท์ยิ้มมุมปาก “考え (kangae)”
เสียงคลิกดังขึ้นอย่างแผ่วเบา ประตูตู้เซฟค่อยๆ เปิดออก เบลล์เบิกตากว้าง ขณะที่ไนท์หันมายิ้มเล็กน้อย
“มันถูกสั่งการด้วยเสียงตลอด”
….
เสียงคำภาษาญี่ปุ่น "考え" (kangae)
คำว่า "考え" (kangae) ในภาษาญี่ปุ่นแปลว่า "ความคิด" หรือ "การคิด"
การอ่านออกเสียง:
- การอ่านแบบโรมาจิ: kangae
- การอ่านแบบใกล้เคียงภาษาไทย: กัง-ไก
คำแนะนำในการอ่าน:
- กัง: อ่านคล้ายคำว่า "กังวล" แต่เสียงสั้นกว่า
- ไก: อ่านคล้ายคำว่า "ไก่" แต่เสียงสั้นกว่า
สรุป: เมื่ออ่านคำว่า "考え" (kangae) เป็นภาษาไทย เราจะอ่านว่า กัง-ไก โดยเน้นเสียงสั้นทั้งสองพยางค์
…
เมื่อประตูตู้เซฟเปิดออก เผยให้เห็นกองเอกสารจำนวนมากที่กระจัดกระจายอยู่ภายใน บางแผ่นเป็นกระดาษเก่าจนขอบเริ่มจะขาดยุ่ย ในขณะที่หนังสือหลายเล่มที่วางเรียงอยู่ดูแปลกตาและลึกลับ หน้าปกถูกปกคลุมด้วยลวดลายสลักที่ซับซ้อนและสัญลักษณ์ที่ยากจะเข้าใจ แต่สิ่งที่สะดุดตาและดึงความสนใจได้มากที่สุดคือกล่องไม้สีดำขนาดใหญ่ กล่องนี้ประทับตราสัญลักษณ์ของลัทธิที่ไม่คุ้นเคย ลวดลายสลักซับซ้อนราวกับบอกเล่าเรื่องราวที่ถูกซ่อนไว้
นอกจากนั้น บนชั้นด้านข้างยังมีหลอดทดลองเรียงรายอยู่หลายหลอด บรรจุของเหลวสารเคมีประหลาดสีสันแปลกตา บางหลอดมีสีเขียวมรกต บางหลอดเป็นสีม่วงเข้มข้น ลักษณะมันเงาเหมือนจะมีพลังเวทมนตร์สั่นสะเทือนอยู่ภายใน ทุกอย่างในตู้เซฟนี้ชวนให้รู้สึกถึงบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ในเงามืด เรื่องราวที่ยังไม่ได้ถูกเปิดเผย แต่กำลังรอการไขปริศนา
“นี่แหละที่ตามหากันมาตลอด” ไนท์กล่าวเสียงเรียบ เขาหยิบกล่องไม้สีดำออกมา และนี่คือสิ่งที่พวกเขาพยายามปกปิดไว้”
….
ภายในห้องที่มืดสลัวและเงียบงัน กล่องไม้สีดำวางเด่นท่ามกลางเอกสารที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ราวกับมันเป็นหัวใจที่ถูกเก็บซ่อนไว้อย่างมิดชิด ห้องนี้ดูเหมือนถูกออกแบบมาเพื่อรักษาความลับที่ไม่ควรมีใครพบเจอ
“กล่องไม้นี่…มีอะไรสำคัญนักหนา ถึงต้องซ่อนซ้อนกันขนาดนี้” เบลล์พูดพลางมองรอบห้องอย่างกังวล ราวกับกำแพงที่ปิดล้อมพวกเขาไว้จะกลืนกินเธอ
ไนท์ไม่ตอบทันที แต่หันไปจับกล่องไม้สำรวจทุกมุมอย่างระมัดระวัง แสงจากตะเกียงสั่นไหวตามจังหวะมือของเขา “มันขึ้นอยู่กับว่า…พวกเขากำลังทำอะไร และซ่อนอะไรไว้ที่นี่” เสียงของเขาเยือกเย็น แต่แฝงไปด้วยความคิดที่ลึกซึ้ง เบลล์มองเขาด้วยความฉงน
“อย่าบอกนะว่าไอ้กล่องนี่ก็มีปริศนาซ่อนอยู่ด้วย” เบลล์ถอนหายใจแล้วกลอกตาอย่างเหนื่อยหน่าย “พวกนี้เป็นบ้าอะไรกัน ทำไมต้องซ่อนปริศนาไปทุกที่!”
“เธอจะบ่นไปทำไมล่ะ” ไนท์ตอบพลางเงยหน้ามองเธอ “คนพวกนี้ไม่ได้บ้า พวกเขาเป็นลัทธิลับ ลัทธิมังกรเงินที่สืบทอดมาเป็นพันปี ซับซ้อนและอันตราย…มีแต่คนที่เข้าใจถึงจะเอาชนะปริศนาเหล่านี้ได้” น้ำเสียงของไนท์เรียบง่าย แต่มีประกายของความชื่นชมลึก ๆ ที่ซ่อนอยู่
เบลล์กลอกตาอีกครั้ง “ลัทธิลับหรอ? โบราณไปแล้วสิ คนพวกนี้คงสนุกกับการเล่นซ่อนหาสินะ” เธอขยับเข้าไปใกล้โต๊ะ สายตามองไปยังหลอดทดลองที่เรียงรายอยู่ “นอกจากปริศนาพวกนี้ มีอะไรที่ดูไม่คร่ำครึบ้างไหม?”
ไนท์หัวเราะเบา ๆ “เธอประเมินพวกเขาต่ำไป ลัทธิพวกนี้อาจจะโบราณ แต่ความรู้ที่พวกเขาถ่ายทอดกันมาน่ะ ล้ำหน้าเรามาก บางทีแม้แต่เทคโนโลยีเวทมนตร์ที่เรามีอยู่ตอนนี้…ก็อาจจะไม่ได้ครึ่งของพวกเขาด้วยซ้ำ” เขาหยุดพูดครู่หนึ่ง ราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง “นี่ไม่ใช่แค่ห้องเก็บของ มันคือห้องทดลอง…อาจเป็นสถานที่ที่พวกเขาทำการทดลองบางอย่างที่เรายังไม่เข้าใจ”
เบลล์พ่นลมหายใจ “ก็ได้ ฉันเข้าใจแล้ว แต่...ถ้าพวกเขาฉลาดขนาดนั้น ทำไมถึงต้องซ่อนทุกอย่างไว้ในปริศนาที่เข้าใจยากขนาดนี้? ไม่ง่ายกว่าหรอถ้าเขาจะ...บอกกันตรง ๆ ว่ามันคืออะไร”
ไนท์ยิ้มแผ่วเบา แต่แฝงไปด้วยความลึกซึ้ง “บางสิ่ง…อันตรายเกินกว่าที่จะบอกออกมาตรง ๆ ความรู้บางอย่างอาจทำให้คนบ้า หรือเลวร้ายกว่านั้น อาจทำให้โลกล่มสลาย การซ่อนมันไว้ในปริศนาไม่ใช่การป้องกันคนแปลกหน้า...แต่เพื่อป้องกันคนที่ไม่พร้อมจะรับรู้มัน”
บรรยากาศในห้องเหมือนจะเย็นลงอีกครั้ง เบลล์ยืนเงียบ เหมือนพยายามจะทำความเข้าใจกับสิ่งที่ไนท์พูด เธอมองดูกล่องไม้สีดำที่ยังไม่ได้เปิด สายตาเธอเลื่อนไปที่หลอดทดลองข้าง ๆ มือของเธอสัมผัสหลอดแก้วเย็นเยียบ "แล้วเราจะเปิดกล่องนี่ไปทำไม ถ้ามันอันตรายขนาดนั้น?"
ไนท์จ้องมองเธอ “เพราะบางครั้ง…การรู้ความจริงก็สำคัญกว่าความกลัวที่มีต่อมัน”
เบลล์ถอนหายใจ "เอาล่ะ ไนท์... งั้นก็รีบจัดการเถอะ แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้น ฉันจะโทษนายล่ะ"
